ΤΟ ΨΕΜΑ ΓΙΑ ΤΟ ΔΗΘΕΝ ΤΕΛΟΣ ΤΟΥ ΜΝΗΜΟΝΙΟΥ…
Η ΨΕΥΔΑΙΣΘΗΣΗ ΤΗΣ ΚΑΘΑΡΗΣ ΕΞΟΔΟΥ
Γράφει ο Βασίλης Βιλιάρδος
Η διασπορά ψευδών ελπίδων όσον αφορά το μέλλον της χώρας, αποτελεί ένα ειδεχθές έγκλημα – ενώ αυτό που χρειαζόμαστε άμεσα είναι μία εθνική επιτροπή χρέους
και παραγωγικής ανασυγκρότησης, καθώς επίσης μία εθνική στρατηγική για τα θέματα της άμυνας, της ασφάλειας και της εξωτερικής πολιτικής. .
«Η έξοδος από τα μνημόνια καθαρά, δηλαδή χωρίς πιστοληπτική γραμμή στήριξης και άρα νέες δεσμεύσεις λιτότητας, δεν είναι ένα ορόσημο χρονικό. Δεν είναι δηλαδή προδιαγεγραμμένο ότι όταν παρέλθει ο χρόνος κάποιος βγαίνει από ένα πρόγραμμα στήριξης.
Η δυνατότητα εξόδου εξαρτάται από τη πορεία της ελληνικής οικονομίας. Και σήμερα είναι η πορεία της οικονομίας που δημιουργεί τόσο τις προϋποθέσεις για να επιτύχουμε την καλύτερη δυνατή συμφωνία για την καθαρή έξοδο από το μνημόνιο, όσο όμως και τις συνθήκες για την επόμενη μέρα της χώρας, μετά την πολυετή κρίση.
Σε αυτό το θετικό περιβάλλον που διαμορφώνεται από τη διαρκή ανάκαμψη όλων των βασικών οικονομικών μεγεθών, έχουμε τη δυνατότητα πλέον να συμφωνήσουμε με πολύ καλύτερους όρους και για τη ρύθμιση του ελληνικού χρέους. ….
Με δεδομένη τη λειτουργία των αγορών, ως μηχανισμού πειθάρχησης των επιμέρους οικονομιών, η ρύθμιση του χρέους στερεί τη δυνατότητα από όσους πιθανά το επιχειρήσουν στο μέλλον, να παίξουν παιχνίδια κερδοσκοπίας εις βάρος της χώρας.
Αυτό σημαίνει ότι, η Ελλάδα έχοντας μια συγκεκριμένη και συνεκτική στρατηγική για το ζήτημα του χρέους της, θα είναι σε θέση να σχεδιάζει αυτόνομα πια την οικονομική και κοινωνική της πολιτική.
Συνεπώς μια κυβέρνηση της αριστεράς, θα έχει βαθμούς ελευθερίας να σχεδιάσει και να υλοποιήσει πολιτικές στήριξης της κοινωνίας, δίχως τον διαρκή κίνδυνο ενός νέου κύκλου αστάθειας που θα οδηγήσει εκ νέου σε εξαναγκασμό περιοριστικών πολιτικών.
Με αυτή την έννοια, η ρύθμιση του χρέους για μια κυβέρνηση της αριστεράς δίνει μια εντελώς διαφορετική προοπτική από ότι θα έδινε για μια νεοφιλελεύθερη κυβέρνηση, που απλά θα αποκτούσε δημοσιονομικό χώρο για να βαθύνει τις ανισότητες, αυξάνοντας τα περιθώρια κέρδους του μεγάλου κεφαλαίου αποκλειστικά μέσα από τη μείωση της φορολογίας του» (Α. Τσίπρας). .
Επικαιρότητα
Οι πολιτικοί έχουν τη δυνατότητα να βαφτίζουν το μαύρο άσπρο. Πολύ πιο προικισμένος από όλους είναι ο σημερινός πρωθυπουργός, αφού έχει κατορθώσει να επιβιώσει στη θέση του παρά τα χιλιάδες ψέματα που έχει πει, μοναδικά στην παγκόσμια ιστορία.
