Η παρέλαση δεν είναι παιδική χαρά!
Του Δημήτρη Ρομποτή*
Θύματα της (μονίμου) κρίσεως και οι παρελάσεις για τις εθνικές επετείους αφού σχεδόν κάθε χρόνο μένουν στη μνήμη όχι για αυτό που είναι, αλλά για κάποιο παρατράγουδο που εντελώς …δημοκρατικά έλαβε χώρα στα πλαίσιά τους. Τη μία κράξανε τον Παπούλια και τράπηκε σε φυγή, την άλλη οι βατραχάνθρωποι εκραύγασαν συνθήματα, την παράλλη η Δούρου διοργάνωσε δημοτική πανήγυρι υπό τους παράταιρους ήχους της φιλαρμονικής, μετά κάποιοι λοκατζήδες αποφάσισαν να φωνάξουν ότι η Μακεδονία είναι ξακουστή και τώρα μερικά κορτσόπουλα (που λένε οι Πόντιοι) έκαναν τα ρεντίκολα κατά τη διάρκεια της επίσημης παρέλασης προκειμένου να περάσουν τα μηνύματά τους! Και πέτυχαν τον σκοπό τους, αφού σύμπαν το πανελλήνιο μιλάει για αυτές, μέχρι και εγώ σήμερα, αν και δεν το είχα σκοπό. Μην σας φανή παράξενο αν στο μέλλον κάποιοι “Τούρκοι” της Θράκης, απαιτήσουν να λαμβάνουν μέρος στην εθνική παρέλαση εκπροσωπώντας τους …ηττημένους της Επαναστάσεως ή διακόπτοντας την παρέλαση με ζουρνάδες και νταούλια επειδή είναι καταφανώς …ρατσιστική εφόσον δεν λαμβάνει υπόψιν και τις δικές τους ευαισθησίες! Αφού ο καθένας μπορεί να περνάη τα δικά του “μηνύματα” σε μια εθνική, επίσημη εκδήλωση, γιατί όχι και οι “Τούρκοι”, οι “Μακεδόνες”, οι “Αλβανοί” και ποιός ξέρει ποιοί άλλοι; Αρτσι μούτσι και λουλάς έγιναν όλα, οπότε όλοι οι “καλοί” χωράνε, αρκεί να εκφράζουν “αμφισβήτηση”, μαμοθρεφτισμό και ντόρο πάντα δε, εκ του ασφαλούς! Διότι ο σύγχρονος Ελλην αμφισβητίας και επαναστάτης γνωρίζει ότι δεν θα υπάρξουν συνέπειες, το μακρύ και το κοντό του καθενός είναι for free!
Στο σημείο αυτό, επιτρέψτε μου να εξηγηθώ: είμαι μέχρι αηδίας υπέρ της ελευθερίας λόγου και εκφράσεως! Εχω φίλους και συναγωνιστές στον χαμένο από χέρι πόλεμο κατά της παντοκρατούσης μετριότητος και ηλιθιότητος που προέρχονται από όλο το …χάσμα πολιτικών και ιδεολογικών χώρων, αρκεί να μην είναι αριστεροδέξιοι φασίστες και να μην βάζουν το δικό τους εγώ πάνω από όλων των άλλων. Μου αρέσει η ποικιλία, λατρεύω την ανταλλαγή απόψεων, ψοφάω για διαφωνία και αντιλαμβάνομαι τη δημοκρατία ως σύνθεση και όχι ως …σύνχεση! Ωστόσο, αυτή η άκρως φιλελεύθερη στάση δεν σημαίνει ότι δεν αναγνωρίζω την ύπαρξη ορίων. Διότι είναι τα όρια και ο σεβασμός τους που καθορίζουν (κατά+όρια) την ποιότητα μιας δημοκρατίας και την ατομική ελευθερία του καθενός την οποία ο κάθε σημερινός “αγωνιστής” χρησιμοποιεί ως free pass προκειμένου να επιβάλη τον αυταρχισμό τους στους άλλους.
