Ο ΣΕΠΠΙΟΣ ΚΑΙ Η ΣΕΠΠΙΑ(Ο ΔΡΟΜΟΣ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΧΡΙΣΤΟ) ΜΕΡΟΣ Γ

-ΓΡΑΦΕΙ Ο ΑΓΓΕΛΟΣ ΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ















O ΣΕΠΠΙΟΣ ΚΑΙ Η ΣΕΠΠΙΑ ΜΕΡΟΣ Γ.


















Οπως ηταν φυσικο ο ηθικος ξεπεσμος δεν περιοριζονταν μονον στις ανωτερες ταξεις, αλλα εφτανε μεχρι τα κατωτερα κοινωνικα στρωματα. 


Ολοι οσοι ηταν απο κατωτερες ρωμαικες ταξεις “επαιρναν” την σκυταλη και με την σειρά τους εκαναν οτι ηταν δυνατο προκειμενου να ανεβουν  στην ιεραρχια της ανηθικότητας και της ανωμαλιας. 


Ο θεσμος του γαμου ειχε γελοιοποιηθει και διαλυθει.


O θεσμος της ρωμαικης οικογενειας ειχε πλεον ουσιαστικα καταργηθει, ενω η κοινοκτημοσυνη των γυναικων ειχε διευρυνθει. 


Οι ανδρες εκαναν καθε ειδους ασυδωσια ενω οι ρωμαιες γυναικες ανταγωνιζοταν η μια την αλλη στην πορνεια, η οποια ειχε παρει ανεξέλεγκτη πορεια. 

Οι φτωχες ρωμαιες τα παιδιά τους ειτε τα πουλουσαν η τα σκοτωναν η τα πετουσαν στον δρομο. Το αρρωστο κοινωνικο φαινομενο των εγκαταλειμμενων νοθων παιδιων, μεσα  στους δρομους τα οποια επεφταν θυματα διαφορων επιτηδειων, ειχε παρει τετοιες διαστασεις ωστε το ιδιο το εκφυλο ρωμαικο κρατος αναγκαστηκε κάποια στιγμή να πάρει μέτρα για την προστασια των αδυναμων παιδιων απο τους δρομους.


ΑΚΜΗ ΚΑΙ ΠΑΡΑΚΜΗ.

Σε καθε εποχη παντοτε η ανηθικότητα και τα οργια, εχουν και αυτα τα ορια τους. 

Αηδιασμενοι πλεον ολοι οι απλοι ρωμαιοι απο τον αδιεξοδο και ψυχοφθορο τροπο ζωης και βλεποντας τις μεμονωμενες επαναστασεις και εξεγερσεις τους,να αποτυγχανουν, εναποθεσαν και εκεινοι ολες τις ελπιδες τους για μια αλλη, διαφορετικη ζωη σε μια ανωτερη αληθινη δυναμη, στον Σωτηρα, τον Λυτρωτη Χριστο  το Παιδί της Παρθένου
Επισης και επωνυμοι ρωμαιοι οπως ο Βιργιλιος περιμεναν εναν σωτηρα απο αλλο εθνος να τους βοηθησει να ξεφυγουν απο τον ρωμαικο-εβραικο δωδεκαθειστικο βουρκο.

Οι απλοι ρωμαιοι περιμεναν απο τον σωτηρα Χριστο να δωσει πισω την ευτυχια και να τους φερει δικαιοσυνη ωστε να ειναι ολα τα αγαθα κοινα, και ολοι οι άνθρωποι να στηριζουν ο ενας τον άλλο.

Ολες αυτες οι πολυ υψηλες και πολυ δικαιες  προσδοκιες, μπορουσαν να υλοποιηθουν μονον απο τον λυτρωτη Χριστο και τον Χριστιανισμο.
 

Ολοι η ψυχικα-πνευματικα, ηθικα και σωματικα και κοινωνικα εξαθλιωμενοι ρωμαιοι βρηκαν την λυτρωση Σωτηρα Ιησου Χριστο.


Ο Χριστιανισμος, σε αντιθεση με τον αρχαιο ρωμαικο κοσμο, ειχε μια ηθικη και ιδεολογια η οποια ηταν εντελως  αντιθετη απο την “ηθικη” και τα “αξιωματα” του αρχαιου δωδεκαθεου, της παρακμης, της διαφθορας και του εωσφορισμου, 

Ειναι ιστορικο γεγονος οτι η ηθικη παρακμη της εποχης με την σεξουαλικη διαφθορα συνεβαλε σε μεγαλο βαθμο στην ανάπτυξη του Χριστιανισμού. 

ΣΠΑΡΤΑΚΟΣ.




Ποτε να μην ξεχνατε ότι ολοι οι λαοι της νεας ταξης ,από τα αρχαια χρονια μεχρι σημερα ,οι οποιοι πιστευουν στον εωσφορο, ειτε είναι πιονια της νεας ταξης πραγματων, εχουν από τα αρχαια χρονια μεχρι σημερα, ακριβως την ιδια συμπεριφορα. 

Οι αυτοκρατορες, οι αρχηγοι τους δεν πολεμουν ποτε, αλλα δινουν διαταγες η από το πισω μερος της κάθε μαχης, ειτε μενουν στα παλατια τους δινωντας από εκει της εντολες να σκοτωθουν οι υπολοιποι. 


