Όταν ο μόνος τρόπος επιβολής τής Συνθήκης των Σεβρών ήταν η προέλαση έως την Άγκυρα…

1921, κατά το πολεμικό συμβούλιο που συγκροτείται στο Κορδελιό υπό την προεδρία τού βασιλέα Κωνσταντίνου και την συμμετοχή όλης τής στρατιωτικής ηγεσίας, αποφασίζεται μεγάλη εκστρατεία εναντίον τού στρατού τού Μουσταφά Κεμάλ.

Το καλοκαίρι τού 1921, ξεκίνησε η εκστρατεία που σκοπό είχε την συντριβή των κεμαλικών δυνάμεων και την επιβολή τής Συνθήκης των Σεβρών στην νέα κυβέρνηση τής Άγκυρας. Το ελληνικό σχέδιο προέβλεπε μία κατά μέτωπο επίθεση στην Κιουτάχεια με ταυτόχρονη υπερκέρασή της από νότο και βορρά ώστε να εγκλωβιστεί ο εχθρός.

Όμως αυτή η επίθεση θα έπρεπε να είχε γίνει δύο χρόνια πριν, το καλοκαίρι τού 1919. «Η προσφορώτατη αύτη περίοδος παρήλθεν άπρακτος διά τον Ελληνικόν Στρατόν, διότι ο κ. Βενιζέλος δεν ηδυνήθη να επιτύχη ελευθερίαν ενεργείας ή δεν ετόλμησε να εκβιάση τοιαύτην. Ου μόνον δε τούτο αλλά και ετέρα παράλειψις, βαρύνουσα εξ ολοκλήρου το προνοεμβριανόν Καθεστώς, καθίστα ολονέν κρισιμωτέραν την θέσιν των Ελλήνων, το γεγονός ότι, μετά την ανακωχήν τού Μούδρου (Οκτώβριος 1918), το κατασχεθέν παρά των Συμμάχων πολεμικόν υλικόν τής τουρκίας αφέθη επί τόπου, εντός αποθηκών υπό ασθενεστάτην φρούρησιν ή και μόνον υπό σφράγισιν, ο δε κ. Βενιζέλος δεν απήτησεν την εις Ελλάδα παράδοσιν τού υλικού τούτου ή αν τούτο ήθελε θεωρηθή δύσκολον, την παντελή καταστροφήν αυτού. Το υλικόν αυτό εχρησίμευσε διά τον σχηματισμόν τού πρώτου σοβαρού πυρήνος τού Κεμαλικού στρατού, υπέστη δε ο Ελληνικός στρατός κατά τας επιχειρήσεις τού Μαρτίου τού 1921, την οδυνηρήν έκπληξιν τού να αντιμετωπίση βαρύ πυροβολικόν νεωτάτου συστήματος, ούτινος αυτός εστερείτο παντελώς».

Την ίδια στιγμή, οι «Σύμμαχοι», με Υπόμνημά τους προς την Ελλάδα και τον Κεμάλ, μάς καλούν να λύσουμε τις διαφορές μας προτείνοντας μάλιστα λύσεις. Μεταξύ άλλων, χάραξη των συνόρων τής Θράκης (ουδέτερη ζώνη 60 χλμ από την Πόλη), αυτονομία με Έλληνα διοικητή στην Σμύρνη κλπ. Η Κυβέρνηση Δημ. Γούναρη θα απαντήσει αρνητικά.