Η ΕΠΙΣΤΗΜΗ ΤΗΣ ΑΣΤΡΟΝΟΜΙΑΣ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΕΠΙΣΤΗΜΗ ΕΛΛΗΝΙΚΗ

Γράφει ο Σπίνος Κωνσταντίνος …

Οι αρχαίοι Έλληνες Φυσικοί είναι οι πνευματικοί προπάτορες της εποχή μας και κανένας δεν μπορεί να αμφισβητήσει την τεράστια κληρονομιά τους προς την ανθρωπότητα. Η Αστρονομία είναι και αυτή όπως οι άλλες επιστήμες μια επιστήμη Ελληνική.
Ό,τι γνωρίζουμε για τον κόσμο και το σύμπαν αποτελεί μια ανεκτίμητη ελληνική παρακαταθήκη προς την ανθρωπότητα που κάνει ακόμη και σήμερα οι επιστήμονες να χάσκουν ενεοί και να μιλούν με μυστικοπάθεια για την Ελληνική ιδιοφυΐα. Είτε αυτό αφορά τον «ηλιοκεντρισμό», είτε την «βαρύτητα», είτε το «σφαιρικό σχήμα του κόσμου», είτε τα «ομοιομερή» του Αναξαγόρα, είτε τα «άτομα» του Λεύκιππου και του Δημόκριτου, είτε τις «στοιχειώσεις» του Αινησίδημου, είτε τον «ηλεκτρισμός» του Θαλή, είτε το «Νείκος» και τη «Φιλία» του Εμπεδοκλή, ή την «πύκνωση» και την «διάλυση» του Ηράκλειτου, αλλά και αργότερα τις κινήσεις της «ταυτού» και της «Θατέρου» του Πλάτωνος. Γι’ αυτό  και ο Νομπελίστας Φυσικός  Τζωρτζ Μπηλντ σε συνέντευξή του στην εφημερίδα «ΑΚΡΟΠΟΛΙΣ» της 17 Ιουνίου 1984 δήλωσε: «Όταν γνωρίσουμε σε βάθος την αρχαία ελληνική επιστήμη και μελετήσουμε τις προτάσεις της θα μπορέσουμε να προχωρήσουμε με μεγαλύτερα βήματα στην κατανόηση του σύμπαντος και των μυστικών του».

Η επιστήμη της Αστρονομίας είναι μια επιστήμη ΕΛΛΗΝΙΚΗ. Και πράγματι η επιστήμη της αστρονομίας λέγεται astronomy, η αστρολογία, astrology, η αστροφυσική astrophysics. Ακόμη και οι παράλληλες επιστήμες που ασχολούνται με παρεμφερή επιστημονικά ζητήματα, διατηρούν στην ολότητά τους την ελληνική ορολογία. Meteorology, Geography, Geology, Geometry, Mathematics, Physics, Chemistery κλπ.

Ο Άτλας εθνάρχης των Ατλάντων υιός του Ποσειδώνα βασίλεψε στην Ατλαντίδα πριν από 12.000 χρόνια. Υπήρξε επιφανής αστρονόμος και είχε αστεροσκοπείο στην κορυφή του όρους του Άτλαντος απ’ όπου έκανε αστρονομικές παρατηρήσεις. Είναι ο πρώτος αστρονόμος στον κόσμο, ιδρυτής της Αστρονομίας και ο πρώτος που διατύπωσε την θεωρία για το σφαιρικό της Γης. Το μαρμάρινο άγαλμα του Άτλαντα που βρίσκεται στο μουσείο της Νάπολη, υποβαστάζων στους ώμους την Γη η οποία βεβαίως είναι σφαιρική. Και όχι μόνο αυτό. Παρατηρούμε ακόμα ότι αποτυπώνεται ευκρινώς τόσο ο μεσημβρινός όσο και οι πέντε ζώνες της Γης, όπως τις γνωρίζουμε  και σήμερα. Διακρίνονται οι τρεις από τις πέντε κυρίους παραλλήλους της Γης Νότιος Πολικός, Τροπικός του Αιγόκερω, και Τροπικός του Καρκίνου. Το σημαντικότερο όμως είναι ότι αυτοί οι παράλληλοι χαράχτηκαν ακριβώς στην πραγματική τους θέση. Ο Τροπικός του Καρκίνου στο ύψος της εκλειπτική (23ο 24΄), ο Τροπικός του Αιγόκερω στις -23ο 24΄) και ο Νότιος Πολικός στις -66ο 33΄.

Ο Όμηρος (1200 π.Χ;;;) στην 15η ραψωδία της Ιλιάδος μνημονεύει τους δύο δορυφόρους του πλανήτη Άρη τον Φόβο και τον Δείμο. Επιβεβαιώθηκε το 1877 όταν ανακαλύφθηκαν αυτοί οι δύο Δορυφόροι. Πολύ αργότερα ο Κλεομήδης ο Κοσμογράφος (1ος μ.Χ. αιώνας)  προσαγορεύει τον Άρη «Πυρρόεντα πλανήτη» δηλαδή «κόκκινο πλανήτη» όπως ακριβώς εμφανίζεται στα σημερινά ακριβή αστρονομικά μας τηλεσκόπια!!! 

Ο Θαλής ο Μιλήσιος (643-548 π.Χ) όχι μόνο γνώριζε το πραγματικό σχήμα της Γης, αλλά επιπλέον κατείχε γνώσεις  και πληροφορίες που ακόμα και σήμερα αδυνατούμε να κατανοήσουμε. Ανακάλυψε τον αστερισμό της Μικράς Άρκτου και κατάφερε άγνωστο με ποία μέθοδο να μετρήσει την απόσταση ανάμεσα των αστεριών της Μεγάλης Άρκτου, πράγμα που ούτε σήμερα παρ’ όλα τα τεχνολογικά μέσα που διαθέτουμε δεν μπορούμε να το καταφέρουμε.

Ο Δημόκριτος ο Αβδηρίτης (460-360 π.Χ) κατ’ εξοχήν θεμελιωτής της Ατομικής επιστήμης και πατέρας της Πυρηνικής Φυσικής πρώτος ανέλυσε με κάθε λεπτομέρεια την φύση του μικρόκοσμου και όρισε ότι η ύλη αποτελείται από «ατόμους». Γνώριζε για την ατομική ενέργεια για την οποία έλεγε ότι πρόκειται για μια γιγαντιαία δύναμη που δεν επιτρέπει στα άτομα να διασπαστούν.

Ο Αυτόλυκος ο Πιτανεύς (300 π.Χ) μέτρησε επακριβώς τον όγκο της Γης και της Σελήνης καθώς και την απόσταση που τους χωρίζει. Ακόμα υποστήριζε ότι στην αθέατη πλευρά της Σελήνης υπάρχει μια οροσειρά. Η αναφορά αυτή του Αυτόλυκου σε μια αθέατη οροσειρά  της Σελήνης γεννά πολλά ερωτηματικά. Με ποιο τρόπο ο Έλληνας αστρονόμος διαπίστωσε την ύπαρξη εκείνης της οροσειράς που όχι μόνο είναι αόρατη δια γυμνού οφθαλμού αλλά συνάμα βρίσκεται στην μονίμως πίσω πλευρά του δορυφόρου μας;; Όταν μετά από 2.500 χρόνια οι Αμερικανοί αστροναύτες πέρασαν στην αθέατη πλευρά της Σελήνης διαπίστωσαν την ύπαρξη εκείνης της οροσειράς η οποία ονομάστηκε Αυτόλυκος προς τιμήν του Έλληνα αστρονόμου.

Πρώτος ο Ίππαρχος το 265 π.Χ. διατύπωσε την θεωρία της μετάπτωσης του άξονα της Γης κατά 50,379 δεύτερα της μοίρας ετησίως. Ο πλήρης κύκλος μεταπτώσεως του άξονα της Γης σημειώνεται κάθε 25.725 έτη. Δηλαδή η Γη λαμβάνει το αυτό σημείο μέσα στον γαλαξία μας κάθε 25.725 χρόνια όπου έχουμε και τον πλήρη ζωδιακό κύκλο. Αυτή η θεωρία του Ιππάρχου επιβεβαιώθηκε πλήρως σήμερα και από την σύγχρονη αστρονομία. 

Πρωτοποριακοί για την εποχή τους και οι Στωικοί φιλόσοφοι οι οποίοι πρώτοι μίλησαν για ένα προδιαγεγραμμένο σχέδιο ότι οι πλανήτες τίθενται από την αρχή της γέννησής τους σε συγκεκριμένη τροχιά την οποία ακλουθούν ακατάπαυστα μέχρι τον τακτό χρόνο κατά τον οποίο έχει προκαθοριστεί η αναπόφευκτη εκπύρωση και καταστροφή τους, για να ξεκινήσει πάλι με τα συστατικά τους μέλη η εκ νέου δημιουργία.

Ο Πλάτων (427-347 π.Χ) προβαίνει σε μια πρωτοφανή αποκάλυψη. «Το σύμπαν ορίζεται σε επτά άνισους κύκλους, οι οποίοι βρίσκονται ο ένας μέσα στον άλλο». Κάτι που δυστυχώς για μας δεν έχουμε την δυνατότητα να επιβεβαιώσουμε. Γνωρίζουμε βέβαια ότι η ύλη αποτελείται από άτομα μέσα στα οποία τα ηλεκτρόνια περιφέρονται γύρω από τον πυρήνα. Και με βάση το κοσμικό σχεδίου του Πλάτωνα θα μπορούσαμε να ορίσουμε τον μικρόκοσμο σαν τον μικρότερο κύκλο. Στον δεύτερο κύκλο ορίζουμε την κίνηση των πλανητών και σαν τρίτο κύκλο την κίνηση των Άστρων. Μπορούμε ίσως να φανταστούμε και την ανάλογη περιφορά των γαλαξιών σαν τέταρτο κύκλο, όμως μέχρι εκεί μπορούμε να φτάσουμε.

Για τα οκτώ ηλεκτρόνια του Ατόμου πρώτος μίλησε ο Πλάτων. Στην «Πολιτεία» του δίνει σαφέστατη περιγραφή για την φύση του ατόμου, το οποίο περιγράφει παραστατικότατα παρομοιάζοντάς το σαν μια κοίλη σφαίρα στο εσωτερικό του οποίου διαγράφει την τροχιά του ένα δεύτερο σύστημα, ενώ μέσα το δεύτερο υπάρχει ένα τρίτο, μετά ένα τέταρτο και στην συνέχεια άλλα τέσσερα.

Επίσης όπως ο ίδιος παρατήρησε τα άστρα κινούνται μέσα στο Γαλαξία στα δυο βασικά είδη κινήσεων. Αρχικά συμμετέχουν στην κίνηση του «θατέρου», δηλαδή στην περιστροφική κίνηση του ιδίου του Γαλαξία γύρω από τον άξονά του, που είναι κάθετος προς το γαλαξιακό επίπεδο, ενώ συνάμα, διαγράφουν και την δική τους περιστροφική κίνηση πέριξ του εαυτού τους κίνηση του «ταυτού».

Συγκλονιστικός είναι ο Σωκράτης όταν περιγράφει στον μαθητή του Σιμμία πως είναι η εικόνα της Γης όταν την βλέπει κανείς «άνωθεν»!!!.  Η περιγραφή είναι ακριβώς όμοια με εκείνη που θα έκανε σήμερα κάποιος αστροναύτης από το διαστημόπλοιό του!!!  Λέγει ο Σωκράτης ότι: «όταν δεις την Γη από ψηλά είναι ίδια με σφαίρα όπως αυτές που κατασκευάζονται από δώδεκα κομμάτια δέρματος (δωδεκάσκυτος) με διάφορα χρώμα τα σαν αυτά που μεταχειρίζονται οι ζωγράφοι. Ολόκληρη η γη είναι σκεπασμένη  με τέτοια χρώματα που είναι πιο καθαρά και πιο λαμπρά από ότι είναι τα χρώματα που χρησιμοποιούμε εδώ». Κατόπιν επισημαίνει ότι η Γη περιλαμβάνει και την ατμόσφαιρα και γενικώς τον περιβάλλοντα αυτή αέρα ο οποίος περιστρέφεται μαζί της και εξηγεί γιατί δεν μπορούμε να φτάσουμε ψηλά λόγω της βαρύτητος.!!! 

Η παραπάνω περιγραφή της Γης, μέχρι πρόσφατα προβλημάτιζε τους μελετητές των «Σωκρατικών έργων», αφού ναι μεν γνωρίζουμε πλέον το σφαιρικό σχήμα της Γης, όμως το ότι η γήινη σφαίρα είναι και «δωδεκάσκυτος» μας προβλημάτιζε. Μέχρι που πολύ πρόσφατα διαπιστώθηκε ότι ο γήινος φλοιός «επιπλέει» πάνω σε δώδεκα μεγάλες τεκτονικές πλάκες, αποτέλεσμα των οποίων είναι οι σεισμοί!!!

Κατά τον Διόδωρο Σικελιώτη (80-20 π.Χ) το Σύμπαν «πριν την διαστολή του βρισκόταν σε μια συμπυκνωτική κατάσταση, όπου τα πάντα βρίσκονταν συνυφασμένα και αλληλένδετα χωρίς να ισχύει κανένας νόμος της Φύσεως. Μετά την διάσπαση αυτών των σωμάτων δημιουργήθηκε ο κόσμος έτσι όπως τον βλέπουμε».  Με λίγα λόγια ο Διόδωρος Σικελιώτης μας μιλά για την …σύγχρονη κοσμολογική θεωρία γνωστή ως «Big Bang».

Ο Πλάτων υποστήριζε ότι το σύμπαν μόνο δια της νοήσεως μπορεί να κατανοηθεί. Οι άνθρωπινες αισθήσεις αδυνατούν να συλλάβουν  την ουσία του σύμπαντος. Μόνο εάν  εξασκήσουμε την νόησή μας  με την οποία οι περισσότεροι έχουμε παροπλίσει, υπάρχει περίπτωση να προσεγγίσουμε την ουσία των πραγμάτων.

Άλλωστε τον πρωταγωνιστικό ρόλο των Ελλήνων σε ότι αφορά το ΣΥΜΠΑΝ έχουν αναγνωρίσει οι Αμερικανοί επιστήμονες όταν πάτησαν την Σελήνη με το κοσμοσκάφος τους. Η δήλωσή τους ήταν η ακόλουθη: «Το επίτευγμα αυτό οφείλεται σε ανθρώπους  πολλών χωρών και εποχών με πρώτον τον Δαίδαλο, τον Ευκλείδη τον Ήρωνα».