Αγνή Παρθένε Δέσποινα, άχραντε Θεοτόκε. Πως η Παναγία και η Ορθοδοξία, γλύτωσαν το Ελληνικό έθνος, από βέβαιο αφανισμό ;


Αγνή Παρθένε Δέσποινα, άχραντε Θεοτόκε,
Παρθένε μήτηρ άνασσα, πανένδροσέ τε πόκε.
Υψηλοτέρα Ουρανών, ακτίνων λαμπροτέρα,
χαρά παρθενικών χορών, αγγέλων υπερτέρα.
Εκλαμπροτέρα Ουρανών, φωτός καθαρωτέρα,
των Ουρανίων στρατιών, πασών αγιωτέρα.
Μαρία αειπάρθενε, κόσμου παντός Κυρία,
άχραντε νύμφη πάναγνε, Δέσποινα Παναγία.
Μαρία νύμφη άνασσα, χαράς ημών αιτία,
Κόρη σεμνή βασίλισσα, Μήτηρ Υπεραγία.
Τιμιωτέρα Χερουβίμ, υπερενδοξοτέρα,
των ασωμάτων Σεραφίμ, των Θρόνων υπερτέρα.
Χαίρε το άσμα Χερουβίμ, Χαίρε ύμνος αγγέλων,
Χαίρε ωδή των Σεραφίμ, χαρά των αρχαγγέλων.
Χαίρε ειρήνη και χαρά, λιμήν της σωτηρίας,
παστάς του Λόγου ιερά, άνθος της αφθαρσίας.
Χαίρε παράδεισε τρυφής, ζωής της αιωνίας,
χαίρε το ξύλον της ζωής, πηγή αθανασίας.
Σε ικετεύω, Δέσποινα, Σε νυν επικαλούμαι,
Σε δυσωπώ, Παντάνασσα, Σην χάριν εξαιτούμαι.
Κόρη σεμνή και άσπιλε, Δέσποινα Παναγία,
Θερμώς επικαλούμαί Σε, Ναέ ηγιασμένε,
Αντιλαβού μου, ρύσαί με, από του πολεμίου
και κληρονόμον δείξον με, ζωής της αιωνίου.
Το Ελληνικό Γένος σώθηκε και επέζησε, μέχρι σήμερα
ύστερα από τόσους εχθρούς, εξωτερικούς και εσωτερικούς, προ πάντων εσωτερικούς, έπειτα από πολλούς αιώνες, εξαιτίας της ακοίμητης σπίθας που καίει μέσα στα σωθικά του κάθε γνήσιου αλλά και ταυτόχρονα παράτολμου Έλληνα. 

Ευλογημένη ή πανάρχαια Ελληνική φλόγα, αυτή πού αψηφάει τις φρόνιμες συμβουλές της λογικής, και όταν φτάσει το Γένος στο χείλος της καταστροφής, βάζει φωτιά σε ολόκληρη την ψυχή και φέρνει το θαύμα. 

Στα θαύματα του Χριστού και της υπεραγίας Θεοτόκου, χρωστάει ή Ελλάδα την ύπαρξη της. 

Πατρίδα, πατρίδα, αναφέρει ο στρατηγός Μακρυγιάννης, ήσουν άτυχη, από ανθρώπους να σε κυβερνούν, μόνο ο Θεός σε κυβερνάει και σε διατηρεί ακόμη. Αλήθεια μόνο ο θεός, μόνο ή Ελληνική φλόγα, την στιγμή που κινδυνεύει να σβήσει σε μια γωνιά της Ελλάδας, τότε πετιέται σε μιαν άλλη και γίνεται πυρκαγιά.

Υπάρχουν λαοί οι οποίοι με κλάματα, παρακάλια και βλαστήμιες, καλούν τον Κύριο ημών Ιησού Χριστό να τους βοηθήσει. Όμως οι Έλληνες, μόνον με έναν τρόπο ξέρουν να καλούν τον Χριστό να τους υποστηρίξει, πολεμώντας.
Ένα από αυτά τα οποία μας δίδαξαν οι πρόγονοι μας, είναι ότι η μεγαλύτερη αξία σε έναν άνθρωπο είναι να κρατά την ψυχή στο στόμα, να πολεμά, να επιμένει για το αδύνατο, το ακατόρθωτο.

