Οι Μάγισσες της Θεσσαλίας.
Γράφει η Αριστονίκη Δημητριάδη (Ιστορικός).
Είναι πλέον αναμφισβήτητο γεγονός πως η αρχαιοελληνική παγανιστική θρησκεία, με τις άπειρες εκδοχές και μορφές της, υπήρξε ένα μείγμα πρωτόγονων θρησκευτικών πίστεων και πρακτικών, τα οποία συνέθεταν ένα απίστευτο σύνολο δεισιδαιμονίας και σκοταδισμού.
Μελετώντας κανείς την φύση και τις πρακτικές της αρχαιοελληνικής θρησκείας είναι εύκολο να διαπιστώσει τα άπειρα μαγικά και παράλογα στοιχεία της. Η τέχνη της μαγείας και το απίστευτο εύρος των μαγικών τελετουργιών της, ήταν η πλέον αγαπητή ενασχόληση των ιερέων και άλλων παραγόντων της αρχαιοελληνικής θρησκείας. Η μαγεία, και η μαντική αποτελούσε μέρος των «καθηκόντων» των ιερέων της αρχαίας θρησκείας.
Η μαγεία είχε τέτοια έκταση στους κόλπους της αρχαιοελληνικής θρησκείας, ώστε είχε οριστεί ως προστάτιδά της η τρίμορφη θεά της νύχτας, του σκότους και των φαντασμάτων Εκάτη – Άρτεμις. Η σκοτεινή θεά ταυτιζόταν με τον δίσκο της Σελήνης, γι’ αυτό οι απόκρυφες μαγικές τελετουργίες γινόταν, και γίνονται ακόμα μέχρι σήμερα, τις νύχτες, όταν υπάρχει πανσέληνος. Δεν είναι τυχαία η επιδίωξη των συγχρόνων πιστών να εορτάζουν την πανσέληνο και σε ορισμένες ημέρες του χρόνου. Επίσης δεν είναι συμπτωματικό ότι στους ύστερους χρόνους, όταν είχαν εισβάλλει στον ελληνικό χώρο οι ανατολικές θρησκείες, έγινε αμέσως δεκτή η λατρεία της Αιγύπτιας μαγισσας Ίσιδος, προστάτιδας της μαγείας. Σύμφωνα με τις αναφορές του Αρχιερέα των Δελφών, του Πλούταρχου, η λατρεία της Αιγυπτιακής μάγισσας-θεάς εισήλθε και σ’ αυτό το δελφικό ιερό. Στην Τιθωρέα μάλιστα πήρε τη θέση της Αρτέμιδος, αφού και οι δύο θεές προστάτευαν τη μαγεία.
Η Ίσις από νεαρό κορίτσι ήταν ήδη πανίσχυρη μάγισσα. Απέκτησε αυτήν την δύναμη από τον Ρα, τον ηλιακό Θεό, χρησιμοποιώντας ένα τέχνασμα. Φρόντισε να τον δαγκώσει ένα φίδι, από το οποίο ο Ρα δεν μπορούσε να φυλαχτεί, επειδή δεν ήταν δικό του δημιούργημα. Για να τον θεραπεύσει, απαίτησε να της αποκαλύψει το μαγικό του όνομα, που θα της έδινε τεράστια δύναμη. Έτσι και έγινε.
Πολλοί αρχαίοι συγγραφείς όπως ο Διόδωρος, ο Πλούταρχος και ο Ηρόδοτος υποστηρίζουν ότι τα αρχαία Αιγυπτιακά Μυστήρια ήταν η βάση στην οποία στηρίχτηκαν τα Ελληνικά Μυστήρια, ιδιαίτερα τα Ελευσίνια. Στα αρχαία μυστήρια η γυναίκα έπαιζε σημαντικό ρόλο με τις διάφορες θέσεις που μπορούσε να καταλάβει. Ήταν Θεραπεύτρια, Μάντισσα, Μεγάλη Ιέρεια. Εκπλήρωνε αυτούς τους προορισμούς χάρη στο δεκτικότερο προσανατολισμό της στα εσωτερικά πεδία. Σαν θεραπεύτριες, κράταγαν την παράδοση από την ίδια τη Θεά. Ας μην ξεχνάμε ότι στην περίπτωση της Ίσιδας έχουμε να κάνουμε με μια παντοδύναμη θεραπεύτρια και μάγισσα. Τέλεια γνώστρια της φύσης των βοτάνων, κάτι που το συναντάμε σε κάθε θεά που έχει σχέση με την καλλιέργεια. Στη Βραζιλία, μάλιστα, υπήρχε μια Θεά που ονομαζόταν «Μητέρα των Βοτάνων». Έχουν ανασκαφεί αρχαίες εικόνες του αιγυπτιακού σταυρού ανκχ, του σταυρού της Ίσιδας, που πάνω του έχει ιερογλυφικά που γράφουν τη λέξη «Υγεία». Υπήρχε, εξάλλου, ένα περίφημο ελιξίριο την εποχή του Μεσαίωνα, πανάκεια για όλες τις αρρώστιες: το όνομα του ήταν «Ίσις».
