Μήδεια και Αγλαονίκη, οι μεγαλύτερες μάγισσες της Θεσσαλίας, και του αρχαίου Ελληνικού κόσμου.

Γράφει Η Αριστονίκη Δημητριάδη (Φιλόλογος-Ιστορικός, μέλος της tantric yoga team).    

Κοιτίδα της μαγείας ήταν η Θεσσαλία, οι γυναίκες της Θεσσαλίας ήταν οι πιο ονομαστές μάγισσες της αρχαιότητας. Ιερείς και άλλοι παράγοντες της θρησκείας συνέρρεαν στις διαβόητες αυτές μάγισσες της Θεσσαλίας για την εκμάθηση της απόκρυφης τέχνης της μαγείας. Άλλωστε δεν ήταν αποδεκτό οι ιερείς της αρχαίας θρησκείας να μην κατέχουν τις μαγικές τελετουργίες, διότι μέσω των μαγικών θαυμάτων, μπορούσαν, να επιβάλλονται στους θρησκευτές του «θεού» που εκπροσωπούσαν. Ο Δημοσθένης αναφέρει στον «Περί Αριστογείτονος» λόγο του κάποια διαβόητη μάγισσα, την Λημνία μάγισσα-φαρμακίδα, την Θεωρίδα, η οποία καταδικάστηκε σε θάνατο εξαιτίας των πάμπολλων εγκλημάτων της (Θ.Η.Ε.,τομ.8,στ.449). Διαβόητες και εγκληματικές μάγισσες, περιγράφονται και στο έργο «Φαρμακεύτριαι» του Θεοκρίτου. Επίσης ο Οράτιος αναφέρεται σε δυο στυγνές μάγισσες την Κανίδα και τη Σαγάνη (Θ.Η.Ε.τομ.8,στ.449). Οι μάγισσες θεωρούνταν από την αρχαία θρησκεία πρόσωπα ιερά και σεβαστά!
Στις ιεροτελεστίες της μαγείας μια από τις πιο βασικές πρωταγωνίστριες πρώτη και καλύτερη ήταν η Αγλαονίκη  του Ηγήτορος, μια διάσημη μάγισσα του 5ου π.Χ. αιώνα, από την Θεσσαλία, διάσημη για την ικανότητά της να προβλέπει τις εκλείψεις του ήλιου με ακρίβεια ώρας, όπως ακριβώς συνέβαινε με τον περίπου σύγχρονό της Θαλή τον Μιλήσιο».
Υπήρξε η πρώτη γυναίκα αστρονόμος της αρχαίας Ελλάδας και γνώριζε πότε συνέβαιναν και οι εκλείψεις της σελήνης.
Σημαντικές ειναι και οι πληροφορίες του θεουργού και αρχιερέα  των Δελφών, του  Πλούταρχου. σχετικά, με την μάγισσα Αγλαονίκη, την κόρη του Ηγήτορα. Μας αναφέρει, πως η  Μάγισσα γνώριζε άριστα αστρονομία, την περιοδικότητα των πανσελήνων, και αντίστοιχα των εκλείψεων. Με αυτό τον τρόπο υπολογίζοντας επακριβώς πότε το φεγγάρι θα κρυβόταν από τη σκιά της Γης (Ἠθικὰ, Γαμικὰ παραγγέλματα 145c και Περὶ τῶν Ἐκλελοιπότων Χρηστηρίων 13). Οι ίδιες πληροφορίες αναπαράγονται και στα σχόλια για τα Αργοναυτικά του Απολλώνιου του Ρόδιου  (Argonautica: Scholia vetera in Apollonium Rhodium, III 533 και IV 59-61).
Η θεσσαλή μάγισσα Αγλαονίκη ήταν σίγουρα, μια από τις πρώτες γυναίκες που γνώριζε αστρονομία και ήξερε πώς να προβλέπει της σεληνιακές εκλείψεις, εξοικειωμένη μετά από πολύωρες νυχτερινές παρατηρήσεις, με τις περιόδους της Σελήνης και τους κύκλους των εκλείψεων.
Στην θεσσαλική παράδοση, οι μάγισσες ήταν νύφες, μητέρες, αδελφές, θυγατέρες σύζυγοι, και βασίλισσες. Δίπλα σε αυτές υπήρχαν και εκείνες, που προστάτευαν και έλυναν τα μάγια με τεχνάσματα και φίλτρα γνωστά μόνο σε αυτές, τις φαρμακεύτριες, που συλλέγουν βότανα και γνωρίζουν ένα πλήθος θεραπευτικές ιδιότητες, για το καθένα. Όταν πάλι το φεγγάρι είναι γεμάτο το κατεβάζουν κάτω και το αρμέγουν σαν αγελάδα. Οι μάγισσες της Θεσσαλίας είχαν την δύναμη να «κατεβάζουν» το φεγγάρι για να κάνουν πολύ ισχυρά μάγια, αναφέρεται σε αρκετές Ελληνικές και Λατινικές πηγές. Η Θεσσαλία υπήρξε στα αρχαία χρόνια, το κέντρο για την άσκηση, την διδασκαλία της μαγείας και την παρουσία των ισχυρότερων μαγισσών. Είναι γνωστό ότι ο Ιάσονας έφερε στην Ιωλκό, την μεγαλύτερη μάγισσα όλων των εποχών, την περίφημη Μήδεια. Οι θεσσαλές μάγισσες, είχαν ως προστάτιδά τους, την τρομερή Εκάτη, την τρισυπόστατη θεά της μαγικής τέχνης, η οποία ήταν παιδί του Τιτάνα Πέρση και της Αστερίας. Στις θεσσαλές μάγισσες αναφέρεται και ο Σωκράτης στον Γοργία (513a), τον Πλατωνικό διάλογο του 393 π.Χ. ή 387 π.Χ.

