Η Ελλάς στον Δρόμο του Μεταξιού! Τα μεταξωτά σώβρακα όμως …

Του Δημήτρη Ρομποτή*

Με την επίσκεψη του Κινέζου Προέδρου Σι Τζινπίνγκ και της χαριεστάστης συζύγου του Πενγκ Λιγιουάν, στην Αθήνα και τα πρωτόκολλα συνεργασίας που υπεγράφησαν, η Ελλάς εισέρχεται τρόπον τινά στον Δρόμο του Μεταξιού με την ευρύτερη έννοια του όρου. Αυτό είναι θετικό από πολλές πλευρές καθώς η Κίνα είναι η ανερχόμενη υπερδύναμη και η δημιουργία μιας στενής σχέσης μαζί της δεν αφορά μόνο σε οφέλη επί του παρόντος αλλά πρόκειται ταυτόχρονα για επένδυση στο μέλλον, χώρος όπου η Ελλάς ανέκαθεν εμφανίζει αδυναμία για αυτό μονίμως τρέχει πίσω από τις εξελίξεις. Μπορεί δε να πη κανείς ότι αυτή η σχέση, εφόσον εξελιχθή, θα είναι και η πρώτη στρατηγική μακροχρονίου ορίζοντος που συνάπτει η Ελλάς, καθώς όλες οι άλλες, της Αμερικής μη εξαιρουμένης, είναι κατά κανόνα ευκαιριακές και εξ ανάγκης άσχετα αν έχουν διαρκέση στο πέρασμα του χρόνου. Ο Δρόμος του Μεταξιού, όχι ο δρόμος αυτός καθεαυτός, αλλά το γενικότερο άνοιγμα της Κίνας, ενδέχεται να επιφέρη πολλά και πολλαπλά οφέλη για την Ελλάδα εφόσον μπορέση να αντιληφθή τα πραγματικά μεγέθη αλλά και τις προκλήσεις που συνεπάγονται. Διότι τα μεταξωτά σώβρακα θέλουν και επιδέξιους κώλους ή χειρισμούς εν προκειμένω ειδάλλως πάνε στράφι!

Κατά αρχάς, είναι ανάγκη η Ελλάς, ακόμη και στα χάλια της, “να πουλήση” τον εαυτό της όσο πιο ακριβά γίνεται. Οι Κινέζοι δεν έχουν πρόβλημα να πληρώσουν εφόσον τους πείσης ότι αυτό που τους προσφέρεις αξίζει. Δεν σέβονται “κινεζολιγούρηδες” ούτε τους ενδιαφέρουν “αρπαχτές”. Βλέπουν την Ελλάδα ως “χαμπ” για τα κινεζικά προϊόντα αλλά και επενδυτικά κεφάλαια προς άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Για αυτό είναι διατεθειμένοι να επενδύσουν σε υποδομές και το λιμάνι με την Κόσκτο είναι μόνο η αρχή. Ο εκσυγχρονισμός του σιδηροδρομικού δικτύου επίσης βρίσκεται στα σχέδιά τους, όπως και η πλωτή σύνδεση του λιμένος της Θεσσαλονίκης με τον Δούναβη που πραγματικά θα αλλάξη τα δεδομένα στην ευρύτερη περιοχή των Βαλκανίων. Θα ρίξουν πολύ χρήμα στην Ελλάδα κι’αυτό γιατί γνωρίζουν ότι αφενός “αγοράζουν” σε τιμές ευκαιρίες κι’αφετέρου επειδή αντιλαμβάνονται ότι τα μελλοντικά κέρδη από μια τέτοια “βάση” στην Ελλάδα και από τον συναφή εκσυγχρονισμό στις υποδομές της, θα είναι πολλαπλής αξίας.