Ο ρόλος της γυναίκας-μάγισσας, είναι ίσως ο πιο γνωστό,. και αυτό γιατί τα μαντεία ήταν τα πιο φημισμένα μέρη της αρχαιότητας. Οι Πυθίες στους Δελφούς ήταν από τις πιο γνωστές μάντισσες.
Για την θέση της Μεγάλης Ιέρειας εκπαίδευαν ειδικά επελεγμένα κορίτσια, που τα έπαιρναν από τότε που οι ικανότητές τους ήταν φανερές και ισχυρές. Αυτές ήταν γνωστές στην Αίγυπτο με τον τίτλο «Ενδύματα της Ίσιδας» και στην Ελλάδα σαν «Πυθώνισσες». Το εσωτερικό τους έργο ήταν να οδηγούν τους ιερείς στα μακρινά και συχνά επικίνδυνα μονοπάτια προς την κορυφή της ιεροσύνης. Δίδασκαν τους άντρες να αναζητούν μέσα από τον εαυτό τους τη δική τους άνιμα, την δική τους ιδέα του θηλυκού. Η ελληνική μυθολογία είναι γεμάτη από μάγισσες και μαγικές τελετουργίες (Κίρκη, Μήδεια, Αριάδνη, Πασιφάη, Διοτίμα, Οινόη, Ελένη κλπ). Διαβόητη μάγισσα υπήρξε επίσης και η Αγαμήδη, η θυγατέρα του Αυγεία.
Κοιτίδα της μαγείας ήταν η Θεσσαλία, οι γυναίκες της Θεσσαλίας ήταν οι πιο ονομαστές μάγισσες της αρχαιότητας. Ιερείς και άλλοι παράγοντες της θρησκείας συνέρρεαν στις διαβόητες αυτές μάγισσες της Θεσσαλίας για την εκμάθηση της απόκρυφης τέχνης της μαγείας. Άλλωστε δεν ήταν νοητό ιέρεις της αρχαίας θρησκείας να μην κατέχουν τις μαγικές τελετουργίες, διότι μέσω των μαγικών θαυμάτων, μπορούσαν, να επιβάλλονται στους θρησκευτές του «θεού» που εκπροσωπούσαν. Αιτιά για όλα τα τεκτενόμενα, στην Θεσσαλια, ήταν ωη μεγαλύτερη μάγισσα όλων των εποχών η Μήδεια.
Η Μεγάλη Μάγισσα Μήδεια στην Θεσσαλία. Οι Θεσσαλοί όταν είδαν την Μήδεια κατάλαβαν, ότι ήταν τρομερή μάγισσα. Είδαν την δυνατότητα που είχε να κάνει τις γυναίκες να μη γεννούν παιδιά, ότι μπορούσε με τα μαγικά της να θανατώνει ανθρώπους και από μακρινές αποστάσεις, με όπλο τα μάγια της «και γαρ βλέμμα και αναπνοήν αυτής δεχόμενους τήκεσθαι και νοσείν».
Φορούσε μαύρα τiς νύχτες για να μαζεύει φαρμακερά βότανα και όταν ξερίζωνε το φοβερότερο βότανο το λεγόμενο προμηθείο τα χώματα εσείονταν. Την είδαν να σφάζει αρνιά για να τους πιει μια στάλα μόνο αίμα. Έκανε τα πάντα να την υπακούουν.
