Ο Έλληνας δεν συγχρωτίζεται…
Γράφει η Φωτεινή Τυράσκη
«Μένουμε σπίτι, Αποφεύγουμε τον συγχρωτισμό…» «Απαγορεύονται άτυπα πάρτι και συγχρωτισμός έξω από καφέ – μπαρ» «Η αποφυγή συγχρωτισμού είναι πάρα πολύ σημαντική για όλους μας…» «…να μην παρατηρηθούν συνθήκες συγχρωτισμού….» «Δεν πρέπει να δούμε φαινόμενα συγχρωτισμού» «Είμαστε σε διαβούλευση με αρμόδιους φορείς και υπουργεία για να βρεθεί λύση μικρότερου συγχρωτισμού.» «…για χρήση μάσκας και ιδιαίτερα όταν υπάρχει υψηλός συγχρωτισμός…» (μερικές από τις δηλώσεις Ν. Χαρδαλιά, Σ. Τσιόδρα και τίτλος άρθρου σε δημοσιογραφική δημοσίευση…) Αρκετοί από εμάς έχουν αναρωτηθεί το γιατί επιλέχθηκε, από τους ιθύνοντες, το ρήμα «συγχρωτίζομαι», προκειμένου να εκφράσει την συγκέντρωση των πολιτών, ώστε να ανακοινωθούν τα μέτρα που ελήφθησαν για αυτόν τον …συγχρωτισμό. Βρήκαμε, λοιπόν, την δύναμη να ανοίξουμε το Λεξικό της Ελληνικής Γλώσσας, όπως και της Αρχαίας, ώστε να λύσουμε τις απορίες μας. Ο λόγος που προτείνουμε το Λεξικό της Αρχαιοελληνικής είναι διότι γνωρίζουμε ότι οι πρόγονοί μας είχαν λέξεις και ρήματα, που διευκρίνιζαν ακόμα και τις απειροελάχιστες διαφορές ανάμεσα στα ονόματα των πραγμάτων ή τις διάφορες έννοιες. Βεβαίως, τα τελευταία 50 χρόνια, κάποιοι έχουν αλλοιώσει τις έννοιες που ορίζει η Ελληνική Γλώσσα. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα να καταστρέφεται ο τρόπος που λειτουργούν οι διάνοιες των ανθρώπων, δημιουργώντας έριδες και ασυνεννοησία μεταξύ των, διαλύοντας τον κοινωνικό ιστό. Είναι αναγκαίο να γίνει κατανοητό το γεγονός ότι όταν καταλύεται η Επικοινωνία επηρεάζεται δυσμενώς η Κοινωνία, ενώ προσβάλλεται η Λογική, καθώς “Κοινωνία” σημαίνεται ένα σύνολο ανθρώπων που διαθέτουν “Κοινό Νου”. Ας δούμε λοιπόν τί σημαίνει το ρήμα «συγχρωτίζομαι», κατά το Λεξικό της Γλώσσας μας: συγχρωτίζομαι – συμφύρομαι – συναναστρέφομαι με άτομα αμφιβόλου ποιότητας Στην προκειμένη περίπτωση, η χρήση του ρήματος “συγχρωτίζομαι” με την έννοια “συναναστρέφομαι με άτομα αμφιβόλου ποιότητας” είναι αδόκιμος όρος. συγχρωτίζομαι – συναγελάζομαι – (για ζώα) που ζουν σε αγέλη, (ενώ για ανθρώπους, μεταφορικά) σχετίζομαι, κάνω συντροφιά με ανήθικους, μηδαμινούς ανθρώπους Εδώ φαίνεται καθαρά ότι το ρήμα «συγχρωτίζομαι» συνήθως χρησιμοποιείται για τα ζώα που μαζεύονται σε αγέλη όμως, εάν πούμε “αγέλη” μία συγκεντρωμένη ομάδα ανθρώπων, αυτό θεωρείται για τους σκεπτόμενους ανθρώπους προσβλητικό, καθώς η “αγέλη” παραπέμπει στον “όχλο” και το πλήθος που άγεται. Να θυμηθούμε, βεβαίως, ότι ο όρος «ανοσία αγέλης» χρησιμοποιήθηκε κατά κόρων τον τελευταίο καιρό… Επίσης είναι υποτιμητικό για τον σκεπτόμενο άνθρωπο, καθώς το ρήμα αυτό χρησιμοποιείται για ανήθικα άτομα, γιατί καταδεικνύει