Εως εδώ όλα καλά. Η Κίνα πολλά μπορεί να κάνη στην Ελλάδα και για την Ελλάδα, δεν μπορεί όμως να σταματήση μια τουρκική επίθεση κι΄ούτε ενδιαφέρεται να μπη σε τέτοιου είδους περιπέτειες. Επιπλέον, οι τουρκική αμφισβήτηση υφαλοκρηπίδας και ΑΟΖ στο Αιγαίο είναι σχεδόν πανομοιότυπη με τις ανάλογες αμφισβητήσεις της Κίνας σε σχέση με τις Φιλιππίνες, την Ταϊβάν και αλλαχού. Για τον λόγο αυτό ήταν και ατυχείς οι αναφορές του Προέδρου Παυλόπουλου στο επίσημο δείπνο σχετικά με την ανάγκη η Τουρκία να σεβαστή το Διεθνές Δίκαιο ως προς την ΑΟΖ της Ελλάδος. Χώρια που θα μπορούσε ο Σι να το πάρη προσωπικά, ως έμμεση αναφορά στις πρακτικές της χώρας του η οποία επίσης εφαρμόζει το Διεθνές Δίκαιο α λα …σκαρτ. Στο μέλλον, οι προεδρικές ομιλίες καλό είναι “να διορθώνονται” από το Υπουργείο Εξωτερικών καθώς ενδέχεται να δημιουργήσουν προβλήματα, όπως έγινε στο παρελθόν με την ομιλία Στεφανόπουλου στο δείπνο για τον Κλίντον. Οι διεθνείς σχέσεις της χώρας δεν μπορούν να χρησιμοποιούνται προς εντυπωσιασμό στο εσωτερικό.

Η Ελλάς λοιπόν, έχει ανάγκη τις ΗΠΑ καθώς ακόμη και με τον τραμπικό διπολισμό στην εξωτερική πολιτική, είναι ο μόνος ανασχετικός παράγοντας που ακόμη υπολογίζουν οι Τούρκοι. Με δεδομένη τη διαρκώς διευρυνόμενη αντιπαλότητα μεταξύ ΗΠΑ και Κίνας για την παγκόσμια πρωτοκαθεδρία και με δεδομένο το στρατηγικό ενδιαφέρον των ΗΠΑ για την Ελλάδα (κοιτάσματα φυσικού αερίου, αγωγοί, νέες και παλαιές βάσεις, λιμάνι Αλεξανδρουπόλεως κλπ.) αναπόφευκτα το κινεζικό άνοιγμα ενδέχεται να φέρη την Αθήνα μεταξύ σφύρας και άκμονος. Αυτό είναι και το μεγάλο τεστ, κατά πόσον δηλαδή η Ελλάς θα μπορέση να αποδειχτή “επιδέξιος κώλος” κι’όχι απλός “κώλος” ως συνήθως, ώστε αφενός να φορέση τα μεταξωτά σώβρακα κι’αφετέρου να μην διαταράξη σοβαρά τη σχέση της με τις ΗΠΑ καθώς πρόκειται για εθνικής ασφαλείας θέμα. Δυστυχώς, το παρελθόν πρόσφατο και απώτερο, δεν προσφέρει ενθαρρυντικά παραδείγματα, αλλά δεν μπορούμε παρά να ελπίζωμε ότι για μια φορά στην ιστορία της, την πιο κρίσιμη ίσως, η Ελλάς θα αρθή εις το ύψος, αλλά και μέγεθος των …σωβράκων, μεταξωτών τε και βαμβακερών!

(Εάν δεν επιθυμήτε να λαμβάνετε το …πόνημά μου, παρακαλώ ενημερώστε με και θα σας αφααιρέσω από τη λίστα.)

*Ο Δημήτρης Ρομποτής ήταν δημοσιογράφος, έγινε εκδότης και τώρα δηλώνει πολιτικός μηχανικός/οδοντίατρος με ειδίκευση στις …γέφυρες και έδρα τη Νέα Υόρκη.

ΥΓ: 1) Εχουμε αλεξικεύρανους, αλεξίσφαιρα …Αλέξανδρους! Αλεξιμαλάκιον πότε; Ως πότε η μαλακία θα προπορεύεται της επιστήμης;

https://neohellenika.com/