Στο Μέγαρο με τον παίδαρο

Κάποτε, επί παντοδυναμίας ΠΑΣΟΚ, στη γωνία Β. Σοφίας και Πανεπιστημίου, στο κτήριο που είναι σκοτεινό εδώ και χρόνια, λειτουργούσε το εμβληματικό ξενοδοχείο Astir Palace. Μια από τις αιτίες της χρεωκοπίας του ήταν ότι εκεί γίνονταν αδιάκοπα εκδηλώσεις του κόμματος, για τις οποίες δεν πληρωνόταν φράγκο. Το θυμήθηκα με τις διαρκείς εκδηλώσεις του ΣΥΡΙΖΑ στο, επίσης κρατικό, Μέγαρο Μουσικής.

Και το θυμήθηκα συνειρμικά, γιατί τίποτε στην ελεύθερη αγορά που ζούμε δεν είναι δωρεάν. Και, στην ελεύθερη αγορά που ζούμε, στα δημόσια αγαθά, μεταξύ των οποίων και σε όσα αγγίζουν τα δημόσια θεάματα, όπως το Μέγαρο, πρέπει να είναι ίση η πρόσβαση σε όλους. Και με ίσους όρους.

Το Μέγαρο Μουσικής γέμισε χτες τον έναν από τους χώρους του με κυβερνητικά στελέχη και οπαδούς του ΣΥΡΙΖΑ, που κάποτε το χλεύαζαν ως έμβλημα της μπουρζουαζίας. Όταν παρήλαυναν εκεί τα μεγαλύτερα ονόματα της διεθνούς μουσικής, του θεάτρου και της λογοτεχνίας, που μπόλιαζαν την κουλτούρα της πόλης, αλλά και της χώρας.

Ανάμεσα στους θιασώτες του ήταν και μερικοί από εκείνους που το απολάμβαναν τότε και ταυτόχρονα το καταριόντουσαν ιδεολογικά! Οι αντιφάσεις της κουλτουριάρικης ελίτ που θέλει να λέγεται πρόοδος. Και που δεν έχει καμιά σχέση με το λαό, για τον οποίο κόπτεται.

Για την ιστορία, όσο το Μέγαρο ήταν υπό την επιρροή του Λαμπράκη δεν έγινε ποτέ εκεί πολιτική εκδήλωση. Για κανένα κόμμα. Ήταν χώρος κουλτούρας αποκλειστικά. Και για την ιστορία, δεν θυμάμαι ο Λένιν να εξήγγειλε κανένα πρόγραμμα από τα χειμερινά ανάκτορα.

Δεν είναι εκεί το θέμα. Χτες, για πολλοστή φορά ο ΣΥΡΙΖΑ καπάρωσε το κρατικό Μέγαρο, αυτή τη φορά για να ανακοινώσει στο λαό το πρόγραμμά του για το μέλλον. Και δεν γινόταν να ανακοινωθεί το πρόγραμμα στο κλειστό του Περιστερίου ή της Δραπετσώνας, ας πούμε, που θα στοίχιζε και φτηνότερα στον φορολογούμενο. Και θα ήταν και πιο κοντά στο λαό, που λέει ότι υπερασπίζεται ο ΣΥΡΙΖΑ. Έπρεπε να γίνει στο ακριβότατο Μέγαρο. Γιατί έχουμε μπει σε ζωάρα. Γκλαμουριά. Ο αρχοντοχωριάτης στο προσκήνιο.

Υπ όψιν, ότι το Κερατσίνι και η Δραπετσώνα είναι από τους ελάχιστους δήμους που υπερψηφίστηκε ο ΣΥΡΙΖΑ. Αλλά, το Μέγαρο είναι πιο high. Και παραπέμπει πιο πολύ σε μεσαία τάξη. Δραπετσώνα και Κερατσίνι είναι πιο μπανάλ.

Δεν είναι εκεί το θέμα. Το θέμα είναι ότι οι χώροι του Μεγάρου κοστίζουν λεφτά για να τους νοικιάσει κάποιος και να τους χρησιμοποιήσει. Ανάλογα με τον χώρο, την εποχή του χρόνου, τη μέρα, τη διάρκεια και τις ανάγκες του σε υλικό κάθε χρήσης και σε ανθρώπους που θα απασχοληθούν. Μιλάμε για χιλιάδες ευρώ. Μερικές φορές, σαν τις χρήσεις που κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ, αρκετές χιλιάδες ευρώ. Υπάρχει ο σχετικός τιμοκατάλογος χρεώσεων για όποιον θέλει να πληροφορηθεί.

