Ύψωμα 731 – Το τίμημα του ΟΧΙ Αυτή είναι η Πολεμική Σημαία του 5ου Συντάγματος Πεζικού Τρικάλων.
Αυτό, όμως, που πραγματικά συνέβη τότε ήταν ένα Μάθημα ζωής για όλους μας. Σε μια εποχή που η Ιστορική μνήμη αποτελεί συχνά αιτία παρεξηγήσεων, η μνήμη του συνταγματάρχη Δημητρίου Κασλά και των ΑΝΔΡΩΝ του, που έγραψαν την πλέον συγκλονιστική σελίδα Έπους του Νεότερου Ελληνισμού στα Αλβανικά βουνά, θέτει ένα Μέτρο Αξιών.
Στην εξαιρετική δουλειά που έγινε γύρω από το θέμα στην εκπομπή «Μηχανή του Χρόνου», μπορεί κάποιος να αφιερώσει λίγο χρόνο για να μάθει τί ακριβώς συνέβη:
Μάθημα ζωής να τηρείς το ΟΧΙ ακόμα και μέσα στην επίγεια κόλαση ενός Υψώματος που υποχώρησε κάποια μέτρα από τον σφοδρό βομβαρδισμό 100 και πλέον χιλιάδων βλημάτων.
Μάθημα ζωής να αντιμετωπίζεις τον θάνατο λεβέντικα.
Μάθημα ζωής να στηρίζεσαι στον διπλανό σου όταν τα πάντα καταρρέουν και η σωτηρία σου να είναι απόρροια των απλών ανθρωπίνων σχέσεων.
Αυτά θα έπρεπε να διδάσκονται στα σχολεία χωρίς παρεκτροπές σε Εθνικιστικές κορώνες, ώστε να γνωρίζουν το πραγματικό τίμημα του να είσαι ελεύθερος.
Γιατί χωρίς επίγνωση του πραγματικού κόστους των Αξιών, την κρίσιμη ώρα οι Αξίες μετατρέπονται σε Αρχές και οι αρχές σε Όρους διαπραγμάτευσης.
Και σιγά σιγά καμπυλώνουν,
λυγίζουν,
και διασπώνται.
Οι ΑΝΔΡΕΣ αυτοί άφησαν μια παρακαταθήκη, που μέσα από τη φρίκη του Πολέμου, έχει να μας διδάξει πολλά για την ίδια την Αξία του να είσαι Ζωντανός ενώ επιλέγεις τον θάνατο γι’ αυτά που πιστεύεις.
Εν έτει 2019, οι Αξίες έχουν ξεθωριάσει και ένας ολόκληρος λαός πλέον μουδιασμένος δε θέλει να παλέψει για κάτι μεγαλύτερο από το τρομαγμένο του Εγώ. Βασικά δε βλέπει τι είναι αυτό για το οποίο θα άξιζε να ρισκάρει τον μικρόκοσμό του.
Ιδεολογίες, θεωρίες και απόψεις βομβαρδίζουν την όποια πρόθεση συλλογικής συν-ταύτισης μ’ έναν κοινό Πατριωτικό στόχο τη στιγμή που η χώρα έχει αποδεχθεί όρους ΔΕΚΑΔΕΣ ΦΟΡΕΣ χειρότερους απ’ αυτούς για τους οποίους οι παλιότεροι θυσίασαν τη ζωή τους στην Πίνδο.
“O tempora – Ο mores!” αναφωνεί ο θριαμβευτής μικρόνους εγωκεντρισμός μας.
Ως ηττημένοι διάγουμε την γκρίζα καθημερινότητα όταν εκείνοι δεμένοι με τα ίδια συναισθήματα είχαν ήδη νικήσει τον τσαμπουκά του επιτιθέμενου, πριν καν βρεθούν στο μέτωπο.
Και οι ήττες κάνουνε ουρά, και μας τρολάρουν επιδεικτικά σε κάθε τέτοια επέτειο που θυμόμαστε εκείνους τους καθημερινούς ανθρώπους να ΦΑΝΤΑΖΟΥΝ ΓΙΓΑΝΤΕΣ, πολύ απλά γιατί εμείς μεταλλασσόμαστε σε Νάνους του Ψυχικού σθένους.
Καλή μας Επέτειο…