Το ιδιαίτερο ταλέντο που τον χαρακτηρίζει φάνηκε ολοκάθαρα, όταν περιέγραψε τη μη τήρηση των προεκλογικών του δεσμεύσεων ως ξύπνημα ουσιαστικά από τις ψευδαισθήσεις που είχε – με αποτέλεσμα να συγχωρηθεί από μία μερίδα των εκλογέων του.
Στο παραπάνω κείμενο του τώρα αναφέρει πως η δυνατότητα της εξόδου μίας χώρας από τα μνημόνια εξαρτάται από την πορεία της οικονομίας της.
Θεωρεί δε αυθαίρετα πως οι δείκτες των βασικών οικονομικών μεγεθών μας ανακάμπτουν διαρκώς, εννοώντας μάλλον το πρωτογενές πλεόνασμα, εάν υποθέσουμε πως επετεύχθη – αφού η ανοδική πορεία του χρέους, από τα 319 δις € το 2015 στα 329 δις € σήμερα, τεκμηριώνει το αντίθετο (γράφημα).
Εννοεί ενδεχομένως επίσης το έλλειμμα του ισοζυγίου τρεχουσών συναλλαγών μας, το οποίο πράγματι μειώθηκε, από -15,1% το 2008 στο -0,8% σήμερα – μέσω της φτωχοποίησης των Ελλήνων όμως και όχι της βελτίωσης του εμπορικού πλεονάσματος, αφού το συγκεκριμένο ισοζύγιο παραμένει σταθερά αρνητικό μετά το 2012.
Στο μεγάλο τραπεζικό κόλπο έχουμε ήδη αναφερθεί (ανάλυση), όπως επίσης στην ληξιπρόθεσμες οφειλές ύψους 101,8 δις € προς την εφορία και οι χρεοκοπίες πολλών ελληνικών επιχειρήσεων, οι οποίες έχουν εκμηδενίσει τον παραγωγικό ιστό της χώρας (μόνο 5 επιχειρηματικές οικογένειες χρωστούν 1,8 δις €, οπότε οι εταιρείες τους κινδυνεύουν να κλείσουν).
Εκτός όμως από τα παραπάνω υπάρχει ένας ακόμη οικονομικός δείκτης, ο οποίος είναι τρομακτικός – η ανταγωνιστικότητα της χώρας η οποία, παρά τις χιλιάδες μεταρρυθμίσεις που επιβλήθηκαν από την Τρόικα, με εξαίρεση δυστυχώς τη γάγγραινα του πελατειακού κράτους, συνεχίζει την καθοδική της πορεία.
loading...
ΚΑΜΜΙΑ ΕΞΟΔΟ. ΟΛΟΙ ΕΙΝΑΙ ΔΩΣΙΛΟΓΟΙ ΚΑΙ ΓΙΑ ΦΥΛΑΚΗ.
Αυτή τη φορά θα κατέβω στο συλλαλητήριο όχι μόνο γιατί συμφωνώ με το κάλεσμα, αλλά γιατί βλέπω τον πόλεμο που του έχουν κηρύξει πρώτα και κύρια αυτοί που διαγκωνίζονταν για να φωτογραφηθούν στην εξέδρα των προηγούμενων συλλαλητηρίων.
Θα κατέβω γιατί το χειρότερο είδος σεσημασμένων φασιστών – έστω κι αν ενίοτε εμφανίζονται ως αριστεροί – καταγγέλλει το συλλαλητήριο ως «φασιστικό».
Θα κατέβω γιατί οι πιο ξεφωνημένοι και ξεπουλημένοι πατριδοκάπηλοι, αυτοί που έφεραν τον Άνθιμο και τον Φραγκούλη στη Θεσσαλονίκη και κρύφτηκαν πίσω από το Μίκη Θεοδωράκη στην Αθήνα, λυσσομανούν εναντίον του.
Θα κατέβω γιατί κανένας Αλαφούζος δεν δέχθηκε να παρουσιάσει το συλλαλητήριο, όπως έκανε με τα προηγούμενα. Θα κατέβω γιατί αυτό το συλλαλητήριο φαίνεται να τους πονάει πολύ περισσότερο από τα προηγούμενα.
Θα κατέβω γιατί αυτή τη φορά είμαι διατεθειμένος να μείνω στο Σύνταγμα μέχρις ότου το καθεστώς κατοχής της πατρίδας μου να γκρεμιστεί από τη λαϊκή οργή.
http://dimitriskazakis.blogspot.gr/2018/05/blog-post_9.html