Υπάρχει, όμως, και κάτι ακόμα πιο σημαντικό: Μήπως αυτός που θέλει να νοικιάσει μια αίθουσα τη θέλει για να κάνει εκδήλωση που εναντιώνεται στην κυβέρνηση; Το πιο πρόσφατο παράδειγμα αυτής της καθεστωτικής νοοτροπίας είναι όταν ο ΣΥΡΙΖΑ διοργάνωσε τη μεγάλη εκδήλωση εκεί για το Μακεδονικό. Στην οποία παρήλασαν, όχι μόνο μια μέρα, όλοι οι καθηγητές των ΑΕΙ, που ήταν υπέρ της συμφωνίας των Πρεσπών. Για προπαγάνδα.

Η δημοκρατία και η ελεύθερη αγορά θα επέβαλλαν ότι και οι ενάντιοι στη συμφωνία θα είχαν από το κρατικό Μέγαρο την ευκαιρία να κάνουν μια εκδήλωση με άλλους καθηγητές και διπλωμάτες, που θα κατέθεταν τις δικές τους απόψεις στο λαό. Γιατί για το λαό, δηλαδή για την προπαγάνδα, έγινε η συριζέϊκη εκδήλωση. Και φυσικά, η ισοπολιτεία θα επέβαλε να πληρώσουν και οι ενάντιοι τα ίδια που πλήρωσε- αν πλήρωσε- ο ΣΥΡΙΖΑ. Αμ δε.

Η σχετική κρούση όχι μόνο έπεσε σε Φαλκονέρα, αλλά και οι αντιτιθέμενοι στο σχέδιο σλαβοποίησης της Μακεδονίας ξυλοφορτώθηκαν κι όλας έξω από το Μέγαρο και οδηγήθηκαν στη ΓΑΔΑ, την ημέρα της εκδήλωσης του ΣΥΡΙΖΑ, επειδή ήθελαν να σηκώσουν ένα πανό που έγραφε «Δημοψήφισμα τώρα για τη Μακεδονία»!

Φυσικά, οι αίθουσες του Μεγάρου ήταν όλες πιασμένες όλες τις μέρες για διάφορες εκδηλώσεις, σύμφωνα με τους υπεύθυνους του άβατου, ή ήταν πολύ ακριβές! Μέχρι σημείου να αναρωτιέται κανείς πού τα βρίσκει ο «φτωχός» ΣΥΡΙΖΑ τα λεφτά και κάνει τις συχνές δικές του εκδηλώσεις εκεί. Αν πληρώνει και αν πληρώνει σύμφωνα με τον τιμοκατάλογο, όπως όλοι οι υπόλοιποι Έλληνες ή ξένοι.

Δεδομένου ότι το Μέγαρο είναι δημόσια περιουσία και ως τέτοια πρέπει να εισπράττει όσα δικαιούται προκειμένου να βγάζει τα έξοδά του, να μην έχει ελλείμματα και να μη ζημιώνει έτσι τους φορολογούμενους, που πληρώνουν για τη λειτουργία του.

Υπάρχει ένα μυστικό σε όλο αυτό το story. Ότι, όπως και σε όλα σχεδόν τα δημόσια ιδρύματα, και το Μέγαρο συριζοκρατείται. Στις νευραλγικές θέσεις. Και αυτό απαντά σε πολλά από τα ερωτήματα που μπορεί να εγείρει κανείς σχετικά με τη λειτουργία του, τα έσοδά του, τον ισολογισμό του, τη χρήση του. Κυρίως για τη σχέση του με την κυβέρνηση και το κόμμα. Και με τις εκδηλώσεις τους.

Το γεγονός ότι ανακοινώνεις λαϊκή πολιτική από τα μάρμαρα και τους πολυελαίους του Μεγάρου δεν ξενίζει. Γιατί είναι απολύτως συνεπές με την πολιτική ΣΥΡΙΖΑ. Πουλάω ρήξη, επανάσταση, ηθική και λαϊκό καν καν, αλλά φροντίζω να καλοπερνάνε οι γιοί μου, οι κόρες μου, οι σύζυγοί μου και όλο μου το σόι με τους φόρους σας και το δημόσιό σας. Κορόιδα.

Γ. Παπαδόπουλος – Τετράδης
Liberal