Ο ΖΑΠΛΟΥΤΟΣ ΣΟΥΛΤΑΝΟΣ ΒΑΡΘΟΛΟΜΑΙΟΣ

Οι αιτίες της κρίσης στην Αρχιεπισκοπή / Εκκλησία Αμερικής

Πολλά θα γραφούν, πολλά θα ειπωθούν γιά την παραίτηση αρχιεπίσκοπου Δημήτριου. Κατευθυνόμενα, στην πλειοψηφία τους, από τα συμφέροντα που λυμαίνονται την Ομογένεια ΗΠΑ και την Εκκλησία της. Συνηθίσαμε να αλληλοκοροϊδευόμαστε, ζώντας, ως Ελληνισμός, στον ”κόσμο” μας. Επειδή δεν μάθαμε να αντιμετωπίζουμε τα γεγονότα και την αλήθεια, με την δέουσα προσοχή και σοβαρότητα. Δεν μάθαμε την δράση, προτιμώντας την -”κατόπιν εορτής”- αντίδραση.
Η παραίτηση αρχεπίσκοπου Αμερικής, ήταν η τρίτη τα τελευταία 23 χρόνια. Παραίτηση, που επιβλήθηκε από τον οικουμενικό πατριάρχη. Ο Δημήτριος, στα -κοντά- 20 χρόνια ”ποιμαντορίας” του, δεν έβλαψε την Εκκλησία. Δεν καταχράστηκε χρήματα του ”ποίμνιου”, δεν το ατίμασε. Εκκλησιαστικά, θεολογικά ήταν άψογος και παρά την ηλικία του, ήταν ενωτικός, πολύ κινητικός και δραστήριος. Διοικητικά ήταν αδύναμος. Αλλά, μην ξεχνάμε… Θεολογία σπούδασε, δίδαξε, ακολούθησε. Δεν ειδικεύτηκε σε ”διοίκηση επιχειρήσεων”.
Mετά την -με απαίτηση Βαρθολομαίου- παραίτηση του Δημήτριου, είναι φυσικό και αναμενόμενο να αρχίσουν και τα σενάρια γιά τον διάδοχο του Δημήτριου. Αλλά η Ομογένεια ΗΠΑ, αδιαφορεί και δεν συγκινείται, όπως παλαιότερα την δεκαετία ’90.
Οι ”παπαγάλοι” του Πατριαρχείου, πετούν ονόματα υποψήφιων, γιά να δουν τις αντιδράσεις. Δεν έχει σημασία ποιά ”γλάστρα”, ελεγχόμενη και κατευθυνόμενη απόλυτα από τον Βαρθολομαίο, θα γίνει τυπικά αρχιεπίσκοπος στις ΗΠΑ. Η Ομογένεια ΗΠΑ έπαθε, έμαθε και τώρα αδιαφορεί. Ελάχιστα ενδιαφέρεται γιά τoν ”εκλεκτό” του Βαρθολομαίου, που θα γίνει αρχιεπίσκοπος. Το ερώτημα είναι αν θα παραμένει ως ”άτυπος αρχιεπίσκοπος”, η πηγή όλων των κακών, ο διαπλεκόμενος πρωτοπρεσβύτερος ‘Αλεξ Καρλούτσος. Επειδή ακούγεται και το όνομα του μητροπολίτη Προύσης Ελπιδοφόρου (Λαμπρυνιάδης), απλά αναφέρουμε ότι αυτός προορίζεται, από ”Υπηρεσίες” Τουρκίας, γιά διάδοχος του Βαρθολομαίου. Μπορεί, ενδιάμεσα, να υπηρετήσει στις ΗΠΑ, ως αρχιεπίσκοπος, γιά να αποκτήσει ”προσβάσεις” στο αμερικάνικο κατεστημένο και να προωθήσει την πώληση εκκλησιαστικής περιουσίας στις ΗΠΑ, προς όφελος του Πατριαρχείου.