ότι η ομάδα αποτελείται από άτομα ανυπόληπτα… συγχρωτίζομαι – συναναστρέφομαι – έχω κοινωνικές σχέσεις, κάνω παρέα Άλλη μία λανθασμένη χρήση του ρήματος “συγχρωτίζομαι”, καθώς τα άτομα που πηγαίνουν στο σούπερ-μάρκετ και στο φαρμακείο, κατά την δύσκολη περίοδο του κορωνοϊού, σαφώς δεν πάνε για να κάνουν παρέα ή κοινωνικές σχέσεις. συγχρωτίζομαι – έχω στενή και συχνή επαφή (με αρνητική χροιά), αγγίζομαι με τον άλλον, εξοικειώνομαι σε σημείο που οι άλλοι δεν με σέβονται. Ακόμη και σήμερα, το «συγχρωτίζομαι» σημαίνει την συναναστροφή με άτομα τα οποία θεωρώ κατώτερα ή αμφιβόλου ηθικής. (για περισσότερη ανάλυση: https://www.liberal.gr/glossari/sugchrotismos/173079 όπου συν+χρως, χρως=δέρμα, στον συγχρωτισμό ερχόμαστε δέρμα με δέρμα, αγγιζόμαστε, εξοικειωνόμαστε σε σημείο που οι άλλοι δεν μας λογαριάζουν πλέον, δεν μας σέβονται…) Άρα ακόμη μία λανθασμένη χρήση του ρήματος αυτού… συγχρωτίζομαι – έχω σχέση προς τινά, πλησιάζω αυτόν και με χρήση επί σαρκικής μίξεως (από το Λεξικό Liddell, Scott) Ενώ, βεβαίως δεν συγκεντρώνονται οι άνθρωποι με σκοπό την σαρκική μίξη στις τράπεζες και στις πλατείες… Αντί το “συγχρωτίζομαι”, θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί από τους ιθύνοντες κάποια άλλη λέξη, όπως “συναθροίζομαι”, «συρρέω», “συνωστίζομαι” ή “συγκεντρώνομαι”. Μάλιστα, η λέξη «συγκέντρωση» είναι απολύτως κατάλληλη και συνηθισμένη για συναθροίσεις ατόμων, καθώς έχουμε την πολύ γνωστή «συγκέντρωση διαμαρτυρίας», όπου με τίποτα δεν θα μπορούσε να ακουστεί ως «συγχρωτισμός διαμαρτυρίας»… Το εξοργιστικό στην όλη υπόθεση είναι ότι αυτές οι ανακοινώσεις γίνονται πολύ μελετημένα και στέλνονται, ως υποσυνείδητα μηνύματα στο κοινό, από ανθρώπους με πανεπιστημιακά διπλώματα, Διδακτορικά κ.λπ. Τα άτομα αυτά έχουν επίσης στην διάθεσή τους αρκετούς συμβούλους, ώστε να διορθώνουν τυχόν λάθη, τους οποίους και πληρώνει ο Ελληνικός λαός. Εκτός των άλλων, ο ακαδημαϊκός κόσμος και οι πτυχιούχοι φιλόλογοι θα έπρεπε να παρεμβαίνουν όταν γίνονται τέτοια ατοπήματα, κάτι που, δυστυχώς για εμάς, δεν συμβαίνει. Το κακό δεν σταματάει εδώ. Από την σωρεία τέτοιων «ατοπημάτων» αποδεικνύεται ότι τέτοιου είδους δηλώσεις δεν γίνονται τυχαία. Δυστυχώς, εδώ και χρόνια οι πολιτικοί πειραματίζονται επάνω μας με διάφορες φράσεις, όπου εάν το κοινό γνώριζε την σημασία τους, σίγουρα δεν θα τους χειροκροτούσε ενώ, πολύ περισσότερο, δεν θα τους ψήφιζε! Ουσιαστικά, ο άνθρωπος πάντα πρέπει να προσέχει τί λέει, αλλά και τί ακούει, καθώς η λανθασμένη χρήση του λόγου μπορεί να έχει άσχημες συνέπειες στην ζωή του. Αυτή η λανθασμένη χρήση επιφέρει προβλήματα στον ανθρώπινο εγκέφαλο, όπως και αντιθέτως, με την σωστή χρήση του λόγου, ο άνθρωπος γίνεται