Από την στιγμή που δεν θα λυγίσει, αλλά θα παραμείνει ανυποχώρητος, τότε γίνεται το θαύμα που ποτέ ένας δειλός δεν μπορεί να πιστέψει, καθώς το αδύνατο, το ακατόρθωτο έχει γίνει πλέον δυνατό κερδίζοντας την ζωή και την ελευθερία.

Αυτή ακριβως είναι η διαφορά των αρχαίων προγόνων μας, των ΙΕΡΩΝ Ελλήνων, από τους σημερινούς ραγιάδες-προδότες.

Πάντοτε οι αρχαίοι πρόγονοι μας, όταν όλα έδειχναν τελειωμένα, εκεί που φαινόταν να μην υπάρχει καμία ελπίδα, οι πραγματικοί Έλληνες αγωνιζόταν, ενάντια σε κάθε λογική. Το αποτέλεσμα σε κάθε εποχή ήταν να πετυχαίνουν το ακατόρθωτο. Η ελευθερία του ανθρώπου είναι το ποιό ακριβό αγαθό, δεν δίνεται δωρεάν ούτε απο τον Θεό, ούτε από τους ανθρώπους, χρειάζεται πολύς αγώνας, κόπος, αίμα για να πάρεις πίσω την ζωή σου.

Αυτό μας το έδειξαν οι πόλεμοι των αγίων προγόνων μας, οι οποίοι πολεμούσαν, όλους εκείνους τους αιώνες για να παραμείνουν ελεύθεροι και για να έχουν την διοίκηση της Ελληνικής-Ρωμαικής αυτοκρατορίας.

Εάν η ζωή ήταν μόνον προσευχές, καθώς και υποστήριξη του Χριστού μέσω θεόσταλτων σωτήρων, τότε οι προγονοί μας, αυτοί οι τέλειοι χριστιανοί δεν θα χρειαζόταν να πολεμήσουν ποτέ κατά την μεσαιωνική εποχή. Θα έπρεπε δικαιωματικά να καθόταν όλους εκείνους τους αιώνες στα σπίτια τους-καναπέδες να περιμένουν τον αντίστοιχο Βατάτζη, τον οποίο περιμένουν αδίκως οι ραγιάδες σήμερα.
Η προσμονή “θεόσταλτων σωτήρων” από τον θεο είναι ένα από τα μεγαλύτερα δείγματα αμάθειας-παρακμής των ραγιάδων, οι οποίοι σαπισμένοι από την σεξουαλική διαφθορά αναμένουν βοήθεια από τον θεό.Σκεφτείτε τί θα γινόταν εάν οι προγονοί μας οι άγιοι Έλληνες της Ρωμαικής αυτοκρατορίας σε κάθε εισβολή των αμέτρητων εxθρών μας αντι να πολεμούν να έκαναν
 μόνον συλλαλητήρια ; 
Θα είχε αφανιστεί η Ελλάδα πολλούς αιώνες πρίν. 

Φανταστείτε την ώρα που εισέβαλαν οι Πέρσες, οι Αγαρηνοί, οι Γότθοι, οι Βούλγαροι, οι Ρώσοι, οι Άβαροι κλπ, να έπαιρναν οι άγιοι πρόγονοι μας σημαίες και πανό να έκαναν συλλαλητήρια και να έλεγαν δεν πολεμάμε.

Σε κάθε πρόταση παραδόσεως από τους εχθρούς, οι πρόγονοι μας απαντούσαν ΟΧΙ. Όλες τις φορές οι Έλληνες απάντησαν αρνητικά. Γνώριζαν τον διαχρονικό και ιερό τρόπο εθνικής επιβίωσης και ότι περίπτωση που θα τολμούσαν να γίνουν προδότες θα “έσπαγε” η ιερή ιστορική συνέχεια, η οποία κρατούσε το έθνος ζωντανό στο πέρασμα πολλών αιώνων. 

Ήξεραν πολύ καλά οι Έλληνες ότι αν γινόταν προδότες τότε θα κατέστρεφαν δια παντός τον Ελληνισμό. Αυτό διότι ανά πάσα στιγμή οι επόμενες γενιές Ελλήνων θα τους είχαν ως παράδειγμα με συνέπειες τραγικές καθώς θα ακολουθούσαν και άλλοι οι οποίοι θα γίνονταν προδότες.