  Μετά τον 1ο μ.Χ. αιώνα οι μάγισσες, προστατευόμενες της Εκάτης, και κυρίως οι φαρμακίδες ή φαρμακεύτρες της Υπάτης, έφτασαν στο απόγειο της δόξας τους. Την δύναμή τους όφειλαν στην άριστη γνώση των φυτών της Οίτης και ιδιαίτερα των τοξικών-φαρμακευτικών, που, ανάλογα με τη χρήση, γίνονταν φάρμακα ή φαρμάκια, από εκεί και η ονομασία τους φαρμακίδες». Στο 2ο και 3ο μ.Χ. αιώνα η Υπάτη αποτελούσε πλέον τα σημαντικότερο κέντρο μαγείας και γοητείας διαθέτοντας περίφημες σχολές μαγισσών. 

Η Μεγάλη Μάγισσα Μήδεια στην Θεσσαλία.

Η μεγαλύτερη μάγισσα όλων των εποχών ήταν η Μήδεια. Ο βασιλιάς Πελίας ζήτησε από τον Ιάσονα να επιτελέσει έναν άθλο. Αυτός ήταν να του φέρει το χρυσόμαλλο δέρας που βρισκόταν στη χώρα των Κόλχων, κρεμασμένο σε μια βελανιδιά στο άλσος του Άρη και φρουρούμενο από έναν δράκο. Όταν πήγε ο Ιάσονας στην Κολχίδα, η κόρη του βασιλέως των Κόλχων η Μήδεια τον ερωτεύτηκε παράφορα. Για αυτό και τον βοήθησε στην αποστολή του. Του έδωσε μια αλοιφή που είχε φτιάξει από το προμήθειο, ένα βότανο που είχε φυτρώσει από το αίμα της πληγής του Προμηθέα. Με αυτό ο Ιάσονας άλειψε το σώμα του, επικάλυψε τα όπλα του και παρέμεινε προστατευμένος για εικοσιτέσσερις ώρες. Τόσο διαρκούσε η δύναμη της αλοιφής. Πριν από αυτό ο Ιάσονας έπρεπε να επικαλεστεί την θεά Εκάτη. Το προμήθειο και οι επικλήσεις, τον προφύλαξαν από τις πύρινες ανάσες και τα χάλκινα πόδια των ταύρων. Η  Μήδεια αποκάλυψε στον Ιάσονα, ότι καθώς θα έσπερνε τα δόντια του δράκου, θα φύτρωναν αμέσως οπλισμένοι πολεμιστές, που θα επεδίωκαν να τον σκοτώσουν, όπως είχε συμβεί και με τον Φοίνικα Κάδμο στην Αρεία πηγή. Ο Ιάσονας θα έπρεπε να κάνει ότι και ο Κάδμος, και να ρίξει μια πέτρα ανάμεσα στους πολεμιστές που έσπειρε, οπότε αυτοί θα αλληλοσκοτώνονταν, θεωρώντας ότι κάποιος από τους ίδιους την έριξε Με τις συμβουλές της Μήδειας, ο κατάφερε να ζέψει τους ταύρους χωρίς να καεί από τις φλόγες τους, και να γλυτώσει από την επιθετική μανία των “Σπαρτών” της Κολχίδας.