Ολοι αυτοι οι λαοι σφαζουν, κλεβουν, βιαζουν, κανουν εμπρησμούς, σκλαβωνουν Ελληνιδες για να τελουν τα εωσφορικα θρησκευτικα τους καθήκοντα, με πασης φυσεως, σεξουαλικες ανωμαλίες, παρα φυση σεξ μεταξυ ανδρων γυναικων, μετα του ιδιου φυλου, παιδεραστειες, αιμομιξίες, οργια κλπ.

Ακομη μεταξυ αλλων εχουν παντοτε δουλους και ως αξιωμα οι λιγοι να ευημερουν και οι πολλοι να υποφερουν. 


H εξέγερση των σκλάβων μεταξύ του 73-71 π.X. μας δειχνει τις μεγάλες κοινωνικες αναταραχες που αντιμετωπιζε η Ρωμαικη “δημοκρατια”.
ΠΡΙΝ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙΑ Η ΡΩΜΑΙΚΗ
“ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ” ΑΡΧΙΣΕ ΤΗΣ ΕΚΣΤΡΑΤΕΙΕΣ
ΣΤΟ ΕΞΩΤΕΡΙΚΟ ΜΕ ΣΚΟΠΟ ΤΗΝ
ΥΠΟΔΟΥΛΩΣΗ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΑΙ
ΑΛΛΩΝ ΛΑΩΝ.

Εκεινες της εποχές ο ρωμαικος ” δημοκρατικος”  στρατος των εωσφοριστων νεοταξιτων ρωμαιων κατελαβε την Μεσογειο και επεκταθηκε σε ολη την Ευρώπη.

Ολοι οι ρωμαιοι συγκλητικοι ελεγαν οτι η ρωμη ειναι η νεα πορνη Βαβυλωνα και οτι φερνουν μια νεα ταξη πραγματων στον κοσμο.
Αυτές οι συνεχεις και αυξανομενες κατακτησεις εφεραν έναν μεγαλο αριθμο σκλαβων στην Ιταλικη υπαιθρο για την χρησιμοποίησή τους στις αγροτικες εργασιες (latifumdia), αλλα και για την ψυχαγωγια των ρωμαιων.

Καθε εβδομαδα οι δουλεμποροι μετεφεραν ανθρωπους απο την Αφρικη, την Γαλατια, την Γερμανια, τον Δουναβη, την Ρωσια, την Ασια και την Ελλάδα στα
λιμάνια της Ιταλιας.
 
Παρα πολυ συχνες ηταν οι πωλησεις χιλιαδων σκλαβων.
Ενδεικτικα μεσα σε μια μονον ημερα πουληθηκαν 10.000 σκλαβοι στην Δήλο, κατά την διαρκεια της ρωμαικης εβραικης Εωσφορικης “δημοκρατιας”.

Μέσα στο 177 π.Χ. 40.000 ανθρωποι από τις Σάρδεις και το 167 π.Χ. 150.000 Ηπειρωτες αιχμαλωτιστηκαν από τα ρωμαικά στρατευματα και πουληθηκαν σαν δουλοι. 
Οι Ηπειρωτες μαλιστα πουληθηκαν ενατνι πινακίου φακης.

Όταν οι αρχαιοι εωσφοριστες ρωμαιοι ηρθαν για να κατακτησουν την Ελλαδα 

μεταξυ αλλων καταστροφων τις οποιες εκαναν επαιρναν και σκλαβους

Ο Σπαρτακος γεννηθηκε ελεύθερος στην Θράκη και στην συνεχεια εχασε την ελευθερια του από τους ρωμαιους, όπως και πολλοι αλλοι.

Τοτε ενταχθηκε και εκπαιδεύτηκε  ως βοηθητικος στα σωματα του ρωμαικου
στρατου χωρις την θεληση του.

  
Ο Σπάρτακος εγκατελειψε τον ρωμαικο στρατο και  τον κήρυξαν παράνομο 
ενώ όταν τον συνέλαβαν τον πούλησαν για σκλάβο.
Η ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΚΕΡΔΙΖΕΤΑΙ ΑΚΟΜΗ ΚΑΙ ΜΕ ΜΑΧΑΙΡΙΑ
ΚΟΥΖΙΝΑΣ.

Πουλήθηκε το 73 π.Χ. στη σχολή για μονομάχους του Βατιάτου στη Καπούα, 20 μιλια απο τον Βεζουβιο. Την ιδια χρονια ο Σπαρτακος και δυο Γαλατες μονομαχοι ο Κριξος και ο Οινομαος, ξεκινησαν ταραχεες στην σχολη που γρηγορα γενικευθηκαν. Λέγεται ότι ηταν προσχεδιασμενη αποπειρα αποδρασης. Από τους διακοσιους περιπου σκλαβους – μονομαχους, μονο γυρω στους ογδοντα επετυχαν να δραπετευσουν χρησιμοποιωντας μαχαιρια απο την κουζινα.

Όταν οι ρωμαιοι στρατιωτες προσπαθησαν να σταματησουν τους δραπετες, αυτοι ευκολα τους νικησαν . Έπειτα πηραν τα καλυτερα στρατιωτικα οπλα και ξεκινησαν την πορεια τους νοτια προς τον Βεζουβιο.


Κατα μηκος της πορειας επαιρναν μαζι τους,  δουλους από κτηματα.