Από την στιγμή που θα καταστραφεί η ιερή ιστορική συνέχεια των ηθικών και των γενναίων Ελλήνων θα ακολουθούσαν γενεές προδοτών και δειλών. Ο Χριστός βοηθά μόνον αυτούς που αγωνίζονται σκληρά, μόνον όσους πολεμούν, όσους ζούνε χωρίς σεξουαλικές ανωμαλίες.

Αντιθέτως δεν βοηθά ποτέ όσους ζούνε μέσα στην σεξουαλική διαφθορά. Επίσης ο Θεός δεν βοηθά ποτέ όσους είναι καθήμενοι σε έναν καναπέ, και περιμένουν την ελευθερία, να τους δωθεί ως “δώρο”, χωρίς να βοηθούν τον συνάνθρωπο, χωρίς να ζούνε ηθικά. 

Το πιό κλασικό παράδειγμα οι Εβραίοι οι οποίοι έκαναν σεξουαλικές ανωμαλίες, ενώ ταυτόχρονα λάτρεψαν δαίμονες. Τότε ο Θεός περίμενε να πεθάνει μέχρι και ο τελευταίος Εβραίος που είχε αμαρτήσει ενώπιον του. 

Μόνον τότε πήγε τους υπόλοιπους που δεν είχαν αμαρτήσει στην γή της επαγγελίας. Ο αληθινός θεός-Δημιουργός είναι ο θεός του καλού, της δικαιοσύνης, της αγάπης, της τάξης, της ηθικής, για αυτό δεν βοήθησε ποτέ ανά τους αιώνες, τους σάπιους που ζούνε μέσα στην σεξουαλική διαφθορά, την αδικία, την ανομία, την αταξία κλπ.  
Η ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΗ ΔΥΝΑΜΗ ΤΟΥ ΕΘΝΟΥΣ 
ΜΑΣ ΗΤΑΝ ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ Η ΗΘΙΚΗ ΖΩΗ. 

Εξαιτίας των χρηστών ηθών, του χριστιανισμού και της αρχαιοελληνικής παιδείας, οι πρόγονοι μας οι Έλληνες του μεσαίωνα από σκλάβοι του Ρωμαικού κράτους, έγιναν διοικητές του, χωρίς να χρειαστεί να πολεμήσουν ούτε ένα δευτερόλεπτο. Όλα αυτά διότι είχαν θρησκεία τον Χριστιανισμό (στην πράξη) και πολιτισμό τους αρχαίους Έλληνες φιλοσόφους, σοφιστές, ρήτορες, κλπ. 

Ο συνδυασμός αυτών των δύο έφερε τα χρηστά ήθη ζωής, χωρίς καθόλου σεξουαλική διαφθόρα. Η αμοιβή ήταν η ελευθερία της Ελλάδος τον μεσαίωνα, χωρίς να γίνει κανένας απολύτως πόλεμος. Ο αυτοκράτορας Ηράκλειος, ξεπέρασε με την βοήθεια του Χριστού σε πολλούς τομείς τον Μέγα Αλέξανδρο. Εάν δεν υπήρχε ο Ηράκλειος, παρά τα χρηστά ήθη των προγόνων μας η Ελλάδα θα είχε σκλαβωθεί στους Πέρσες. Η αρχαία Περσική αυτοκρατορία των Αχαιμενιδών είχε αναστηθεί από την νέα δυναστεία των Σασσανιδών. Η Περσία βρισκόταν ξανά στο απόγειο της δύναμης της, και ήταν ανωτερη από την αυτοκρατορία των Αχαιμενιδών. 

Όλα αυτά ακριβώς την ώρα που καθόταν ο πρώτος Έλληνας, στον Αυτοκρατορικό Ρωμαικό θρόνο της Κωνσταντινουπόλεως. Την χρονική στιγμή που η Σασσανιδική-Περσική αυτοκρατορία βρίσκεται στο απόγειο της δυνάμεως της από την ημέρα που δημιουργήθηκε, αντίστοιχα το Ελληνικό-Ρωμαικό κράτος βρισκόταν στο απόγειο της αδυναμίας του, εξαιτίας της μεγαλύτερης χρεοκοπίας στην ιστορία του έθνους μας.

