6 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 1955: ΠΟΤΕ ΝΑ ΜΗΝ ΞΕΧΑΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΒΙΑΙΗ ΕΚΔΙΩΞΗ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΤΗΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΗΣ
ΑΥΤΟΙ ΕΙΝΑΙ ΟΙ «ΦΙΛΟΙ» ΜΑΣ ΟΙ ΤΟΥΡΚΟΙ…
Γράφει ο Λεωνίδας Κουμάκης
6 Σεπτεμβρίου 1955:
Η λήθη του κακού είναι άδεια για την επανάληψή του…
Στο βάθρο του Ελληνικού μνημείου που βρίσκεται στο ναζιστικό στρατόπεδο συγκέντρωσης και εξόντωσης Μαουτχάουζεν – Γκούζεν (Konzentrationlager Mauthausen – Gusen) της Αυστρίας, στο οποίο βρήκαν τραγικό θάνατο 3.700 Έλληνες κατά την διάρκεια του Δεύτερου Παγκόσμιου Πολέμου, είναι χαραγμένη η φράση «Εμείς που θανατωθήκαμε εδώ, μην μας ξεχνάς γιατί η λήθη του κακού είναι άδεια για την επανάληψή του».
Πράγματι, η λήθη του κακούείναι ουσιαστικά η άδεια για την επανάληψή του. Για τον λόγο ακριβώς αυτόν, οι απανταχού της γης Έλληνες της Κωνσταντινούπολης, αλλά και ολόκληρος ο Ελληνισμός, δεν θα ξεχάσουν ποτέτο φονικό πογκρόμπου εξαπέλυσαν, την νύχτα της 6ης Σεπτεμβρίου 1955, οργανωμένες ομάδες του Τουρκικού παρακράτους, με την αρμονική συνεργασία της Τουρκικής κυβέρνησης και την ένοχη σιωπή των μεγάλων συμμάχων μας, εναντίον του χριστιανικού πληθυσμού της Κωνσταντινούπολης.
Όχι βέβαιαγια να καλλιεργήσουμε το μίσος απέναντι στους γείτονες που βρίσκονται στην απέναντι όχθη του Αιγαίου, αλλά γιατί όπως έγραφε -μεταξύ άλλων- ο βραβευμένος Ακαδημαϊκός και λογοτέχνης Ηλίας Βενέζης στις 15 Σεπτεμβρίου 1955 (Νέα Εστία Τεύχος 677, σελίδα 1184):
….Οι μέρες του Σεπτεμβρίου του 1955 μας γυρίζουν στις μέρες του 1922. Βλέπουμε τώρα πως είχαμε λάθος λέγοντας πως απ΄ τη μια στιγμή στην άλλη το θηρίο γίνεται άνθρωπος. Όχι, φαίνεται πως δεν γίνεται. Γι΄ αυτό από τη σκοπιά τούτη εδώ που εκφράζει το ελληνικό πνεύμα, θέλουμε να πούμε την πικρία μας γιατί απατηθήκαμε.
Θα πρέπει τώρα να ξανακοιτάξουμε τον εαυτό μας. Δε θ΄ αποφασίσουμε να διδάξουμε τώρα στα παιδιά μας το μίσος. Αλλά θ΄ αποφασίσουμε πως το χρέος μας, ως Eλλήνων συγγραφέων, είναι αυτό:να ξαναθυμηθούμε πάλι, να μην πάψουμε να θυμόμαστε, να μάθουμε στα παιδιά μας να θυμούνται…
Το φονικό πογκρόμ που εξαπέλυσε η Τουρκική κυβέρνηση σε αρμονική συνεργασία με το Βαθύ Κράτος της Τουρκίας (1) εναντίον του Ελληνισμού της Κωνσταντινούπολης την νύκτα της 6ηςΣεπτεμβρίου 1955, υπήρξε ένας πολύ καλά οργανωμένος τυφώνας που είχε απίστευταανατριχιαστικό απολογισμό, στο σαρωτικό πέρασμα του:
·Χάθηκαντριάντα επτάανθρώπινες ζωές αθώων Ελλήνων χριστιανών (2),
·Τραυματίστηκαν μέσα σε ανείπωτο τρόμο εκατοντάδες ανυποψίαστοι Έλληνες πολίτες και έγιναν εκατοντάδες βιασμοί,
·Κακοποιήθηκαν δεκάδες ορθόδοξοι χριστιανοί κληρικοί,
·Πυρπολήθηκαν73 ορθόδοξες εκκλησίεςμε ταυτόχρονη καταστροφή εικόνων, σκευών και αγιογραφιών ανεκτίμητης ιστορικής αξίας,
·Καταστράφηκαν ολοσχερώς ή υπέστησαν σοβαρές ζημιές όλα ταΕλληνικά σχολείατης Κωνσταντινούπολης. Ιδιαίτερα η Θεολογική Σχολή της Χάλκης, η Μεγάλη του Γένους Σχολή και το Ζάππειο Λύκειο δέχτηκαν την επίθεση ενός μανιασμένου όχλου με απίστευτη σφοδρότητα.
·Πυρπολήθηκαν, καταστράφηκαν ή απλά παραδόθηκαν στο μένος ενός οργανωμένου όχλου4.359 Ελληνικά καταστήματαή επιχειρήσεις καθώς και3.500 χριστιανικά σπίτια.
·Ρημάχτηκαν κυριολεκτικά και καταστράφηκαν ολοσχερώς τα πιεστήρια και τα γραφεία και των τριών ομογενειακών εφημερίδων της Κωνσταντινούπολης.
·21 Ελληνικά εργοστάσιακαταστράφηκαν ολοκληρωτικά και σε όσα βρίσκονταν κοντά στα παράλια του Βοσπόρου, οι μηχανές και τα εργαλεία τους πετάχτηκαν στη θάλασσα.
·110 Ελληνικά εστιατόρια και ξενοδοχείακαταστράφηκαν, λεηλατήθηκαν και παραδόθηκαν στις φλόγες.
· ΟιΠατριαρχικοί Τάφοικαι τα σκηνώματα των μεγάλων ευεργετών, τα οποία από το 1850 τοποθετούνται στον αυλόγυρο της Ιεράς Μονής της Ζωοδόχου Πηγής, δέχτηκαν την επίθεση ενός αρρωστημένου όχλου που με κανιβαλική μανία έσπαγε τάφους, ξέθαβε οστά νεκρών και τα σκόρπαγε στους δρόμους.