Μετά απο αιτημα που εγινε από τους απελευθερωμενους σκλαβους ολο ενα και περισσοτεροι δουλοι απο τα γυρω αγροκτηματα δραπετευαν και συντασσονταν με τον Σπαρτακο.

Ο Σπάρτακος ηταν  ανδρας με υψηλο φρόνημα με γενναιοτητα με κατανοηση
και με ευγένεια, έναν πραγμα το οποιο μας δειχνει το γιατι εγινε ηγέτης των επαναστατών.

Ο Σπάρτακος ηταν ένα πολύ ισχυρο μυαλο ενω ηταν ο πιο γεναιος μαχητης-πολεμιστης και γνωστης των στρατιωτικών ρωμαικων τακτικών. Συνδυαζε ότι απαιτουσαν οι περιστάσεις εκεινη την στιγμη.
Μεσα απο της μεγαλες ηγετικες του ικανότητες επετυχε κατι  πολύ βασικο για να ενωθουν οι τοσοι πολλοι ανθρωποι απο αρκετα διαφορετικα εθνη και  με διαφορετικες πολιτιστικες καταβολες και να εχουν  συνεργασια – αλληλεγγυη μεταξυ τους.


Οι σκλάβοι, αρχικά ζούσαν στις πλαγιες του Βεζουβιου λεηλατωντας τις περιουσιες των πλουσιων της περιοχης.

ΟΙ ΛΑΝΘΑΣΜΕΝΟΙ ΧΕΙΡΙΣΜΟΙ ΤΩΝ ΡΩΜΑΙΩΝ
ΑΛΑΖΟΝΩΝ “ΔΗΜΟΚΡΑΤΩΝ”.

Πολλοί λίγοι Ρωμαιοι είχαν αντιληφθεί την επικινδυνοτητα της καταστασεως και το  ποσο καλα ο Σπάρτακος ειχε προετοιμασει τους πρωην σκλαβους.
Μεταξυ αυτων των λιγων Ρωμαιων ηταν και ο Μαρκος ΛΙκινιος Κρασσος. 
Ο Σπάρτακος έμαθε στους σκλαβους πως να επισκευαζουν – κατασκευαζουν  τα όπλα τους και να μάχονται οργανωμένα, αξιοποιωντας το πολύ μεγαλο πλεονεκτημα του  ως βοηθητικος του ρωμαικου στρατου.
Για τους ιδιους λογους ο Σπάρτακος ηταν σε θεση να γνωριζει τις στρατηγικες των ρωμαιων, ώστε να είναι σε θεση να κινηθεί αναλογα.
Οι ρωμαιοι επιχειρησαν να βαλουν τελος στην εξεγερση. Ο πραιτορας Γαιος Κλαυδιος Γλαβρος  με στρατό 3000 αντρων απεκλεισε τους σκλαβους   στον Βεζουβιο σε ενα σημειο που ειχε μονο ενα περασμα για την κορυφη.
Το υπολοιπο βουνο ηταν αδιαβατο.
Όμως  η δύσβατη επιφάνεια του βουνου δεν επμποδισε τους εξεγερμενους. 
Ο ΣΠΑΡΤΑΚΟΣ ΚΑΝΕΙ ΤΟ ΑΔΥΝΑΤΟ ΔΥΝΑΤΟ ΓΙΑ ΜΙΑ
ΑΚΟΜΗ ΦΟΡΑ.
Ο ευρηματικος Σπάρτακος διεταξε την κατασκευη σχοινιων από τα χορτα του βουνού και με αυτά κατεβηκαν κατω στους προποδες με αποτελεσμα να αιφνιδιασουν τους Ρωμαιους και να κατατακτησουν πολυ ευκολα το ρωμαικο στρατοπεδο.
Στην συνεχεια κινήθηκαν προς τις Άλπεις 70.000 σκλάβοι.
Ο Σπάρτακος ειχε σχεδιο να περασουν γρηγορα τις αλπεις και μετα να παει ο καθενας προς τον τοπο καταγωγης του. Πολλοί όμως από τους συντρόφους του ήθελαν να λεηλατησουν την ρωμαικη επαρχια. Αυτοί που ήταν υπέρ της συνεχισης της λεηλασιας ηταν κυριως οι Γαλατες  και προ παντων ο Κρίξος.
Ο Σπάρτακος ήταν ως ένα βαθμο αντίθετος με τις λεηλασιες, για αυτό παντα
φροντιζε οι λεηλασίες να περιοριζονται στα αναγκαια για την οργανωση και
τον εξοπλισμο.
Αποτέλεσμα αυτης της τακτικης του Σπαρατακου ήταν να υπάρχουν μεγαλες διαφωνίες στο στρατόπεδο των σκλάβων, για το τι θα έπρεπε να κάνουν, σχετικα  με της επιδρομες-ληστειες.
Η ρωμαικη συγκλητος έπρεπε  πλεον μετα από τοσο καιρο αλεπαλληλων και τραγικων λαθων να πάρει στα σοβαρά την κατάσταση με τους επαναστατες.
Το 72 π.Χ. ο Σπάρτακος είχε ξεσηκώσει περίπου 70.000 σκλάβους, κυριως απο αγροτικες περιοχες.
Η συγκλητος πολύ  θορυβημένη εστειλε εναντιον των επαναστατων τους δυο υπατους, τον Γελλιο Πουμπλικολα και τον Κορνηλιο Λεντουλο Κλαυδιανο, τον καθενα με δυο λεγεωνες.
Οι Γαλατες και αλλοι επαναστατες με αρχηγο  τον Κριξο οι οποιοι ειχαν πλεον διαχωριστει απο τον Σπαρτακο, για αυτο νικηθηκαν απο τον Πουμπλικολα και ο Κρίξος σκοτωθηκε μαζι με πολλους αλλους.
Οσοι δεν σκοτωθηκαν από τους σκλαβους αιχμαλωτιστηκαν.
Ο Σπάρτακος εν συνεχεια νικησε τον Λεντουλο και μετα τον Πουμπλικολα.
Ο Σπάρτακος έβαλε 300 αιχμαλωτους απο αυτές τις μάχες να μονομαχήσουν σε
ζευγαρια μεχρι θανατου. 
Ο Σπαρτακος νικησε τον στρατο των υπατων και μετα προωθηθηκε βορεια οπου νικησε τον ανθυπατο της Γαλατιας, Κασσιο.
ΟΛΗ Η “ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ” ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΠΛΕΟΝ
ΕΠΙ ΠΟΔΟΣ ΜΕΤΑ ΤΗΣ ΝΙΚΕΣ ΤΩΝ
ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΩΝ.


