Ιωνικό Πανεπιστήμιο Σμύρνης: Το κόσμημα του ελληνικού πολιτισμού που δεν πρόλαβε να λειτουργήσει…

Η ίδρυση του Ιωνικού Πανεπιστημίου Σμύρνης ήταν πρωτοβουλία του Ελευθέριου Βενιζέλου και του μαθηματικού Κωνσταντίνου Καραθεοδωρή, για τον οποίο δυστυχώς δεν γίνεται λόγος στα σχολικά βιβλία της Ελλάδας.

Μετά από την πρόσφατη θεία λειτουργία στον Ιερό Ναό Αγίου Βουκόλου στη Σμύρνη, την δεύτερη μετά από 95 χρόνια από την Μικρασιατική Καταστροφή του 1922 και τον εμπρησμό της Σμύρνης -η πρώτη λειτουργία είχε γίνει τον Αύγουστο του 2014- σκέφτηκα να αναφερθώ σε ένα πολιτισμικό γεγονός που και αυτό αφορά τη Σμύρνη, για το οποίο από ότι γνωρίζω δεν γίνεται λόγος στα σχολικά βιβλία Ιστορίας.
Πρόκειται για το Ιωνικό Πανεπιστήμιο Σμύρνης, η ίδρυση του οποίου άρχισε το 1920 με πρωτοβουλία δύο μεγάλων φυσιογνωμιών της σύγχρονης ιστορίας μας: του κατά καιρούς Πρωθυπουργού της Ελλάδας, και αδιαμφισβήτητα μεγαλύτερου Έλληνα πολιτικού του 20ού αιώνα, Ελευθερίου Βενιζέλου, και του Κωνσταντίνου Καραθεοδωρή, ο οποίος ήταν μαθηματικός διεθνούς αναγνώρισης, τον οποίο ο Άλμπερτ Αϊνστάιν συμβουλευόταν συχνά.

Ομολογώ πως αυτή ήταν η πρώτη φορά που διάβασα για την ίδρυση ελληνικού πανεπιστημίου στην Σμύρνη δύο χρόνια πριν από την Μικρασιατική Καταστροφή, αποτέλεσμα της οποίας ήταν ο ξεριζωμός του Μικρασιατικού Ελληνισμού.

Μετά από περαιτέρω έρευνα έμεινα κατάπληκτος για το όραμα των δύο αυτών μεγάλων ανδρών να προβούν στην ίδρυση ελληνικού πανεπιστημίου στην Σμύρνη, δεδομένου ότι στην Ελλάδα την εποχή εκείνη λειτουργούσε μόνο το Εθνικό Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών.

Επρόκειτο για μια μεγαλόπνοη ιδέα, δύο μεγάλων ανδρών, στο πλαίσιο της επέκτασης της ελληνικής επικράτειας στην πόλη της Σμύρνης και στην παρακείμενη σε αυτήν περιοχή, όπου ο ελληνικός πληθυσμός υπερτερούσε του τουρκικού, να ιδρυθεί ένα ελληνικό πανεπιστήμιο το οποίο θα έδινε νέα ώθηση στην ελληνική πολιτισμική παράδοση της περιοχής εκείνης που πήγαινε πίσω κοντά τρεις χιλιάδες χρόνια, αλλά θα γινόταν και κέντρο για την προαγωγή διεθνικών και πολυπολιτισμικών αντιλήψεων.

Για να γίνει όμως κατανοητή η ιδέα ίδρυσης ελληνικού πανεπιστημίου στην Σμύρνη στις αρχές του 1920, θα χρειασθεί μια σύντομη αναδρομή στις ιστορικές εξελίξεις κατά την περίοδο εκείνη.

Μετά τη λήξη του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου το 1918, στον οποίο η Οθωμανική Αυτοκρατορία ήταν σύμμαχος της Γερμανίας, οι νικήτριες συμμαχικές δυνάμεις με τη Συνθήκη των Σεβρών, τον Αύγουστο του 1920, παραχώρησαν στην Ελλάδα την Ανατολική Θράκη, εκτός από την Κωνσταντινούπολη, τα νησιά Ίμβρος και Τένεδος, και της ανέθεσαν άσκηση κυριαρχικών δικαιωμάτων σε όλη την περιοχή της Σμύρνης, την οποία η Ελλάδα θα προσαρτούσε στην επικράτειά της οριστικά, αν ύστερα από 5 χρόνια η πλειοψηφία του πληθυσμού της περιοχής εκείνης θα αποφάσιζε με δημοψήφισμα υπέρ της ένωσής της με την Ελλάδα.

