Εξωτερική πολιτική για κλάματα: το Μητσοτακικό καθεστώς βάζει τη χώρα σε νέες περιπέτειες

globinfo freexchange
Πιστεύαμε ότι η κυβέρνηση Τσίπρα ‘το είχε τερματίσει’ όταν αποφάσισε (προφανώς μετά από έντονες Αμερικανικές πιέσεις) να προβεί στην ανήκουστη και απαράδεκτη ενέργεια να απελάσει τους τέσσερις Ρώσους διπλωμάτες. Το Μητσοτακικό καθεστώς όμως φαίνεται ότι έχει κάνει νέο ρεκόρ πλήρους υποταγής στους Αμερικανούς ιμπεριαλιστές, δίνοντας το τελειωτικό χτύπημα στην ευελιξία της εξωτερικής πολιτικής που θα έπρεπε να έχει, έτσι και αλλιώς, κάθε σοβαρή και ανεξάρτητη χώρα.

Όμως η δήλωση Μητσοτάκη απλώς επιβεβαίωσε ότι η νεοφιλελεύθερη Μητσοτακική δεξιά, η χειρότερη που γνώρισε η χώρα μεταπολιτευτικά, είναι απόλυτα υπόδουλη στα Αμερικανικά συμφέροντα. Και τελικά, πως η ίδια η χώρα, είναι ένα Δυτικό προτεκτοράτο και μια κανονική αποικία (και όχι απλά αποικία χρέους).

Ο χειρότερος Μητσοτάκης όλων των εποχών αποφάσισε να επισκεφτεί τον Ντόναλντ Τραμπ για να κάνει το πιστό του ‘ρομποτάκι’, δηλώνοντας ουσιαστικά ότι επικροτεί την εγκληματική ενέργεια – πέρα από κάθε έννοια διεθνούς δικαίου – της δολοφονίας του κορυφαίου Ιρανού στρατηγού, Κασέμ Σουλεϊμανί.

Και το πρώτο, απλό, που έρχεται στο μυαλό είναι το εξής: πώς θα επικαλεστεί ξανά η χώρα το διεθνές δίκαιο όταν η απαράδεκτη αυτή κυβέρνηση επικροτεί ανοιχτά μια πράξη που είναι πέρα από κάθε έννοια διεθνούς δικαίου;

Το γαλάζιο τσίρκο που παίζει το ρόλο της κυβέρνησης φαίνεται να μην έχει ιδέα από εξωτερική πολιτική. Το μόνο που κάνει είναι να ακολουθεί σαν πιστό σκυλάκι την ατζέντα των Δυτικών ιμπεριαλιστών. Από την πρώτη στιγμή της διακυβέρνησης του, επιδεικνύει τέτοιο ζήλο στο να υποτάσσεται απόλυτα στις ορέξεις τους, που η τελική εικόνα δεν είναι απλά κωμική, αλλά τελικά τρομάζει, γιατί καταστρέφει τη δυνατότητα της χώρας να ελίσσεται διπλωματικά σε ένα διεθνές περιβάλλον γεμάτο με αστάθεια και συνεχείς ανακατατάξεις.

Από την πρώτη στιγμή, το Μητσοτακικό καθεστώς, χωρίς κανέναν ιδιαίτερο λόγο και πίεση, έσπευσε να αναγνωρίσει τον αποτυχημένο πραξικοπηματία Χουάν Γκουαϊδό, την ώρα που ήταν ήδη ένα καμένο χαρτί ακόμα και για τους Δυτικούς ιμπεριαλιστές. Έκλεισε οριστικά τον δίαυλο επικοινωνίας με μια δημοκρατικά εκλεγμένη κυβέρνηση και μια χώρα με τα μεγαλύτερα αποθέματα πετρελαίου στον κόσμο.

Τώρα κλείνει την πόρτα στο Ιράν και τους συμμάχους του. Μια μεγάλη πετρελαιοπαραγωγό χώρα-βαρόμετρο στη Μέση Ανατολή που έχει δοκιμαστεί από τον ιμπεριαλιστικό παρεμβατισμό εδώ και δεκαετίες. Ακόμα και οι πιο πιστοί σύμμαχοι των Αμερικανών κράτησαν αποστάσεις από την εγκληματική απόφαση Τραμπ να δολοφονήσει τον Σουλεϊμανί. Και αυτό γιατί οι πάντες γνωρίζουν πως ο ίδιος έπαιξε κεντρικό ρόλο στην αποδυνάμωση των Ισλαμοφασιστών του Ισλαμικού Κράτους και της Αλ Κάιντα. Όμως τα Αμερικανικά μίντια έκαναν το άσπρο μαύρο για να δικαιολογήσουν την απαράδεκτη απόφαση Τραμπ. Παρουσίασαν τον Σουλεϊμανί σαν ένα ‘τερας’ το οποίο δήθεν σχεδίαζε επιθέσεις κατά Αμερικανών. Και φυσικά, ούτε οι Αμερικανοί αξιωματούχοι, ούτε τα μίντια έδωσαν το παραμικρό στοιχείο για να στηρίξουν αυτό τον ισχυρισμό.

Επιπλέον, την ώρα της δολοφονίας, ο Σουλεϊμανί βρισκόταν ουσιαστικά σε ειρηνευτική αποστολή, όπως ισχυρίστηκε ο ίδιος ο Ιρακινός πρωθυπουργός. Σύμφωνα με την ιστοσελίδα The Grayzone, ο πρωθυπουργός του Ιράκ, Adil Abdul-Mahdi, είπε πως το ίδιο πρωί που δολοφονήθηκε ο Σουλεϊμανί, σχεδίαζε να συναντηθεί μαζί του, σε μια προσπάθεια του Ιράκ να παίξει τον ρόλο του διαμεσολαβητή στην επαναπροσέγγιση Ιράν – Σαουδικής Αραβίας.