Παντοτε σας αναφερω ότι ολοι οι λαοι, ολοι οι ανθρωποι, εχουν δικαιωμα να πιστευουν οπου θελουν .

Όλα αυτά με την απαραιτητη προυποθεση να μην επιβαλλουν τα πιστευω τους σε τριτους ,ειτε δια της βιας, ειτε με πλαγιους τροπους.

Τι γινεται όμως στην περιπτωση που η άλλη πλευρα δεν συναινει;

Τι γινεται όταν η άλλη πλευρα ζητα παση θυσια τον αδικο αφανισμο αθωων Ελλήνων; Θα πρεπει να καθησουμε να αφανιστουμε ολοι οι Ελληνες χωρις να εχουμε πειραξει κανεναν απολυτως;

 

;


Όλα αυτά διοτι από τα αρχαια χρονια ο πολιτισμος μας, και η ιδεολογια μας , είναι εμποδιο στην δημιουργια παγκοσμιου εωσφορικου κρατους.

Από ολους τους προαναφερομενους, εξαιρείται,ένα μικρο μερος , βαση των παγκοσμιων μαθηματικων σταθερων, μετρον αριστον και μηδεν αγαν.  


Αναφερομαι μονον στους εβραιους που απο μονοθειστες της παλαιας διαθηκς και πιστοι των προφητων, αλλαξαν και εγιναν εωσφοριστες. 


Δεν αναφερομαι σε ολους τους εβραιους. 

Ολα αυτα με βαση της αμετρητες συνεντευξεις σχετικα με τους εβραιους απο τον Μητροπολιτη Σεραφειμ Πειραιως για την αλλαγη των εβραιων. 

loading...

12 thoughts on “Ο ΣΕΠΠΙΟΣ ΚΑΙ Η ΣΕΠΠΙΑ(Ο ΔΡΟΜΟΣ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΧΡΙΣΤΟ) ΜΕΡΟΣ Γ

  1. ΠΑΛΙ ΛΑΘΟΣ ΤΑ ΕΓΡΑΨΕΣ. ΕΣΕΙΣ ΟΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΕΒΡΑΙΟΙ
    ΠΙΣΤΕΥΕΤΕ ΣΤΟΝ ΓΙΑΧΒΕ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ Ο ΔΙΑΒΟΛΟΣ.

  2. O Kύριος αποκαλείται οδός, επειδή βαδίζουμε προς αυτόν με βοηθούς το φωτισμό της γνώσης και τα αγαθά έργα μας. Αυτή είναι μια πορεία δύσκολη, που βασίζεται στην πίστη. Όμως είναι και ο μοναδικός δρόμος, για να φτάσουμε στο Θεό. Ένας δρόμος ευθύς χωρίς πολλά μονοπάτια που μπερδεύουν τους ανθρώπους.

    Μέγας Βασίλειος

  3. Ο Χριστός με τη διδασκαλία και τα θαύματά του έδειξε το δρόμο της αγάπης στους ανθρώπους.

    Ο Χριστός με το σταυρικό θάνατό του και την Ανάστασή του μας οδήγησε στη Βασιλεία του Θεού.

    Ο Χριστός έδειξε ότι ο ίδιος είναι ο δρόμος, για να πορευτούν οι άνθρωποι στη ζωή τους.