Ο εκ Καππαδοκίας βασιλιάς χωρίς καθόλου κρατικά έσοδα,με ένα χρεοκοπημένο κράτος, χωρίς στρατό, απελπισμένος είχε πάρει με πολύ βαριά καρδιά την απόφαση να μεταφέρει την πρωτεύουσα του Ελληνικού-Ρωμαικού κράτους και να την πάει στην Καρχηδόνα, παραδίδοντας με αυτόν τον τρόπο το 80% του κράτους αμαχητί, χωρίς πόλεμο, χωρίς καμία αντίσταση.

Ενδεικτικό ήταν ότι όταν άνοιξε τους στρατιωτικούς καταλόγους, διαπίστωσε ότι από τις πολλές χιλιάδες στρατού που είχαν αναγορεύσει αυτοκράτορα τον συντοπίτη του από την Αγιοτόκο Καππαδοκία τον Μαυρίκιο, είχαν απομείνει μόνον δύο εν ενεργεία στρατιώτες. 

Οι ελάχιστοι στρατιώτες που υπήρχαν ήταν απλήρωτοι και σε άθλια κατάσταση. Πολύ σημαντικότατο ρόλο σε αυτήν την οικονομική καταστροφή έπαιξαν, οι άσκοποι-επεκτατικοί πόλεμοι του Ιουστινιανού του Α. 

ΟΙ ΑΣΚΟΠΕΣ ΔΙΩΞΕΙΣ

Δυστυχώς την πολύ μεγάλη επιθετικότητα των Μηδων ενίσχυσαν, οι απαράδεκτες ενέργειες των προηγούμενων αλλοδαπών αυτοκρατόρων, και ειδικά εκείνες του Ιουστινιανού του Α.

Με τις διώξεις που έκαναν σε όσους κατοίκους της αυτοκρατορίας δεν ήταν Ορθόδοξοι Χριστιανοί, και ήταν παγανιστές, τους ανάγκασαν να καταφύγουν στην Περσική αυτοκρατορία, για να αποφύγουν τις συνέπειες. 

Οι εκατοντάδες χιλιάδες Έλληνες που κατέφυγαν, στην Περσική αυτοκρατορία, δίδαξαν στους Μηδους πολιτισμό, τέχνες, βιοτεχνία, καθώς και πολεμικές τακτικές των προγόνων μας.  

Όλα αυτές τις συνέπειες, απο τις άσκοπες και καταστροφικές ενέργειες θα τιςαντιμετπωπίσει, για πρώτη φορά, μισό αιώνα αργότερα ο Ηράκλειος. 

Η Ελλάδα θα κληθεί να αντιμετωπίσει την πιο θανάσιμη απειλή στην ιστορία της, χωρίς στρατό, και χρήματα. 

Μέσα σε όλη αυτήν την απελπιστική οικονομική κατάσταση ήρθε ο μέγας πατριάρχης Σέργιος με την πανίσχυρη Ελληνική-Ορθόδοξη Εκκλησία η οποία βοήθησε τα μέγιστα σχετικά με την οικονομική ενίσχυση, το πτωχευμένο κράτος, καθώς έθεσε όλους τους υπερπολύτιμους Εκκλησιαστικούς θησαυρούς στην διάθεση του Ηράκλειου. Ο αυτοκράτορας επέτυχε σε συνδυασμό με τις πολύ σημαντικές οικονομικές-διοικητικές μεταρρυθμίσεις να είναι έτοιμη πλέον η Ελλάδα να περάσει στην Μ. Ασία για να δώσει την μεγαλύτερη μάχη ζωής και θανάτου, στην ιστορία του. 

Ο νικητής όπως αποδείχτηκε θα έμενε για πάντα κυρίαρχος, ενώ ο ηττημένος θα αφανιζόταν.

Είχε έρθει πλέον η μέγιστη ιστορική στιγμή, έπειτα από την αρχαία Σπάρτη και την Αθήνα, ήταν η σειρά της Κωνσταντινουπόλεως να δώσει την μάχη ζωής καιθανάτου εναντίον των Περσών, για να αποτρέψει το παγκόσμιο Περσικό κράτος. Εόρτασε το Πάσχα στις 4 Απριλίου του 622 στην Κωνσταντινούπολη και κοινώνησε των Αχράντων Μυστηρίων. 

