ΚΡΗΤΕΣ – Οι τελευταίοι υπερασπιστές της Πόλης

Στις 15 Μαρτίου 1453, ανταποκρινόμενοι στο κάλεσμα για βοήθεια από τον Κωνσταντίνο Παλαιολόγο, 1000 Κρήτες στρατιώτες ξεκίνησαν από τη Σούδα με 5 καράβια προκειμένου να ενισχύσουν την άμυνα της Πόλης.

Αρχηγός τους ήταν ο Μανούσος Καλλικράτης από τα Σφακιά, ιδιοκτήτης των τριών καραβιών και καπετάνιος του ενός. Στα άλλα δύο καράβια του καπετάνιοι ήταν ο Γρηγόρης Βατσιανός Μανάκης από τ’ Ασκύφου Σφακίων και ο Πέτρος Κάρχας από την Κυδωνία, γνωστός και με το παρανόμι Γραμματικός. Το τέταρτο καράβι ανήκε στον Ανδρέα Μακρή από το Ρέθυμνο και είχε κυβερνήτη τον ίδιο και στο πέμπτο, ιδιοκτησίας του καπετάν Νικόλα του Στειακού, τη διοίκηση ανέλαβε ο Παυλής Καματερός από την Κίσσαμο.

Στο Μαρμαρά, τα κρητικά πλοία συγκρούονται με μεγάλο αριθμό τουρκικών, βυθίζοντας αρκετά από αυτά αλλά χάνοντας και 2 από τα δικά τους. Τα 3 εναπομείναντα πλοία φτάνουν τελικά στην υπό πολιορκία Πόλη και οι Κρήτες χωρίζονται σε 2 ομάδες. Η πρώτη, υπό τον καπετάν Παυλή, σπεύδει να ενισχύσει την άμυνα στην πύλη του Αγίου Ρωμανού, στο πλευρό του αυτοκράτορα, ενώ η δεύτερη αναλαμβάνει την υπεράσπιση 3 πύργων, του Βασιλείου, του Λέοντος και του Αλεξίου.
Οι Τούρκοι χτυπάνε με σφοδρότητα τα τείχη με τα κανόνια τους. Έχουν στην διάθεσή τους την μπομπάρδα, το τεράστιο κανόνι του Ούγγρου Ουρβανού. Αυτό το κανόνι είναι τόσο μεγάλο, που για την μεταφορά του απαιτούνται 60 βόδια. Οι βολές γίνονται όλο και πιο ακριβείς τινάζοντας πέτρες, ξύλα και σάρκες μαζί τους. Τα τείχη σκίζονται σαν χαρτί. Οι επιτιθέμενοι τρέχουν ευθεία προς τα τείχη αλαλάζοντας, σκορπώντας τρόμο στο διάβα τους. Οι Κρήτες τοξεύουνε με όλη την γρηγοράδα και την ακρίβεια που τους διακρίνει. Τα πτώματα απ’ τις τουρκικών ορδές σωριάζονται κατά χιλιάδες, αλλά δεν τους σταματάει τίποτε πια. Οι εισβολείς είναι κατά πολύ υπέρτεροι αριθμητικά απ’ τους υπερασπιστές.
Ο καπετάν Παυλής και τα παλικάρια του, έπεσαν ηρωικά πολεμώντας δίπλα στον Κωνσταντίνο Παλαιολόγο, μπροστά στην πύλη του Αγίου Ρωμανού. Αντίθετα, οι υπερασπιστές των 3 πυργών πολεμάνε σαν παλληκάρια χτυπώντας τους τούρκους πάνω από τους πύργους. Οι εισβολείς σκυλιάζουν και κάνουν έφοδο στους πύργους προσπαθώντας να σπάσουν τις βαριές ξύλινες πόρτες. Τα βέλη των Κρητών τελειώνουν, αλλά δεν χάνουν την ψυχραιμία τους. Συνεχίζουν την μάχη με πέτρες και ξύλα. Δεν παραδίδονται!
Οι ανώτεροι αξιωματικοί του σουλτάνου, εντυπωσιασμένοι από την παλικαριά των τελευταίων ζωντανών υπερασπιστών της Πόλης, τους πρότειναν παράδοση υπό τους δικούς τους όρους. Εκείνοι δέχτηκαν να παραδοθούν υπό τον όρο να τους επιτραπεί να φύγουν χωρίς να πειραχτούν, με όλα τους τα υπάρχοντα και άρματα και με τιμή. Οι ηγέτες των Οθωμανών, που εκτίμησαν τη γενναιότητα και που, βεβαίως, δεν ήθελαν να υποστούν δυσανάλογα μεγάλες απώλειες για να ολοκληρώσουν την κατάκτηση της πόλης που ήταν ήδη δική τους, ενώ πιθανόν έκριναν ότι αν χρονοτριβούσαν ακόμη περισσότερο στο σημείο αυτό, δεν θα είχαν το ανάλογο μερίδιο από τη λεηλασία, δέχτηκαν. Μπαίνουν στο καράβι που τους προσφέρει και φεύγουν για την Κρήτη να μεταφέρουν τα θλιβερά μαντάτα της απώλειας της Βασιλεύουσας, ενώ η ιστορία τους επιβεβαιώνεται και από τον ιστορικό της εποχής, Γεώργιο Φραντζή και από χειρόγραφα του Άγιου όρους.
Σύμφωνα με την παράδοση, τα μαντήλια στην Κρήτη μετά την είδηση της άλωσης, βάφτηκαν μαύρα και μπήκαν κρόσσια, συμβολίζοντας τα δάκρυα των Κρητών για την απώλεια της Πόλης.
Επίσης, κατά μια άλλη παράδοση, ο χορός ”χανιώτικος συρτός” πρωτοχορεύτηκε με την επιστροφή των τελευταίων υπερασπιστών, ενώ το όνομα του αρχηγού τους δόθηκε στο χωριό Καλλικράτης των Σφακίων.

loading...

1 thought on “ΚΡΗΤΕΣ – Οι τελευταίοι υπερασπιστές της Πόλης

  1. "Η Πόλις δεν επάρθη από σπαθίον αλλά παρεδόθη διά συνθήκης".

    "Πάψετε
    το χερουβικό κι ας χαμηλώσουν τα άγια, παπάδες πάρτε τα γιερά και σεις
    κεριά σβηστήτε, γιατί είναι θέλημα Θεού η Πόλη να τουρκέψει".

    Η συμβολή του ορθοδόξου κλήρου στην πτώση της Κωνσταντινούπολης
    υπήρξε καθοριστική με:
    α) Αποψίλωση του στρατού λόγω μοναχισμού
    β) Ψυχολογικό πόλεμο πως η Πόλη πέπρωται να πέσει
    γ) Παρασκηνιακές συνεννοήσεις και αυτομολήσεις με και προς τον εχθρό
    δ) Σαμποτάζ της βοήθειας των δυτικών.

    Πρωταγωνιστής υπήρξε ο μοναχός
    Γεννάδιος, που αργότερα εισέπραξε την ανταμοιβή του, προαγόμενος από τον
    Σουλτάνο σε Πατριάρχη, φορτωμένος με τιμές και προνόμια.

    Ο Γεννάδιος οι καλόγεροι και ο όχλος
    υπονόμευαν την άμυνα σκορπίζοντας με τις κατάρες και τις προφητείες τους
    ηττοπάθεια και μοιρολατρία. χολωμένοι που στον πατριαρχικό θρόνο κάθισε
    και χοροστάτησε ο Ισίδωρος.

    Oι επιτελείς του Μωάμεθ ήρθαν σε συνεννόηση με απεσταλμένους του Γεννάδιου, να του παραδώσουν την Πόλη με αντάλλαγμα να πάρουνε προνόμια και να συνεχίσουν οι εκκλησίες να λειτουργούν με το ορθόδοξο τυπικό.

    Το Κοράνιο λέει ρητά ότι "προνόμια προσφέρονται στους αλλόθρησκους εκείνους, οι οποίοι προσφέρουν ε δ ά φ η στους μωαμεθανούς".

    Είχαν δε ειδοποιήσει τους ενωτικούς οπαδούς τους οι παπάδες, να βάψουν τις πόρτες ή τα παράθυρα των σπιτιών τους κόκκινα, ή εάν δεν πρόφταιναν να κάνουν αυτό, να κρεμάσουν κόκκινα πανιά από τα παραθυρά τους, έτσι ώστε όταν μπούνε οι τούρκοι στην Πόλη να μην αγγίξουν τα σπίτια τους, όπερ και εγένετο.

    Είχαν δε εντολή οι Τούρκοι στρατιώτες να μην πλησιάσουν αυτά τα σπίτια με τις κόκκινες ενδείξεις, γιατί η οργή του Μωάμεθ του Πορθητή θα πέσει επάνω τους.
    Η μισή Πόλη αλώθηκε και η άλλη μισή βγήκε αλώβητη από όλο αυτό το μεκελειό.

    Σημειωτέον ότι η συνοικία του Φαναρίου δεν αλώθηκε καθόλου!!!

    Επίσης όταν μετά από χρόνια ο Σουλεϊμάν έγινε σουλτάνος, γράφει ο εκκλησιαστικός χρονογράφος και ιστορικός ΜΑΛΑΞΟΣ της εποχής εκείνης, θέλησε να κάνει όλες τις εκκλησίες τζαμιά. Ο πατριάρχης Ιερεμίας Α΄διαμαρτυρήθηκε θυμίζοντας του την συνθήκη που είχε γίνει για την παράδοση της Πόλης, με αντάλλαγμα να συνεχίσουν να λειτουργούν οι εκκλησίες με το ορθόδοξο τυπικό και πήρε από το Σουλεϊμάν 3 ώρες διορία για να αποδείξει ότι:

    "η Πόλις δεν επάρθη από σπαθίον αλλά παρεδόθη διά συνθήκης".

    Του παρουσίασε λοιπόν 3 γενίτσαρους 102 ετών, που βεβαίωσαν ότι το ήμισυ της Πόλεως παρεδόθη στον Μωάμεθ Β΄τον πορθητή με Σ υ ν θ ή κ η. Το γεγονός αυτό βεβαιώνει και ο ιστορικός της εποχής Αθανάσιος Υψηλάντης και ο εκκλησιαστικός ιστορικός Στέργιος Μακραίος.

    Ο ρώσος ιστορικός Καντεμίρ Ντιμίτρι (1673-1723)που πήρε άδεια από τον σουλτάνο να μελετήσει τα αυτοκρατορικά αρχεία της οθωμανικής αυτοκρατορίας, και έζησε πολλά χρόνια στην Τουρκία μέχρι να τελειώσει τις μελέτες του, γράφει ότι από τις παραπάνω μελέτες προκύπτει ότι η Κωνσταντινούπολη παραδόθηκε με πρωτοβουλία των ανθενωτικών.

    Επίσης o Ελληνας λόγιος και τουρκιστής Ι.Χότζης, που ήταν φίλος του σουλτάνου Χαμίτ, μετά
    από μακροχρόνια έρευνα στα αυτοκρατορικά αρχεία, βεβαιώνει ότι Κωνσταντινούπολη "παραδόθηκε υπό όρους" από τους ανθενωτικούς.

    Διαβάζετε ιστορία και ερευνάτε όλες τις πηγές και να μην αρκείστε σε ότι εσκεμμένα σας σερβίρουνε αμαθείς και παραχαράκτες.

    Λαός που δεν γνωρίζει την ιστορία του είναι χαμένος.

Comments are closed.