Γιά να αντιληφθούμε το εκκλησιαστικό πρόβλημα στις ΗΠΑ, που οδήγησε την Ομογένεια σε συνειδητή αποχή από τις εκκλησίες που αυτή έχτισε και συντηρεί, καλό είναι να δούμε και να προβληματιστούμε από ορισμένα γεγονότα και να μην τα παραβλέπουμε. Διαφορετικά, χάνουμε την ουσία και μένουμε στα τυπικά και ανούσια, τα παραπλανητικά, που μας ”σερβίρουν” επιτήδειοι.
‘Ισαμε τα μέσα της δεκαετίας ’90, η Αρχιεπισκοπή, τότε Βορείου και Νοτίου Αμερικής, ήταν συμπαγής, δυναμική, οικονομικά εύρωστη. Δεν είχε προβλήματα. Με ”ποίμνιο” σχεδόν 100% ‘Ελληνες μετανάστες και τα παιδιά τους που γεννήθηκαν στην αμερικάνικη ‘Ηπειρο. Στα τελευταία 23 χρόνια (από ”παραίτηση” Ιάκωβου και μετά), σιγά-σιγά φτάσαμε σε μιά νέα πραγματικότητα. Η Αρχιεπισκοπή Αμερικής (ΗΠΑ) σήμερα, να αντιπροσωπεύει ουσιαστικά μόνο ένα ποσοστό Ελλήνων, που ούτε πλησιάζει στα 20%, ως μέλη των ενοριών. Βρήκαμε και την δικαιολογία, ως νεο-‘Ελληνες ευθυνόφοβοι και ανεπίδεκτοι μάθησης. Αποδώσαμε την μεγάλη πτώση στους… ”μικτούς γάμους”. Λες και δεν γίνονταν πριν. Δεν μας ενόχλησε, ούτε μας απασχόλησε η κατάργηση της ελληνικής γλώσσας στις εκκλησίες, η οποία χρησιμοποιήθηκε και γιά την γραφή των Ευαγγελίων, που είχε ως αποτέλεσμα να αδειάζουν οι εκκλησίες.
Η κατάργησή της, θωρήθηκε ”αναγκαία”, γιά να προσελκυστούν ”αλλόθρησκοι”. Νόμιζαν οι εκκλησιαστικοί μας ”ηγέτες” ότι με την χρήση της αγγλικής, ”αλλόθρησκοι” θα γίνουν ”χριστιανοί ορθόδοξοι” στις ΗΠΑ, ”συγκινούμενοι” από τους ορθόδοξους ”ταλιμπάνηδες” ρασοφόρους. Γι’ αυτούς, τους εκκλησιαστικούς ”κουφιοκέφαλους” τυχοδιώκτες, οι πανίσχυροι εκκλησιαστικά Καθολικοί, που επιμένουν λατινικά, είναι…”βλάκες” και εμείς είμαστε οι ”έξυπνοι”. Τα αποτελέσματα τραγικά. Οι ”αλλόθρησκοι” δεν προσελκύστηκαν και οι ‘Ελληνες Ομογενείς εγκατέλειψαν τις εκκλησίες, γεγονός που οδήγησε στην κρίση και στην παρακμή.
Κατά σύμπτωση, πολλά άλλαξαν δραματικά, από την ενθρόνιση του οικουμενικού πατριάρχη Βαρθολομαίου (1991). Ο οποίος, θεώρησε ότι μπορεί να παρεμβαίνει στα των Αρχιεπισκοπών ανά την υφήλιο, με την νοοτροπία ”αποφασίζω και διατάζω”, οδηγώντας σε παραίτηση αρχιεπίσκοπους, όταν δεν ”υπακούουν”. Μάλιστα, στα τέλη της δεκαετίας ’90, ο ”οικουμενικός” χώρισε την Αρχιεπισκοπή Βορείου και Νοτίου Αμερικής σε 10 αυτόνομες μητροπόλεις, οι οποίες λογοδοτούν απευθείας σε αυτόν, με την Αρχιεπισκοπή να υπάρχει μόνο τυπικά. ‘Ηταν και η αρχή του τέλους γιά την Εκκλησία μας στην Αμερική, όπως αποδείχτηκε.