Την Δευτέρα 5 Απριλίου, εισήλθε στην Αγία Σοφία ντυμένος ως απλός στρατιώτης και έπεσε γονατιστός μπροστά στο ιερό, προσευχήθηκε, ενώπιον της συγκλήτου, της Εκκλησιαστικής ιεραρχίας και των εκπροσώπων των Δήμων. 

Στην συνέχεια στράφηκε προς τον Πατριάρχη και του είπε: “Στα χέρια του Θεού, της Μητέρας Του και τα δικά σου αφήνω αυτήν την πόλη και τον γιο μου”. 

Η Χαλκηδόνα και η απέναντι ακτή του Βοσπόρου βρισκόταν ήδη στα χέρια των Περσών. 

Ο Ηράκλειος επέβλεπε αυτοπροσώπος την εκπαίδευση του στρατού, για 10 μήνες ώστε να καταστεί ετοιμοπόλεμος. Στο διάστημα αυτό εφάρμοσε νέες καινοτόμες στρατηγικές τις οποίες είχε δημιουργήσει ο ίδιος, όταν ήταν ακόμη στρατηγός. Επίσης συμμετείχε ο ίδιος στα γυμνάσια και τις κακουχίες, εμψυχώνοντας τους άνδρες του και δημιουργώντας δεσμούς φιλίας, εμπιστοσύνης, αφοσίωσης.

Ο Ηράκλειος με βάση το ιερό αξiωμα του Θησέα ηταν ο πρώτος Έλληνας στρατηγός-αυτοκράτορας που ηγήθηκε προσωπικά του Ελληνικού-Ρωμαικού στρατού. 

Αναδιοργάνωσε το στράτευμα με την οικονομική συμπαράσταση της εκκλησίας, και επιχείρησε συνεχείς εκστρατείες κατά των Περσών (622-628 μ.Χ.). 

Ο Ελληνικός στρατός ξεκίνησε την πορεία του πιθανότατα το Φθινόπωρο του 622 με κατεύθυνση ανατολικά προς τον Πόντο. 

Στην συνέχεια ο αυτοκράτορας επέτυχε να υπερφαλαγγίσει τις οχυρωμένες Περσικές θέσεις και να βρεθεί πίσω από τις γραμμές τους. Οι Πέρσες έμειναν άναυδοι όταν αντίκρυσαν τους Έλληνες στα νώτα τους. 

Προσπαθώντας να αναγκάσουν τον Ηράκλειο να αναστρέψει, οι Πέρσες κατευθύνθηκαν εναντίον της Καισάρειας. Δεν ήθελαν να αντιμετωπίσουν τους Έλληνες σε ανοιχτό πεδίο. Τελικά αναγκάστηκαν να αναστρέψουν οι ίδιοι όταν είδαν ότι ο Ελληνικός-Ρωμαικός στρατός συνέχιζε ακάθεκτος την πορεία του, μέσω Αρμενίας για να εισβάλει στην Περσία. 

Ο Βασιλιάς Ηράκλειος εφάρμοσε ένα πάρα πολύ έξυπνο στρατήγημα, προκειμένου να αναγκάσει τους Πέρσες να πολεμήσουν, όπου και όπως αυτός ήθελε. 

Οι δύο στρατοί παρατάχθηκαν σε τριμερή διάταξη, κατά τις υποδείξεις του στρατηγικού. Παράλληλα οι Πέρσες είχαν στήσει ενέδρα κρύβοντας μέρος από τις δυνάμεις τους, κατά την προσφιλή τακτική τους να πολεμούν σε ανώμαλα εδάφη. 

Ο Ηράκλειος σκηνοθέτησε εικονική φυγή τμήματος του στρατού του, προκειμένου να ξετρυπώσει τους Πέρσες και να τους φέρει σε ανοικτό πεδίο. 

Όταν τους ακολούθησαν, οι πρόγονοι μας έπεστρεψαν και με προεξέχοντες τους Οπτιμάτους, τους κατατρόπωσαν. 

Στην προσπάθειά τους να ξεφύγουν, οι υπερόπτες Πέρσες εγκλωβίστηκαν στις ίδιες θέσεις που θα χρησιμοποιούσαν ως ορμητήρια και αποδεκατίστηκαν. 

Για πρώτη φορά σε παγκόσμιο επίπεδο, την εικονική υποχώρηση την εφάρμοσαν οι ένδοξοι πρόγονοί μας.