Εχουμε και λέμε λοιπόν: η παρέλαση είναι μια εθνική εκδήλωση με συγκεκριμένο ύφος και ήθος, άσχετα αν συμφωνούμε ή διαφωνούμε μ’αυτό. Η συμμετοχή σ’αυτήν είναι εθελοντική – δεν είμαι σίγουρος αν ισχύη αυτό για τις στρατιωγικές μονάδες – οι μαθητές ή μέλη άλλων “συλλογικοτήτων” μπορούν να απέσχουν αν θέλουν. (Αν και οι μαθητές των δημοσίων σχολείων που φοιτούν με έξοδα όλων των φορολογουμένων πολιτών θα έπρεπε να υποχρεούνται ως μέρος των καθηκόντων τους αφού απολαμβάνουν ελεύθερης φοίτησης.) Εφόσον λοιπόν συμμετέχης εκουσίως στην παρέλαση, είσαι υποχρεωμένος να παίξης με τους προϋπάρχοντες κανόνες κι’όχι με τους δικούς σου! Προβλέπεται ειδική ενδυμασία, στοιχειώδης βηματισμός, χωρίς πλακάτ και συνθήματα ή άλλα παρατράγουδα. Αν δεν σου αρέση μην πας! Ακόμη κι’αν αυτό έχη συνέπειες στον βαθμό σου ή οπουδήποτε αλλού. Η αληθινή επανάσταση πάντα έχει συνέπειες εις βάρος του αληθινού επαναστάτη και εν προκειμένω δεν μιλάμε για Γκούλαγκ ή άλλους είδους παρόμοιες διώξεις, ευτυχώς έχουμε δημοκρατία μέχρι αηδίας! Εάν θέλης να εκφράσης την αντίθεσή σου αναλαμβάνεις και τις όποιες ευθύνες, είτε βαθμολογικές αν είσαι μαθητής, άντε και καμμιά αποβολή, ή φυλακή αν είσαι στρατιώτης, αστυνομικός ή πυροσβέστης. Υπ’αυτή την έννοια, ορθώς επεβλήθησαν ποινές στους στρατιώτες που φώναξαν συνθήματα ή τραγούδησαν δημοτικά άσματα. Είναι μέλη ενός εθνικού στρατιωτικού σώματος και γνωρίζουν τους κανονισμούς, η πειθαρχία είναι εκ των ουκ άνευ και δεν έχουν καμμία δουλειά να το παίζουν “διαδηλωτές”! Δεν έχει σημασία αν κανείς συμφωνή ή διαφωνή με το περιεχόμενο των συνθημάτων και των τραγουδιών, ο στρατιώτης είναι στρατιώτης και ο στρατός, όπως και η παρέλαση, δεν είναι παιδική χαρά. Εφόσον προτίμησαν να εκφραστούν αλλοτρόπως, ορθώς πρέπει να αναλάβουν και τις ευθύνες τους μαζί με τον λογαριασμό.
Ομοίως και τα κορτσόπουλα με το Monty …Typhus στυλ. Εφόσον δέχτηκαν να πάρουν μέρος στην παρέλαση ως μέλη ενός σχολείου, έπρεπε να σεβαστούν το προβλεπόμενο ήθος και ύφος της εκδήλωσης. Δεν το σεβάστηκαν και θα πρέπη να τους επιβληθούν οι ανάλογες ποινές, αποβολή ή βαθμολογικού τύπου. Και να δεχτούν τις συνέπειες με υπερηφάνεια, διότι είναι η επιβολή και αποδοχή της ποινής που θα δώση αξία στην πράξη τους κι’όχι η εκ του ασφαλούς δημοσιότητα και ντόρος!