  4. «Εάν τις αγαπά με, τον λόγο μου τηρήσει, και ο Πατήρ μου αγαπήσει αυτόν, και προς αυτόν ελευσόμεθα και μονήν παρ’ αυτώ ποιήσομεν.»[55] Ο αιώνιος Θεός κατοικεί στην καρδιά του ανθρώπου και την θεοποιεί. Με τη συνεχή διαμονή στη σφαίρα των εντολών του Χριστού ο άνθρωπος έρχεται σε βαθειά μετάνοια, η οποία τον θεραπεύει από τη φθορά και το θανάσιμο τραύμα της αμαρτίας. Η ζωή του ολόκληρη διαυγάζεται από το Άκτιστο Φως της θείας Αιωνιότητας[56], που τον εισάγει ανένοχο και ακατάκριτο στον Νυμφώνα του Χριστού.
    Με Σταυρό άνοιξε ο Θεός τον Ουρανό προς τη γη και με τον σταυρό των ακούσιων παθημάτων της σοφής Πρόνοιας του Θεού, αλλά και των εκούσιων της μετανοίας, ο άνθρωπος ανάγεται από τη γη προς τον Ουρανό. «Το γαρ παραυτίκα ελαφρόν της θλίψεως ημών καθ’ υπερβολήν εις υπερβολήν αιώνιον βάρος δόξης κατεργάζεται ημίν»[57]. Ο άνθρωπος ως κατάκριτος μετανοεί μπροστά στον Αόρατο Κριτή, που είναι Ορατός στον καθαρό οφθαλμό της ψυχής του. Και ως ο ευγνώμων Ληστής σηκώνει τα ακούσια παθήματα της ζωής του – θλίψεις και δοκιμασίες – ως άξια των άθεων έργων του. Όλα τα θλιβερά της πρόσκαιρης ζωής γίνονται ευκαιρία κοινωνίας με τον Κύριο. Κάθε πόνος, που βαστάζεται με ευχαριστία και μετάνοια, εκούσιος η ακούσιος, έχει αιώνια αξία. «Ει γαρ σύμφυτοι γεγόναμεν τω ομοιώματι του θανάτου Αυτού, αλλά και της Αναστάσεως γενόμεθα»[58]. Με τα παθήματα ο πιστός γνωρίζει εμπειρικά τον παθητό σε αυτόν τον κόσμο Χριστό και εισάγεται στην άφθαρτη Παρουσία Του, που τον ζωογονεί για την αιωνιότητα.

    Ο Κύριος γεμίζει την καρδιά του μετανοούντος με τα δόματα της χρηστότητάς Του. Γίνεται για αυτόν ζωή, χαρά, άφθαρτη παράκληση, Ανάσταση. Έτσι, ο άνθρωπος παρηγορημένος από τη μετάνοια δεν ζητά πλέον ψευδοστηρίγματα σε αυτό τον μάταιο κόσμο, αλλά προσηλώνει το βλέμμα του στον Ουρανό[59], όπου έχει ρίξει την άγκυρά του[60]. Μέσα από τον κόπο της μετανοίας γεύθηκε και γνώρισε πόσο χρηστός είναι ο Κύριος[61], πόσο απερίγραπτη η γλυκύτητα της παρουσίας Του, πόσο ακατάληπτη η ειρήνη Του, και πόσο θαυμαστές οι επαγγελίες και οι υποσχέσεις Του. Ο Κύριος για τον άνθρωπο αυτόν ήρθε, έρχεται συνεχώς στην καρδιά του και πάλι θα έρθει, ως ο γνωστός και ηγαπημένος Νυμφίος. Πλέον ο άνθρωπος είτε ζει είτε πεθαίνει ανήκει στον Αιώνιο Θεό.

    Όταν ο άνθρωπος εκπληρώσει τέλεια και ελεύθερα τον εαυτό του στο επίπεδο της αιωνιότητας με τα παθήματα της μετανοίας, ο Ουράνιος Πατέρας τον δέχεται και τον τιμά με την «αιώνιον κληρονομίαν παντός ο,τι Ούτος έχει». Τότε γίνεται ασάλευτος στην πιστότητά του και η καρδιά του καθίσταται μόνιμο κατοικητήριο «του Πυρός της Πατρικής Αγάπης»[62]. Βέβαια, το πλήρωμα της χριστοειδούς ζωής είναι ανεπίτευκτο πάνω στη γη, μέσα στο ασθενικό και φθαρτό σώμα. Ο πιστός θα το κληρονομήσει στον μέλλοντα αιώνα, μετά την ανάσταση των σωμάτων, όταν ο Χριστός θα γίνει αμετάθετα γι’ αυτόν η «τα πάντα και εν πάσι» κληρονομιά[63].

    Μέσα από τον άδη της μετανοίας η Θεία αγάπη κατέχει ολοκληρωτικά την καρδιά του ανθρώπου και η αιωνιότητα τον εναγκαλίζεται. Με άλλα λόγια, «ο άνθρωπος, έχοντας αναγεννηθεί με μια τέτοια προσευχή, εισέρχεται μέσα από τον ζωοποιό πόνο στην ενεργό αίσθηση της αναστάσεως της ψυχής του. Διαβλέπει καθαρά ότι ο ”Χριστός εγερθείς εκ νεκρών ουκέτι αποθνήσκει, θάνατος Αυτού ουκέτι κυριεύει“ (Ρωμ. στ’ 9)»[64]. Γνωρίζει πλέον ο άνθρωπος στο βάθος της καρδιάς του ότι η νίκη του Χριστού στην αιωνιότητα είναι βέβαιη και αυτός, ο ταπεινός, αμαρτωλός και έσχατος πάντων, μέσω της ζωοποιού χάριτος της μετανοίας, θα συμβασιλεύει μαζί Του ως υιός και κληρονόμος του Αιωνίου Πατρός εις τους αιώνας.