Ο Πέρσης στρατηγός μόλις που διασώθηκε μετά βίας. 

Με αυτήν την σημαντική νίκη απαλλάχθηκε η Μικρά Ασία από την Περσική κατάκτηση, ανακουφίζοντας εν μέρει την αυτοκρατορία. Μετά από 20 χρόνια ήττες, οι Έλληνες κατόρθωσαν να ανακάμψουν προτείνοντας αξιόμαχο στράτευμα. 

Οι Έλληνες αξιωματικοί επαλήθευσαν στην πράξη αυτά που είχαν μάθει στην θεωρεία και στις πολεμικές ασκήσεις, από τον Ηράκλειο και παράλληλα αποκόμιζαν σημαντικές πολεμικές εμπειρίες και πληροφορίες για τον εχθρό.

Οι απελπισμένοι Πέρσες, θέλοντας να ανακόψουν την προέλαση των Ελληνικών στρατευμάτων επιτέθηκαν σε συνεργασία με τους Αβάρους, στην Κωνσταντινούπολη.

Ο Μέγας Ηράκλειος έδειξε για πολλοστή φορά το πόσο μεγάλος στρατηγός ήταν καθώς δεν παρασύρθηκε απο τον αντιπερισπασμό και παρέμεινε στη θέση του. Μετά την επιτυχή αντιμετώπιση των Αβάρων και των Περσών, ο Βασιλιάς συνέχισε ακάθεκτος την αντεπίθεση του. Η υπεραγία Θεοτόκος είχε κάνει για μία ακόμη φορά το θαύμα της ανταμείβοντας τους γενναίους Έλληνες . 

Η ΚΑΘΟΡΙΣΤΙΚΗ ΜΑΧΗ ΤΟΝ ΔΕΚΕΜΒΡΙΟ ΤΟΥ
627 Μ.Χ. 

Στην μάχη της Νινευί, κοντά στα Γαυγάμηλα, επέτυχαν οι Έλληνες να συντρίψουν τους Πέρσες και να ανακτήσουν όλες τις Ελληνικές επαρχίες στην Ανατολή. 

Η αποφασιστική μάχη, έγινε στις 12 Δεκεμβρίου του 627, και έκρινε το τέλος του πολέμου. 

Η ΕΝΑΡΞΗ ΤΗΣ ΜΑΧΗΣ

“Αλλ’ εξυμνούσι μόνον άπαντες την προσωπικήν του Ηρακλείου ανδρείαν, ήτις κατά την αείμνηστον ταύτην ημέραν ανεδείχθη φαίνεται ενάμιλλος της ακατασχέτου ορμής του Αλεξάνδρου» (Κ. Παπαρρηγόπουλος). 

Αυτά αναφέρει μεταξύ άλλων, ο σύγχρονος εθνικός μας ιστορικός, για τον Έλληνα Ηράκλειο, από την αγιοτόκο, Καππαδοκία. 

Πριν απο την καθοριστική μάχη οι “σύμμαχοί ” μας, οι Χαζάροι μας εγκατέλειψαν,για αυτό και ο Ηράκλειος στην ομιλία του, εiπε ότι όλοι μας εγκατέλειψαν, εκτός από τον Ιησού Χριστό και την τεκούσαν Θεοτόκον.

Οταν έδωσε εντολή για επίθεση, ολόκληρο το στράτευμα δiστασε εξαιτίας του τεράστιου αριθμού των Περσών. 

Τοτε ο Ηράκλειος επιτέθηκε ολομόναχος ενάντια στους Περσες. Ηταν επάνω στο άλογό του, τον Δόρκωνα, παρ’ ότι πληγωμένος στο χείλος και στο πόδι, σκότωσε τρεις από τους κυριότερους στρατηγούς των Περσών καθώς επίσης και τον επικεφαλή στρατηγό των Περσών Ραζάτη.

Ο Ηράκλειος επέστρεψε στους στρατιώτες του, κρατώντας στο χέρι του το κομμένο κεφάλι του αρχιστράτηγου Ραζάτη.

Αμέσως τότε εκστασιασμένοι επιτέθηκαν οι Έλληνες στους Πέρσες και κερδiσαμε την καθοριστική μάχη.

