Η Γυναίκα, η μάγισσα, το απόλυτο θηλυκό, της αρχαιότητας η ωραία Ελένη.

Γράφει η Κέλλυ Ελευθερίου. Φιλόλογος και μέλος της Ταντρικής Γιόγκα.  

Η Ελένη ήταν η πανέμορφη κόρη του Τυνδάρεω. Στα 12 της αποφάσισε να την κλέψει ο πρώτος της εξάδελφος, ο Εναρφόρος. Αν και σώθηκε από τον εξάδελφο της, δεν γλύτωσε όμως απο τον  Θησέα, που την έκλεψε μαζί με τον φίλο του, τον Πειρίθη. Χήροι, καθώς και οι δύο, επιθυμούσαν για γυναίκες τους, κόρες θεών. Έβαλαν λοιπόν σε κλήρο την Ελένη, την κέρδισε ο Θησέας και την πήγε στη μητέρα του την Αίθρα. ¨Ομως Τα αδέλφια της πήγαν με στρατό, στην Αττική ξεκίνησαν έναν αιματηρό πόλεμο, κατέστρεψαν την Αττική, και πήραν πίσω την αδελφή τους, την ωραία Ελένη, και για σκλάβα της, την μητέρα του Θησέα.

Ο πατέρας της Ελένης, από φόβο μην του ξανακλέψουν την όμορφη κόρη. αποφάσισε να την παντρέψει. Έσπευσαν, λοιπόν, στο παλάτι όλοι οι Αχαιοί πρίγκιπες ως υποψήφιοι γαμπροί, εκτός από τον Αχιλλέα που μαθήτευε στον Χείρωνα. Ο Οδυσσέας πρότεινε να διαλέξει μόνη της η Ελένη τον άνδρα της, και οι υπόλοιποι να δώσουν όρκο, ότι αν ποτέ κάποιος βρεθεί να πάρει την Ελένη απο τον άντρα της, όλοι μαζί να ξεπλύνουν την προσβολή. Η Ελένη διάλεξε τον Μενέλαο. ένα Βασιλιά, με αρχοντιά, και αδελφό του Αγαμέμνονα, Ο Μενέλαος ήταν ψηλός, δυνατός, με δύο εξαιρετικά πλεονεκτήματα. Ήταν ο πιο πλούσιος, και ο πιο αφελής! Δέκα χρόνια κράτησε ο ευτυχισμένος γάμος απ τον οποίο απέκτησαν μια κόρη. Την όμορφη Ερμιόνη.

Σε κάποια χρονική στιγμή φτάνει στην Σπάρτη ένας νεαρός πρίγκηπας από το Ίλιον. Ο Πάρις, ήταν γιος του βασιλιά της Τροίας, και πήγε στην Σπάρτη να πάρει το «έπαθλο» που του είχε υποσχεθεί η θεά Αφροδίτη. Κάποια άλλη εκδοχή αναφέρει πως ήρθε να ανταποδώσει την επίσκεψη που του είχε κάνει ο Μενέλαος. Λέγεται πως ο όμορφος Πάρις, αν και  ήταν παντρεμένος με τη νύμφη Οινώνη και είχαν έναν γιο, τους εγκατέλειψε χωρίς δεύτερη σκέψη. Ο Μενέλαος τον υποδέχθηκε με βασιλικές τιμές. Λίγες μέρες αργότερα άφησε εντολή στην Ελένη να «φροντίζει» τον καλεσμένο τους, γιατί ο ίδιος έπρεπε να πάει στην Κρήτη για να παραστεί στην κηδεία του παππού του. Βέβαια άλλη «φροντίδα» είχε στο μυαλό του ο καημένος ο Μενέλαος. Η Ελένη με τον Πάρι έφυγαν νύχτα με τους θησαυρούς του Μενελάου και τις δούλες της Ελένης για την Τροία. Άρα είναι δύσκολο να τεκμηριωθεί ότι ο Πάρις την έκλεψε

.Αρχικά η Ελένη, ερωτεύεται τον Πάρι, όμως εν συνεχεία, τον απεχθάνεται. Είναι όμως φάνερο, ότι περιφρονεί τον Πάρη, γιατί συχνά τον βρίζει ως δειλό και εύχεται τον θάνατό του λέγοντάς του: «Μακάρι να σε είχε σκοτώσει ο άνδρας, που πρώτο μου ήταν ταίρι».

