Κουτσούμπας για σενάρια διπλών εκλογών: «Εκβιασμός» της ΝΔ και… «πάσα» στον ΣΥΡΙΖΑ

Σε άρθρο του στον Ριζοσπάστη υπό τον τίτλο, «Ο “εκβιασμός” της ΝΔ και η “πάσα” στον ΣΥΡΙΖΑ» ο γ.γ. του ΚΚΕ, Δημήτρης Κουτσούμπας αναφέρει ότι τις τελευταίες μέρες «διακινείται από την κυβέρνηση ο εκβιασμός των διπλών εκλογών. Περιγράφεται ως “ταλαιπωρία”, “περιπέτεια”» και με τον τρόπο αυτό η κυβέρνηση «προκαλεί τον ΣΥΡΙΖΑ και τα άλλα κόμματα της αντιπολίτευσης να συναινέσουν στη διαμόρφωση νέου εκλογικού νόμου που θα αποκλείσει τις διπλές εκλογές και θα εξασφαλίσει τη “σταθερότητα»”».
«Με αφορμή (και) αυτά τα σενάρια, ο Αλέξης Τσίπρας… σαν έτοιμος από καιρό πήρε την “πάσα” και θυμήθηκε στην πρόσφατη συνεδρίαση της Κεντρικής Επιτροπής Ανασυγκρότησης του ΣΥΡΙΖΑ να μιλήσει για “τη δυνατότητα να προκύψει μια κυβέρνηση συνεργασίας όλων των δημοκρατικών και προοδευτικών δυνάμεων”…» προσθέτει, επισημαίνοντας ότι ταυτόχρονα «άλλα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ διακινούν το επιχείρημα πως, σύμφωνα με το Σύνταγμα, ο ελάχιστος αριθμός για να λάβει μια κυβέρνηση ψήφο εμπιστοσύνης είναι 120 ψήφοι, που με αναλογικό σύστημα αντιστοιχεί σε ποσοστό 40% του εκλογικού σώματος…».

«Στην πραγματικότητα, ο “εκβιασμός” της κυβέρνησης της ΝΔ αποτελεί την καλύτερη “πάσα” στον ΣΥΡΙΖΑ στην προσπάθειά του να υψώσει εκ νέου κάλπικες διαχωριστικές γραμμές μέσα στην ελληνική κοινωνία. Γι’ αυτό και ο ΣΥΡΙΖΑ, ως το μεταμοντέρνο ΠΑΣΟΚ, θυμήθηκε τα αλήστου μνήμης περί “κυβέρνησης δημοκρατικών και προοδευτικών δυνάμεων”», τονίζει.

Επισημαίνοντας οτι δεν είμαστε ούτε στο 1985, ούτε καν στο 2015, ο Δ. Κουτσούμπας υπογραμμίζει οτι «η πείρα της συγκυβέρνησης των “αντιμνημονιακών δυνάμεων”, που έγινε η “μνημονιακότερη” όλων, είναι και πολύ νωπή και πολύ πικρή. Πλέον μιλάνε τα έργα του ΣΥΡΙΖΑ, τόσο ως κυβέρνησης για 4,5 χρόνια, όσο και ως αξιωματικής αντιπολίτευσης, πριν και τώρα. Χώρια που σήμερα, πλέον, μιλάμε για ένα “ΣΥΡΙΖΑ – ΠΑΣΟΚ” στην κυριολεξία».

«Το πλέον ρεαλιστικό σενάριο σε περίπτωση αδυναμίας σχηματισμού κυβέρνησης (αν κρίνουμε με βάση τις θέσεις και τα πεπραγμένα των κομμάτων) είναι η δυνατότητα να προκύψει μία συγκυβέρνηση ΝΔ – ΣΥΡΙΖΑ, ή -σε πρώτη φάση τουλάχιστον- να ανοίξει ο δρόμος σε μία τέτοια συγκυβέρνηση αργότερα. Και όσοι ξορκίζουν αυτό το ενδεχόμενο, ας σκεφτούν πώς το αντιμετώπιζαν παλιότερα η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ, μέχρι που το έκαναν πράξη».