Ο Βαρθολομαίος, με την εγωμανία και την εμφανή κομπλεξική ανασφάλειά του, εφάρμοσε και εφαρμόζει (ετοιμάζεται να χωρίσει και την Αρχιεπισκοπή Αυστραλίας σε μητροπόλεις), πιστά το δόγμα ”divide et empera” (διαίρει και βασίλευε). Σε ότι αφορά την Αμερική, μαζεύει και το ”χοντρό” χρήμα, μέσω του ”εισπράκτορά” του φάδερ ‘Αλεξ (Καρλούτσου). Και εμείς, οι αφελείς, αναρωτιόμαστε ”γιατί έχει οικονομικά προβλήματα η Αρχιεπισκοπή” και γιατί χάνονται τα ελληνικά σχολεία που έχτισαν Ομογενείς και τα κλείνει η Αρχιεπισκοπή, δηλ. η ”θυγατρική επιχείρηση” του Βαρθολομαίου.
Παράλληλα, επειδή δεν έχει νομική υπόσταση εκτός Κων/πολης, γιά να δικαιολογεί τον τίτλο ”οικουμενικός”, προσπάθησε και πέτυχε, ως αρχή, να διαλύσει την ενορία Ειρήνης Χρυσοβαλάντου στην Αστόρια Νέας Υόρκης και να αρπάξει την περιουσία της. Δεν είναι τυχαία και η πρόσφατη περίπτωση με την μητρόπολη Σικάγου, όπου ο νέος μητροπολίτης -επιλογή Βαρθολομαίου- Ναθαναήλ, αυθαίρετα, έβαλε γιά πώληση περιουσία της μητρόπολης, συνολικής αξίας 11-12 εκατ. δολάρια.
Μόνο τα τελευταία 23 χρόνια (από 1996), υπολογίζεται ότι περίπου 150 εκατ. δολ. από ΗΠΑ, πήγαν στο Φανάρι. Δηλαδή, τα περισσότερα, σε λογαριασμούς σε ευρωπαϊκές πόλεις. Αν συνυπολογιστούν τα ”χαράτσια” από ευρωπαϊκές μητροπόλεις, αρχιεπισκοπή Αυστραλίας, η χρονιάτικη χορηγία της Ελλάδας (5 εκατ. ευρώ, σε μετρητά, μέσω γεν. προξενείου Κων/πολης), οι ατομικές χορηγίες ”θεοφοβούμενων πιστών”, επιχειρηματιών κλπ από Ελλάδα και αλλού (εκτός ΗΠΑ) τότε μιλάμε γιά ένα πολύ μεγάλο ποσό, που πλησιάζει το μισό δισεκατομμύριο. Μα, καλά. Πόσες ανάγκες έχει το οικουμ. Πατριαρχείο; Και γιατί να φτάνει η Αρχιεπισκοπή Αμερικής σε χρεοκοπία, επειδή το Πατριαρχείο παίρνει το περισσότερο χρήμα, απευθείας από τους ”πιστούς, άρχοντες” και λοιπούς στις ΗΠΑ; Και δεν αναφερόμαστε στο επίσημο ”χαράτσι” Αρχιεπισκοπής-Μητροπόλεων.
Ενδεικτική και η πρόσφατη περίπτωση με το ”αυτοκέφαλο” της Εκκλησίας Ουκρανίας, όταν ο φιλοχρήματος Βαρθολομαίος, με απαίτηση ΗΠΑ (οι οποίες τον ”κρατούν” σε ορισμένα ”καρλούτσια” ζητήματα) και με αντάλλαγμα 20 εκατ. δολ., την παραχώρησε, ερχόμενος σε αντίθεση (και ρήξη) με όλους τους προκαθήμενους της Ορθόδοξης Εκκλησίας.
6 Μαίου ’19

apotixisi, amethystosbooks

loading...