Πήγαινε τις νύχτες στα Οιταία όρη να μαζεύει μαγικά βότανα. Εκεί φύτρωνε και ο ελλέβορος που έκανε χρήση ο μυθικός ημίθεος Ηρακλής. Aυτό εiναι το θανατηφόρο βότανο, υγρό που ράντισε η γυναίκα του Ηρακλή τον χιτώνα του. Επίσης εφτιαξε το μαγικό φίλτρο της νεότητας και ξαναέκανε νέο τον πεθερό της Αίσωνα.
Ο πατέρας του Ιάσωνα, ο Αίσωνας έμαθε με τι μαγικό τρόπο έκανε τον γιό του, να νικήσει και να πάρει το μυθικό χρυσόμαλλο δέρας, κσι σκέφθηκε πονηρά, ότι αυτή που ξέρει τόσα πολλά σίγουρα θα ξέρει καποιο μαγικό να τον κάνει κι αυτόν πάλι νέο και παληκάρι και της το πρότεινε. Η φοβερή μάγισσα που όλα τα γνώριζε, δεν του έφερε αντίρρηση και δεν άργησε να τον κανει ξανά νέο. ( Πόπλιος Οβίδιος Νάσων-Publius Ovidius Naso, 20 Μαρτίου 43 π.Χ. – 17) .
Ο Δημοσθένης αναφέρει στον «Περί Αριστογείτονος» λόγο του κάποια διαβόητη μάγισσα, την Λημνία μάγισσα-φαρμακίδα, την Θεωρίδα, η οποία καταδικάστηκε σε θάνατο εξαιτίας των πάμπολλων εγκλημάτων της (Θ.Η.Ε.,τομ.8,στ.449). Διαβόητες και εγκληματικές μάγισσες περιγράφονται και στο έργο «Φαρμακεύτριαι» του Θεοκρίτου. Επίσης ο Οράτιος αναφέρεται σε δυο στυγνές μάγισσες την Κανίδα και τη Σαγάνη (Θ.Η.Ε.τομ.8,στ.449). Οι μάγισσες θεωρούνταν από την αρχαία θρησκεία πρόσωπα ιερά και σεβαστά!
Οι γυναίκες της Θεσσαλίας στα αρχαία ελληνικά και λατινικά κείμενα είχαν την φήμη ότι είναι «μάγισσες» και ότι μάλιστα είχαν την δύναμη να «κατεβάζουν» το φεγγάρι. Σχετικές αναφορές έχουμε στις Νεφέλες του Αριστοφάν, όπου ο Στρεψιάδης είπε : «Αν μάγισσα πληρώσω Θεσσαλή, για να μου κατεβάσει το φεγγάρι, και ύστερα σε μια θήκη στρογγυλή, σαν καθρέφτη κλεισμένο το κρατάω. Άμα δεν ανατέλλει το φεγγάρι / δε θα πληρώνω τόκους». Στις ιεροτελεστίες της μαγείας μια από τις βασικές πρωταγωνίστριες πρώτη και καλύτερη ήτσν η Αγλαονίκη του Ηγήτορος, μια διάσημη μάγισσα του 5ου π.Χ. αιώνα από την Θεσσαλία, διάσημη για την ικανότητά της να προβλέπει τις εκλείψεις του ήλιου με ακρίβεια ώρας, όπως ακριβώς συνέβαινε με τον περίπου σύγχρονό της Θαλή τον Μιλήσιο».
Υπήρξε η πρώτη γυναίκα αστρονόμος της αρχαίας Ελλάδας και γνώριζε πότε συνέβαιναν και οι εκλείψεις της σελήνης.
Μετά τον 1ο μ.Χ. αιώνα οι μάγισσες, προστατευόμενες της Εκάτης, και κυρίως οι φαρμακίδες ή φαρμακεύτρες της Υπάτης, έφτασαν στο απόγειο της δόξας τους. Την δύναμή τους όφειλαν στην άριστη γνώση των φυτών της Οίτης και ιδιαίτερα των τοξικών-φαρμακευτικών, που, ανάλογα με τη χρήση, γίνονταν φάρμακα ή φαρμάκια, από εκεί και η ονομασία τους φαρμακίδες». Στο 2ο και 3ο μ.Χ. αιώνα η Υπάτη αποτελούσε πλέον τα σημαντικότερο κέντρο μαγείας και γοητείας διαθέτοντας περίφημες σχολές μαγισσών.