Ο Ιάσονας έπρεπε να πάρει το δέρας μόνος του, κάτι που δεν θα κατόρθωνε χωρίς τις ιδιαίτερες ικανότητες της Μήδειας, που με τα μάγια της αποκοίμισε τον ακοίμητο δράκο που το φυλούσε. Η Μάγισσα Μήδεια στην Θεσσαλία. Οι Θεσσαλοί όταν είδαν την Μήδεια ­κατάλαβαν, ότι ήταν μάγισσα. Εί­δαν την δυνατότητα που είχε να κάνει τις γυναίκες να μη γεννούν παιδιά, ότι μπορού­σε με τα μαγικά της να θανατώνει αν­θρώπους και από μακρινές α­ποστάσεις, με όπλο τα μάγια της «και γαρ βλέμμα και αναπνοήν αυτής δεχόμε­νους τήκεσθαι και νοσείν». Φορούσε μαύ­ρα τiς νύχτες για να μαζεύει φαρμακερά βότανα και όταν ξερίζωνε το φοβερότε­ρο βότανο το λεγόμενο προμηθείο τα χώματα εσείονταν. Την είδαν να σφάζει αρνιά για να τους πιει μια στάλα μόνο αίμα. Έκανε τα πάντα να την υπακούν.

Πήγαινε τις νύχτες στα Οιταία όρη να μαζεύει μαγικά βότανα. Εκεί φύτρωνε και ο ελλέβορος που έκανε χρήση ο μυθικός ημίθεος Η­ρακλής. Aυτό εiναι το θανατηφόρο βότανο, υγρό που ράντισε η γυναίκα του Ηρα­κλή τον χιτώνα του. Πως έφτιαξε το μαγικό φίλτρο της νεότητας και ξαναέκανε νέο τον πεθερό της Αίσωνα ; Ο πατέρας του Ιάσωνα, ο Αίσωνας έμαθε με τι μαγικό τρόπο έκανε τον γιό του, να νικήσει και να πάρει το μυθικό χρυσόμαλλο δέρας, κσι σκέφθηκε πονηρά, ότι αυτή που ξέρει τόσα πολλά σίγουρα θα ξέρει καποιο μαγικό να τον κάνει κι αυτόν πάλι νέο και παληκάρι και της το πρότεινε. Η φοβερή μάγισσα που όλα τα γνώριζε, δεν του έφερε αντίρρηση και δεν άργη­σε να τον κανει ξανά νέο. ( Πόπλιος Οβίδιος Νάσων-Publius Ovidius Naso, 20 Μαρτίου 43 π.Χ. – 17) . Ήταν νύχτα πανσέληνος η Μήδεια βγαίνει απότο παλάτι της, «παρεβεβλημένη – απολελυμένη εσθήτα, γυμνήν τας πόδας, γυμνήν την κόμην περικεχυμένην εις του ώμους» Ας περάσουμε να δούμε, πώς ακριβώς η Μήδεια, έκανε ξανά νέο τον πεθερό της. Νύχτα μεσάνυχτα ξεκίνησε περιβεβλημένη απολελυμένην αισθητά και κόμην περικεχυμένην εις τους ώμους. Μας αναφερει ο Οβίδιος. ότι είπε στην νύχτα η μάγισσα Μήδεια : “Νύχτα συ που κρύβεις όλα τα μυστήρια και σεις δαίμονες των δασών και της νύ­χτας, ελάτε να με βοηθήσετε, έχω ανά­γκη από το φίλτρο εκείνο που ξανανιώ­νει την ζωή των θνητών και διώχνει μακριά τα γηρατειά”. Ακόμη ζήτησε την συνδρομή των δαιμόνων η μάγισσα, γιατί και εκείνοι είναι πλάσματα της νύχτας.

