ΣΤΟΝ ΚΑΙΡΟ ΤΩΝ ΜΕΓΑΛΩΝ ΘΛΙΨΕΩΝ ΠΟΥ ΕΡΧΟΝΤΑΙ…
ΣΚΕΨΕΙΣ ΚΑΙ ΝΟΕΡΕΣ ΠΡΑΞΕΙΣ ΩΣ ΑΝΤΙΔΟΤΑ ΣΤΗΝ ΤΟΞΙΚΗ ΝΕΑ ΕΠΟΧΗ…
Στον καιρό των μεγάλων θλίψεων που έρχονται θα ωφεληθείς πολύ, αν φέρνεις συχνά στο νου σου τις ακόλουθες σκέψεις, μελετώντας και
αναλύοντάς τες σε βάθος και πλάτος με τον δικό σου τρόπο και λογισμό.
1. Τι ήμασταν πριν γεννηθούμε, πριν καν συλληφθούμε στη μήτρα της μητέρας μας; Δεν είχαμε ούτε σώμα ούτε ψυχή ούτε καμία αίσθηση. Δεν ήμασταν τίποτα! Και το τίποτα, το μηδέν, είναι λιγότερο κι από ένα άχυρο, ένα χορταράκι, έναν κόκκο σκόνης. Γιατί αυτά έχουν ύπαρξη, εμείς όμως πριν από τη σύλληψή μας δεν είχαμε.
2. Ας στοχαστούμε την ευσπλαχνία του Πανάγαθου Θεού, που από το τίποτα μας δημιούργησε “κατ’ εικόνα” Του, δίνοντάς μας όχι μόνο το υπερθαύμαστο ανθρώπινο σώμα, αυτό το θαύμα των θαυμάτων, με την ποικιλία των οργάνων και των λειτουργιών και των αισθήσεων, αλλά και τη μοναδική θεοειδή ψυχή, με το λογικό νου, τη θέληση, τη μνήμη και τις άλλες δυνάμεις.
3. Ας αναλογιστούμε μετά απ’ αυτό, πόση πρέπει να είναι η ευγνωμοσύνη μας σε Κείνον, τον ύψιστο και πανάγαθο Ευεργέτη μας, από τον οποίο πήραμε δωρεάν τόσα χαρίσματα, πόσο χρωστάμε να Τον αγαπάμε, να Τον ευχαριστούμε, να Τον δοξολογούμε, να Τον υπηρετούμε, και πόσο να προσέχουμε, ώστε ποτέ να μην Του φταίξουμε και να μην Τον πικραίνουμε.
4. Ας αναλογιστούμε τώρα την αγνωμοσύνη μας απέναντι στον Πλάστη μας, μιας και κάναμε ακριβώς τα αντίθετα από αυτά που έπρεπε. Αντί να Τον αγαπάμε και να Τον ευχαριστούμε και να Τον υμνούμε και να Τον ευαρεστούμε, εμείς Τον καταφρονήσαμε και Τον εγκαταλείψαμε και Τον λυπήσαμε, προτιμώντας τα πρόσκαιρα πράγματα και τις εφάμαρτες ηδονές.
5. Ας συλλογιστούμε πόσες τιμωρίες θα μας άξιζαν για την αχαριστία μας τούτη και πόσο δίκιο θα είχε ο Κύριος, αν μας στερούσε όλα όσα μας έδωσε, ακόμα και τη ζωή, το μεγαλύτερο δώρο Του. Αυτή η σκέψη, πιο πολύ απ’ λες τις άλλες, θα μας εμπνεύσει θείο φόβο και θα μας βοηθήσει να υπομείνουμε κάθε θλίψη, καθώς θα παραδεχθούμε αναμφίβολα πώς υποφέρουμε λιγότερο απ’ όσο μας πρέπει.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΗΝ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΣΤΟ ΟΙΜΟΣ-ΑΘΗΝΑ