Βέβαια, πώς μπορείς να ζητήσης ευθύνες από τα παιδιά εφόσον παίρνουν τόσα και τέτοια μαθήματα από τους …μεγάλους; Η κάθε “συλλογικότητα” απαιτεί εκβιάζοντας με απεργίες το κοινωνικό σώμα όποτε και όπου της καβλώσει, κλείνουν δρόμους, καίνε ανθρώπους, παραλύουν υπηρεσίες ή και όλο το κράτος, καταστρέφουν δημόσια και ιδιωτική περιουσία, περιφρονούν τους πάντες και τα πάντα και όλα αυτά χωρίς την παραμικρή συνέπεια για τους ίδιους! Οταν η δημοκρατία γίνεται αντιληπτή ως ασυδοσία και απόλυτη ελευθερία επιβολής του δικού σου έναντι όλων των άλλων, η παρέλαση θα γλύτωνε; Από κάπου όμως πρέπει να αρχίση η προσπάθεια κοινωνικοποίησης των αγελών και το σχολείο, ιδιαίτερα το δημόσιο, είναι ο κατεξοχήν χώρος. Οι μαθητές είναι οι αυριανοί πολίτες, ψηφίζουν από τα 17 και θα πρέπη να μάθουν στοιχειώδεις δημοκρατικούς τρόπους για να γίνουν μέλη μιας κοινωνίας που σέβονται και τους σέβεται κι’όχι αγριάνθρωποι μιας ζούγκλας όπου ορθό και δίκαιο είναι μόνο αυτό που θέλουν ή νομίζουν ότι θέλουν!
– Μόλις επληροφορήθην υπό αναγνώστου ότι τα κορτσόπουλα σε κακή απομίμηση των Monty Python δεν ήταν μαθήτριες σχολείου αλλά κάποιας δραματικής σχολής, άρα δικαιολογούνται εν μέρει οι όποιες εκφραστικές τρέλες. Η παρέλαση όμως ήταν επίσημη και προς τιμήν της 28ης Οκτωβρίου όχι κάποιο καλλιτεχνικό “στέιτζ” για να εκφραστούν όπως ήθελαν. Επανέρχομαι στα περί ορίων που ανέφερα πιο πάνω. Οι διοργανωτές καλά θα κάνουν να μην τις καλέσουν του χρόνου επειδή δεν πήγαν εκεί για να τιμήσουν, αλλά να εκμεταλλευτούν τη δημόσια εκδήλωση για αυτοπροβολή. Και το πέτυχαν, εις βάρος της επετείου όμως …Οσον αφορά στα όσα ανέφερα για τα σχολεία, ισχύουν και παραϊσχύουν! Ουκ ολίγες φορές μαθητές ασχημόνησαν στις παρελάσεις, φασκελώνοντας τους επισήμους, γυρίζοντας τα κεφάλια ή κάνοντας χαβαλέ. Θα το έκαναν αν γνώριζαν ότι θα υπάρξουν συνέπειες; Ηρωισμός χωρίς την έννοια του ρίσκου δεν λογίζεται …
(Εάν δεν επιθυμήτε να λαμβάνετε το …πόνημά μου, παρακαλώ ενημερώστε με και θα σας αφαιρέσω από τη λίστα.)
*Ο Δημήτρης Ρομποτής ήταν δημοσιογράφος, έγινε εκδότης και τώρα δηλώνει πολιτικός μηχανικός/οδοντίατρος με ειδίκευση στις …γέφυρες και έδρα τη Νέα Υόρκη.
ΥΓ: 1) It’s not a coincidence that elections in the US take place following …Halloween!
2) Καμμία συμφωνία δεν καλύπτει πλήρως το ένα μέρος! Ειδάλλως θα ήτο …μονοφωνία!
3) Εκεί όπου κυριαρχεί η σοβαροφάνεια, οι γελοίοι είναι σοβαροί.
4) Those who rely on facebook for news might as well rely on jihadists for …God!
5) Ελλην: υπνοβάτης κι’ακροβάτης!