Στη συνέχεια του άρθρου του, ο Δ. Κουτσούμπας τονίζει τα εξής:

«- Πριν τις πρόσφατες εκλογές ο ίδιος ο Τσίπρας, ο ηγέτης των “προοδευτικών δυνάμεων”, δήλωνε πως “κάτω από ακραίες συνθήκες” μπορεί να υπάρξει συγκυβέρνηση (του ΣΥΡΙΖΑ) με τη Δεξιά. ‘Αλλωστε, και ο ίδιος την έχει κάνει πράξη μία φορά με τους ΑΝΕΛ…

– Στον χαιρετισμό της στο συνέδριο της ΝΔ η εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ σημείωσε πως “είμαστε ανοιχτοί να συζητήσουμε θέματα όπου μπορεί να υπάρχει συναίνεση. Είναι αυτονόητο ότι υπάρχουν μεγάλα περιθώρια συγκλίσεων για τον γεωπολιτικό ρόλο της Ελλάδας (…) Είναι αυτονόητο πως υπάρχουν περιθώρια συγκλίσεων για το εθνικό συμφέρον, στη συζήτηση που έχει ανοίξει στην ΕΕ για τη βελτίωση των πολιτικών, την αναθεώρηση συνθηκών, την ασφάλεια, την άμυνα και το δημοσιονομικό πλαίσιο”».

Ο Δ. Κουτσούμπας προσθέτει ότι «πίσω από αυτές τις λέξεις κρύβεται η στρατηγική συμφωνία στα μεγάλα ζητήματα: Στην εμπλοκή της Ελλάδας στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς των ΗΠΑ – ΝΑΤΟ – ΕΕ, στην πολιτική στήριξης της καπιταλιστικής ανάπτυξης».

Υπενθυμίζει επίσης ότι ΣΥΡΙΖΑ, ΝΔ και ΠΑΣΟΚ συνέπραξαν στην ψήφιση του 3ου μνημονίου καθώς και ότι η ΝΔ «έχει φανεί γενναιόδωρη στην αναγνώριση του αντιλαϊκού έργου του ΣΥΡΙΖΑ».

«’Αλλωστε, δεν νομίζουμε πως στον ΣΥΡΙΖΑ …ανατριχιάζουν με την προοπτική συγκυβέρνησης ακόμα και με τη ΝΔ. Η μετεξέλιξη του ΣΥΡΙΖΑ σε ΠΑΣΟΚ είναι τέτοια που ένας πυρήνας “άρτι αφιχθέντων” στελεχών του έχει ήδη συγκυβερνήσει – και όχι μόνο μία φορά – με τη ΝΔ. Τα περισσότερα λόγια και αποδεικτικά στοιχεία περισσεύουν», υπογραμμίζει.

«Όσο κι αν σηκωθούν οι τόνοι της αντιπαράθεσης ανάμεσα στο σημερινό δίπολο του αστικού πολιτικού συστήματος υπάρχει ένα δεδομένο: Ο λαός έχει απέναντί του ένα ενιαίο μπλοκ που υπηρετεί με πάθος την πολιτική του μεγάλου κεφαλαίου, της ΕΕ, του ΝΑΤΟ. Για να μπουν εμπόδια σε αυτήν την πολιτική, για να ανοίξει ο δρόμος για καλύτερους όρους δουλειάς και ζωής υπάρχει επίσης ένα δεδομένο: Η μαχητική συμπόρευση με το ΚΚΕ στους δρόμους του αγώνα με την προώθηση μίας πλατιάς αντικαπιταλιστικής – αντιμονοπωλιακής συμμαχίας και πάλης. Εκεί που τελικά κρίνονται όλα…», καταλήγει στο άρθρο του ο γ.γ. της Κ.Ε. του ΚΚΕ.

loading...