Πρός τούς ἐπιχειρηματίες συνοδούς γλάστρες τοῦ Τσίπρα εἰς τά Σκόπια.

Ὡς γνωστόν ἐπιχειρηματίες, συνοδοί γλάστρες τοῦ Τσίπρα, μεταβαίνουν εἰς τά Σκόπια διά νά αὐξήσουν τά κέρδη τους. Δέν εἴμεθα ἐναντίον τοῦ κέρδους τῶν ἐπιχειρηματιῶν, διότι τοῦτο εἶναι τὀ ὀξυγόνον τοῦ ρίσκου καί τῆς ἐπικινδυνότητος, ἀλλά καί τῶν προσπαθειῶν, τοῦ κόπου καί τοῦ μόχθου πού καταβάλλουν, ἀρκεῖ τοῦτο νά γίνεται μέ τό εὖ ἐπιχειρεῖν, δηλ. μέ ἦθος καί τιμιότητα ἀλλά καί φιλοπατρίαν.

Μέ τήν σπουδή σας νά συνοδεύσετε τόν Τσίπρα εἰς τά Σκόπια, ἀποκεφαλίσατε τό εὖ ἐπιχειρεῖν. Ἐσεῖς οἱ ἐπιχειρηματίες πού πήγατε εἰς τά Σκόπια, εἶσθε Ἕλληνες τό γένος, ἀλλά οὐδόλως μετέχετε τῆς Ἑλληνικῆς παιδείας. Μιά καί πᾶτε εἰς τά Σκόπια, πού οἱ Σκοπιανοί ὡς κλέφτες τῆς Ἑλληνικῆς Ἱστορίας ἐπιθυμοῦν νά αὐτοπροσδιορίζονται ὡς Μακεδόνες, θά σᾶς ὑπενθυμίσω τί εἶπον οἱ Πέρσες διά τούς Ἕλληνες, ὄταν αὐτοί εἶχον ἔλθει νά ὑποτάξουν τήν Ἐλλάδα μας, μέ 43 φυλές μισθοφόρων. Τότε εἰς τόν Μέγα Βασιλέα τῶν Περσῶν τόν Ξέρξη πηγαίνουν κάτι ταλαίπωροι Ἀρκάδες «ἧκον δέ σφι αὐτόμολοι ἄνδρες ἀπ᾽ Ἀρκαδίης ὀλίγοι τινές, βίου τε δεόμενοι», καί τότε οἱ Πέρσες τούς κάνουν διάφορες ἐρωτήσεις γιά τούς Ἕλληνες· καί αὐτοί τούς λέγουν ὅτι εἶναι εἰς τήν Ὀλυμπία καί άγωνίζονται σέ γυμνικούς καί ἱπποδρομικούς ἀγῶνας. Τούς ἐρωτοῦν δέ ποῖον εἶναι τό ἔπαθλον τοῦ νικητή, καί αὐτοί ἀπαντοῦν: «τῆς ἐλαίης τὸν διδόμενον στέφανον», δηλ. τούς ἀπονέμεται ΕΝΑ ΣΤΕΦΑΝΙ ΕΛΙΑΣ. Τότε ὁ (ἀξιωματικός) Τριτανταίχμης ὁ υἱός Ἀρταβάνου ἀπευθυνόμενος πρός τόν (ἀρχιστράτηγον) Μαρδόνιον τοῦ λέγει: «Παπαί, Μαρδόνιε, κοίους ἐπ᾽ ἄνδρας ἤγαγες μαχησομένους ἡμέας, οἳ οὐ περὶ χρημάτων τὸν ἀγῶνα ποιεῦνται ἀλλὰ περὶ ἀρετῆς». «Ἀλοίμονον Μαρδόνιε μέ ποίους ἄνδρας, ὁδήγησες ἐμᾶς νά πολεμήσωμεν, οἱ ὁποῖοι δέν ἀγωνίζονται διά τά χρήματα, ἀλλά διά τήν ἀρετήν». Ἀπό ἐσᾶς τούς πλουσίους πού συνοδεύσατε τόν Τσίπρα εἰς τά Σκόπια σᾶς λείπει ἡ ΑΡΕΤΗ, καί ἀμφανίζεσθε εἰς τά Σκόπια ὠς οἱ ταλαίπωροι Ἀρκάδες γιά νά αὐξήσετε τά ἀργύρια σας. Καί ὅπως λέγει καί ὁ Μέγας Περικλῆς εἰς τόν «ἐπιτάφιον» του, ἀναφερόμενος εἰς τούς τότε πλουσίους λέγει: «τῶνδε δὲ οὔτε πλούτου τις τὴν ἔτι ἀπόλαυσιν προτιμήσας ἐμαλακίσθη», δηλ. οἱ τότε πλούσιοι δέν ἐμαλακίσθησαν, διότι δέν προτίμησαν τήν ἀπόλαυσιν τοῦ πλούτου, ἀλλά ἐμάχοντο εἰς τά πεδία τῶν μαχῶν διά τήν ἐλευθερίαν τῆς Πατρίδος των. Ἐσεῖς μᾶλλον ἐμαλακισθήκατε.