Ήδη, από τα μέσα του Μαΐου 1919 ελληνικός στρατός βρισκόταν στην Σμύρνη με εντολή των Μεγάλων Δυνάμεων για να τηρήσει την τάξη στην περιοχή εκείνη και να προστατέψει τους Έλληνες κατοίκους. Τότε η σύσταση του πληθυσμού της Σμύρνης (της πόλης μόνο, όχι όλης της περιφέρειας) ήταν η ακόλουθη: Από το σύνολο των 370.000 κατοίκων της, οι 165.000 ήταν Έλληνες, οι 80.000 Οθωμανοί Τούρκοι, και οι υπόλοιποι ήταν κυρίως Εβραίοι, Αρμένιοι, και Λεβαντίνοι (Ευρωπαίοι). Η ελληνική ήταν η επικρατούσα γλώσσα, και οι ορθόδοξες εκκλησίες, τα διάφορα ελληνικά πολιτισμικά ιδρύματα και τα ελληνικά σχολεία έδιναν στην Σμύρνη ένα ελληνικό χρώμα, σε βαθμό που οι Τούρκοι την αποκαλούσαν «Ισμίρ Γκιαούρ» (Σμύρνη των Απίστων».

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΚΑΡΑΘΕΟΔΩΡΗ

Όπως ανέφερα πιο πάνω, η ίδρυση του Ιωνικού Πανεπιστημίου Σμύρνης ήταν πρωτοβουλία του Ελευθέριου Βενιζέλου και του μαθηματικού Κωνσταντίνου Καραθεοδωρή, για τον οποίο δυστυχώς δεν γίνεται λόγος στα σχολικά βιβλία της Ελλάδας. Για το λόγο αυτό κρίνω ότι απαιτείται μια σύντομη αναφορά στη βιογραφία του μεγάλου αυτού επιστήμονα και ένθερμου πατριώτη.

Η οικογένεια του Κ. Καραθεοδωρή καταγόταν από ελληνική φαναριώτικη οικογένεια της Κωνσταντινούπολης. Ο ίδιος γεννήθηκε το 1873 στο Βερολίνο, όπου ο πατέρας του Στέφανος ήταν Πρόξενος της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.

Μετά από τις εγκύκλιες σπουδές του γράφτηκε στην Στρατιωτική Σχολή των Βρυξελλών, πρωτεύουσα του Βελγίου, στην οποία ο πατέρας του είχε μετατεθεί, πάλι ως Πρόξενος της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.

Λίγα χρόνια αργότερα ο Κ. Καραθεοδωρή αισθάνθηκε επιτακτική την ανάγκη να εντρυφήσει εις βάθος στα μαθηματικά, και το 1900 γράφτηκε στη Σχολή Μαθηματικών του Μονάχου της Γερμανίας. Μετά την αποφοίτησή του και την εκπόνηση της διδακτορικής του διατριβής δίδαξε σε διάφορα πανεπιστήμια της Γερμανίας από τη θέση του υφηγητή στην αρχή, και του καθηγητή στη συνέχεια, καθώς και στο Εθνικό Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών και στο Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο.

Με τον Ελευθέριο Βενιζέλο ο Κ. Καραθεοδωρή γνωρίστηκε το 1895, όταν σε ηλικία 22 ετών πήγε στην τουρκοκρατούμενη τότε Κρήτη για να επισκεφθεί τον θείο του πατέρα του, Αλέξανδρο Καραθεοδωρή, Γενικό Διοικητή Κρήτης, με έδρα τα Χανιά.

Εκεί, στο περιβάλλον του θείου του, ο Κ. Καραθεοδωρή γνωρίστηκε με τον Ελευθέριο Βενιζέλο, που τότε ασκούσε το επάγγελμα του δικηγόρου.

Όταν το 1910 ο Ε. Βενιζέλος από τη θέση του αρχηγού του νεοϊδρυθέντος κόμματος των Φιλελευθέρων κέρδισε τις εκλογές και αναδείχθηκε πρωθυπουργός της Ελλάδας, τον Κ. Καραθεοδωρή επέλεξε ως σύμβουλο για θέματα εκπαιδευτικής πολιτικής, κυρίως στην τριτοβάθμια εκπαίδευση.

Το 1919 ο Βενιζέλος πήρε μέρος στη Διάσκεψη της Ειρήνης στο Παρίσι, μετά τη λήξη του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου το 1918. Αξιοποιώντας την εκεί παρουσία του, ο Βενιζέλος κάλεσε τον Κ. Καραθεοδωρή, ο οποίος βρισκόταν στο Βερολίνο, να τον επισκεφθεί στο Παρίσι, για να συζητήσουν για την ίδρυση δεύτερου ελληνικού πανεπιστημίου.