Οι απώλειες των Περσών ήταν πολύ μεγάλες. Οσοι γλίτωσαν τον θάνατο ή δεν πιάστηκαν αιχμάλωτοι τράπηκαν σε φυγή. Το αποτέλεσμα της μάχης ήταν μία κατά κράτος επικράτηση του Ελληνικού στρατού και η κατάκτηση της Περσικής αυτοκρατορiας.

Επειδή οι Πέρσες είχαν αρπάξει τον Τίμιο Σταυρό, το ιερότερο κειμήλιο του Χριστιανισμού, οι εκστρατείες του Ηρακλείου προσέλαβαν έντονο θρησκευτικό χαρακτήρα. 

Όταν λοιπόν ο Έλληνας Ηράκλειος από την Καππαδοκία της Μικράς Ασίας, ανέβηκε στον Ελληνικό (Ρωμαικό) θρόνο, το κράτος ήταν τελείως χρεοκοπημένο. 

Ταυτόχρονα για πρώτη φορά στην παγκόσμια ιστορία, είχαμε την εισβολή και την κατάκτηση της μισής Ελληνικής-Ρωμαικής αυτοκρατορίας, από τους Πέρσες.

Είχαμε πολλές χιλιάδες σφαγμένων Ελλήνων, είχαμε κλοπές, εμπρησμούς, βιασμούς, σκλάβωμα γυναικών κλπ. 

Επίσης για πρώτη φορά στα παγκόσμια χρονικά έγινε εισβολή από τους Πέρσες στα Ιεροσόλυμα, όπου εκεί έλαβαν χώρα άγριες σφαγές, κλοπές, εμπρησμοί, τους βιασμοί, και το σκλάβωμα χριστιανών.

Μαζί με όλα αυτά έκαψαν τον ναό του Παναγίου τάφου, έκλεψαν τον Τίμιο Σταυρό, και πήραν μαζί τους αιχμάλωτο τον πατριάρχη Ζαχαρία. Εντούτοις με όπλο τα χρηστά ήθη και την σωστή παιδεία, μέσα σε επτά μόνον χρόνια,οι Έλληνες ανέκαμψαν, με αποτέλεσμα να πάρουν πίσω όλα τα κατεκτημένα εδάφη από τους Πέρσες. Όμως οι προγονοί μας δεν σταμάτησαν εκεί αλλά πέρασαν στην αντεπίθεση, κατακτώντας ολόκληρη την Περσική αυτοκρατορία. Αυτό το έκανε ο Ηράκλειος με έναν τελείως απειροπόλεμο στρατό. 

Έναν Ελληνικό στρατό τον οποίο δημιούργησε εκ του μηδενός μέσα σε δέκα μήνες. Είδατε τι επέτυχαν οι Ένδοξοι πρόγονοι εξαιτίας των χρηστών ηθών, και της σωστής παιδείας ; 

Ακόμη και ο Μ. Αλέξανδρος με πολύ έμπειρους και περισσότερους στρατιώτες, με ένα πανίσχυρο Ελληνικό Μακεδονικό βασίλειο πολιτικά-οικονομικά, και στρατιωτικά έκανε περισσότερο χρονικό διάστημα να κατακτήσει την Περσική αυτοκρατορία, σε σχέση με τον Ηράκλειο. Την εποχή του Μ. Αλέξανδρου δεν ήταν κατακτημένη η Ελλάδα και το Μακεδονικό βασίλειο.

Στον αντίποδα κατά την βασιλεία του Ηράκλειου επικρατούσε χάος και όλεθρος. 

Την εποχή του Ιουστινιανού του Α, όπως και στην εποχή του Θεοδόσιου, του Αρκάδιου, του Θεοδόσιου του Β, του Ιουστίνου του Α, του Ιουστίνου του Β, είχαμε μόνον συνοριακούς πολέμους, και περιόδους ειρήνης με τους Πέρσες.

Μόνον όταν ανέβηκε στον θρόνο, ο πρώτος Έλληνας Χριστιανός βασιλιάς, ο Ηράκλειος από την Καππαδοκία έκαναν οι Πέρσες όλα αυτά τα τρομερά πράγματα εις βάρος των Ελλήνων, τα οποία, δεν είχαν ξαναγίνει ποτέ από μέρος των Μηδων. 

ΤΟ ΑΠΟΓΕΙΟΝ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ

Το απόγειον της Ελληνορθοδοξίας ήταν όταν ο Έλληνας Αυτοκράτορας Ηράκλειος πήρε πίσω από τους Πέρσες τον Τίμιο Σταυρό, τον οποίο πήγε ο ίδιος πίσω στα Ιεροσόλυμα.

