ΕΝΑΣ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΟΣ ΑΝΑΛΥΕΙ ΤΙΣ ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΕΣ ΠΑΡΑΜΕΤΡΟΥΣ ΣΕ ΕΝΔΕΧΟΜΕΝΗ ΣΥΡΡΑΞΗ ΜΕ ΤΗΝ ΓΕΙΤΟΝΑ

ΕΛΛΗΝΟΤΟΥΡΚΙΚΕΣ ΣΧΕΣΕΙΣ:  Η ΑΡΧΗ ΤΗΣ ΣΥΝΟΧΗΣ ΤΩΝ ΔΡΑΣΕΩΝ






Του Στέλιου Φενέκου
υποναυάρχου ε.α.

Η Τουρκία με την συμφωνία της με τον Fayez Al Fayez al-Sarraj (αναφέρομαι ονομαστικά γιατί δεν εκπροσωπεί την Λιβύη, αφού δεν έχει
αρμοδιότητα να υπογράψει μία διεθνή συμφωνία), διατήρησε την πρωτοβουλία και την συνοχή στις κινήσεις της και μας έπιασε πάλι απροετοίμαστους.

Η “Αρχή της Πρωτοβουλίας”, για να εφαρμόζεται με επιτυχία, πρέπει να συναρτάται με μία άλλη αρχή, την “Αρχή της Συνοχής των Ενεργειών”.

Θα προσπαθήσουμε να παραθέσουμε συνοπτικά και την “αρχή της πρωτοβουλίας” και της ανάγκης διατήρησής της, συναφώς με την “αρχή της συνοχής” στις προληπτικές, προστατευτικές, αμυντικές και επιθετικές ενέργειές μας σε κάθε ανταγωνιστική μας δράση (ειρήνης, κρίσεως και πολέμου).

Με δεδομένη την θέση που προσωπικά έχω εκφράσει πολλές φορές δημόσια, ότι η Ελλάδα πρέπει να προσπαθεί για να κυριαρχεί σε κάθε μικρή αντιπαράθεση, να επιτυγχάνει κάθε μικρό στόχο και να εκμεταλλεύεται κάθε μικρό η μεγάλο γεγονός και συγκυρία, θα αναδειχθεί γιατί αυτό είναι αναγκαίο με βάση την αρχή της συνοχής των ενεργειών μας.

1. Η ΑΡΧΗ ΤΗΣ ΣΥΝΟΧΗΣ

Βασισμένη στην κοινή αίσθηση της εμπειρίας, η αρχή της συνοχής των ενεργειών μας και των επί μέρους αποτελεσμάτων τους είναι μία από τις παλαιότερες αρχές σε κάθε αντιπαράθεση, σύγκρουση (αλλά και στον πόλεμο).

Σε τακτικό επίπεδο αναφέρεται σαν η “αρχή της επιδίωξης ή εκμετάλλευσης της επιτυχίας” αλλά και κάθε ευτυχούς συγκυρίας. Αυτή η αρχή διακηρύσσει ότι αυτός που έχει κάποιο πλεονέκτημα, που μπορεί να το απόκτησε για έναν ή περισσότερους από τους παρακάτω λόγους,

• λόγω των επιτυχημένων ενεργειών του

• λόγω των λαθών του αντιπάλου

• λόγω ευτυχούς συγκυρίας

• λόγω ατυχούς συγκυρίας του αντιπάλου

πρέπει να το εκμεταλλεύεται, κρατώντας τον αντίπαλο κάτω από αδιάκοπη πίεση, έτσι ώστε να του περιορίσει ή και να του απαγορεύσει ει δυνατόν τις επιλογές αντίδρασης, να τον αποτρέψει από μη επιθυμητές για αυτόν ενέργειες και να του στερήσει τον απαραίτητο χρόνο για να ανασυγκροτηθεί και για να ανακτήσει την ισορροπία του.

Έχει σημασία για την πλευρά που αποκτά ένα τέτοιο πλεονέκτημα, να μην δώσει στον αντίπαλο την ευκαιρία να δημιουργήσει ερείσματα (εσωτερικά και εξωτερικά), ώστε να βελτιώσει/ανανεώσει την αντίδρασή του άμεσα αλλά και αργότερα.

Αντίστροφα, πρέπει να γίνεται προσπάθεια από την βαλλόμενη πλευρά, για διακοπή της συνοχής των ενεργειών αυτού που έχει την πρωτοβουλία, γιατί η βαλλόμενη πλευρά έχει κάθε συμφέρον να απεμπλακεί (ακόμη και με υποχώρηση εάν είναι ή νοιώθει αδύναμη), αναζητώντας παύση των επιθετικών ενεργειών του αντιπάλου της με τεχνάσματα, καταλυτικές παρεμβάσεις τρίτων, είτε με παρατεταμένες διαπραγματεύσεις, επιδιώκοντας να ανασυγκροτηθεί ώστε να αποκαταστήσει την δύναμή της για την συνέχεια.

Δηλαδή ακόμη και αυτές οι ενέργειες της πλευράς που υποχωρεί, πρέπει να υπακούουν στην αρχή της συνοχής των δικών της ενεργειών, στην λογική ότι υποχωρεί τώρα, για να επιβραδύνει ή και να σταματήσει το επιθετικό τέμπο του επιτιθέμενου, για να προστατευθεί μέχρι να ανακτήσει δυνάμεις και για να δημιουργήσει επιλογές ώστε στη συνέχεια (συνοχή δράσεων), να αναλάβει την πρωτοβουλία και να ανακτήσει το χαμένο έδαφος.

Είναι σημαντικό να αντιληφθούμε όμως ότι εάν η εξασθενημένη ή ηττημένη πλευρά δεν έχει συγκροτημένη αντίληψη για την αρχή της συνοχής και απλά λειτουργεί αντιδραστικά και μόνο, είναι πιθανόν να θεωρήσει (ή να θέλει να πιστέψει), ότι οι δράσεις του αντιπάλου δεν έχουν συνοχή και διάρκεια, αλλά είναι πρόσκαιρες και περιορισμένου σκοπού.

Με βάση αυτή την θεώρηση καταλήγει να υποχωρεί συνέχεια (όχι για ανασυγκρότηση και επανάκαμψη) και να υποβαθμίζει εσφαλμένα την σημασία των πιέσεων που υφίσταται εκ μέρους του επιτιθέμενου, θεωρώντας ότι δεν θα υπάρχει συνέχεια και εμμονή εκ μέρους του και ότι εάν τον κατευνάσει τώρα, μπορεί να διακοπεί η πίεση που αυτός ενασκεί.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΗΝ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΣΤΟ ΟΙΜΟΣ-ΑΘΗΝΑ

loading...