Ο ΚΟΜΠΑΣΜΟΣ ΤΟΥ ΠΟΝΗΡΟΥ ΚΑΙ Η ΠΙΚΡΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ
ΘΛΙΨΗ ΚΑΙ ΠΑΡΑΠΟΝΟ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΜΑΣ, ΔΙΑ ΤΟΥ ΓΕΡΟΝΤΟΣ, ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΟΣΤΑΣΙΑ ΠΟΥ ΚΡΑΤΑΕΙ ΤΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΜΑΚΡΙΑ ΤΟΥ
ΜΕΓΑ ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΤΡΙΑΔΟΣ
+++
Γράψε παιδί Μου, γράψε,
τον λόγο που θα πω, μιλώ
ο Τρισυπόστατος και Άγιος Θεός,
κλάψε κι εσύ μαζί Μου,
για ό,τι θα σου πω.
Ο πόνος Μου μεγάλος,
που νοιώθω ο Θεός,
χάνονται τα παιδιά Μου,
τα παίρνει ο εχθρός.
Βέβαια είναι ανίσχυρος,
δύναμη δεν έχει μία,
έχει πολύ εγωισμό
και άπειρη κακία.
Είναι αυτός παμπόνηρος,
και τα παραπλανά,
τα βγάζει από τον δρόμο Μου,
και την δική Μου αγκαλιά.
Και όλα αυτά τα δύστυχα,
τα παραπλανημένα,
φεύγουν απ’ την αγκάλη Μου,
και πάνε αυτά χαμένα.
Με την δική τους θέληση
αυτόν ακολουθούνε,
και εξουσία παίρνει αυτός,
στο να καταστραφούνε.
Και χαίρεται ο παγκάκιστος
με κομπασμό καυχιέται:
όλοι εμένα λατρεύουνε,
όλοι με προσκυνούνε,
όλοι εμένα αγαπούν
όλοι με μένα είναι.
Χα! Χα! Τι έχω εγώ,
τώρα για να τους κάνω!
Ω! τι χαρά όλους αυτούς
εγώ θε να ξεκάνω!
Αφού με μένα ήρθανε,
όλοι δικοί μου είναι,
και τώρα την κακία μου
όλοι τους θα γευθούνε.
Όλοι οι πόρνοι, κι ασελγείς
όλοι με εμέ στον αδη,
μέσα στην μαύρη κόλαση,
το φοβερό σκοτάδι.