Ο θρίαμβος των Ελλήνων ήταν ολοκληρωτικος. 

Δεκατέσσερα χρόνια πριν, το 614 μ.Χ., το Ελληνικό-Ρωμαικο κρατος, είχε βρεθεί κατακτημενό κατά το ήμισυ από τους Πέρσες, ενώ ήταν και για πρώτη φορά στην ιστορία του σκόπιμα χρεωκοπημένο, εξαιτίας των αλλοδαπών βασιλέων-αυτοκρατόρων.

Ήταν η εποχή που έδωσαν οι Πέρσες τελεσίγραφο στους προγόνους μας, ότι ή θα εγκαταλείψουν όλοι τον Ιησού Χριστό, η δεν θα ξαναδούν ποτέ τον ήλιο.

Τελικά ο υπερόπτης εωσφοριστής Χοσρόης ο οποίος αποκαλούσε τον Ηράκλειο, δούλο του, έχασε την ζωή του, και ο γιός του έκανε κηδεμόνα-δούλο, το παιδί του στον Έλληνα αυτοκράτορα Ηράκλειο. Αυτό ειναι το απόγειο της Ορθοδοξίας και του Ελληνισμού. Ο Χριστός και η Ελληνική-Ρωμαική αυτοκρατορία είχαν κερδίσει κατά κράτος τον εωσφόρο και την αυτοκρατορία του. Η Περσική αυτοκρατορία επι 1228 χρόνια προσπαθούσε να αφανίσει δια παντώς τον Ελληνισμό. 

Εξαιτίας της γενναιότητας, του ήθους, της πίστης, των χρηστών ηθών, και της βοήθειας του Ιησού Χριστού, οι πρόγονοι μας κατέβαλαν δια παντώς τον προαιώνιο εχθρό του Ελληνικού έθνους. 

To Eλληνικό έθνος έφτασε στο στρατιωτικό απόγειο του με τις δύο κατακτήσεις της Περσικής αυτοκρατορίας (Μ. Αλέξανδρος, Μ. Ηράκλειος). 

Αυτά εiναι τα δυο μεγαλύτερα στρατιωτικά επιτεύγματα όλων των εποχών.


ΕΠΙΚΡΑΤΕΕΙΝ Η ΑΠΟΛΛΥΣΘΑΙ


Επικρατέειν ή Απόλλυσθαι  

Γράφει ο Άγγελος Ευάγγελος  Γιαννόπουλος
ΕΠΙΚΡΑΤΕΕΙΝ Η ΑΠΟΛΛΥΣΘΑΙ - ΑΓΓΕΛΟΣ ΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ

         ΜΟΥΣΙΚΑ ΣΧΟΛΕΙΑ

ΜΟΥΣΙΚΑ ΣΧΟΛΕΙΑ.



Πάγια αρχή μου είναι ότι όλοι οι λαοί, όλοι οι άνθρωποι, έχουν δικαίωμα να πιστεύουν οπού θέλουν.

Όλα αυτά με την απαραίτητη προυπόθεση να μην επιβάλλουν τα πιστεύω τους σε τρίτους, είτε διά της βίας, είτε με πλάγιους τρόπους.

Τί γίνεται όμως στην περίπτωση που η άλλη πλευρά δεν συναινεί ;

Είναι λοιπόν δίκαιο να καθίσουμε να αφανιστούμε όλοι οι Έλληνες χωρίς να έχουμε πειράξει κανέναν απολύτως ;

Όλα αυτά διότι από τα αρχαία χρόνια ο πολιτισμός μας, και η ιδεολογία-θρησκεία μας, αποτελούν εμποδιο στην δημιουργία του παγκόσμιου εωσφορικού κράτους.

Από όλους τους προαναφερόμενους, εξαιρείται, ένα μικρό μέρος βάση των παγκόσμιων μαθηματικών σταθερών, μέτρον άριστον και μήδεν άγαν.  
Μητέρα μεγαλόψυχη, στον πόνο και στην δόξα. Βοήθα Παναγία μου τους Έλληνες, ψύχωσε τους, και φώτισε τους να βρούνε τον σωστό δρόμο για την ελευθερία.
loading...