ΟΡΑΜΑ ΔΥΟ ΜΕΓΑΛΟΦΥΩΝ ΑΝΔΡΩΝ ΤΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΣΜΥΡΝΗΣ

Είδαμε πιο πάνω πως από τον Μάιο του 1919 ελληνικά στρατεύματα βρίσκονταν στη Σμύρνη με εντολή των Συμμάχων. Η προοπτική ενσωμάτωσης της περιοχής εκείνης στην εδαφική επικράτεια της Ελλάδας μετά από πέντε χρόνια έδωσε το κίνητρο στον Ε. Βενιζέλο και στον Κ. Καραθεοδωρή να διερευνήσουν τη δυνατότητα ίδρυσης ελληνικού πανεπιστημίου στην Σμύρνη.

Ο Ε. Βενιζέλος, από τη θέση του Πρωθυπουργού της Ελλάδας, ανέθεσε στον Κ. Καραθεοδωρή την υλοποίηση του κοινού τους ονείρου. Για τον σκοπό εκείνο ο Κ. Καραθεοδωρή εγκατέλειψε την έδρα του τακτικού Καθηγητή στο παγκοσμίου φήμης Πανεπιστήμιο του Βερολίνου, για να επωμισθεί το επίπονο έργο, και κάτω από δυσμενείς συνθήκες, ίδρυσης ελληνικού πανεπιστημίου στην Σμύρνη.

Σε διάσκεψη τον Αύγουστο του 1920, πάνω σε πολεμικό πλοίο στο λιμάνι της Σμύρνης, μεταξύ του Ε. Βενιζέλου, Κ. Καραθεοδωρή και Αριστείδη Στεργιάδη, τον οποίο ο Ε. Βενιζέλος είχε διορίσει Ύπατο Αρμοστή της Σμύρνης κατά τη μεταβατική περίοδο, αποφασίσθηκε οριστικά το δεύτερο ελληνικό πανεπιστήμιο να ιδρυθεί στην Σμύρνη.

Ο Κ. Καραθεοδωρή επιλήφθηκε της ίδρυσης του πανεπιστημίου με μεγάλο ενθουσιασμό. Ως έμβλημά του είχε επιλέξει τη φράση «ΦΩΣ ΕΞ ΑΝΑΤΟΛΩΝ». Καθώς ο ίδιος καταγόταν από ελληνική οικογένεια της Κωνσταντινούπολης, και είχε μεγαλώσει, διαπαιδαγωγηθεί και σπουδάσει μέσα σε διαπολιτισμικά περιβάλλοντα, πίστευε ακράδαντα ότι ο σεβασμός της φυλετικής, θρησκευτικής και πολιτισμικής διαφοράς δημιουργεί την προοπτική ομαλής συμβίωσης μεταξύ διαφορετικών πληθυσμών μέσα σε μια πολυπολιτισμική κοινωνία. Αυτό εξάλλου είχε επιτευχθεί για μακρά χρονικά διαστήματα στην τουρκοκρατούμενη Κωνσταντινούπολη, καθώς και στη Σμύρνη.

Το Πανεπιστήμιο της Σμύρνης, κατά την άποψη του Ε. Βενιζέλου και του Κ. Καραθεοδωρή, θα δημιουργούσε τις προϋποθέσεις για την αμοιβαία προσέγγιση ατόμων διαφορετικών εθνοτήτων, με αποτέλεσμα την ώσμωση ανθρωπιστικών και διεθνικών αντιλήψεων, ιδιαίτερα αφού η γλώσσα των μαθημάτων θα ήταν η ελληνική και η τουρκική.

Ο Κ. Καραθεοδωρή εργάστηκε πυρετωδώς για την εξεύρεση των κτιριακών εγκαταστάσεων, τον εξοπλισμό του πανεπιστημίου, και για το διορισμό του επιστημονικού και διοικητικού προσωπικού.

Όλα ήταν έτοιμα, όταν το ελληνικό μέτωπο στην Μικρά Ασία κατέρρευσε στα μέσα του 1922, και τον Σεπτέμβριο του ιδίου έτους η Σμύρνη πυρπολήθηκε από τα τουρκικά στρατεύματα. Ο Κ. Καραθεοδωρή με την οικογένειά του μόλις πρόλαβαν να φύγουν.

Έτσι κατέρρευσε ένα μεγαλόπνοο έργο δύο μεγάλων μορφών του 20ού αιώνα: του Ελευθέριου Βενιζέλου και του Κωνσταντίνου Καραθεοδωρή. Κοντά σε όλες τις απώλειες που υπέστη ο Μικρασιατικός Ελληνισμός, καταστράφηκε και ένας πνευματικό φάρος, λίγο πριν αρχίσει να εκπέμπει το ανθρωπιστικό και πνευματικό του φως…

Κυριάκος Αμανατίδης
constantinoupoli.com

loading...