εύ-στροφος, έξ-υπνος, ενώ δύναται ακόμη και να θεραπευτεί… Με παρόμοιο ύπουλο τρόπο μας έπεισαν για το πόσο πολύ αγωνίζονταν για το καλό μας «προσπαθώντας να κάνουν το χρέος βιώσιμο» και πράγματι! Έκαναν το χρέος κραταιό και δυνατό, δηλαδή βιώσιμο για πολλά-πολλά χρόνια. ……………………………………………………………………… Βιώσιμος (από το ρήμα «βιόω») = ο δυνάμενος ή έχων ελπίδα να ζήση, ο άξιος να ζήση. (Λεξικόν τής Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσης – Ιωαν. Σταματάκου, εκδόσεις Δεδεμάδη) …………………………………………………………………………… Αν κάποιος έχει την θέληση να κάνει καλό στους ανθρώπους και να τους βοηθήσει σε μια δύσκολη περίοδο χρέους, υπάρχουν πολλοί τρόποι για να χρησιμοποιηθεί σωστά αυτή η έννοια, όπως π.χ. «γίνονται προσπάθειες για να γίνει το χρέος αντιμετωπίσιμο ή διαχειρίσιμο από την Ελληνική κοινωνία» ή «γίνονται προσπάθειες να καταστεί βιώσιμη η Ελληνική Οικονομία στην δύσκολη περίοδο του χρέους» κ.α., όμως κανένας από αυτούς τους σπουδαγμένους κυβερνώντες δεν μπήκε στον κόπο να διορθώσει την «λανθασμένη» έκφραση. Διάφορα δημόσια πρόσωπα έχουν κάνει δηλώσεις για την αποκατάσταση της αδικίας (ενώ η σωστή φράση είναι “αποκαθιστώ το δίκαιο”…), όπου πράγματι! Αποκαθιστούν το Άδικο με όλο του το «μεγαλείο» και σε περίοπτη θέση. Μάλιστα κάποιος πρώην πρωθυπουργός δήλωσε ευχαριστημένος με την αίσια, για τους κατηγορούμενους, έκβαση μιας δίκης, λέγοντας «Σήμερα αποκαταστάθηκε μια μεγάλη αδικία…», ενώ δεν είναι ο μόνος πρωθυπουργός που έχει πέσει σε αυτό το «ατόπημα»… …………………………………………………………………………… Αποκαθιστάνω (αποκαθίστημι) = επανιδρύω, επανορθώ, αποκαθιστώ. (Λεξικόν τής Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσης – Ιωαν. Σταματάκου, εκδόσεις Δεδεμάδη) ……………………………………… Βεβαίως, η σωστή έκφραση είναι “Θα αποκαταστήσω το δίκαιον” και όχι την αδικία… Κάποιος αποκαθιστά την λειτουργία ενός μηχανήματος και όχι την βλάβη. Ο πατέρας αποκαθιστά την κόρη του, όταν την παντρεύει και ο άρρωστος αποκαθιστά την υγεία του, όχι την αρρώστια… Ίσως το μόνο που θα πρέπει να δούμε καθαρά είναι το γεγονός ότι μας λένε κατάμουτρα αυτά που μας κάνουν ή που θα μας κάνουν, όντας σίγουροι ότι δεν θα αντιδράσουμε και προσβάλλοντας την νοημοσύνη μας. Άραγε τα έχουν καταφέρει: Ο Έλλην, ως Φωτεινός Νούς (όπως σημαίνεται κατά τον Κώδικα της Ελληνικής Γλώσσας, του Θεολόγου Σημαιοφόρου), δεν είναι αγελαίο ζώον και δεν συγχρωτίζεται. Όποτε εσείς, δημόσια πρόσωπα, όταν απευθύνεστε στους Έλληνες, μην κρίνετε εξ ιδίων τα αλλότρια… Σας το απαγορεύουμε! Φωτεινή Τυράσκη (Πτυχιούχος Τ.Ε.Ι. Αθήνας, της Σχολής Γραφικών Τεχνών και Καλλιτεχνικών Σπουδών, του Τμήματος Γραφιστικής, με ειδικότητα στο Κινούμενο Σχέδιο, τη Γραφιστική Κινηματογράφου και τα Ειδικά Εφέ.)
