Περιπτώσεις μη εφαρμογής του Συντάγματος, από το ίδιο το Κράτος.

Γράφει ο Χρήστος Ηλ.Τσίχλης Δικηγόρος Αθηνών   

      .
Οι προσπάθειες για την σύνταξη κοινού Ευρωπαϊκού Συντάγματος, δεν ευοδώθηκαν και έτσι ισχύει το Σύνταγμα του κάθε κράτους μέλους. Σε περίπτωση παραβίασης διατάξεων του Συντάγματος, πολίτης ή φορέας δύναται να προσφύγει στο Συμβούλιο της Επικρατείας και στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων. Για προσωπική υπόθεση παραβίασης του Συντάγματος, πολίτης μπορεί να καταγγείλει το γεγονός και στον  Εισαγγελέα. Κατά πολλούς νομικούς, το πρώτο Μνημόνιο του 2011, είναι Αντισυνταγματικό, ως προς την διάταξη που υφίσταται παραχώρηση εθνικής κυριαρχίας      προς την Τρό’ικα (ΤΑ’Ι’ΠΕΔ),    χωρίς να ψηφιστεί από 180 και άνω Βουλευτές. Το Σύνταγμα αποτελεί τον υπέρτατο θεμελιώδη νόμο του κράτους.
Καθίσταται επιτακτική η ανάγκη αναθεώρησης του Συντάγματος,ως υπέρτατου θεμελιώδη νόμου του κράτους,για την προσαρμογή του,στην σημερινή εποχή. Χαρακτηριστικό παράδειγμα,το επαίσχυντο και ντροπιαστικό άρθρο 86 του Συντάγματος,περί ποινικής ευθύνης μελών της Κυβέρνησης, που αναθεωρήθηκε πρόσφατα (ενώ θα έπρεπε να μην υπήρχε ποτέ). Η Βουλή μπορεί να ασκήσει την αρμοδιοτητά της για δίωξη,μόνον μέχρι το πέρας της δέυτερης τακτικής συνόδου της βουλευτικής περιόδου,που αρχίζει μετά την τέλεση του αδικήματος. Γεννάται όμως,ζήτημα ΕΦΑΡΜΟΓΗΣ και ερμηνείας διατάξεων του Συντάγματος.
 Όπως αναφέρει το Άρθρο 28 του Συντάγματος, για να γίνουν αποδεκτοί περιορισμοί ως προς την άσκηση της εθνικής κυριαρχίας, χρειάζεται η απόλυτη πλειοψηφία του όλου αριθμού των βουλευτών, ενώ απαραίτητη προϋπίθεση είναι να μη θίγονται τα δικαιώματα του ανθρώπου και οι βάσεις του δημοκρατικού πολιτεύματος. Το άρθρο 28 αποτέλεσε θεμέλιο για τη συμμετοχή της Χώρας στις διαδικασίες της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης όμως επουδενί δε μπορεί να θεωρηθεί ότι ο έλεγχος που ασκείται σήμερα είναι σύμφωνος με τις επιταγές του Συντάγματος. Όμως,υπήρξε σαφέστατη παραβίαση του άρθρου αυτού,με την παραχώρηση δημοσίων εκτάσεων για 99 χρόνια και με την εποπτεία για βασικά εσωτερικά μας θέματα,από ξένους παράγοντες,με βάση τα μνημόνια.
 Άλλο χαρακτηριστικό παράδειγμα,τα άρθρα 26 και 87 του Συντάγματος.Αναφέρονται στην ανεξαρτησία της Δικαιοσύνης.Ωστόσο,συγκεκριμένες μεταθέσεις και προαγωγές δικαστών,καθορίζονται με απόφαση της εκάστοτε κυβέρνησης. Πολλές είναι και οι καταγγελίες δικαστών,για πολιτικές παρεμβάσεις στο έργο των ανεξάρτητων δικαστών.Παρεμβάσεις που αμαυρώνουν την εικόνα της ανεξάρτητης δικαιοσύνης και μόνο προβλήματα δημιουργούν στην λειτουργία της.Οι νόμοι που υποχρεούνται να εφαρμόσουν οι δικαστές,ψηφίζονται από τους βουλευτές στο Ελληνικό Κοινοβούλιο.