Όλα δείχνουν πως ο παρορμητικός Τραμπ παρασύρθηκε από τα νεοσυντηρητικά γεράκια που κατακλύζουν την κυβέρνησή του, αλλά και από ανθρώπους του Ισραηλινού λόμπι, που ήθελαν να δυναμιτίσουν την προσπάθεια μιας τέτοιας επαναπροσέγγισης και να κρατήσουν τον Τραμπ σε σταθερή τροχιά πολεμικής αντιπαράθεσης με το Ιράν.

Ο ‘πορτοκαλί κλόουν’, που παίζει το ρόλο του προέδρου των ΗΠΑ, είναι τόσο εκτός πραγματικότητας, που λίγα λεπτά πριν από τα Ιρανικά αντίποινα με την πυραυλική επίθεση σε Αμερικανικές βάσεις εντός Ιρακινού εδάφους, προκαλούσε ανοιχτά το Ιράν στο Τουίτερ με φρασεολογία 10χρονου! Μετά την επίθεση όμως τα ‘μάζεψε’ άρον-άρον καθώς μέσα από το διάγγελμά του άφησε ουσιαστικά να εννοηθεί ότι ‘δεν τρέχει και τίποτα’. Αρκεί να σκεφτείτε ότι οι Αμερικανοί έχουν ξεκινήσει πολέμους για πολύ μικρότερες αφορμές.

Όμως ο Τραμπ ψηφίστηκε από πολλούς Αμερικανούς ως ένα σημαντικό βαθμό επειδή αυτο-διαφημίστηκε ως ‘αντιπαρεμβατικός’, κατηγορώντας την Κυβέρνηση Ομπάμα για το χάος σε Συρία και Λιβύη και ισχυριζόμενος ότι είχε ταχθεί κατά του πολέμου στο Ιράκ. Άρα, ήξερε ότι αν ξεκινούσε έναν ακόμη πιο καταστροφικό πόλεμο με το Ιράν θα καταποντίζονταν δημοσκοπικά και δεν υπήρχε καμιά περίπτωση να επανεκλεγεί. Ε λοιπόν, μ’αυτόν τον ανεκδιήγητο συντάχτηκε ο Μητσοτάκης.

Πέρα απ’όλα αυτά, η δολοφονία Σουλεϊμανί επικρίθηκε έντονα ακόμα και από πολλές πολιτικές προσωπικότητες εντός του Αμερικανικού Κογκρέσου. Μάλιστα, ένας από τους πιο δημοφιλείς υποψήφιους για το χρίσμα των Δημοκρατικών, ο Μπέρνι Σάντερς, μίλησε ανοιχτά και ξεκάθαρα για δολοφονία! Και επιπλέον, ανακοίνωσε ότι θα πάρει πρωτοβουλία για να μπλοκάρει τον Τραμπ στην περίπτωση που επιχειρήσει να ξεκινήσει έναν απόλυτα καταστροφικό πόλεμο με το Ιράν χωρίς την έγκριση του Κογκρέσου.

Τι πήρε λοιπόν ο Μητσοτάκης για την τυφλή, μέχρι ανοησίας, αφοσίωσή του στον Τραμπ; Απολύτως τίποτα.

Είναι φανερό ότι επιθυμούσε διακαώς να πάρει τουλάχιστον μια ρητή καταδίκη της συμφωνίας της Τουρκίας με τη Λιβύη για τα θαλάσσια σύνορα στη Μεσόγειο. Αλλά ο Τραμπ έκανε τον ‘Κινέζο’ κρατώντας αποστάσεις. Ήταν λογικό. Γιατί η αδιανόητη δολοφονία Σουλεϊμανί συνοδεύτηκε και με μια επική γκάφα των Αμερικανών, αφού δολοφόνησαν και έναν από τους σημαντικότερους διοικητές των σιιτικών πολιτοφυλακών στο Ιράκ, Abu Mahdi al-Muhandis, ο οποίος επέβαινε στο ίδιο κομβόι.

Έτσι, οι δολοφονίες των δύο στρατιωτικών εξόργισαν και τους Ιρακινούς και τους έσπρωξαν ακόμα περισσότερο προς το Ιρανικό στρατόπεδο, καθώς είχε ήδη ξεκινήσει η προσέγγιση Ιράν-Ιράκ. Είναι χαρακτηριστικό ότι οι Ιρακινοί ζητούν τώρα επιτακτικά την αποχώρηση των Αμερικανικών στρατευμάτων από το έδαφός τους. Καθώς οι Αμερικανοί θα αισθάνονται όλο και λιγότερο ασφαλείς στο Ιρακινό έδαφος, η Τουρκία θα αναβαθμίζεται γεωπολιτικά.

Το μόνο στο οποίο μπορούμε να ελπίζουμε, είναι να υπάρχουν κάποιοι, που στο παρασκήνιο κάνουν διορθωτικές κινήσεις απέναντι στην απαράδεκτη (έως ανύπαρκτη) εξωτερική πολιτική της κυβέρνησης. Αν όμως είναι οι ίδιοι που συμβουλεύουν τον Μητσοτάκη τι πρέπει να πει δημοσίως, τότε σίγουρα δεν υπάρχει καμιά ελπίδα. Ο Θεός να βάλει το χέρι του …