ΨΥΧΙΚΑ ΑΣΘΕΝΕΙΣ

Ὁ ἔλογος λόγος τοῦ Ἕλληνος, λέγει διά τούς Ἕλληνας, Η ΖΩΗ ΕΙΝΑΙ ΥΠΕΡΤΑΤΟΝ ΑΓΑΘΟΝ ΚΑΙ ΑΠΑΡΑΒΙΑΣΤΟΝ. Καί τοῦτο, διότι μόνον ὁ Ἕλλην ἀρχαιόθεν ἔδωσεν τιμήν καί ἀξίαν εἰς αὐτό τό μοναδικόν ὄν, πού εἶναι «δίπουν καί ἄπτερον»ΠΛΑΤΩΝ καί τό ὀνόμασεν ἄνθρωπον. Ἄλλη μία θεμελιώδης ἀξία τῶν Ἑλλήνων ἦτο καί εἶναι, ἡ οἰκία τους, τό βιός των, ἡ περιουσία των, πού ἀποκτᾶται μέ κόπον καί μόχθον. Εἰς τήν Ἑλλάδα, ἀρχαιόθεν οἱ Ἕλληνες ἐθέσπιζον νόμους πού μεριμνούσαν διά τήν ζωήν καί τό βιός των, οἱ δέ ἐκάστοτε ἄρχοντες ἀποστολήν εἶχον νά προασπίζονται αὐτά τά ἀγαθά.

Τήν τελευταίαν πενταετίαν αὐτά τά ἀγαθά τῶν Ἑλλήνων ἀπό τήν διακυβέρνησιν ΣΥΡΙΖΑ, ὄχι μόνον ἀπώλεσαν τήν ἀξίαν τους, καθ΄ὅτι τό ὑπέρτατον ἀγαθόν ἡ ζωή των ἀλλά καί ἡ περιουσία τους ἐγένετο εὔκολος στόχος τῶν λαθρομεταναστῶν. Ἡ ἡγεσία τοῦ ΣΥΡΙΖΑ παρότρυνεν καί διευκόλυνεν τήν εἴσοδον λαθρομεταναστῶν ὡς καί διά νέων νόμων πού ἐψήφισαν ἐμείωσαν τάς προβλεπομένας ποινάς, οὕτως ὑπέθαλπον τήν αὔξησιν τῆς ἐγκληματικότητος των, εἰς βάρος τῶν Ἑλλήνων. Ὁ ΣΥΡΙΖΑ στοχευμένα παραβίασεν αὐτό πού διά τόν Ἕλληνα εἶναι τό ἀπαραβίαστον, τήν ζωήν του.

