H τελευταία μέρα των δεινοσαύρων
Μια επιστημονική ομάδα βρήκε στοιχεία και παρουσίασε το τι ακολούθησε τη σύγκρουση της Γης με τον αστεροειδή που έβαλε τέλος στην Μεσοζωική περίοδο. Πόσο πιθανή είναι μια ακόμα τέτοια… συνάντηση
Ήταν μια κανονική μέρα στην εποχή των δεινοσαύρων μέχρι που ένα φωτεινό αντικείμενο εμφανίστηκε στον ουρανό. Είχε μήκος 10χλμ και ταξίδευε με ταχύτητα 25χλμ το δευτερόλεπτο. Χτύπησε τη Γη με την ισχύ που θα απέδιδαν 10 δισεκατομμύρια ατομικές βόμβες σαν αυτή που διέλυσε τη Χιροσίμα. Αυτό συνέβη πριν 66 εκατ. χρόνια και σήμανε το τέλος της εποχής των δεινοσαύρων στον πλανήτη μας.
Το 2016 μια ομάδα επιστημόνων επισκέφθηκε το “σημείο μηδέν”. Ο γιγάντιος αστεροειδής είχε χτυπήσει τη Γη στον Κόλπο του Μεξικού, κοντά στην Χερσόνησο του Γιουκατάν, λίγο έξω από το λιμάνι Τσικσουλούμπ. Ήταν τόσο τεράστια η σύγκρουση που ακόμα και σήμερα, στον βυθό της θάλασσας, υπάρχει ένας κρατήρας διαμέτρου 200 χλμ. Σε αυτό τον κρατήρα οι επιστήμονες βρήκαν αυτό που αποδείχθηκε το κλειδί για να αποκαλυφθεί το τι ακριβώς συνέβη μετά τη σύγκρουση και πώς φτάσαμε στο βίαιο τέλος της εποχής των δεινοσαύρων. Ήταν ένα πέτρωμα (εσωτερική φωτο) λίγων εκατοστών που έβγαλαν από βάθος 1,3χλμ. Στη σύνθεση του βρήκαν αποδείξεις μιας αδιανόητης σύγκρουσης και ενός μαζικού τσουνάμι που την ακολούθησε.
“Γίναμε αυτόπτες μάρτυρες”
“Τα στοιχεία που ανασύραμε από το ground zero μας δίνουν την εικόνα της διαδικασίας που ακολούθησε τη σύγκρουση από τη θέση του αυτόπτη μάρτυρα. Το πέτρωμα μας έδωσε τη δυνατότητα να αναδομήσουμε τις τελευταίες στιγμές της Μεσοζωικής περιόδου και την πρώτη μέρα της Καινοζωικής” αναφέρει ο Σον Γκούλικ, μέλος της επιστημονικής ομάδας.
“Όταν μας χτύπησε δημιούργησε έναν κρατήρα πλάτους 150 χιλιομέτρων και βάθους 30 χιλιομέτρων. Εκτόξευσε στην ατμόσφαιρα υλικό 25 τρισεκατομμυρίων κυβικών τόνων. Δημιούργησε ένα τεράστιο κύμα που σάρωσε όλη την ήπειρο. Άλλαξε το πρόσωπο όλου του πλανήτη” τονίζει ο Ντέρικ Πιτς, μέλος επίσης της ομάδας.
Ο πραγματικός δολοφόνος
Η σύγκρουση κατέστρεψε αμέσως τα πάντα σε ακτίνα εκατοντάδων χιλιομέτρων. Δημιούργησε ένα κολοσσιαίο τσουνάμι που είχε την ταχύτητα ενός αεροσκάφους. Σάρωνε επί 24 ώρες την περιοχή. Στην περίμετρο του πυρκαγιές που εκτείνονταν μέχρι και 1.500 χιλιόμετρα έκαιγαν πανίδα και χλωρίδα. Τα περισσότερα πλάσματα στον πλανήτη ήταν ήδη καταδικασμένα ακόμα και αν επέζησαν από την αρχική σύγκρουση. Τελικά το 75% της χλωρίδας και της πανίδας του πλανήτη εξαφανίστηκαν από αυτό που οι επιστήμονες αποκαλούν “ο πραγματικός δολοφόνος”.
Η σύγκρουση έστειλε στην ατμόσφαιρα 325 δισεκατομμύρια κυβικούς τόνους θείου. Το κλιματικό μοντέλο του πλανήτη άλλαξε πολύ γρήγορα. Ένα τεράστιο σύννεφο κάλυψε τον πλανήτη, ενώ η θερμοκρασία έπεσε δραματικά. “Ο μόνος τρόπος για να γίνει μια μαζική εξαφάνιση όπως αυτή είναι ως συνέπεια μιας αλλαγής στην ατμόσφαιρα. Φανταστείτε ότι η έκρηξη του ηφαιστείου Κρακατόα έριξε, παγκοσμίως, τη θερμοκρασία 0,5 βαθμούς Κελσίου για πέντε χρόνια. Εδώ μιλάμε για μια απείρως ισχυρότερη έκρηξη”, τονίζει ο Γκούλικ. Τα θηλαστικά άντεξαν αυτή την ατμοσφαιρική αλλαγή, οι δεινόσαυροι όχι.
Ένας διαφορετικός πλανήτης
Αυτό που επίσης προέκυψε από την έρευνα είναι πως αν το σημείο της πρόσκρουσης ήταν διαφορετικό τότε θα ζούσαμε και σε έναν διαφορετικό πλανήτη. “Αν ο αστεροειδής δεν είχε χτυπήσει τη συγκεκριμένη περιοχή θα είχαμε ένα πολύ διαφορετικό αποτέλεσμα. Αν η σύγκρουση είχε γίνει αλλού, σήμερα θα είχαμε έναν διαφορετικό πλανήτη” αναφέρει ο Ντέρικ Πιτς.
Όσο για το πόσο πιθανό είναι να υπάρξει μια παρόμοια σύγκρουση ο Πιτς είναι αισιόδοξος. “Είμαι πεπεισμένος πως δεν υπάρχει κάποιος μεγάλος αστεροειδής που έρχεται προς εμάς. Έχουμε κάνει μια πολύ καλή εκτίμηση του τι βρίσκεται εκεί έξω. Βέβαια έχουμε πολλή δουλειά ακόμα αλλά ξέρουμε ότι δεν υπάρχουν δολοφόνοι πλανητών για τα επόμενα χίλια χρόνια”.
Μέσα από την καταστροφή του κόσμου των δεινοσαύρων γεννήθηκε η νέα Γη, πιο φιλόξενη στα θηλαστικά και με ένα… κενό εξουσίας. Εκατομμύρια χρόνια μετά θα το κάλυπτε ο άνθρωπος. Όπως τονίζουν και οι επιστήμονες δεν μπορούμε καν να φανταστούμε ποια θα ήταν η εξέλιξη της ζωής αν τελικά ο αστεροειδής είχε περάσει δίπλα από τον πλανήτη μας.
