ΑΤιΜες προμήθειες τραπεζών: Η ληστρική κερδοφορία του ενός δισεκατομμυρίου

Ποσά ύψους 1 δισ. ευρώ μοιράστηκαν οι Eurobank, Alpha Bank, Εθνική Τράπεζα και Τράπεζα Πειραιώς μόνο μέσα στο περασμένο έτος από προμήθειες και αμοιβές, στηρίζοντας σχεδόν το ένα πέμπτο επί των
καθαρών εσόδων τους στην επιβολή υπέρογκων χρεώσεων σε υπηρεσίες.

Στις πλάτες των απλών πελατών η «επάνοδος του τραπεζικού συστήματος», την ώρα που η κυβέρνηση, η Τράπεζα της Ελλάδας και η Επιτροπή Ανταγωνισμού κοιτάζουν αμήχανες, σε μία υπόθεση που η ίδια η Ευρωπαϊκή Επιτροπή διαμηνύει πως χρήζει των παρεμβάσεών τους για την αντιμετώπιση της αισχροκέρδειας των τραπεζών.

Ήταν Σεπτέμβριος του 2018, όταν η εφημερίδα Καθημερινή περιέγραφε με δραματικό τόνο πως «Μειώνονται τα έσοδα από τόκους, αυξάνονται από προμήθειες» για τις ελληνικές τράπεζες, στην πορεία της προς την «εξαιρετικά εύθραυστη» επάνοδό τους στην κερδοφορία. Σχεδόν έναν χρόνο αργότερα, οι τράπεζες έχουν ανακοινώσει ήδη δύο πακέτα αύξησης χρεώσεων ακόμα και σε υπηρεσίες που μέχρι σήμερα ήταν δωρεάν, με τα κρατικά όργανα και τους ελεγκτικούς μηχανισμούς του τραπεζικού συστήματος να εξασκούνται στην αφωνία.
Σύμφωνα με προχθεσινό ρεπορτάζ της ίδιας εφημερίδας, περισσότερα από 2,5 δισ. ευρώ σε τρία χρόνια και σχεδόν 1 δισ. ευρώ μόνο το 2018 έχουν κερδίσει οι ελληνικές τράπεζες από προμήθειες και αμοιβές.
Την ίδια ώρα αυξάνουν ακόμα περισσότερο τα περιθώρια του κέρδους τους, με επιπλέον προμήθειες σε πλήθος υπηρεσιών που μέχρι σήμερα παρέχονταν δωρεάν. Πλέον, ο πελάτης της τράπεζας θα πληρώνει για την επανέκδοση και για την ανανέωση της κάρτας ATM, για την ερώτηση υπολοίπου σε ATM, καθώς για αντίγραφο των τελευταίων κινήσεων του λογαριασμού του.