Η μάγισσα χάνεται μέσα στην νύχτα και φθάνει στην όχθη του ποτα­μού Άναυρου. Σκύβει τρεις φορές και βρέχει το κεφάλι της με νερό του ποτα­μού, ύστερα γονατίζει και σηκώνει τα χέ­ρια προς τον ουρανό και παρακαλεί την νύχτα που δένει και λύνει τα μάγια κι ακούγεται η φωνή της «νύχτα συ που κρύ­βεις όλα τα μυστήρια και δίνεις τα δυνατά σου βότανα, και σεις δαί­μονες των δασών και της νύχτας,ελάτε να με βοηθήσετε, έχω ανάγκη από το φίλτρο εκείνο που ξανανιώνει τη ζωή των θνητών και διώχνει μακριά τα γηρα­τειά». Μετά πήγε στις Οιταίες χώρες και εκεί εννιά ολάκερες μέρες μαζεύει βοτάνα μαγικ΄Λλα από τις όχθες του Αριδανού, του Σπερχειού, του Πηνειού, του Ενιπέα, από λίμνες, από βουνά και κάμπους. Σφάζει ύστερα μαύρο πρόβατο και το αίμα του το βάζει σε χάλκινο δοχείο, ρί­χνει μέσα και άλλα μαγικά πολλά, ως και άμμο από ωκεανό, πήρε και σπλάχνα λύκου τ’ ανακάτεψε με τα βοτάνια και έκαμε το μαγικό φίλτρο της νεότητας και με αυτό έγινε νέος ο Αίσωνας. Ομως ο επιρρεπής στις γυναίκες Αίσωνας, θαμπωμένος από την ομορφιά της Μή­δειας, δεν άργησε να της επιτεθεί με ά­σεμνους σκοπούς. Οι Άρρωστες επιθυμίες του θα είχαν γίνει πράξη αν δεν παρενέβαιναν οι παρευρισκόμενοι. Με αυτόν τον τρόπο γλύτωσε από την ντροπή, και την μόλυνση του Αίσωνα, η Μήδεια μια τρομερή μάγισσα μια αλύγιστη ψυχή, ωραιότατη στην μορφή, μελαχρινή με κλειστά φρύδια σμιχτά, μια γυναίκα από εκείνες που μπορούν να κάνουν ότι δεν βά­ζει ανθρώπου νους. Η ελληνική μυθολογία είναι γεμάτη από μάγους, μάγισσες και μαγικές τελετουργίες (Κίρκη, Μήδεια, Αριάδνη, Πασιφάη, Κάλχας, Τειρεσίας, Διοτίμα, Οινόη, κλπ). Διαβόητη μάγισσα υπήρξε η Αγαμήδη, θυγατέρα του Αυγείου (Ομ.Ιλ.Λ΄739-741).   Η ωραία Ελένη, ήταν μια από τις πολύ γνωστές μάγισσες-φαρμακεύτριες, των αρχαίων χρόνων, καθώς έριχνε μαγικά φίλτρα, στα κρασιά των ξετρελαμένων από πάθος για εκείνη, εραστών της, πριν από τα αχαλίνωτα σεξουαλικά όργια με ανελέητους σοδομισμούς, καταπόσεις, και πολλούς ερωτικούς συντρόφους. Ενδεικτικά αναφέρω ότι για να τιμήσουν τους μεγάλους αυτούς δαίμονες, πίεζαν την φλέβα του μορίου, μείωναν την ροή, για να εξέρχονται, περισσότερα χοντρά  κομμάτια, έρωτα από το πέος  Οι μεγάλες μάγισσες τα αρχαία χρόνια, ασκούσαν την σεξουαλική μαύρη μαγεία και συμμετείχαν  με πάθος, σε όλα τα σεξουαλικά όργια, με μοναδικό σκοπό να αποκτήσουν μεγάλη δύναμη και εξουσία, από τους Αιγύπτιους και τους Φρυγικούς δαίμονες. Οι Θεσσαλοί όταν είδαν την Μήδεια ­κατάλαβαν, ότι ήταν τρομερή μάγισσα. Εί­δαν την δυνατότητα που είχε να κάνει τις γυναίκες να μη γεννούν παιδιά, ότι μπορού­σε με τα μαγικά της να θανατώνει αν­θρώπους και από μακρινές α­ποστάσεις, με όπλο τα μάγια της «και γαρ βλέμμα και αναπνοήν αυτής δεχόμε­νους τήκεσθαι και νοσείν».