Πώς πρέπει να συμπεριφερόμαστε στα ζώα;

Πρόσφατα στην ελληνική τηλεόραση προέβαλαν ένα βίντεο (δείτε εδώ). Στο βίντεο αυτό δύο νέοι άντρες – ο τρίτος τραβούσε με την κάμερα και χασκογελούσε – κρατούσαν έναν σκύλο από τα πόδια, τον κουνούσαν πέρα-δώθε και στο τέλος τον σήκωσαν και τον πέταξαν στον αέρα, εκσφενδονίζοντας τον μέτρα μακρυά, θέλοντας απλώς και μόνο να κάνουν πλάκα.
Το ζωάκι τελικά επέζησε, αν και σύμφωνα με μαρτυρίες είναι αρκετά φοβισμένο απέναντι στους ξένους και δέχεται την τροφή του μόνο από συγκεκριμένο πλέον άτομο.

Να ξεκαθαρίσουμε κάτι. Αν και στο Ισλάμ απαγορεύεται να υπάρχει σκύλος μέσα στο σπίτι ενώ επιτρέπεται η χρήση μόνο σκυλιών που χρησιμοποιούνται στο κυνήγι ή τσομπανόσκυλων (Sunan an-Nasa’i, 4278;), εντούτις αυτό δεν σημαίνει ότι πρέπει να βασανίζουμε τα ζώα, είτε είναι σκυλιά είτε οτιδήποτε άλλο. Τί μας λέει όμως το Ισλάμ για τα ζώα; Πώς πρέπει να συμπεριφερόμαστε σε αυτά; Ας δούμε την ισλαμική διασκαλία.

Λέει ο Ύψιστος:

“Και δεν υπάρχει ούτε ένα ζώο στη γη, ούτε ένα πουλί που πετά με τα φτερά του, που να μην αποτελεί μέλος κοινότητας όπως και σεις. Τίποτα δεν παραλείψαμε στο Βιβλίο (Κοράνι) και τα πάντα θα συναθροιστούν μπροστά στον Κύριο τους.” (Κοράνι, 6:38)

Ο προφήτης Μουχάμμεντ (σαλλαλλάχου αλέιχι ουά σαλάμ) είπε: “Ένας άντρας που περπατούσε κατά μήκος ενός δρόμου, ένιωσε πολύ διψασμένος. Φτάνοντας σ’ ένα πηγάδι, κατέβηκε μέσα του, ήπιε μέχρι που χόρτασε και ανέβηκε. Τότε είδε έναν σκύλο με τη γλώσσα του να κρέμεται, που προσπαθούσε να γλείψει λάσπη για να σβήσει τη δίψα του. Ο άντρας σκέφτηκε: {Αυτός ο σκύλος νιώθει την ίδια δίψα που ένιωθα εγώ} και ξανακατέβηκε στο πηγάδι, γέμισε το παπούτσι του με νερό και έδωσε στον σκύλο να πιει. Ευχαρίστησε τον ΑΛΛΑΧ και του συγχώρησε τις αμαρτίες του”. Ρώτησαν τότε τον Προφήτη: “Απεσταλμένε του Θεού, αμοιβόμαστε για την καλοσύνη μας προς τα ζώα;” και ο Προφήτης απάντησε: “Υπάρχει αμοιβή για την καλοσύνη προς κάθε ζωντανό πλάσμα, ζώο ή άνθρωπο.” (Sahih Bukhari, 2466; & Sahih Muslim, 2244;)

Είπε ο Προφήτης: “Μια γυναίκα τιμωρήθηκε γιατί φυλάκισε μια γάτα ώσπου πέθανε (η γάτα). Εξαιτίας αυτού καταδικάστηκε στην Κόλαση. Ενώ την είχε φυλακίσει, δεν έδινε στη γάτα φαγητό και νερό, ούτε την ελευθέρωσε να φάει απ’ τα κινούμενα της γης.” (Sahih Bukhari, 2365; & Sahih Muslim, 2422;)

Ακόμα και όταν σφάζουμε ένα ζώο για τροφή, αυτό πρέπει να γίνεται με τρόπο που δεν θα προκαλεί περισσότερο πόνο στο ζώο. Ο Προφήτης είχε πει: “Όταν σφάζετε ζώο, κάντε το με τον καλύτερο τρόπο. Πρέπει κάποιος να ακονίσει το μαχαίρι του για να μειώσει το δεινοπάθημα του ζώου.” (Sahih Muslim, 1955; & Sunan Tirmidhi, 1409;)

Ο Σαχλ ιμπν Αλ-Χανδαλίιγια (ραντιγιαλλάχου άνχου) είπε ότι κάποτε ο Προφήτης πέρασε μπροστά από μία καμήλα που ήταν τόσο κάτισχνη, που η μέση της είχε φτάσει στο στομάχι της. Βλέποντας την ο Προφήτης είπε: “Φοβηθείτε τον ΑΛΛΑΧ σ’ αυτά τα ζώα που δεν μπορούν να μιλήσουν.” (Sunan Abu Dawud;)

Ο Αμπντουρραχμάν ιμπν Αμπντουλλάχ (ραντιγιαλλάχου άνχου) είπε ότι σε μία εκδρομή που είχε πάει ο Προφήτης μαζί με κάποιους σαχάμπα (συντρόφους) του, κάποια στιγμή τους άφησε για λίγο μόνους. Αυτοί, είδαν μια φωλιά με ένα πουλί και τα δύο μικρά του πουλάκια και πήραν το ένα. Τότε η μητέρα-πουλί άρχισε να πετάει από πάνω τους κάνοντας κύκλους και χτυπούσε τα φτερά της νευρικά. Όταν επέστρεψε ο Προφήτης και το είδε, είπε: “Ποιός προσέβαλε τα αισθήματα αυτού του πουλιού και του πήρατε το μικρό της; Επιστρέψτε το αμέσως.” (Sahih Muslim;)

Ο Τζάμπιρ (ραντιγιαλλάχου άνχου) είπε ότι κάποτε ο Προφήτης πέρασε μπροστά από ένα γαϊδούρι που είχε ένα χάραγμα στο πρόσωπο και είπε: “Ο ΑΛΛΑΧ να καταραστεί αυτόν που το χάραξε!” (Sahih Muslim;)

Ο Αμπντουλλάχ ιμπν Όμαρ (ραντιγιαλλάχου άνχου) είπε ότι ο Προφήτης καταράστηκε αυτούς που χρησιμοποιούν τα ζώα ως στόχο. (Sahih Muslim, vol. 3, no. 1958;)

Ο Ιμπν Αμπ’μπάς (ραντιγιαλλάχου άνχου) είπε ότι ο Προφήτης απαγόρευσε να βάζουν τα ζώα να παλεύει το ένα με το άλλο. (Sunan Abu Dawud; & Sunan Tirmidhi;)

Κάποτε, ο Ιμπν Όμαρ (ραντιγιαλλάχου άνχου) είδε μια παρέα που είχαν πιάσει μια χήνα και την είχαν βάλει ως στόχο και της πετούσαν βέλη. Όταν είδαν από μακριά τον Ιμπν Όμαρ, αντιλήφθηκαν τον θυμό στο πρόσωπο του. Αυτός τους είπε: “Ποιός το έκανε αυτό; Ο Απεσταλμένος του Θεού καταράστηκε αυτούς που το κάνουν αυτό..” (Sahih Muslim;)

Ο Αμπντουλλάχ ιμπν Τζάφαρ (ραντιγιαλλάχου άνχου) είπε ότι μια φορά ο ίδιος ο Προφήτης είδε κάτι παιδιά που πετούσαν βέλη σε ένα κριάρι και τους είπε: “Μη τυρρανάτε το καημένο το ζωντανό” (Sunan An-Nasai;)

Η Άισα (ραντιγιαλλάχου άνχα) ίππευε κάποτε μια καμήλα, η οποία δυσκολευόταν να τη μεταφέρει. Η Άισα τότε άρχισε να την πιέζει για να κάνει γρηγορότερα αλλά ο Προφήτης της είπε: “Θα έπρεπε να είσαι ευγενική με αυτό.” (Sahih Muslim;)

Ο Αμπντουλλάχ ιμπν Όμαρ (ραντιγιαλλάχου άνχου) είπε ότι ο Προφήτης είπε ότι αυτός που ακροτηριάζει ένα ζώο και δεν μετανοιώνει, ο ΑΛΛΑΧ θα τον ακροτηριάσει την Ημέρα της Κρίσης. (Ahmad, Musnad;)

Ο Προφήτης είπε ότι μία καλοσύνη που θα γίνει σε ένα ζώo, είναι σαν να έγινε καλό στην ανθρωπότητα και μία κακία που θα γίνει σε ένα ζώο, είναι σαν να έγινε στην αθρωπότητα. (Mishkat Al-Masabih;)

Κάποτε όπως είπε ο Προφήτης, μία πόρνη είδε μπροστά σε ένα πηγάδι έναν διψασμένο σκύλο και του έδωσε λίγο νερό χρησιμοποιόντας το παπούτσι της. Έτσι ο Θεός συγχώρεσε τις αμαρτίες της μόνο και μόνο γι’ αυτήν την καλή της πράξη. (Sahih Bukhari, book 56, no. 673;)

