ΘΕΛΟΥΝ ΝΑ ΤΟΥΣ ΠΑΡΑΔΩΘΕΙ, Η ΠΟΛΥΤΙΜΗ ΠΑΡΑΔΟΣΗ ΜΑΣ ΠΟΥ ΕΜΠΟΔΙΖΕΙ ΤΗΝ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΠΟΙΗΣΗ….

H ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΗ ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΑ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ

ΚΑΙ ΕΝΑ ΠΟΙΗΜΑ ΤΟΥ Γ.Ε. ΒΟΛΟΥΔΑΚΗ

Γράφει ο Λεωνίδας Χ. Αποσκίτης

Οι δήθεν διεθνιστές και γκλομπαλιστές, που σήμερα ελαφρά τη καρδία υποστηρίζουν την Συμφωνία των Πρεσπών και τους όρους της “παραχώρησης” του…

Ο αυτοκαταστροφικός εγκλωβισμός μας σε θνησιγενή πολιτικοϊδεολογικά σχήματα αγνοεί το γεγονός ότι, από την ώρα που η Μακεδονία εμφανίζεται στο προσκήνιο της ιστορίας, ο ελληνικός τρόπος ζωής, που μέχρι τότε ήταν περιορισμένος στην ευρωπαϊκή Ελλάδα και σε λίγες πόλεις της Μικράς Ασίας και της Σικελίας, έγινε οικουμενικός. 

Ή, αν θέλετε, ο Ελληνισμός, στο σύνολό του, έγινε αποστολικός, όπως λέει ο Sir Richard Livingstone στο εξαιρετικό έργο του “Η Αποστολή της Ελλάδας”. 

“Στο σύστημα των μικρών κρατών που αποτελούσαν τον ελληνικό κόσμο στα τέλη του 4ου π.Χ. αιώνα εισέβαλαν, σαν ορμητικό ποτάμι σε ήρεμη λίμνη, οι στρατιές των Μακεδόνων”, λέει χαρακτηριστικά ο Βρετανός ελληνιστής. 

(Sir Richard Livingstone, Η Αποστολή της Ελλάδας, Εκδ. Θύραθεν, Αθήνα 2001)

Η λαμπρή πολιτική ζωή των ανεξάρτητων ελληνικών πόλεων-κρατών χάθηκε αμετάκλητα βέβαια, άρχισε όμως μια παγκόσμια περιπέτεια που ξεκίνησε από την Ελλάδα, διαδόθηκε στην ανατολική Μεσόγειο, έφθασε ώς τα βάθη της Ασίας κι ο απόηχός της στην συνέχεια επηρέασε την Ρώμη, εμβολιάζοντας, μέσα από το Βυζάντιο και το Ισλάμ, την νεώτερη Δύση.

Η μακεδονική σάρισσα έφερε το ελληνικό πνεύμα στην τότε οικουμένη, προετοιμάζοντας τον δρόμο για τον Χριστιανισμό, όταν οι αρχαίες πόλεις, η Αθήνα, η Σπάρτη, η Θήβα είχαν ολοκληρώσει τον ιστορικό τους κύκλο.

Όλα άρχισαν τον Αύγουστο του 338 π.Χ., όταν ο θαυμαστός εθνικός στρατός του Φιλίππου Β’ του Μακεδόνα στεκόταν στην πεδιάδα της Χαιρώνειας, στην είσοδο των Θηβών. Απέναντί του ήταν παραταγμένες οι δυνάμεις της Αθηναϊκής συμμαχίας και του κοινού των Βοιωτών, που είχαν πρόσφατα συνασπισθεί από απόγνωση κατά του ανδρός τον οποίον και οι δύο είχαν τελικά αναγνωρίσει ως τον κοινό εχθρό τους. 

Ο Φίλιππος τους σάρωσε, διώχνοντάς τους από την πεδιάδα, και κατέλαβε την Θήβα. Οι τρεις πρώτες πόλεις των Ελλήνων -Αθήνα, Θήβα και η απούσα Σπάρτη- υποχρεώθηκαν έτσι να υποταχθούν πειθήνια στην πολιτική ανακατάταξη των ελληνικών θεμάτων όπως την αντιλαμβανόταν ο Μακεδόνας βασιλιάς.

Για να φθάσουμε στην καθοριστική για την ιστορία του ελληνισμού και της ανατολικής Μεσογείου μάχη της Χαιρώνειας έπρεπε να προηγηθεί η σύρραξη που έφερε σε αντιπαράθεση τις δύο μεγάλες δυνάμεις του ελληνικού κόσμου, που ήταν η Αθήνα και η Σπάρτη, και να χωρίσει στα δύο την ελληνική επικράτεια επί ένα τέταρτο του αιώνα. 

Μια μείζονα κρίση που έληξε με την ήττα της Αθήνας και το τέλος μιας καλά εδραιωμένης δημοκρατίας.

Η βαθύτερη αιτία του Πελοποννησιακού Πολέμου, σύμφωνα με τον Θουκυδίδη, είναι σίγουρα η διεκδίκηση της ηγεμονίας από την Αθήνα. 

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΗΝ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΣΤΟ ΟΙΜΟΣ-ΑΘΗΝΑ