Ἀλλά ἀς περάσωμεν καί εἰς τό 1821 καί νά ἀναφερθοῦμεν εἰς τήν ἄρνησιν ἀλλά καί πολεμικήν ἀρετήν καί φιλοπατρίαν τοῦ Σουλιώτη Τζίμα Ζέρβα εἰς τήν πλουσιοπάροχην προσφοράν τοῦ Ἀλῆ Πασᾶ διά νά ἐγκαταλείψη τό Σούλι, τοῦ γράφει:

”Βεζύρη Ἀλή Πασά, σ΄εὐχαριστῶ πολύ γιά τήν ἀγάπην πού ἔχεις γιά τά μένα, μον΄τά πουγκιά πού μοῦ γράφεις μέ τόν Μέτζο νά μοῦ στείλης, νά μήν μοῦ τά στείλης, γιατί δέν ξέρω νά τά μετρήσω καί δέν ξέρω τί νά τά κάνω, μόν καί ἀν ἤξερα πάλιν δέν εἶμαι εὐχαριστημένος νά σοῦ δίνω οὖτε ἕνα λιθάρι ἀπό τούς βράχους τῆς πατρίδος μου καί ὄχι νά φύγω ἀπό τό Σούλι διά τά πουγκιά σου.

Τιμές καί δόξαις πού μοῦ τάζεις νά μοῦ δίνης δέν μοῦ χρειάζονται, γιατί εἰς ἐμένα πλοῦτος, δόξαις καί τιμές εἶναι τ΄ἄρματα μου, ὁπου μ΄ἐκείνα φυλάω τήν πατρίδα μου τήν ἐλευθερίαν μου καί τά παιδιά μου, τιμῶ τ΄ ὄνομα τοῦ Σουλιώτου καί ἀποθανατίζω καί τό δικό μου ὄνομα” Σούλι 4 Μαϊου 1801

Τζίμας Ζέρβας

Καί ἐνῶ ἐκεῖνος δέν ἔδιδεν οὔτε ἕνα λιθαράκι, ἐσεῖς ὡς ἀποδεικνύετε ὄχι μόνον λιθαράκια πουλᾶτε, ἀλλά καί ὁλόκληρους βράχους καί ὅλην τήν Ἑλλάδα, διότι ἀποδείξατε ὅτι εὐκόλως ξεπουλήσατε τό ὄνομα τῶν ὀνομάτων, αὐτό τό τοῦ Μεγάλου Ἀλεξανδρου γιά τά λεφτά σας. Ἐάν δέ ἦτο ὁ μεγολεπρεπής καί μέγας Ἕλληνας Ὠνάσης, ΟΧΙ μόνον δέν θά ἀκολουθοῦσεν, ἀλλά θά εἶχεν ἀποτρέψει αὐτήν τήν προδοτικήν συμφωνίαν τοῦ Τσίπρα. Βεβαίως ἀξίζουν τά πλέον θερμά συκχαρητήρια εἰς τούς ἐπιχειρηματίας πού ἠρνήθησαν νά μεταβοῦν εἰς τά Σκόπια, αὐτοί εἶναι Ἕλληνες τό γένος καί μετέχουν τῆς Ἑλληνικῆς παιδείας.

Ἀπό μερικούς ἀρχίζει νά ἀκούγεται ὅτι σέ μερικούς πρέπει νά ἀφαιρεθῆ ἡ Ἑλληνική Ἰθαγένεια, τό ἐκλέγειν καί ἐκλέγεσθαι, ἀλλά καί νά ἐφαρμοσθῆ τό ἰδιώνυμον, τό ὁποῖον εἶναι Νόμος N.4229/24/07/1929 τοῦ Ἐθνάρχου Ἐλευθερίου Βενιζέλου, ὁ ὁποῖος ἀναφέρεται καί εἰς ἐκτοπισμόν.

ΜΠΑΡΑΜΠΟΥΤΗΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