Μας έφαγε η εξέλιξη και η πρόοδος και ξεχάσαμε να κοιταχτούμε στο καθρέπτη και να θυμηθούμε ποιοί είμαστε…
Και κάπως έτσι όλα πάνε σύμφωνα με τον δρόμο τους… 2.500 χρόνια ιστορίας ξεπουλήθηκαν σε ένα τσαντίρι, 2.500 χρόνια ιστορίας έγιναν 81 και 151 προδότες και εσύ πίνεις ήσυχος τον καφέ σου και τραβάς σέλφι με τα χιόνια… Κυνηγάς τον φασισμό αλλά σου έχουν επιβάλλει τον μεγαλύτερο φασισμό να σου στερήσουν τους νεκρούς παππούδες σου, ένα έθνος, κάτι παραπάνω από μια χώρα, μια ιδέα που ο Αλέξανδρος πήγε στα πέρατα του κόσμου… Λυπάμαι αλλά αποτύχαμε όλοι μας… Δεν καταφέραμε να διαφυλάξουμε ούτε καν την ιδέα του πολιτισμού μας, ούτε καν τις λέξεις που γεννήθηκαν από αυτή την ιδέα… Λυπάμαι αλλά δεν είμαστε άξιοι αυτών που θυσιάστηκαν για εμάς και των ιδανικών που γεννήθηκαν εδώ… ιδανικά απέναντι στο δίκαιο και το σωστό… Βουβάθηκαν και διασπάστηκαν οι άνθρωποι που είμασταν μαζί σε Θεσσαλονίκη και Αθήνα… Αφήσαμε εμείς ο “κυριάρχος” λαός μια χούφτα φασισταριών με το έτσι θέλω να επιβάλλει κάτι που ήθελαν 151 απέναντι στο έθνος… για τέτοια δημοκρατία μιλάμε… Λυπάμαι αλλά δεν είμαστε εμείς, είμαστε κάποιοι άλλοι στα σώματα των εμείς… Μας έφαγε η εξέλιξη και η πρόοδος και ξεχάσαμε να κοιταχτούμε στο καθρέπτη και να θυμηθούμε ποιοί είμαστε… Ο χρόνος τελείωσε και όπως λέει μια γνωστή φράση σε ένα βιβλίο… “ανοίγει στο κλείσιμο”.
