“Μεθεόρτια Μελαγχολία”

Κώστα  Δημ Χρονόπουλου 
(Αρθρογράφου -Σχολιογράφου)

Μελαγχολικές σκέψεις με την ευκαιρία των εορταστικών εκδηλώσεων για τα 70 χρόνια του ΝΑΤΟ. Αναπόφευκτα θυμηθήκαμε:
Την Ε.Ε Ένωση, στην δημιουργία και μακροημέρευση της οποίας επένδυσαν τόσες προσδοκίες και οράματα οι ευρωπαϊκοί  λαοί.
Την πολυετή κατοχή μέρους της Κύπρου.
Την Ατλαντική Συμμαχία /ΝΑΤΟ των Δυτικών.
Ποιός άραγε -νοήμων και ρεαλιστής άνθρωπος – εκτιμά σήμερα αυτούς τους οργανισμούς , τις συμμαχίες με την απαράδεκτη συμπεριφορά (ιδίως των ισχυρών) μελών τους;
Είναι τόσο απαξιωμένα μορφώματα, που όχι μόνον δεν προσφέρουν ό,τι όφειλαν να προσφέρουν, αλλά επιδεικνύουν προκλητική αδιαφορία σε βαθμό επικινδυνότητας.
Συναγωνίζονται, σε αναποτελεσματικότητα /ανικανότητα, μόνον τους καταγέλαστους οργανισμούς : ΟΗΕ και Συμβούλιο  Ασφαλείας!….
Θα σταθώ στην φιέστα για τα 70 χρόνια του ΝΑΤΟ.
Φωτογραφίες, φορέματα , κουστουμάκια, μπιζού, ανάκτορα, φατσούλες αυτάρεσκες, βλοσυρές ή, και, χαζοχαρούμενες. Όλος αυτός ο γκλαμουράτος εσμός ηγετών (με ή άνευ συζύγων), ηγετίσκων, πυγμαίων /νανωδών αναστημάτων, αλαζόνων και επιβητόρων της εξουσίας χωρών και λαών, ήταν εκεί για να γιορτάσει.
Τι άραγε;
Την κατοχή του 38% της Κύπρου μας; Όχι από τον “εχθρό” κομμουνισμό/ανατολικό κίνδυνο, αλλά από ….”φίλη και σύμμαχο” Τουρκία (!…).
Τι είδους συμμαχία είναι αυτή; Τι δον κιχωτική προσέγγιση την διέπει; Ποιούς (κομμουνιστικούς ανεμόμυλους) κυνηγούν οι μεγαλόσχημοι ισχυροί -ευρωπαίοι και Αμερικανοί – “ηγέτες” της;
Πως ανέχονται την στρατιωτική κατοχή μέρους της Μεγαλονήσσου;
Πως αδιαφορούν όταν ο σαλταρισμένος (sic) Αττίλας απειλεί να προσαρτήσει /καταλάβει και το υπόλοιπο ελεύθερο μέρος της;
Τι θα πει το πρωτόγνωρο -και πρωτόγονο -δόγμα: “Μη επέμβασης σε …. ενδοσυμμαχικές διενέξεις; Ποιοί κοροϊδεύουν ποιούς; 

Και ακόμη: Πως γίνεται ανεκτή η προμήθεια πολεμικού υλικού μέλους /Τουρκία του ΝΑΤΟ από … “εχθρική χώρα” /Ρωσία;
Μήπως για να … δικαιωθεί (επιτέλους;) η ίδρυση και ύπαρξη του ΝΑΤΟ, που συγκροτήθηκε για να αντιμετωπίσει τον εχθρό Ρώσο; Ίσως κάποιοι να σκεφθούν πως άλλαξαν οι καιροί, δεν υπάρχει πλέον κομμουνιστικός κίνδυνος, οι Ρώσοι έγιναν καπιταλιστές. Μια μερίδα των πρώην κομμουνιστών μεταλλάχθηκε ….. αριστεροποιήθηκε. Έγιναν … “Αριστεροί” (γενικώς, αορίστως, ψηφοθηρικώς και υστεροβούλως).
Τι νόημα ύπαρξης έχει το ΝΑΤΟ;  Από ποιούς άραγε μας προστατεύει ; (πέραν από τους κομμουνιστικούς ανεμόμυλους); Τι θετικό προσφέρουν οι α ν ε μ ό μ υ α λ ο ι φαντασμένοι και αδίστακτοι αχρείοι  μεγαλόσχημοι ταγοί του; Καιρός λοιπόν να τελειώνουμε με τις φιέστες, τις αθλιότητες, τις αχρειότητες, τα τιμημένα πιράγχας της διεθνούς πολιτικής σκηνής. Να τερματιστεί το όνειδος της υποκρισίας.
Αρκετά! Οι παρηκμασμένοι σαπισμένοι, διεφθαρμένοι, αδίστακτοι ισχυροί δυτικοί ηγέτες και ο ανατολίτης  σουλτανίσκος  δεν αποτελούν -στην πράξη- φίλους και συμμάχους πλέον-.

ΥΓ Ως Έλληνες οφείλουμε να συνειδητοποιήσουμε την επικινδυνότητα της κατάστασης.
      Να μονοιάσουμε (Σ.Σ Το εθνικό μας Α ε ί ζ η τ ο ύ μ ε ν ο) και να δημιουργήσουμε νέες συμμαχίες. Κοιτώντας ίσως μακρύτερα, προς Άπω Ανατολή μεριά! Μια σκέψη, μια πρόταση υποστηρικτική των εθνικών μας συμφερόντων, που θα πρότεινα να μελετηθεί και (αν συμφωνηθεί) να υλοποιηθεί άμεσα.
      Ο χρόνος πιέζει. Ο Μεμέτης  ισχυροποιείται. Το ΝΑΤΟ δηλώνει πως δεν πρόκειται να αναμιχθεί σε τυχόν σύγκρουση ανάμεσα σε Ελλάδα και Τουρκία (;). Επομένως … οι καιροί ου μενετοί !