Εἰς τάς προσφάτους γενομένας ἐκλογάς ἡ συντρόφισα Δούρου ἔλεβεν 19,71%, τό ὁποῖον εἶναι ἕνα τεράστιον ποσοστόν, ἀν ἀναλοσγισθεῖ κανείς τά πεπραγμένα ἐπί τῆς θητίας της καί τό τί συναίβει εἰς τήν Ἀττικήν Γῆν. Ὡς περιφεριάρχης Ἀττικῆς ἐπί τῆς θητίας συναίβησαν τά κάτωθι Τραγικά, Δραματικά Γεγονότα. Ὀλική καταστροφή τῶν οἰκιῶν εἰς τήν Μάνδρα ἐξ αἰτίας τῆς πλημμύρας, μέ συνοδόν πνιγμόν 23 ἀθώων Ἑλλήνων πολιτῶν, καί ὀλική καταστροφή τῶν οἰκιῶν εἰς τό Μάτι μέ 102 καιομένων ζωντανῶν ἀνθρώπων. Ἐπ΄αὐτῶν τῶν Τραγικῶν καί Δραματικῶν Γεγονότων, ἡ συντρόφισα Δούρου δηλώνει: «Ενώ εδώ και πάρα πολλούς μήνες δέχoμαι αθεμελίωτες επιθέσεις, υπήρχαν άνθρωποι που με σήκωσαν στα χέρια και με πήραν αγκαλιά». Διατυμπανίζει ὅτι ὑπεύθυνοι εἶναι ὅλοι οἱ ἄλλοι πλήν ἐμοῦ, παρά τό ὅτι εἶχεν ἐκλεγεῖ μέ ψήφους Ἑλλήνων διά νά μεριμνᾶ διά τήν ζωήν καί τήν περιουσίαν τους. Ὁ Ἀριστοτέλης μᾶς λέγει ὅτι, ἡ διαφορά μεταξύ ζώων καί ἀνθρώπων εἶναι ἡ αἰδώς. Ἡ αἰδώς εἶναι ἕνα ἀνθρώπινον συναίσθημα, μή δυνάμενον νά ὑπάρξη εἰς τά ζῶα. Αἰδώς εἶναι ἡ ντροπή πού αἰσθανόμεθα πρίν ἀπό μίαν κακή πράξη. Αἰσχύνη εἶναι ἡ ντροπή πού αἰσθανόμεθα μετά τήν διάπραξιν μιάς κακῆς πράξεως. Ὅσον δέ ἀφορά τήν σύντροφισαν Δούρου, εὐκόλως διαπιστοῦται ὅτι εἰς αὐτήν, εἶναι ἀνύπαρκτος καί ἡ αἰδώς καί ἡ αἰσχύνη. Δέν θά ἀσχοληθοῦμεν μέ τήν συντρόφισσα Δούρου, ἐλπίζοντας ὅτι ἡ δικαιοσύνη θά ἀποδώση ἐπ΄αὐτῆς τήν τιμωρία της, χωρίς οἶκτον, διότι οὐδείς οἶκτος τῆς ἀναλογεῖ. Ἴσως δέ πίσω ἀπό τήν ἀλαζωνικήν καί ψυχρήν θέσιν καί στάσιν της, νά ὑποκρύπτεται καί μία ἡδονή διά τά πεπραγμένα της. Τέρψιν καί ἠδονήν πού αἰσθανόταν καί ὀ ἀρχηγός της ὅταν κατόρθωσεν νά κάμη πραγματικότητα τό ὄνειρον τοῦ προγόνου του Ζαχαριάδη ὁ ὁποῖος εἰς τάς 25 καί 26 Μαρτίου τοῦ 1949, ἐκεῖ εἰς τό χωριό Ψαράδες τῶν Πρεσπῶν παρέδιδεν τήν Μακεδονία μας, σέ 700 Βουλγαροκουμουνιστές πού συνεδρίαζαν. Κανένα ἴχνος πόνου καί λύπης δέν ἀποτυπόθηκεν εἰς τό πρόσωπον οὐδενός ΣΥΡΙΖΑΙΟΥ, οὔτε διά τήν Μυρτώ, οὔτε καί δ΄αὐτά πού συνέβησαν εἰς τήν Μάνδρα καί τό Μάτι. Ἀλλά οὔτε κάν μέ αὐτό πού ὀνομάζομεν «τά κατά συνθήκην ψεύδη», δέν εἶπον κάτι τό συμπαθές διά νά ἐκφράσουν τήν λύπην τους, διά κανέναν. Τόσον μεγάλο εἶναι τό πάθος καί τό μῖσος τοῦ ἀνθελληνισμοῦ, πού οὔτε κάν χρήσιν τῶν κατά συνθήκην ψευδῶν, τούς εἶναι ἀδύνατον νά κάμουν. Δ΄αὐτούς, οἱ Ἕλληνες εἶναι ἀπλῶς ἔνας ΕΤΕΡΟΚΛΗΤΟΣ ΟΧΛΟΣ.