Η Εκάτη ήταν η θεότητα της μαγείας, της γνώσης των δηλητηριωδών βοτάνων και της νεκρομαντείας. Συνδέθηκε με τον Κάτω Κόσμο και ήταν η κόρη Τιτάνων. Στα αρχαία γλυπτά απεικονίζεται να κρατά δύο πυρσούς και να έχει τρεις μορφές, καθώς είχε τη δυνατότητα να βλέπει προς τρεις αντίθετες κατευθύνσεις. Σύμφωνα με τον Ευριπίδη ήταν προστάτιδα των μαγισσών. Η μπελλαντόνα, το κώνειο, ο μανδραγόρας και οι παπαρούνες ήταν τα φυτά της. Ο Ησίοδος ανέφερε ότι βασίλευε σε γη, ουρανό και θάλασσα και ο Δίας την τίμησε με πλούσια δώρα μόλις απέκτησε τη βασιλεία του κόσμου. Η Εκάτη μπορούσε να αλλάξει τη μοίρα των ανθρώπων και χρησιμοποιούσε την μαγεία για να ικανοποιήσει τις επιθυμίες της. Βοήθησε τη θεά Δήμητρα να αναζητήσει την Περσεφόνη στον Κάτω Κόσμο και επανέφερε στη ζωή τη γυναίκα του Εφέσου. Από τις μάγισσες της Θεσσαλιάς στην Oto Την σλυγχρονη εποχή, έχουμε διάφορα, παγκόσμια τάγματα, για εκλεκτούς. Μία από τις φημισμένες, αδελφότητες, είναι το O.t.o.
Η αδελφότητα αυτή είναι γνωστή ως “Ancient Order of Oriental Templars, Ordo Templi Orientis”, είτε ως “The Hermetic Brotherhood of Light”. Είναι μια σύγχρονη σχολή . ‘Οπως όλες οι σχολές μαγείας της αρχαιότητας, αντλεί γνώσεις από την Ανατολή. Αυτή η γνώση δεν αποκαλύφθηκε ποτέ σε βέβηλους , γιατί έδωσε την απέραντη δύναμη στους κατόχους της . Ήταν καταγεγραμένη σε συμβολική-παραβολική και αλληγορική γλώσσα , προυποθέτοντας ένα Κλειδί για τη μετάφρασή της .
Τα σύμβολα της είχαν αντληθεί από τα αρχαία Αιγυπτιακά και Ελληνικά μυστήρια. Το Ο.Τ.Ο. είναι ένα σώμα από μυημένους, οι οποίοι έχουν συγκεντρωμένη την μυστική γνώση από όλα τα Ανατολικά Τάγματα . Το τάγμα είναι παγκόσμιο και έχει παραρτήματα σε κάθε πολιτισμένο κράτος. Κάθε άνδρας και γυναίκα που γίνεται μέλος του Ο.Τ.Ο. έχει το αναφαίρετο δικαίωμα στο αχαλίνωτο σεξ.
Η είσοδος του Aleister Crowley, άλλαξε τις ισοροπίες στο τάγμα και στη συνέχεια κατάφερε να το μεταμορφώσει ριζικά. Ο Crowley μυήθηκε στους χαμηλότερους βαθμούς του Ο.Τ.Ο. το 1911. Στην αρχή το Ο.Τ.Ο. ήταν για αυτόν μια απλή αδελφότητα , αλλά κάποια ανύποπτη στιγμή οι απόψεις του έμελλαν να αλλάξουν οριστικά και αμετάκλητα. Είχε πάρει την απόφαση να εισάγει τα Διονυσιακά μυστήρια, γνωστά και ως Βακχανάλια στην αρχαία Ρώμη.
