Γενοκτονία

«Τελειωμένα». Ποίημα του Κ. Καβάφη

Μέσα στον φόβο και στες υποψίες,
με ταραγμένο νου και τρομαγμένα μάτια,
λυώνουμε και σχεδιάζουμε το πώς να κάμουμε
για ν’ αποφύγουμε τον βέβαιο
τον κίνδυνο που έτσι φρικτά μας απειλεί.
Κι όμως λανθάνουμε, δεν είν’ αυτός στον δρόμο•
ψεύτικα ήσαν τα μηνύματα
(ή δεν τ’ ακούσαμε, ή δεν τα νοιώσαμε καλά).
Άλλη καταστροφή, που δεν την φανταζόμεθαν,
εξαφνική, ραγδαία πέφτει επάνω μας,
κι ανέτοιμους – πού πια καιρός – μας συνεπαίρνει.

Μόνο ο ποιητής με την ενορατική του ικανότητα διαβλέπει τους κινδύνους που ούτε η κυβέρνηση, ούτε η αντιπολίτευση, ούτε τα άλλα κόμματα, αλλά ούτε και η πλειοψηφία των Ελλήνων πολιτών έχει συνειδητοποιήσει κι έτσι, όπως λέει ο ποιητής μας βρίσκει παντελώς «ανέτοιμους».
Εδώ πρόκειται για μια προσπάθεια της Τουρκίας να γενοκτονήσει τους Έλληνες σε καιρό ειρήνης, όπως έκανε το 1914 -1923, αλλά αυτήν την φορά με άλλα μέσα και με άλλους τρόπους και η ελληνική κυβέρνηση μιλάει ακόμα για Μέτρα Οικοδόμησης Εμπιστοσύνης με έναν εχθρό που επιδιώκει τον αφανισμό της Ελλάδας και ενισχύεται από την Γερμανία και τους άλλους «άσπονδους φίλους και συμμάχους μας», οι οποίοι μας εγκαταλείπουν στο έλεος του Ερντογάν.
Σύμφωνα με το άρθρο 2 της Σύμβασης για την Πρόληψη και Καταστολή Εγκλημάτων Γενοκτονίας, η Γενοκτονία ορίζεται ως
” …οποιαδήποτε από τις παρακάτω πράξεις με στόχο τον μερικό ή ολικό αφανισμό μιας φυλετικής, εθνικής ή θρησκευτικής ομάδας, όπως:
Θανάτωση των μελών της ομάδας
Πρόκληση σοβαρής σωματικής ή ψυχικής βλάβης σε μέλη της ομάδας
Σκόπιμη επιβολή συνθηκών ζωής με στόχο το φυσικό αφανισμό, ολικό ή μερικό, μελών της ομάδας
Επιβολή μέτρων που αποσκοπούν στην παρεμπόδιση γεννήσεων εντός της ομάδας
Δια της βίας μεταφορά ανήλικων μελών της ομάδας σε κάποια άλλη.”
Ο βίαιος εποικισμός της Ελλάδας που επιχειρείται από μέρους της Τουρκίας με την ανοχή των «άσπονδων φίλων και συμμάχων μας», κυρίως Γερμανών, περιλαμβάνει ορισμένα κριτήρια γενοκτονίας όπως κυρίως τα σημεία 2,3 της σύμβασης.