Ο πρώτος Χαλίφης του Ισλάμ, ο Άμπου Μπακρ (ραντιγιαλλάχου άνχου), οδήγησε τον στρατό σε ένα μέρος έξω από τη Μεδίνα, πριν φύγουν για τη μάχη της Μούτα και τους είπε: “Μη σφάξετε κανένα ζώο, εκτός για να το φάτε.” (Tabari III, p. 123;)

Ο Χαλίφης Όμαρ ιμπν αλ-Χαττάμπ (ραντιγιαλλάχου άνχου) είχε πει ότι θα είναι υπόλογος την Ημέρα της Κρίσης, ακόμα και αν έστω και ένας σκύλος είναι διψασμένος σε όλη την Ισλαμική επικράτεια.

“Σκορπίστε το σιτάρι[τον Χειμώνα] στις κορυφές των βουνών, ώστε να μην ειπωθεί πως έχει πεινάσει ένα πουλί στις χώρες του Ισλάμ”. Αυτή η ρήση είναι του γνωστού χαλίφη Όμαρ μπιν Αμπντουλ-Αζίζ (681-720 μ.Χ.) που θεωρείται ως ο πέμπτος ‘ορθόδοξος’ χαλίφης του Ισλάμ. Η φροντίδα του δεν περιορίστηκε στους συνανθρώπους του, αλλά περιλάμβανε τα πουλιά, τα ζώα και τα φυτά. Από τότε, είναι έθιμο σε αρκετές μουσουλμανικές χώρες να σκορπίζεται το σιτάρι στα βουνά όταν χιονίζει ώστε να μην πεθάνουν τα άγρια πουλιά, λόγω έλλειψης τροφής.

Ο Ιμπν Κουντάμα (ραχίμαχουλλάχ) είπε: “Κανένα μέλος ενός ζώου που θα σφαγιαστεί, δεν πρέπει να κόβεται μέχρι το ζώο να έχει πεθάνει τελείως…Είναι επίσης άσχημο να γδέρνεται ένα ζώο πριν το πτώμα να έχει κρυώσει τελείως, όπως είναι άσχημο να κόβεται οποιοδήποτε μέλος αυτού.” (Ibn Qudama, Al-Mughni, vol. 13, p. 310;)

Ο Ιμπν Χαζμ (ραχίμαχουλλάχ) είπε: “Δεν επιτρέπεται να σπάζετε τον λαιμό ενός σφαγιασμένου ζώου, μέχρι αυτό να πεθάνει εντελώς.” (Ibn Hazm, al-Muhalla, vol. 7, p. 457)

Όταν τα μουσουλμανικά στρατεύματα κατέκτησαν την Αίγυπτο, ο διοικητής των στρατευμάτων ο Αμρ ιμπν αλ-Ας (ραντιγιαλλάχου άνχου) θέλησε αρχικά να εγκατασταθεί στην Αλεξάνδρεια αλλά ο χαλίφης Όμαρ ιμπν αλ-Χαττάμπ (ραντιγιαλλάχου άνχου) δεν του το επέτρεψε, όπως μας μεταφέρει ο ιστορικός Ιμπν Αμπντ αλ-Χάκαμ.

Τα στρατεύματα των μουσουλμάνων στρατοπέδευσαν σε ένα σημείο κοντά στο σημερινό Κάιρο. Εκεί λοιπόν έχτισαν τις σκηνές τους. Η λέξη «Φουστάτ» σήμαινε την στρατιωτική σκηνή/τέντα. Η λέξη έχει περάσει και στην ελληνική γλώσσα, γνωστή από το στρατιωτικό εμβατήριο «των εχθρών τα φουσάτα περάσαν…». Όταν θέλησαν να ξεστήσουν τις σκηνές τους, ο Αμρ ιμπν αλ-Ας ανακάλυψε ότι ένα πουλί είχε φτιάξει τη φωλιά του και είχε γεννήσει τα αυγά του. Τότε ο Όμαρ απαγόρεψε να πειράξουν τη φωλιά και τα αυγά. Ο Αμρ ιμπν αλ-Ας τότε, το θεώρησε αυτό ως σημάδι και αποφάσισε να χτίσει σε εκείνο το σημείο μία νέα πόλη, η οποία και ονομάστηκε «Φουστάτ», απομεινάρια της οποίας βρίσκονται σήμερα στο παλιό Κάιρο. (βλ. «Ibn Abd al–Hakam, Futuh misr«)

Αυτό είναι το Ισλάμ!

loading...