Μια διαφορετική αποτίμηση
Κώστα Δημ Χρονόπουλου
(Αρθρογράφου -Σχολιογράφου)
Τελείωσε το α’ ημίχρονο των … Βουλευτικών Ευρωεκλογών.
Το δεύτερο θα γίνει στις 7/7/2019.
Φαντάζομαι πως και ο πλέον αφελής ή Κομματοπληγικός να … κατάλαβε πως αυτές ήταν πράγματι -βάσει των κομματικών τοποθετήσεων -βουλευτικές και όχι Ευρωεκλογές.
Οι μονίμως ασχημονούντες λαϊκιστές, οι αντιδημοκράτες εμπρηστές του ΚΔ Πολιτεύματος πολιτικάντηδες, κακοποίησαν την ευρωεκλογική διαδικασία, χάριν στενών, πονηρών κομματικών σκοπιμοτήτων.
Χρησιμοποίησαν την ευκαιρία για να μετρήσουν τις δυνάμεις τους για την επερχόμενη βουλευτική αναμέτρηση (;). Είναι ανούσιο, αχρείαστο, να προσθέσω και μια ακόμη – την δική μου- άποψη /εξήγηση για το (σεβαστό) αποτέλεσμα της κάλπης.
Θα παραθέσω απλώς, τηλεγραφικά, μερικές επισημάνσεις:
1. Ο Σύριζα υπέστη συντριπτική ήττα αναπόφευκτα.
Η όλη του πολιτεία στα Εθνικά – Πρέσπες κυρίως – τα Οικονομικά, την Δημόσια Τάξη/Ασφάλεια , την Παιδεία, την Υγεία, την Μεταναστευτική πολιτική, όπως και την χυδαιογλωσσία , ήταν επιεικώς απαράδεκτη και αποτυχημένη. Ο διχαστικός λόγος: “λίγοι και πολλοί” “εμείς ή αυτοί”, “τους τελειώνουμε ή μας τελειώνουν”, καθώς και τα συνεχή ψέματα, φόβισαν τον κόσμο.
2. Το καίριο πλήγμα δέχτηκε ο κος Πρωθυπουργός κυρίως. Όχι επειδή πήρε επάνω στους ασθενικούς ώμους του την όλη προεκλογική εκστρατεία, ούτε γιατί με περισσή επιπολαιότητα και αδικαιολόγητη οίηση, ζήτησε …”ψήφο εμπιστοσύνης” από τον λαό, για την πολιτική και τα μέτρα του.
Αυτό που θα καταγραφεί ως προσωπικό του Βατερλώ, είναι το από … ποιόν έχασε.
Δεν έχασε από έναν αξιόμαχο, δυνατό, έξυπνο, μορφωμένο, αδιάβλητο/μη διαπλεκόμενο, παιδί του λαού/φτωχόπαιδο (όπως ο ίδιος).
Έχασε από κάποιον χαζό, αμόρφωτο, διαπλεκόμενο, πλουσιόπαιδο. Έναν … “λίγο”, όπως τον αποκάλεσε. Όταν επομένως χάνει κανείς από έναν “λίγο” , προφανώς ο ίδιος θα πρέπει να είναι … “ολίγιστος” !! Ή κάνω λάθος;
3. Είχα εδώ και πάρα πολλούς μήνες προβλέψει πως η … “Ανίερη Ιερή Συμμαχία” ΣΥΡΙΖΑ -ΑΝΕΛ δεν θα είναι τελικά βιώσιμη. Οι άστοχοι χειρισμοί των δύο συγκυβερνώντων κ.κ Αρχηγών, θα οδηγούσε στην συρρίκνωση ή και στην διάλυση των κομμάτων τους. Κάτι που επιβεβαίωσαν και οι κάλπες.
4. Μου έκανε εντύπωση η (μετεκλογική) διεκδίκηση κομμάτων του … “Δημοκρατικού Τόξου” – ιδίως του ΚΙΝΑΛ- της αποκλειστικότητας /πατρότητας της μείωσης του ποσοστού της Χ.Α (…επειδή το πέρασαν!…).
Μήπως θα έπρεπε οι “Τοξοσκεπείς/Τοξοφόροι Δημοκράτες” να πεταχτούν μέχρι την Τήνο και να ανάψουν μια λαμπάδα (στο μπόι του κου Βελόπουλου) στην Μεγαλόχαρη;
5. Οι μη ξεκάθαρες, ερμαφρόδιτες θέσεις, οι θολές επαμφοτερίζουσες απόψεις των κ.κ Αρχηγών των “μικρότερων” κομμάτων, οδήγησαν στην αποτυχία τους.
ΥΓ Προσωπικά (όντας παγερά αδιάφορος και αντίθετος με το ΚΔΠολίτευμα /Δημοκρατία που βιώνουμε) δεν με απασχολεί -θετικά ή αρνητικά- η τύχη Αρχηγών, προσώπων ή κομμάτων.
Με ενδιαφέρει το πότε (άμποτε) οι συμπολίτες μου θα αρχίσουν να σκέπτονται από τον λαιμό και πάνω!.Να μην παρασύρονται. Να αναλάβουν κάποτε και τις δικές τους ευθύνες!