Θά ἀσχοληθῶμεν μέ τό 19,71%. Πάλιν ὁ Μέγας Φιλόσοφος μας Ἀριστοτέλης λέγει: λόγον δὲ μόνον ἄνθρωπος ἔχει τῶν ζῴων· ὁ δὲ λόγος ἐπὶ τῷ δηλοῦν ἐστι τὸ συμφέρον καὶ τὸ βλαβερόν, ὥστε καὶ τὸ δίκαιον καὶ τὸ ἄδικον· τοῦτο γὰρ πρὸς τὰ ἄλλα ζῷα τοῖς ἀνθρώποις ἴδιον, τὸ μόνον ἀγαθοῦ καὶ κακοῦ καὶ δικαίου καὶ ἀδίκου καὶ τῶν ἄλλων αἴσθησιν ἔχειν·

Ἀπό ὅλα τά ζῶα λόγον ἔχει μόνον ὁ ἄνθρωπος· ὁ δέ λόγος ὑπάρχει διά νά δηλώνεται τό ἐπωφελές ἀπό τό βλαβερόν ἐπομένως καί τό δίκαιον καί τό ἄδικον· τοῦτο δέ εἶναι ἕνα ἰδιαίτερον χαρακτηριστικόν τοῦ ἀνθρώπου ἐν συγκρίσει μέ τά ἄλλα ζῷα μόνον αὐτός ἔχει τήν αἴσθησιν τοῦ ἀγαθοῦ καὶ κακοῦ καὶ δικαίου καὶ ἀδίκου.

Δηλ. μᾶς λέγει ὁ Ἀριστοτέλης ἠ διαφορά μετάξύ ζώων καί ἀνθρώπων εἶναι τό ὅτι, ὁ ἄνθρωπος δύναται νά διακρίνη τό ἐπωφελές ἀπό τό βλαβερόν, τό δίκαιον ἀπό τό ἄδικον, καί ὅτι μόνον ὁ ἄνθρωπος καί ὄχι τά ζώα, ἔχει τήν αἴσθησιν τοῦ ἀγαθοῦ καὶ κακοῦ τοῦ δικαίου καὶ ἀδίκου.

Μία πολιτισμική ἀνωτερότητα τῶν Ἑλλήνων εἶναι ἡ ἀπόδοσις τιμῶν εἰς τούς νεκρούς. Ἐδῶ διαπιστοῦται ὅτι, οἱ ψηφίσαντες τήν συντρόφισα (ἔτσι αὐτοπροσδιορίζεται) Δούρου, ἀντί νά τιμήσουν τούς νεκρούς, ἐτίμησαν αὐτήν πού τούς προκάλεσεν αὐτόν τόν βίαιον καί φρικτόν θάνατον. Δηλ. ὅσοι ἀπό 19,71% εἶναι Ἕλληνες, δέν ἔχουν τήν αἴσθησιν νά διακρίνουν τὸ ἐπωφελές ἀπό τὸ βλαβερόν, τὸ δίκαιον ἀπό τὸ ἄδικον, τὸ ἀγαθόν ἀπό τό κακόν. Ἀλλά δυστυχῶς ἐκ τῶν πραγμάτων φαίνεται ὅτι ἐνυπάρχει κακοβουλία, κακοψυχία καί χαιρεκακία. Τότε χρήζουν ψυχαναλύσεως καί ψυχοθεραπείας

Οἱ ἄνθρωποι αὐτοί θά ἦσαν ἀνάμεσα μας καί κυρίως ἀναμεσα εἰς τούς ἰδικούς των, μέ μίαν ἀπλήν ἐνέργειαν, νά κτυπούσαν τάς καμπάνας, ἤ μέ ἕνα ἀγροτικόν μέ μεγάφωνο, νά <φώναζαν> νά ἐγκαταλείψουν τάς οἰκίας των. Διά αὐτήν τήν ἀπλήν ἐνέργειαν, ὁ κυρίως ὑπεύθυνος εἶναι αὐτός, πού εἶναι ὁ ἄρχων τῆς περιοχῆς.