Το μεγάλο έγκλημα κατά του έθνους μας

Οι πολιτικοί και τα κόμματα γνωρίζουν όλα τα προβλήματα που απειλούν την ύπαρξη της Ελλάδας, εδώ και καιρό, γνωρίζουν και τον τρόπο με τον οποίον δύνανται να δοθούν λύσεις, αλλά σκοπίμως αδρανούν – κι αυτό δεν αποτελεί τίποτε άλλο παρά άμεση συνέργεια στην απόπειρα εξολόθρευσης του ελληνικού έθνους. Ο βασικός σκοπός της ύπαρξης του ελληνικού κράτους δεν είναι άλλος από την εθνική επιβίωση κι αυτή απειλείται από τη γήρανση του πληθυσμού, τη μετανάστευση των Ελλήνων στο εξωτερικό και την αντικατάσταση του πληθυσμού της πατρίδας μας από αλλοεθνείς και αλλόπιστους λαθρομετανάστες. Η «κυριακάτικη δημοκρατία» αποκαλύπτει σήμερα (εννοεί Κυριακή 5 Ιανουαρίου σελ. 16-17) το πόρισμα για το δημογραφικό, που είχε καταθέσει στη Βουλή το 1993 διακομματική επιτροπή και το οποίο είχε καταγράψει λεπτομερώς και τα αίτια της δημογραφικής κάμψης που είχε ήδη πλήξει τη χώρα, αλλά και τα σημεία που έπρεπε να προσέξει ο πολιτικός κόσμος ώστε να δώσει λύσεις σε αυτό το μείζον θέμα. Οι επισημάνσεις, οι προβλέψεις αλλά και οι διατυπώσεις του πορίσματος παραπέμπουν στο σήμερα κι όχι στο 1993. Συγκεκριμένα, σε ένα σημείο το πόρισμα της διακομματικής επιτροπής αναφέρει: «Με την αθρόα είσοδο λαθρομεταναστών – αλλοδαπών κυρίως μουσουλμάνων από αφρικανοασιατικές χώρες η Ελλάδα μεταβάλλεται σε τόπο υποδοχής μεταναστών που δημιουργούν σοβαρά κοινωνικοοικονομικά προβλήματα, προστριβές στην αγορά εργασίας, αύξηση της εισφοροδιαφυγής με μεγάλες συνέπειες στους ασφαλιστικούς οργανισμούς, αύξηση εγκληματικότητας, διακίνηση ναρκωτικών και δεν μπορούν να προσαρμοστούν προς την ελληνική κοινωνία λόγω του τελείως διαφορετικού πολιτισμού του Ισλάμ, που δεν είναι μόνο θρησκεία, αλλά και τρόπος ζωής». Η απορία που προκαλεί το απόσπασμα από το πόρισμα, που προηγήθηκε, προκαλεί ανατριχίλα: αν το 1993 οι βουλευτές διαπίστωναν «αθρόα είσοδο λαθρομεταναστών – αλλοδαπών κυρίως μουσουλμάνων από αφρικανοασιατικές χώρες» και ότι «η Ελλάδα μεταβάλλεται σε τόπο υποδοχής μεταναστών που δημιουργούν σοβαρά κοινωνικοοικονομικά προβλήματα», τι πρέπει να ειπωθεί σήμερα που ανά ώρα φτάνουν βαποριές ολόκληρες από ισλαμιστές εποίκους; Αν το 1993 είχε σημάνει συναγερμός για την εθνική κυριαρχία που αμφισβητούνταν εμπράκτως από τους λαθρομετανάστες και την ανατροπή της πληθυσμιακής ισορροπίας, τι πρέπει να γίνει σήμερα; Η αποκάλυψη της εφημερίδας μας είναι η ηχηρότερη απάντηση σε όλους όσοι προσπαθούν να αποκοιμίσουν τον ελληνικό λαό και να απομακρύνουν από τη δημόσια θέα αυτό που