  5. Πάλι στη φάτνη σε θωρώ! Ήλθες ξανά κοντά μας,
    δεν σε φοβίζει η άρνηση κι η κρύα η καρδιά μας;

    Ο κόσμος αν ταράζεται κι αν ζει με αφροσύνη,
    εσύ είσαι πράος, ταπεινός, γεμάτος καλοσύνη.

    Συγχώρεσέ μας Ιησού, μας πνίξανε τα πάθη
    και η ζωή μας γέμισε παρεκτροπές και λάθη.

    Αρρώστιες και προβλήματα, θλίψεις και στεναχώριες,
    μες στην ψυχή μας, Κύριε, υψώνονται πελώριες.

    Η φτώχεια και τα βάσανα, τα μίση και οι κακίες,
    οι ζήλιες, οι ψυχρότητες, γκρίνιες, καχυποψίες,

    το σπίτι μας ταλαιπωρούν, πικραίνουν την ψυχή μας,
    ταράσσουν την γαλήνη μας, στενεύουν τη ζωή μας.

    Η κρίση με πολλές μορφές εισβάλει στη ζωή μας
    και δοκιμάζεται σκληρά η όποια αντοχή μας.

    Σε σένα καταφεύγουμε τον Ύψιστο Θεό μας
    και σε καλούμε ταπεινά να ‘ρθεις στο σπιτικό μας.

    Στις δύσκολες αυτές στιγμές, στις ώρες της οδύνης,
    έλα κοντά μας Κύριε, μόνους μη μας αφήνεις.

    Έλα κοντά μας Ιησού, το σπίτι μας να σώσεις,
    τη θεϊκή ειρήνη σου σε όλους μας να δώσεις.

    Χριστέ μου έλα, μην αργείς, γέμισε την καρδιά μας,
    Άπλωσε τ’ άγιο χέρι σου, φώτισε τα παιδιά μας.

    Σωφρόνισε τ’ ανδρόγυνα, συγκράτησε τους γέρους,
    διάλυσε σαν τον καπνό μεθόδους ανιέρους.

    Έλα κοντά μας Κύριε, σήμερα, μην αργήσεις,
    στις πονεμένες μας καρδιές το βάλσαμο να χύσεις.

    Τώρα στην άγια σου γιορτή, μην μας περιφρονήσεις,
    και τα πολλά τα λάθη μας, να μας τα συγχωρήσεις.

    Διάλυσε τα σύννεφα που σκιάζουν την ψυχή μας
    και με τ’ αστέρι το λαμπρό φώτισε τη ζωή μας.

    Αρχιμ. Δαμασκηνός Ζαχαράκης
    Ηγούμενος Ιεράς Μονής Αγάθωνος

  6. Μεγαλοδύναμε, σ’ ευχαριστώ για όλα… για όλα τα καλά που έχω, αλλά και για όλα όσα δεν έχω. Γιατί ο μόνος που γνωρίζει καλύτερα τι πρέπει να έχω και τι όχι, είσαι εσύ. Και γω πιστεύω σε σένα, στη δύναμη σου, στη δικαιοσύνη σου, στη αγιότητα σου. Σ’ ευχαριστώ που έχω όλους τους αγαπημένους μου κοντά μου, που έχω τη υγεία μου, που ξυπνώ κάθε πρωί και μπορώ να δω τον ήλιο, που περπατώ και μπορώ να νιώσω το αεράκι στο πρόσωπό μου, που μπορώ να χαμογελώ στους ανθρώπους.
    Συγχώρεσε σε παρακαλώ όλες τις αμαρτίες μου, και κράτα ακλόνητη την πίστη μου σε σένα, βοήθησε με να περπατώ πάντα στο σωστό δρόμο, να μην αδικώ, να μην πληγώνω και να μην βλάπτω άλλους ανθρώπους.
    Θέλω σε παρακαλώ να έχω τη γαλήνη και τη δύναμη να δέχομαι ότι δεν μπορώ να αλλάξω, το κουράγιο και τη θέληση να αλλάζω αυτά που μπορώ, και τη σοφία να γνωρίζω τη διαφορά.
    Βοήθησε με στα βήματα που κάνω, και φώτισε με να ακολουθήσω το σωστό δρόμο για να φτάσω εκεί που θέλω. Άκου σε παρακαλώ τις παρακλήσεις μου, και μάθε με να αναγνωρίζω τα σημάδια που μου στέλνεις.
    Βοήθησε με να μην παραπονιέμαι και να μην αγανακτώ κάθε φορά που δεν μου δίνεις κάτι που σου ζητώ, και να χω πάντα στο μυαλό μου πως κάθε φορά που μου λες ΝΑΙ με δοκιμάζεις, και κάθε φορά που μου λες ΟΧΙ με προστατεύεις.
    Σ’ ευχαριστώ για όλα.

  7. * Οτιδήποτε μοιράζεις στην ζωή σου, επιστρέφεται. Γι’ αυτό πρόσεξε τι μοιράζεις!

    * Ποτέ μην αφήνεις την ευκαιρία να πεις μια ενθαρρυντική κουβέντα για κάποιον ή σε κάποιον

    * Έχουμε δύο αυτιά και ένα στόμα, και με αυτήν την αναλογία πρέπει να τα χρησιμοποιούμε!

    * Πιθανόν το μεγαλύτερο από όλα τα λάθη σου, είναι να μην γνωρίζεις κανένα!