Τα Βακχανάλια ήταν οι γιορτές της Ρώμης προς τιμήν του θεού Διονύσου. Στην Ελλάδα ονομαζόταν Διονύσια και οι άνθρωποι γιόρταζαν κάνονας θυσίες ζώων, πίνοντας κρασί και απολαμβάνοντας ωμό κρέας. Η γιορτή μεταφέρθηκε στη Ρώμη από τις ελληνικές αποικίες. Οι Ρωμαίοι ξεκίνησαν να γιορτάζουν τον θεό του κρασιού περίπου το 200 π.Χ., σύμφωνα με τον Λίβιο, οι πιστοί τον τιμούσαν με υπερβολές και σε κλειστό κύκλο. Η γιορτή διαρκούσε τρεις ημέρες και πραγματοποείτο υπό το φως του ήλιου. Στην αρχή συμμετείχαν μόνο γυναίκες αλλά με τον καιρό επιτράπηκε η είσοδος στους άνδρες όλων των ηλικιών και όλων των κοινωνικών στρωμάτων. Το 186 π.Χ. οι εορτασμοί είχαν ξεφύγει από κάθε έλεγχο. Σύμφωνα με τα γραπτά του Λίβιου, οι πιστοί ήταν υπό την επήρεια του κρασιού, σε κατάσταση έκστασης, ικανοποιούντο ερωτικά με συντρόφους του ίδιου φύλου και ασκούσαν σεξουαλική βία.
Την δεκαετία του 1990, η παγκόσμια ελίτ, αποφασίζει να μεταφέρει ένα μέρος από τις τελετές του Ο.Τ.Ο. στον κινηματογράφο, μέσα από την ταινία με τίτλο “Μάτια ερμητικά κλειστά”. Τι βλέπουμε σε αυτήν την ταινία ; Βλέπουμε την Ιστάρ, η οποία είναι η Βαβυλωνιακή θεά της γονιμότητας, της αγάπης, του πολέμου και κυρίως, της σεξουαλικής διαφθοράς και των οργίων.
Η λατρεία της συμπεριλαμβάνει μεταξύ άλλων την ιερή πορνεία και τελετουργικές πράξεις. Αυτά είναι δύο στοιχεία που βλέπουμε ξεκάθαρα στην ταινία. Τα αρχαία χρόνια, οι Βαβυλώνιοι έδιναν στην Ιστάρ προσφορές με τρόφιμα και ποτά, το Σάββατο. Στην συνέχεια προχωρούσαν σε τελετουργικές-ανώμαλες ερωτικές πράξεις, στις οποίες με τη σειρά τους επικαλούντο την Ιστάρ, ώστε να προωθήσει την συνέχιση της υγείας και της καρποφορίας. Η Ιστάρ θεωρείτο ότι είναι η “εταίρα των θεών” και είχε πολλούς εραστές. Ενώ ενέπνεε έρωτα στο κρεββάτι, ήταν παράλληλα πολύ σκληρή για τους άνδρες που συνδέοντο με αυτήν. Η τοποθεσία του τελετουργικού.
Βλέπουμε στην ταινία, ότι η μουσική αλλάζει. Το τραγούδι που ακούγεται ονομάζεται “Backwards Priests” (“αντίστροφοι ιερείς”) και αφορά μια Ρουμανική Ορθόδοξη Θεία Λειτουργία που παίζεται αντίστροφα !!1
Η αντιστροφή των ιερών αντικειμένων είναι χαρακτηριστικό της μαύρης μαγείας και των σατανικών τελετών. Παίζοντας αυτήν την Χριστιανική λειτουργία προς τα πίσω λίγο πριν της σκηνές σεξουαλικής μαγείας, οι συντελεστές της ταινίας μας δείχνουν ότι η ελίτ είναι σατανική. Ο πιανίστας Nightindale έχει δεμένα τα μάτια, επειδή οι “έξωθεν”, οι βέβηλοι δεν μπορούν να παρακολουθήσουν τις αποκρυφιστικές τελετές της ελίτ.
Όταν οι γιορτές ξεκινούν, παίζει στο παρασκήνιο ένα τραγούδι των Ταμίλ που ονομάζεται “Μετανάστευση»” προσθέτοντας στην ατμόσφαιρα της Νότιας Ασίας.
Αυτή η ιδιόμορφη Ινδική ατμόσφαιρα, σε συνδυασμό με τις λάγνες σκηνές στις οποίες έγινε μάρτυρας ο Μπιλ (Τόμ κρούζ), καθώς περπατά μέσα στο σπίτι, στοχεύει προς το πιο σημαντικό μέρος της ταινίας, την Tantric Yoga, η οποία είναι το Δυτικό παράγωγο του αποκρυφισμού, στην Σεξουαλική αρχαία μαγεία, που προέρχεται από τον παγανισμό.
Αυτή η τελευταία ιδέα “εισήχθη” από τον Βρετανό αποκρυφιστή Άλιστερ Κρόουλυ (Aleister Crowley) και τώρα είναι στο επίκεντρο των διδασκαλιών των διαφόρων μυστικών εταιριών. Η σχέσεη του Άλιστερ Κρόουλυ, με την Ινδική Γιόγκα και την Τάντρα ήταν σημαντική και πολύπλοκη. Ο Άλιστερ Κρόουλυ είχε άμεση σχέση σε ορισμένες μορφές αυτών των πρακτικών και ήταν εξοικειωμένος με την σύγχρονη λογοτεχνία αυτών των θεμάτων, έγραψε εκτενώς γι ‘αυτά και αυτό που είναι ίσως το πιο σημαντικό , ήταν ότι τα εφήρμοζε. Η επιρροή του Άλιστερ Κρόουλυ στην άσκηση της Ανατολικής, κυρίως ινδικής, εσωτερικής παράδοσης προς τη Δύση εκτείνεται επίσης στην ενσωμάτωση από τα στοιχεία της Γιόγκα και της Τάντρα στη δομή και το πρόγραμμα των δύο σημαίνοντων μαγικών ταγμάτων , του Α. Α. και του OTO ( Martin P. Starr, “Ο Άλιστερ Κρόουλυ και ο δυτικός εσωτερισμός). Οι Ταντρικές έννοιες ενσωματώθηκαν σε δύο σημαντικές μυστικές εταιρείες: του Α.: Α.: και του OTO (Ordo Templi Orientis). Το OTO εξακολουθεί να έχει εξαιρετικά μεγάλη επιρροή στους κύκλους της ελίτ και φτάνει τα υψηλότερα επίπεδα της πολιτικής, των επιχειρήσεων και ακόμη και τη βιομηχανία του θεάματος.
Στον πυρήνα αυτών των εντολών είναι το «Θέλημα», μια φιλοσοφία που δημιουργήθηκε από τον Άλιστερ Κρόουλυ που συνοψίστηκε στο ρητό «κάνε ότι θέλεις”. Αυτό το ρητό είναι στην πραγματικότητα μια μετάφραση του « fais ce que tu voudras” το σύνθημα μιας μυστικής εταιρείας του 18ου αιώνα, που είναι το περίφημο Hellfire Club. Τα Hellfire Clubs ειπώθηκε πως είναι τα «σημεία συνάντησης των προσώπων της ελίτ που επιθυμούσαν να λάβουν μέρος σε ανήθικες πράξεις, και τα μέλη της πολύ συχνά ήταν ενεργά στην πολιτική “.
Από τα αρχαία χρόνια, όλες οι παγανιστικές ομάδες, στις δραστηριότητές τους συμπεριλαμβάνουν λατρεία του εωσφόρου και απόκρυφες τελετές. Νύχτες σατανικών τελετών ως προοίμιο για τις νύχτες πορνείας. Αχαλίνωτα όργια, σοδομισμοί, στοματικός έρωτας, καταπόσεις, παράλληλο σεξ με πολλούς παρτενέρ, αιμομιξίες κλπ. Τα μέλη ήταν και είναι μύστες των απόκρυφων μυστηρίων και τα τελετουργικά τους βασίστηκαν σε αρχαία έθιμα που αφορούν επικλήσεις και άλλες μορφές μαγείας, με στόχο να αποκτήσουν δύναμη και εξουσία Το μόνο βέβαιον είναι, ότι όλοι οι εμπλεκόμενοι στις οργανώσεις αυτλες, είναι σοβαροί, ισχυροί, αξιοπρεπείς, και ειλικρινείς. Αυτό γιατί ανήκουν ξεκάθαρα, στην μια πλεύρα, και δεν υποδύονται τους καλούς Χριστιανούς, ζώντας, με τον σεξουαλικό τρόπο ζωης του Εωσφόρου, οπως κάνουν, αυτή, την εποχή, οι διανοητικά, ηθικά, και πνευματικά εξαθλιωμένοι, κάτοικοι στην Ελλάδα, οι γνωστοί και ως νεοραγιάδες, Δεν γίνεται να λατρεύεις, δύο Θεούς ταυτόχρονα, τον Θεο και τον Εωσφόρο.