έρχεται. Φυσικά, όσοι το κάνουν αυτό συνεργούν στο μεγαλύτερο έγκλημα που έχει διαπραχθεί μέχρι σήμερα σε βάρος της πατρίδας και του λαού. Η χώρα μας χάνεται, ο πληθυσμός φθίνει, οι μουσουλμάνοι είναι θέμα χρόνου να καταστούν πλειοψηφία και ο πολιτικός κόσμος προσποιείται ότι δεν συμβαίνει δα τίποτα σπουδαίο… πηγή Ακολουθεί το άρθρο που αναφέρεται στο πόρισμα του 1993. Το 1991 συστάθηκε η πρώτη διακομματική επιτροπή και το 1993 κατέθεσε πόρισμα-σοκ, αλλά οι προτάσεις έμειναν στα συρτάρια Σε ποια μέτρα για τη στήριξη της οικογένειας συμφώνησαν όλες οι παρατάξεις, αλλά έμειναν στα χαρτιά Διαπίστωναν όλοι μαζί εδώ και τρεις δεκαετίες τους κινδύνους του Μεταναστευτικού και αδιαφόρησαν. Συμπληρώνονται σχεδόν τρεις δεκαετίες εγκληματικής αδράνειας της Πολιτείας για το δημογραφικό πρόβλημα. Οι πολιτικοί ταγοί μας είχαν ασχοληθεί με τη βραδυφλεγή βόμβα του Δημογραφικού ήδη από το 1991, οπότε και συστάθηκε η πρώτη διακομματική επιτροπή της Βουλής, που είχε υποβάλει σωρεία προτάσεων για την επίλυση του ζητήματος, οι οποίες ωστόσο αγνοήθηκαν από όλες τις κυβερνήσεις. Αποτέλεσμα, το Δημογραφικό να οξύνεται ολοένα και περισσότερο, η Ελλάδα γερασμένη να αργοπεθαίνει, ενώ και η δεκαετής οικονομική κρίση έχει φέρει την κατάσταση στο μη περαιτέρω. Ορισμένοι, μάλιστα, βρίσκουν την ευκαιρία να μας παρουσιάσουν τους μετανάστες ως λύση, προτείνοντας τη μετεγκατάστασή τους σε κατοικημένες περιοχές και την ένταξή τους στην αγορά εργασίας, ξεκινώντας από τον αγροτικό τομέα. Η αμαρτωλή ιστορία υποβάθμισης και αδιαφορίας του κράτους ξεκινά στις αρχές του ’90, όταν η κατάσταση όσον αφορά το Δημογραφικό ήταν ήδη ανεξέλεγκτη. Τότε, το 1991, πριν από 29 ολόκληρα χρόνια δηλαδή, συστάθηκε η πρώτη διακομματική επιτροπή έπειτα από πρόταση του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη. Πρόεδρος ορίστηκε ο Βασίλης Σωτηρόπουλος (Ν.Δ.), αντιπρόεδρος ο Βασίλης Γερανίδης (ΠΑΣΟΚ) και γραμματέας ο Μανόλης Δρεττάκης (ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΣ), ενώ συμμετείχαν, μεταξύ άλλων, οι Πέτρος Τατούλης, Θόδωρος Κατσίκης, αλλά και οι Ανδρέας Καραγκούνης, Ντόρα Μπακογιάννη και Φάνη Πάλλη – Πετραλιά, οι οποίοι, ωστόσο, αντικαταστάθηκαν λόγω της ανάληψης υπουργικών καθηκόντων. Η επιτροπή της Βουλής μελέτησε επί δύο χρόνια το πρόβλημα και κατέθεσε τον Φεβρουάριο του 1993 το πόρισμά της, το οποίο και έγινε ομοφώνως δεκτό από τα κόμματα, σε μια σπάνια στιγμή εθνικής σύμπνοιας και ομόνοιας. Αυτό δεν περιλάμβανε μόνο σοκαριστικές διαπιστώσεις, αλλά και συγκεκριμένες