    * Κανένας άντρας και καμία γυναίκα δεν αξίζει τα δάκρυά σου. Ο μόνος που τα αξίζει, δεν θα σε κάνει ποτέ να κλάψεις.

    * Η ευτυχία δημιουργεί φίλους. Η δυστυχία τους δοκιμάζει !

    * Μπορείς να καταλάβεις την ποιότητα ενός ανθρώπου αν παρατηρήσεις πως συμπεριφέρεται σε αυτούς που δεν έχουν τίποτα να του προσφέρουν !

    * Όποιος αγαπά το τριαντάφυλλο, αγαπά και τα αγκάθια του.

    * Δυνατός άνθρωπος, είναι αυτός που όταν σηκώνεται όρθιος, η σκιά του καλύπτει τα προβλήματα του.

    * Σ’ αυτήν την ζωή οι περισσότεροι από εμάς σκαρφαλώνουν τις ευθείες, ενώ ορισμένοι περιπατούν στις ανηφόρες !

    * Το ιδιαίτερο χαρακτηριστικό των ανόητων είναι ότι προσέχουν τα σφάλματα των άλλων και δεν βλέπουν τα δικά τους.

  8. * Ζήσε σαν να ήταν να πεθάνεις αύριο. Μάθε σαν να ήταν να ζήσεις για πάντα.

    * Δεν υπάρχει μεγαλοφυΐα χωρίς κάποια δόση τρέλας.

    * Η τύχη τρέμει τον γενναίο και τρομοκρατεί τον δειλό.

    * Οι άνθρωποι νομίζουν πως ξέρουν τι είναι απόλαυση, ενώ στην πραγματικότητα ξεριζώνουν τα φτερά τους για χάρη μιας αυταπάτης .

    * Ο γενναίος άνθρωπος συνήθως υποφέρει χωρίς να παραπονιέται, ενώ ο αδύναμος παραπονιέται χωρίς να υποφέρει.

    * Δεν υπάρχει τόσο ταπεινωτική απάντηση, όσο η περιφρονητική σιωπή .

    * Η συκοφαντία συνήθως χτυπάει τους άξιους ανθρώπους, όπως τα σκουλήκια ρίχνονται επάνω στα καλύτερα φρούτα.

    * Οι κακοί άνθρωποι μοιάζουν με τις μύγες που σέρνονται πάνω από το ανθρώπινο σώμα και ασχολούνται μόνο με τις πληγές του.

    * Τέχνη δεν είναι να απεικονίζουμε τα ωραία πράγματα, αλλά να απεικονίζουμε ωραία τα πράγματα .

  9. * Η ευτυχία είναι ένα άρωμα. Δε μπορείς να ραντίσεις τους άλλους χωρίς να πέσουν μερικές σταγόνες πάνω σου.

    * Η ικανότητα να συγχωρέσει είναι η ιδιότητα του δυνατού. Η αδύναμοι ποτέ δεν συγχωρούνε.

    * Ο απαισιόδοξος βλέπει δυσκολίες σε κάθε ευκαιρία και ο αισιόδοξος βλέπει ευκαιρίες σε κάθε δυσκολία.

    * Είναι προτιμότερο να αξίζεις τιμές και να μην τις έχεις παρά να τις έχεις και να μην τις αξίζεις.

    * Εάν μια φορά λυπηθείς που δε μίλησες, εκατό φορές θα μετανιώσεις πως δεν έμεινες σιωπηλός .

    * Την καλή διάθεσή σου πρέπει να δημιουργείς ο ίδιος, την κακή θα την εξασφαλίσουν οι άλλοι.

    * Από τους ανθρώπους δεν λείπει η δύναμη, λείπει η θέληση.

    * Εάν δεν ειπώθηκαν οι αντίθετες γνώμες τότε πως θα διαλέξετε την καλύτερη.

    * H κούραση κάνει να νιώθουμε τη χαρά που δίνει η ανάπαυση.

  10. ΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΕ ΣΤΑΜΑΤΑ ΤΙΣ ΠΑΠΑΡΙΕΣ ΜΟΝΟ ΖΗΜΙΑ ΚΑΝΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ ΤΙΠΟΤΑ ΑΛΛΟ ΔΕΝ ΣΟΥ ΛΕΩ. ΖΗΜΙΑ ΚΑΙ ΑΠΟΜΑΚΡΥΝΕΙΣ ΤΟΝ ΝΕΟ ΚΟΣΜΟ ΕΙΔΙΚΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ. ΦΥΓΕ ΠΗΓΑΙΝΕ ΑΛΛΟΥ ΔΕΝ ΕΧΕΙΣ ΘΕΣΗ ΕΔΩ ΜΕΣΑ. ΣΤΗΝ ΑΡΧΗ ΜΕ ΠΡΟΚΑΛΥΜΑ ΤΗΝ ΚΑΠΟΤΑ ΤΩΝ ΜΟΥΣΚΩΝ ΣΧΟΛΕΙΩΝ ΚΑΙ ΠΑΡΑΡΟΑΡΚΙΔΙΕΣ ΞΕΚΙΝΗΣΕΣ ΑΛΛΑ ΕΣΥ ΔΕΝ ΠΑΣ ΚΑΛΑ …ΔΕΝ ΣΤΕΚΟΥΝ ΤΑ ΜΥΑΛΑ ΣΟΥ ΣΤΗΝ ΘΕΣΗ ΤΟΥΣ. ΕΙΜΑΙ ΧΡΙΣΤΑΙΝΟΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΑΛΛΑ ΕΣΥ ΔΕΝ ΤΡΩΓΕΣΑΙ. ΦΥΓΕ ΑΠΟ ΕΔΩ ΜΕΣΑ ΦΤΑΝΕΙ ΑΡΚΕΤΑ.

