Η ΔΙΑΔΟΧΗ ΤΩΝ ΔΩΣΙΛΟΓΩΝ ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΩΝ ΚΑΙ ΟΙ ΝΕΟΡΑΓΙΑΔΕΣ
Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΙΑΣΤΡΟΦΗ
Γράφει ο Βασίλης Βιλιάρδος
Για κάποιο λόγο που δεν γνωρίζω, η Ελλάδα αποτελούσε ανέκαθεν στόχο γενοκτονίας των Πολιτών της από τους Γερμανούς και υφαρπαγής
της ως χώρα – είτε με στρατιωτικά όπλα όπως το 1940, είτε με οικονομικά όπως σήμερα.
Ταυτόχρονα οι Έλληνες αφενός μεν ήταν οι πρώτοι που συγχωρούσαν τους Γερμανούς για τα εγκλήματα τους, αφετέρου αυτοί που δεν δίσταζαν να μεταναστεύουν στη Γερμανία αναζητώντας εργασία – αμέσως μετά το 2ο ΠΠ, αλλά και σήμερα.
Τα γεγονότα αυτά, σε συνδυασμό με εκείνους τους Έλληνες που τάσσονται υπέρ της μη πληρωμής των γερμανικών οφειλών από το 2ο ΠΠ και που διακωμωδούν το δικαίωμα αποζημίωσης της χώρας μας για τις καταστροφές που μας προξένησαν τα μνημόνια σύμφωνα με το άρθρο 340 του Μάαστριχτ, θα πρέπει να εξετασθούν από την επιστήμη της συλλογικής ψυχοπαθολογίας.
Ανάλυση
Εισαγωγικά, τα δύο κόμματα που διεκδικούν τη διακυβέρνηση της χώρας συγκρούονται οικονομικά μεταξύ τους στο θέμα κυρίως του τρόπου διανομής του πλούτου – όταν την ίδια στιγμή όχι μόνο δεν παράγουμε πλούτο, αλλά η πατρίδα μας εξαθλιώνεται και λεηλατείται από μία πολιτική, στην οποία υπακούουν και τα δύο: αυτήν των μνημονίων.
Αντί λοιπόν να κατανοήσουν πως δεν υπάρχει κάτι για να μοιράσουν με αριστερό ή με δεξιό τρόπο, ενώ υπό τις συνθήκες που βιώνουμε δεν έχουμε τίποτα να χωρίσουμε μεταξύ μας, συμπεριφέρονται δυστυχώς «εμφυλιοπολεμικά» – παίζοντας στην ουσία το παιχνίδι της Γερμανίας.
Περαιτέρω, υπάρχουν δύο ρεαλιστικά δεδομένα, για τα οποία μπορεί και πρέπει η Ελλάδα να διεκδικήσει αποζημιώσεις, παύοντας αμέσως να εκλιπαρεί γονυπετής για τη μείωση του δημοσίου και ιδιωτικού της χρέους – χωρίς αυτό να σημαίνει πως θα περιμένει τις αποφάσεις των δικαστηρίων για να παράγει πλούτο, αφού διαφορετικά θα βουλιάξει και δεν θα καταφέρει τίποτα.
Το ένα είναι οι ζημίες που της προκάλεσε η επιβολή των μνημονίων, σύμφωνα με το άρθρο 340 του Μάαστριχτ – όπου μπορεί μεν να ισχυρίζονται ορισμένοι πως δεν είναι υπεύθυνη η Τρόικα, αφού υπέγραψαν οι ελληνικές κυβερνήσεις και η Βουλή, αλλά δεν είναι σωστό επειδή ήταν το αποτέλεσμα των εκβιασμών που τους ασκήθηκαν, μεταξύ των οποίων (α) η ανατροπή του κ. Γ. Παπανδρέου όταν ζήτησε δημοψήφισμα για το PSI (προφανώς όχι για το ευρώ) ή (β) του κ. Σαμαρά όταν το 2014 έπαψε να εφαρμόζει τα μνημόνια, οπότε είχε ανάπτυξη η χώρα.
Όσον αφορά τις ζημίες αυτές, το έχει αφενός μεν παραδεχθεί το ΔΝΤ επανειλημμένα, αφετέρου έχει τεκμηριωθεί από διεθνείς μελέτες πως τα μνημόνια ισοδυναμούσαν με βενζίνη για το σβήσιμο μίας πυρκαγιάς – με κορυφαία καταστροφή την υπογραφή του PSI.
Αποδεικνύεται δε μεταξύ άλλων από την εκτόξευση του δημοσίου χρέους πάνω από το 180% και του κόκκινου ιδιωτικού σχεδόν στο 190% από 30% προηγουμένως, από την κατάρρευση των τιμών της κινητής και ακίνητης δημόσιας και ιδιωτικής περιουσίας άνω του 1 τρις €, από την κατακόρυφη μείωση του ΑΕΠ λόγω της μαζικής αφαίρεσης ζήτησης, από τον αφελληνισμό των τραπεζών ελέω Γιάννη αφού πριν διασώθηκαν με χρήματα των φορολογουμένων (41 δις € συν 17 δις € αναβαλλόμενοι φόροι), από την απομόνωση μόνο της Ελλάδας από τις νομισματικές πολιτικές της ΕΚΤ κοκ.
Το άλλο είναι οι αποζημιώσεις που οφείλει η Γερμανία στην Ελλάδα από το δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο και οι οποίες διακρίνονται στα εξής τρία είδη: (α) για τις καταστροφές που υπέστη όχι ως αποτέλεσμα των πολεμικών επιχειρήσεων, (β) για τις μαζικές σφαγές αμάχων από τους ναζί που ασφαλώς ήταν Γερμανοί, ενώ τις διεκδικούν οι απόγονοι των θυμάτων της θηριωδίας και (γ) για το αναγκαστικό κατοχικό δάνειο, το οποίο πρέπει να πληρωθεί εντόκως.