προτάσεις και μέτρα για την αποτελεσματική αντιμετώπιση του Δημογραφικού. Απειλή «Στη χώρα μας, στην οποία σήμερα η γεννητικότητα είναι από τις χαμηλότερες στην Ευρώπη, το δημογραφικό πρόβλημα παίρνει τεράστιες εθνικές διαστάσεις, που μπορεί να απειλήσουν την εθνική μας ανεξαρτησία και εδαφική ακεραιότητα» ανέφερε τότε το πόρισμα, με τα κόμματα να συμφωνούν πως στόχος της πληθυσμιακής πολιτικής της χώρας μας πρέπει να είναι η αναστροφή της πτωτικής πορείας των δημογραφικών δεικτών με την κατάλληλη αντιμετώπιση όλων εκείνων των παραγόντων που επενεργούν αρνητικά στη δημογραφική ανάκαμψη. Οπως είχαν διαπιστώσει το 1993 οι βουλευτές, ο δείκτης γεννήσεων ήταν στο 1,4 παιδιά ανά γυναίκα. Επρόκειτο για έναν από τους χαμηλότερους της Ευρώπης και ο πιο χαμηλός των χωρών της Βαλκανικής, ενώ ήταν πολύ κάτω του 2,1, που είναι το όριο ανανέωσης των γενεών. Την ίδια ώρα, ο συντελεστής γεννητικότητας, ο αριθμός, δηλαδή, των γεννήσεων ανά 1.000 κατοίκους, ο οποίος το 1950 ήταν στο 18,37, έπεσε το 1990 στο 10,03. Οσο για τον ακαθάριστο συντελεστή θνησιμότητας, αυξήθηκε μέσα σε τέσσερις δεκαετίες από το 7,24 στο 9,16, σύμφωνα με τους βουλευτές, λόγω της βαθμιαίας γήρανσης του πληθυσμού και παρά τη μείωση της θνησιμότητας σε κάθε ηλικία. Τα κόμματα είχαν σταθεί ιδιαίτερα και στον αριθμό των διαζυγίων, ο οποίος παρουσίαζε μεγάλη αύξηση, καθώς στη δεκαετία του 1960 αντιστοιχούσαν πέντε διαζύγια σε 100 γάμους ετησίως, στο τέλος της δεκαετίας του 1970 έφτασαν στα 10 και στο τέλος της δεκαετίας του 1980 ο αριθμός αυξήθηκε ακόμη περισσότερο και έφθασε στα 13 διαζύγια. «Ο αριθμός αυτός των διαζυγίων αφορά κυρίως τις ηλικίες κάτω του 50ού έτους, ηλικίες που δεν έχουν ολοκληρώσει την αναπαραγωγική περίοδό τους, με δυσμενή δημογραφικά και κοινωνικοοικονομικά επακόλουθα» εξηγούσε τότε το πόρισμα. Επίδομα παιδιού Επιπλέον, μία πρόταση που ακούγεται πολύ επίκαιρη είναι το επίδομα για το τρίτο παιδί να δίνεται έως τα 12 έτη και το ύψος του να αυξηθεί στο 50% του κατώτατου μηνιαίου μισθού, με προοπτική αύξησης. Την ίδια ώρα, η επιτροπή είχε εισηγηθεί οι τρίτεκνες οικογένειες να χαρακτηρίζονται πολύτεκνες, με σκοπό να απολαμβάνουν όλα τα ευεργετήματα που προβλέπονται για τις πολύτεκνες οικογένειες, αλλά και οι πολύτεκνες μητέρες να λαμβάνουν δύο χρόνια άδεια με αποδοχές σε κάθε τοκετό. Είχαν ζητήσει, επίσης, από το τέταρτο παιδί και πάνω να χορηγείται σε οικογένειες με χαμηλά εισοδήματα επίδομα διπλάσιο του προβλεπομένου. Το επίδομα αυτό είχε προταθεί να δίνεται και στο δεύτερο παιδί για