Η ΥΠΟΤΕΛΕΙΑ ΤΩΝ ΔΩΣΙΛΟΓΩΝ ΣΤΗΝ ΠΙΟ ΓΛΟΙΩΔΗ ΑΝΤΕΘΝΙΚΗ ΜΟΡΦΗ ΤΗΣ!
ΑΠΕΛΑΣΕ ΤΟΥΣ ΡΩΣΟΥΣ ΜΕ ΕΝΤΟΛΗ ΤΩΝ ΗΠΑ
Γράφει ο Γ. Παπαδόπουλος- Τετράδης
Η απέλαση των δύο Ρώσων διπλωματών και οι κυβερνητικές «δημοσιογραφικές» κυπατζήδικες διαρροές για τα αίτια, αναδύουν τη μπόχα της…
πιο αμερικανόδουλης κυβέρνησης σε βάρος της πολιτικής ισορροπίας που ακολουθούσε η χώρα, ακόμα και επί εποχής ΕΣΣΔ. Και σε βάρος των ελληνικών συμφερόντων. Τα οποία, εκτός της Δύσης, στηρίζονται σε 5 ρωσικούς πυλώνες!
Ο ένας είναι τα ελληνικά αγροτικά προϊόντα. Ό άλλος ο τουρισμός, 1,5 εκ. Ρώσων το χρόνο με ρευστό στη Β. Ελλάδα. Ο τρίτος οι αγωγοί. Ο τέταρτος ο ρώσικος στόλος που ναυλοχεί στο Αιγαίο και στο Ιόνιο. Ο πέμπτος η ανάγκη καλής σχέσης με τη δεύτερη υπερδύναμη.
Η ιστορία είναι κωμικοτραγική και απίστευτα σοβαρή. Η Ρωσία κατηγορείται από την ελληνική κυβέρνηση ότι με πράκτορες αποπειράθηκε να επηρεάσει δήμους και μητροπόλεις της Β. Ελλάδας κατά της συμφωνίας των Πρεσπών(!), να αποκτήσει επιρροή στο Άγιο Όρος, «με ό,τι αυτό συνεπάγεται για την απρόσκοπτη άσκηση κυριαρχίας επί της ελληνικής επικράτειας από το ελληνικό κράτος», και απόπειρα εξαγοράς κρατικών λειτουργών, που απέτυχε!
Επίσης οι Ρώσοι κατηγορούνται για διακίνηση πληροφοριών σε βάρος της Ελλάδας! Σε μια «συστηματική προσπάθεια παραβίασης της κυριαρχίας της χώρας και του Διεθνούς Δικαίου».
Σαν τέτοια αναφέρονται «η προσπάθεια παρέμβασης σε ιδιαίτερα ευαίσθητα εθνικά ζητήματα και συμφέροντα της Ελλάδας στα Βαλκάνια, ειδικότερα στο θέμα της ονομασίας των Σκοπίων»!
Για όποιον έχει αμφιβολία ότι όλα αυτά είναι λόγια του αέρα και ότι η κίνηση είναι υποδειγμένη από την Ουάσινγκτον κατ’ ευθείαν για να περιοριστεί αποτελεσματικά κάθε φιλορωσική εστία στα Βαλκάνια, ας παρακολουθήσει γεγονότα και επιχειρήματα:
1. Αν η κυβέρνηση ενδιαφερόταν για την άσκηση εθνικής κυριαρχίας από το ελληνικό κράτος δεν θα επέτρεπε στον αμερικανό πρέσβυ και τους άλλους υπαλλήλους της αμερικάνικης πρεσβείας να ξεσαλώνουν σε παρεμβάσεις και πιέσεις για να υπογραφεί η συμφωνία με τα Σκόπια.
2. Αν η κυβέρνηση ενδιαφερόταν για την άσκηση εθνικής κυριαρχίας από το ελληνικό κράτος δεν θα επέτρεπε σε τουρκικές επίσημες Αρχές να αλωνίζουν σε όλη τη Θράκη, με την ανοχή της, και να προπαγανδίζουν την προσάρτηση της Θράκης στην Τουρκία.
3. Αν η κυβέρνηση ενδιαφερόταν για την άσκηση εθνικής κυριαρχίας από το κράτος δεν θα προσεταιριζόταν επιχειρηματίες εξώφερτους και δεν θα τους επέτρεπε να αλωνίζουν σε επιχειρήσεις, Μέσα Ενημέρωσης και σε στρατηγικής σημασίας κλάδους (λιμάνι Θεσσαλονίκης) μόνο και μόνο για να της κάνουν την προπαγανδιστική δουλίτσα της.
4. Αν η κυβέρνηση ενδιαφερόταν για την άσκηση εθνικής κυριαρχίας δεν θα είχε εκπαιδεύσει ηθικά τους υπαλλήλους του δημοσίου να είναι ανοιχτοί σε κάθε είδους συναλλαγή για να τα τσεπώσουν, χωρίς κανέναν σοβαρό ελεγκτικό μηχανισμό και με τα πειθαρχικά συμβούλια να βγάζουν τους κλέφτες λάδι.
5. Αν η κυβέρνηση ενδιαφερόταν για την άσκηση εθνικής κυριαρχίας δεν θα είχε παραδώσει την άσκηση αυτή σε όλους τους ξένους δανειστές, με την υπογραφή πλήρους υποταγής σε ξένες επιταγές και με δέσμευση τους ελληνικού κράτους σ’ αυτές για δεκαετίες.
6. Αν η κυβέρνηση ενδιαφερόταν για την άσκηση εθνικής κυριαρχίας θα είχε απελάσει δεκάδες διπλωμάτες των χωρών της ΕΕ που παρεμβαίνουν διαρκώς επίσημα και ανεπίσημα στον τρόπο διακυβέρνησης της χώρας, είτε πιέζοντας δια των κυβερνήσεών τους είτε απ ευθείας στους ντόπιους οσφυοκάμπτες υπουργούς για τα συμφέροντα των δικών τους χωρών.
7. Αν η κυβέρνηση ενδιαφερόταν για την άσκηση εθνικής κυριαρχίας θα απαγόρευε στον κάθε ξένο πρεσβευτή να υποδεικνύει, και μάλιστα πιεστικά έως και εκβιαστικά, τι όπλα θα αγοράσει και τι δεν θα αγοράσει η χώρα.
Αν η ελληνική κυβέρνηση ενδιαφερόταν για την άσκηση εθνικής κυριαρχίας δεν θα ήταν η ελληνική κυβέρνηση που ψηφίζει εκάστοτε ο ελληνικός λαός. Γιατί ο λαός της δίνει την δύναμη με την απάθειά του και με τον ωχαδερφισμό του.