“Λέγε όπως θες εσύ. Όχι Ρασπούτιν, δολοπλόκο, και σεξομανή”

Κώστα  Δημ Χρονόπουλου 
(Αρθρογράφου -Σχολιογράφου)

Στη χώρα μας το σκάνδαλο, Νοvartis δεν απασχόλησε -ως προς το σκέλος της διερεύνησής του -τους αρμόδιους κρατούντες. Παίχτηκε μια κακόγουστη κωμικοτραγική παράσταση.
Η προηγούμενη Κυβέρνηση άδραξε την ευκαιρία για να πλήξει τους πολιτικούς της αντιπάλους, χρησιμοποιώντας  ακόμη και κουκουλοφόρους μάρτυρες,  προκειμένου να οργανώσει καλύτερα την εκστρατεία σπίλωσης. Στην πορεία – εξαιτίας δικαστικής έρευνας- υπήρξαν απαλλαγές και αρχειοθετήσεις υποθέσεων των “κατηγορουμένων”. Επακολούθησε μπούμεραγκ. Οι κατήγοροι κατηγορήθηκαν-από τους απαλλαγέντες κατηγορούμενους – ως σκευωροί με αποτέλεσμα να φθάσουμε στην προανακριτική επιτροπή- παραπομπή του τ. Υφυπουργού  Δικαιοσύνης. Εδώ αρχίζει η θλιβερή παράσταση (επιπέδου των φθηνών θεατρικών μπουλουκιών) των κομματικών μπουλουκιών στο καφενείο/Βουλή.
1. Ο κος Αρχηγός της Αξ. Αντιπολίτευσης ταυτίστηκε, υποστηρίζοντας με πάθος τον τ. κο Υφυπουργό του, με εκείνον και αποκάλεσε δειλούς τους κυβερνώντες  επειδή δεν …τόλμησαν να … αναμετρηθούν και με τον ίδιο.
(Ενώ θα μπορούσε ο ίδιος να ζητήσει και να επιτύχει – με δικούς του βουλευτές – να μπει στο κάδρο, δεν το έπραξε. Ίσως από … αχαλιναγώγητη γενναιότητα).
2. Τα υπουργικά έδρανα έμειναν, λόγω συμβολισμού μη παρέμβασης, άδεια. Αστόχαστη ενέργεια. Αλυσιτελής προσπάθεια συμβολισμού ή -και – εντυπωσιασμού.
Αν η Κυβέρνηση και ο πολιτικός κόσμος συνολικά, επιθυμεί να μην παρεμβαίνει, τότε ας το αποδείξει εμπράκτως αφήνοντας ανεπηρέαστη την δικαιοσύνη να εκλέγει η ίδια την ηγεσία της, χωρίς ανάμειξη της – εκάστοτε- κυβέρνησης στο έργο της.
3. Πάντως δεν υπήρξαν συνειδησιακές διαφοροποιήσεις στις τάξεις της Αξ. Αντιπολίτευσης.
4. Έχω πολλές φορές καυτηριάσει είτε την αποχή, είτε το “παρόν”, στο Κοινοβούλιο. Ασύνετη η στάση άλλων κομμάτων, τα οποία ουσιαστικά δήλωσαν: Αμέτοχα. Ο ελληνικός όμως λαός και ιδίως όσοι τα ψήφισαν θα ήθελαν να ακούσουν την άποψή τους. Να πάρουν θέση.

5. Το αποκορύφωμα ήταν η ομιλία αυτοϋπεράσπισης του κου τέως Υφυπουργού Δικαιοσύνης. Φαίνεται πως περισσότερο τον απασχόλησε το να αποσείσει το παρωνύμιο: “Ρασπούτιν”, παρά η … ” μη εμπλοκή του στην σκευωρία”. Αναλώθηκε στην ιστορική αναφορά των σεξουαλικών επιδόσεων του διαβολοκαλόγερου, αλλά τον … απάλλαξε – ανιστόρητα- από ραδιουργίες και δολοπλοκίες. Όχι βέβαια επειδή τον συμπαθεί (τον καλόγερο) αλλά για να δείξει πόσο τον αδικούν όταν τον αποκαλούν: “Ρασπούτιν”.  Επιχειρηματολόγησε  λέγοντας πως ο Ρασπούτιν ήταν σεξομανής, αλλά όχι ραδιούργος.  Συνεπώς ο κος Υφυπουργός δεν είναι -κατά δήλωσή του – ούτε σεξομανής, ούτε ραδιούργος (αφού και εκείνος δεν ήταν !…. ). “Ράβδος εν γωνία” άρα προμηνύεται βροχόπτωση!.
Λαϊκά τώρα:” Λέγε με παλιόπαιδο, λέγε με αλήτη, μέχρι και ληστή. Μα μη με λες Ρασπούτιν =δολοπλόκο και σεξομανή!…

ΥΓ Ιλαροτραγική η εξέλιξη /πλοκή του έργου που παίζουν οι ατάλαντοι Κλαυσιγελωτοποιοί (=προξενούν κλαυσίγελω) μας. Μάλιστα ο παραπεμπόμενος τέως Υφυπουργός Δικαιοσύνης κατόρθωσε να φαιδρύνει περαιτέρω την όλη υπόθεση ασχολούμενος με την … “αδικία” που έγινε σε βάρος του (αποκαλώντας τον “Ρασπούτιν”). Όντως σατανική νεοελληνική πατέντα διερεύνησης σκανδάλων. Επιπέδου …. διαολοκαλόγερου -Ρασπούτιν!…

loading...