τρία χρόνια, όταν το εισόδημα της οικογένειας είναι πολύ χαμηλό. Εξαιρετικό ενδιαφέρον παρουσιάζει και η πρόταση για συγκρότηση σώματος βοηθών μητέρων από εκπαιδευμένες νέες, που θα αναπληρώνουν τις εργαζόμενες μητέρες (παιδιά τεσσάρων, πέντε οικογενειών μαζί). Κίνητρα Μεταξύ των προτάσεων που ακούγονται καταρχήν σωστές και σήμερα ήταν η χορήγηση επιδομάτων σπουδών σε ζευγάρια ως κίνητρο για να τεκνοποιήσουν σε νεαρότερες ηλικίες, αλλά και η καθιέρωση προτεραιότητας συμμετοχής νέων άνεργων γονέων στα αμειβόμενα σεμινάρια επαγγελματικής κατάρτισης. Ειδική μνεία είχε γίνει και στο μεταναστευτικό ζήτημα, σχετικά με το οποίο οι βουλευτές τόνιζαν την αδήριτη ανάγκη αυστηρών ελέγχων για τη νομιμότητα της εισόδου στη χώρα μας και για τη νόμιμη παραμονή και απασχόληση. Η επιτροπή είχε προτείνει και τη συγκρότηση ειδικών εποπτικών οργάνων, τα οποία θα παρακολουθούσαν -εάν είχαν συσταθεί τελικώς και η Πολιτεία δεν είχε αδιαφορήσει- την πορεία του Δημογραφικού. Συγκεκριμένα, είχε αιτηθεί την ίδρυση Εθνικού Συμβουλίου Οικογένειας και Πληθυσμού και τη συγκρότηση μιας μόνιμης διακομματικής επιτροπής της Βουλής για το Δημογραφικό, αλλά και τον ορισμό υφυπουργού στο υπουργείο Οικονομίας για θέματα δημογραφικής πολιτικής. Καθίσταται σαφές πως, αν και έχουν περάσει σχεδόν 28 χρόνια από την ομόφωνη υπερψήφιση του πορίσματος, επί της ουσίας καμία από τις παραπάνω προτάσεις δεν υλοποιήθηκε. Το πόρισμα θα έμεινε μάλλον όλα αυτά τα χρόνια ξεχασμένο σε κάποιο συρτάρι. Οι προτάσεις αυτές, οι περισσότερες από τις οποίες είναι όχι μόνο λογικές, αλλά και εύκολα υλοποιήσιμες, αγνοήθηκαν επιδεικτικά από το σύνολο των κυβερνήσεων που βρέθηκαν στο τιμόνι της χώρας. Αραγε, αν είχαν εφαρμοστεί έστω κάποια από τα παραπάνω μέτρα, το τοπίο θα ήταν ίδιο σήμερα; Ημίμετρα για ένα τεράστιο ζήτημα Η απραξία του κράτους όλα αυτά τα χρόνια για το μείζον εθνικό ζήτημα του Δημογραφικού σοκάρει. Αυτό, όμως, που προκαλεί τρόμο είναι το ενδεχόμενο η αδράνεια αυτή να συνεχιστεί και μελλοντικά. Ομολογουμένως, η Νέα Δημοκρατία έχει προχωρήσει στην υλοποίηση κάποιων μέτρων, όπως, για παράδειγμα, η θέσπιση επιδόματος γέννας ύψους 2.000 ευρώ για κάθε παιδί που γεννιέται, η υπαγωγή των βρεφικών ειδών από ΦΠΑ 24% στο 13% και η κατάργηση του φόρου πολυτελούς διαβίωσης για το εξαθέσιο και άνω επιβατικό Ι.Χ. για τους πολυτέκνους. Αυτά τα μέτρα είναι ένα πρώτο θετικό δείγμα, ωστόσο είναι προφανές ότι δεν αρκούν για να αντιστρέψουν τη διαμορφωθείσα κατάσταση. πηγή

Mine coins – make money: http://bit.ly/money_crypto