Ο μόνος άνδρας, που την εντυπωσίασε βαθιά και την ξετρέλλανε, φαίνεται πως ήταν ο Έκτορας. Ο ατρόμητος ηγεμόνας,  το πρότυπο του πραγματικού ηγέτη, το αρσενικό, με την ατσάλινη θέληση και την καρδιά λεονταριού, σύμβολο της αρρενωπότητας, της γοητείας, του θάρρους και της ανδρείας. Η λάγνα Ωραία Ελένη συχνά εκλιπαρεί τον Έκτορα «να πάει να καθίσει κοντά της», αλλά εκείνος πάντα αρνείται. Όταν ο Έκτορας σκοτώνεται, εκείνη τον θρηνεί σπαρακτικά, αποκαλώντας τον: «Έκτορα, της καρδιάς μου αγαπημένε», κάτι που ουδέποτε είπε για τον Πάρη η τον Μενέλαο. 

Η Ελένη δεν θέλει να νικήσουν οι Αχαιοί, και ήταν η πρώτη, που αντιλαμβάνεται την θανάσιμη παγίδα του Δούρειου Ίππου, η μόνη που γνωρίζει, ποιοί είναι κρυμμένοι μέσα, στο ξύλινο άλογο. Την νύχτα τρέχει ολομόναχη μπροστά στο παράξενο αφιέρωμα και καλεί έναν- έναν τους αρχηγούς με τα μικρά τους ονόματα, για να τους αποκαλύψει. Αυτή είναι η μόνη σοβαρή μαρτυρία για την αινιγματική προσωπικότητα της Ελένης και για την αινιγματική φυγή της.

Η Ελένη μετά από 10 χρόνια ακόμη ξέρει περίφημα τις αντιδράσεις των συμπατριωτών της, τις ήξερε, όταν έφευγε, και γνωρίζει τώρα ποιοί κρύβονται μέσα στον Δούρειο Ίππο. Αυτό μας βάζει σε σκέψεις για το σατανικό πολιτικό παιχνίδι, που ήταν ικανή να παίξει. Στο τέλος του πολέμου η διπλωμάτισσα Ελένη, που είναι και η νικήτρια, παίρνει το πιο υποταχτικό ύφος, που ταιριάζει σε μία άπιστη σύζυγο, λέγοντας στον Μενέλαο, ότι «ήταν δύσκολο να αντισταθεί στην θέληση των θεών», αφού η Αφροδίτη την έσπρωξε στην αγκαλιά του Πάρη.

Η καλλονή αυτή των Ηρωϊκών Χρόνων, που ενέπνευσε όλους τους ποιητές και τραγωδούς της ανθρωπότητας, αυτή η θεοποιημένη γυναίκα έχει καταφέρει μέχρι σήμερα να ασχολούνται όλοι μόνον με την ερωτική της φύση

Η Ελένη, ήταν πολύ γνωστή μάγισσα-φαρμακεύτρια, και έριχνε μαγικά φίλτρα, στα κρασιά των ξετρελαμένων εραστών της, πριν από τα αχαλίνωτα σεξουαλικά όργια. Είναι πλέον γνωστό, ότι όλες οι μεγάλες μάγισσες τα αρχαία χρόνια, ασκούσαν μεταξύ άλλων και την σεξουαλική μαγεία. Επιδίδονταν με μεγάλη μανία και πάθος, σε οποιαδήποτε παρά φύση, σεξουαλική πράξη, για να υμνήσουν τους δαίμονες,  για να αποκτήσουν, δύναμη και εξουσία.