 Επιπλέον,το άρθρο 95 παρ. 5 του Συντάγματος,αναφέρει ότι η δημόσια διοίκηση έχει υποχρέωση να συμμορφώνεται στις δικαστικές αποφάσεις. Όμως,στην Ελλάδα δεν υφίσταται Συνταγματικό Δικαστήριο και απαιτείται προηγούμενη πράξη της δημόσιας διοίκησης,προκειμένου να εφαρμοσθεί μία δικαστική απόφαση.Η πράξη αυτή της δημόσιας διοίκησης,καθυστερεί υπερβολικά,επικαλούμενη ως αιτιολογία καθυστέρησης,συνήθως την έλλειψη πόρων,για την εφαρμογή της δικαστικής απόφασης. Οι διατάξεις του Συντάγματος που αναθεωρήθηκαν από την παρούσα Βουλή (μετά την συνταγματική διαδικασία που ξεκίνησε η προηγούμενη Βουλή), ήταν ελάχιστες και δεν υπήρξαν πολλές ουσιαστικές τροποποιήσεις με κοινωνικό περιεχόμενο.
 Παρόλα αυτά,η πρόταση της προηγούμενης κυβέρνησης για την αναθεώρηση του Συντάγματος, κινήθηκε προς τη σωστή κατέυθυνση ως προς τα κάτωθι:
 – Προτάθηκε η κατάργηση της παρ. 3 του άρθρου 86 και ποινική δίωξη κατά υπουργού θα μπορεί να ασκηθεί οποτεδήποτε εντός του χρόνου παραγραφής του αδικήματος. Ό,τι δηλαδή ισχύει για όλους τους πολίτες.
 – Προτάθηκε η προηγούμενη άδεια της Βουλής περιορίζεται μόνο στα αδικήματα που σχετίζονται άμεσα με την άσκηση των καθηκόντων του βουλευτή, ενώ καταργείται για όλα τα υπόλοιπα αδικήματα, για τα οποία θα ισχύει για τους βουλευτές ό,τι ακριβώς και για όλους τους πολίτες. Επίσης καταργείται η διάταξη σύμφωνα με την οποία η άδεια θεωρείται ότι δεν δόθηκε, αν η Βουλή δεν αποφανθεί μέσα σε τρεις μήνες.
– Προτάθηκε, αλλά δεν εγκρίθηκε πλαφόν τρείς θητείες στους βουλευτές.Στις οποίες πάντως δεν θα συνυπολογίζονται βουλευτικές περίοδοι με διάρκεια μικρότερη των 2/3 της πλήρους διάρκειας της βουλευτικής περιόδου, δηλαδή μικρότερη των τριάντα δύο μηνών. Από το κώλυμα εξαιρούνται οι πρόεδροι κοινοβουλευτικών ομάδων και όσοι έχουν διατελέσει πρωθυπουργοί.
 – Προτάθηκε να προκηρύσσεται δημοψήφισμα με πρωτοβουλία πολιτών,για κρίσιμα εθνικά θέματα μετά από αίτηση πεντακοσίων χιλιάδων πολιτών που έχουν το εκλογικό δικαίωμα ή για ψηφισμένα νομοσχέδια που ρυθμίζουν σοβαρό κοινωνικό ζήτημα, εκτός από τα δημοσιονομικά, μετά από αίτηση ενός εκατομμυρίου πολιτών.
 – Προτάθηκε να καθιερώνεται,εποικοδομητική ψήφος δυσπιστίας, σύμφωνα με την οποία η πρόταση δυσπιστίας κατά της κυβέρνησης θα πρέπει υποχρεωτικά να συνοδεύεται από την πρόταση για διορισμό νέου πρωθυπουργού.
 – Προτάθηκε να Καθιερώνεται αμοιβή ίση με την αξία της εργασίας.Κατοχυρώνονται οι συλλογικές διαπραγματέυσεις,με καθορισμό ελάχιστου μισθού.Κατοχυρώνεται  συνταγματικά η αρχή της ευνοϊκότερης ρύθμισης, δηλαδή ότι σε περίπτωση σύγκρουσης ή σώρευσης συλλογικών ρυθμίσεων ή νομοθετικών ή κανονιστικών πράξεων ισχύει η αρχή της εύνοιας. Απαγορέυεται η επίταξη υπηρεσιών.
 – Προτάθηκε τα βασικά κοινωνικά αγαθά, όπως το νερό και η ηλεκτρική ενέργεια, και τα δίκτυα διανομής τους υπόκεινται σε καθεστώς δημόσιας υπηρεσίας και τελούν σε δημόσιο έλεγχο. Αναγνωρίζεται ρητά ως κοινωνικό δικαίωμα (και όχι απλά ως κρατική υποχρέωση μέριμνας) το δικαίωμα στην υγεία, από το οποίο απορρέει η υποχρέωση του κράτους να παρέχει καθολική πρόσβαση σε αποτελεσματικές παροχές υγείας, και κατοχυρώνεται συνταγματικά το Εθνικό Σύστημα Υγείας, μέσω του οποίου παρέχονται οι παροχές αυτές. Κατοχυρώνεται ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα.