Η παράδοση του Αιτωλικού

Αφού έπεσαν το Βασιλάδι και ο Ντολμάς, οι μουσουλμάνοι επικέντρωσαν όλες τους τις προσπάθειες για την εισβολή στο Αιτωλικό.
Έτσι, μετά από μηνες ηρωικης αντιστασης την 1η Μαρτίου του 1826 οι Αιτωλικιώτες έστειλαν αντιπροσωπεία με λευκή σημαία στον Ιμπραήμ που δέχθηκε την παράδοση της πόλης.
Ο Κιουταχής επικύρωσε την παράδοση με έναν όρο: Να μεταφέρει ασφαλείς όλους τους Αιτωλικιώτες στην Άρτα και να τους σιτίσει για ένα μήνα.

Οι πρόκριτοι Τάτσης Μαγγίνας και Γαλάνης Μεγαπάνος κρατήθηκαν αιχμάλωτοι από τον Κιουταχή και σύμφωνα με τους ιστορικούς συνεργάστηκαν στην προσπάθεια να πείσουν τους ομογενείς τους να προσκυνήσουν τον σερασκέρη της Ρούμελης για να γλυτώσουν την ομαδική σφαγή.

Τέλος, από τη μια η απώλεια του Αιτωλικού αποτέλεσα ένα βαρύ πλήγμα για το πολιορκημένο Μεσολόγγι, αλλά από την άλλη όταν οι Μεσολογγίτες έμαθαν από φήμες ότι Τούρκοι ξεχώρισαν τα παιδιά και τις νεαρότερες γυναίκες για τα χαρέμια των πασάδων, αυτό δυνάμωσε τη θέληση τους για αντίσταση και προκειμένου να παραδοθούν οδηγήθηκαν στην ηρωική και τραγική έξοδο του Απρίλη του 1826.

(Εικόνα: Τάτσης Μαγγίνας,Αιτωλικο)