  11. ΕΝΑ ΑΚΟΜΗ ΤΕΛΕΙΟ ΑΡΘΡΟ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΥΜΝΟΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΧΡΙΣΤΟ
    ΜΑΣ.

    Ο ΠΑΝΙΚΟΣ ΣΟΥ ΕΙΝΑΙ ΟΛΟΦΑΝΕΡΟΣ, ΠΡΟΔΟΤΗ ΣΧΟΛΙΑΣΤΗ.
    ΔΕΝ ΦΤΑΝΕΙ ΠΟΥ ΕΙΣΑΙ ΠΡΟΔΟΤΗΣ ΑΛΛΑ ΕΙΣΑΙ ΚΑΙ
    ΚΑΡΑΓΕΛΟΙΟΔΕΣΤΑΤΟΣ, ΓΙΑΤΙ ΝΟΜΙΖΕΙΣ ΟΤΙ ΕΜΕΙΣ ΟΙ
    ΥΠΟΛΟΙΠΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΕΙΜΑΣΤΕ ΜΗΔΕΝΙΚΑ ΣΑΝ ΕΣΕΝΑ ΚΑΙ
    ΔΕΝ ΕΧΟΥΜΕ ΠΑΙΔΕΙΑ ΝΑ ΚΡΙΝΟΥΜΕ.

    ΣΕ ΠΙΑΝΕΙ ΠΑΝΙΚΟΣ ΕΣΕΝΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΝΕΑ ΤΑΞΗ ΠΡΑΓΜΑΤΩΝ
    ΓΙΑΤΙ Ο ΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ Ο ΕΛΛΗΝΑΡΑΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΕΙ ΑΛΗΘΙΝΟΥΣ
    ΕΛΛΗΝΕΣ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΑ ΑΡΘΡΑ ΤΟΥ, ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΟΔΗΓΕΙ
    ΣΤΗΝ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ, ΤΑ ΜΟΥΣΙΚΑ ΣΧΟΛΕΙΑ ΤΟ ΠΑΓΚΡΑΤΙΟ
    ΚΑΙ ΤΗΝ ΓΝΩΣΗ ΤΗΣ ΕΛΛΉΝΙΚΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ.

    ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΣΕ ΚΑΝΕΙ ΝΑ ΤΡΕΜΕΙΣ ΠΡΟΔΟΤΗ ΘΡΑΣΥΔΕΙΛΕ
    ΡΑΓΙΑ.

    ΟΜΩΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΟ ΤΑ ΠΡΟΑΝΑΦΕΡΟΜΕΝΑ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΟΤΙ
    Ο ΓΙΙΑΝΟΠΟΥΛΟΣ ΖΗΤΑ ΤΗΝ ΕΦΑΡΜΟΓΗ ΤΟΥ ΑΡΘΡΟΥ 120
    ΠΑΡΑΓΡΑΦΟΣ 4 ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ, ΤΗΝ ΑΛΛΑΓΗ
    ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΕΥΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΤΩΝ ΚΟΜΜΑΤΩΝ.

    ΓΙΑ ΑΥΤΟ ΚΑΘΕ ΒΡΑΔΥ ΣΚΟΥΖΕΙΣ ΡΕ ΑΓΡΑΑΜΜΑΤΟ
    ΣΚΟΥΛΗΚΙ ΠΟΥ ΘΕΣ ΝΑ ΠΑΡΙΣΤΑΝΕΙΣ ΚΑΙ ΤΟΝ
    "ΧΡΙΣΤΙΑΝΟ"

    ΕΛΛΗΝΕΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ ΔΕΙΤΕ ΠΩΣ ΚΑΝΕΙ ΑΥΤΟ ΕΔΩ ΤΟ
    ΜΗΔΕΝΙΚΟ ΓΙΑ ΝΑ ΔΕΙΤΕ ΓΙΑ ΠΟΛΛΣΤΗ ΦΟΡΑ ΤΗΝ
    ΑΝΕΚΤΙΜΗΤΗ ΠΡΟΣΦΟΡΑ ΤΟΥ ΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΥ
    ΣΑΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΕΘΝΟΣ.

    ΕΣΥ ΔΕΝ ΕΙΣΑΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΣ, ΕΙΣΑΙ ΑΓΡΑΜΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΠΡΑΚΤΟΡΑΣ ΤΩΝ
    ΕΒΡΑΙΩΝ. ΜΗΝ ΠΕΡΝΑΣ ΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ ΓΙΑ ΧΑΖΟΥΣ ΤΟΥΡΚΟΣΠΟΡΕ.

    ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΕΙΝΑΙ ΥΜΝΟΣ ΣΤΟΝ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟ ΚΑΙ ΟΛΟΙ ΟΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΙ
    ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ ΣΜΦΩΝΟΥΝ ΜΕ ΤΟΝ ΚΥΡΙΟ ΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟ.

Comments are closed.