Συγκεκριμένα, η εφάπαξ συνδρομή επανέκδοσης κατόπιν δήλωσης απώλειας / κλοπής / φθοράς /μη αυτοματοποιημένης ανανέωσης θα κοστίζει 6 ευρώ, η ερώτηση υπολοίπου σε ΑΤΜ εντός ευρωζώνης θα κοστίζει 0,20 ευρώ την κάθε φορά, η ερώτηση υπολοίπου σε ΑΤΜ εκτός ευρωζώνης θα έχει επιβάρυνση 0,30 ευρώ, το αντίγραφο 7 τελευταίων κινήσεων σε ΑΤΜ ΕΤΕ (mini statement) θα κοστίζει 0,15 ευρώ, η επανέκδοση PIN ανεξαρτήτως τρόπου παραλαβής του θα έχει κόστος 3 ευρώ, ενώ η εφάπαξ συνδρομή ανανέωσης θα επιβαρύνει τον πελάτη της τράπεζες με 6 ευρώ.
Οι παραπάνω αυξήσεις έρχονται λίγους μόλις μήνες μετά από τις προηγούμενες του περασμένου Ιουλίου, που έφεραν αλλαγές στα τιμολόγια αναφορικά με τις «συναλλαγές ΔΙΑΣ» και τις χρεώσεις για αναλήψεις από ATM άλλης τράπεζας. Οι τράπεζες αποφάσισαν να καταργήσουν τις διμερείς συμφωνίες του συστήματος που κρατούσε χαμηλά τις χρεώσεις, κι έτσι τον περασμένο Ιούλιο η Eurobank και η Alpha Bank επέβαλαν 2,5 ευρώ ανά ανάληψη, η Εθνική Τράπεζα 2,6 ευρώ, και η Τράπεζα Πειραιώς 3 ευρώ ανά ανάληψη.
Μία ακόμα σημαντική διάσταση των εσόδων των τραπεζών «με το στανιό» δίνουν τα στοιχεία της αποκαλυπτικής έρευνας του περιοδικού Solomonmag.com, που λαμβάνοντας υπόψιν τις ειδικές συνθήκες των προσφύγων που βρίσκονται στα νησιά αλλά και την ενδοχώρα υπό τις οποίες λαμβάνουν οικονομική ενίσχυση μέσω του προγράμματος ESTIA, που χρηματοδοτείται από την Πολιτική Προστασία και Ανθρωπιστική Βοήθεια της Ευρωπαϊκής Ένωσης και υλοποιείται από την Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ, με τη συμμετοχή εταίρων της που δραστηριοποιούνται στην Ελλάδα, σε συνεργασία με το Υπουργείο Μεταναστευτικής Πολιτικής.
Σύμφωνα με το πολύ ενδιαφέρον δημοσίευμα που αξίζει κανείς να διαβάσει, μέσα σε έναν μόλις χρόνο, τα χρήματα που θα εισπράξουν οι τράπεζες από την οικονομική βοήθεια στους πρόσφυγες θα ξεπεράσουν τα 1,2 εκατ. ευρώ. Όπως μπορεί να καταλάβει εύκολα ο καθένας, τα βάρη που επωμίζεται ο καταναλωτής αυξάνουν εκθετικά, και μάλιστα με τρόπο πλήρως δυσανάλογο. Είναι προφανές πως η επιβάρυνση επί των αναλήψεων είναι διαφορετική για ποσά μερικών δεκάδων ευρώ σε σχέση με μεγαλύτερα. Με απλά μαθηματικά, μία επιβάρυνση ύψους 2,5 ευρώ για ανάληψη 100 ευρώ κοστίζει στον πελάτη 2,5% της αξίας της συναλλαγής, ενώ η ίδια επιβάρυνση για μία ανάληψη 1.000 ευρώ κοστίζει μόλις 0,25%. Εκείνο που σίγουρα φαίνεται με γυμνό μάτι είναι πως οι τράπεζες βασίζουν όλο και περισσότερο τα σχέδια για την κερδοφορία και την ρευστότητά τους στην αναγκαστική χρήση των τραπεζικών συναλλαγών από κάθε λογής «πελάτες», εργαζόμενους, συνταξιούχους, φοιτητές, μετανάστες και πρόσφυγες, χωρίς να αφήνουν καμία οδό αποφυγής των υψηλότατων χρεώσεων.
Το θέμα της ασυδοσίας των τραπεζών απέναντι στους καταναλωτές παίρνει ακόμα μεγαλύτερες διαστάσεις, δεδομένων των αποφάσεων της Ευρωπαϊκής Ένωσης για τον περιορισμό των μέγιστων χρεώσεων στις διατραπεζικές συναλλαγές, που από το 2015 έχει τεθεί στο 0,3% και 0,2% για πιστωτικές και χρεωστικές κάρτες αντίστοιχα. Ο Κανονισμός (ΕΕ) 2015/751 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου υποτίθεται πως ήρθε να ορίσει ένα όριο στην αισχροκέρδεια των τραπεζών, για τις παραπάνω ρίχνει το μπαλάκι στις εθνικές ρυθμιστικές και νομοθετικές αρχές, δηλαδή την Τράπεζα της Ελλάδας, την Επιτροπή Ανταγωνισμού και την ελληνική κυβέρνηση, που λάμπουν διά της απουσίας τους.