ΕΔΩ ΒΟΡΕΙΟΣ ΗΠΕΙΡΟΣ ΚΑΙ ΛΙΓΗ ΙΣΤΟΡΙΑ – ΑΛΒΑΝΟΤΣΑΜΗΔΕΣ ΜΕ ΦΙΛΙΚΑ ΑΙΣΘΗΜΑΤΑ ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ
Υπήρχαν 8 τέτοιες οικογένειες, οι οποίες δεν έδειξαν ανθελληνική πολιτική, δεν πείραξαν ποτέ κανένα και έτσι, τόσο το Ελληνικό Κράτος και ο Ζέρβας, όταν μπήκε στα Γιάννενα, 16 – 17 Οκτωβριου 1944, όσο και μετέπειτα, ουδείς τους άγγιξε, διότι δεν είχαν δείξει καμία εχθρότητα εναντίον των Ελλήνων. Και τους άφησαν και τις περιουσίες για να μείνουν. Στην πραγματικότητα, δεν κατοικούσαν ακριβώς μέσα στην Θεσπρωτία, γιατί εκεί δεν έμεινε κανένας αλβανοτσάμης.
Μια από αυτές ήταν και η οικογένεια του Κενάν Μεσαρέ, η οποία κράτησε καi το αρχοντικό της, κράτησε τα πάντα. Ο Κενάν Μεσαρέ, γιός του Ταχσίν Πασά της Θεσσαλονίκης, γνωστός ζωγράφος, ποιητής και καλλιτέχνης, έμενε στα Γιάννενα με την οικογένειά του. Παντρεύτηκε μία αρχοντοπούλα από την Πωγωνιανή της περιοχής Μεσαρά, που έλεγε ότι η οικογένειά της κατήγετο από τον Ομέρ Βρυώνη, και έμεινε στα Ιωάννινα
Κατά την Κατοχή, αυτός έκανε το παν για να σταματήσει τους αλβανοτσάμηδες από το να σκοτώνουν τους Χριστιανούς και τους έλεγε ότι αυτό θα το πληρώσουν ακριβά μια μέρα. Για τον σκοπό αυτό προσπαθούσε να έρθει σε μία συνεννόηση με τους Ντιναίους και τους άλλους Μουφτήδες, αλλά αυτοί ήταν τόσο φανατισμένοι, που όχι μόνο δεν τον άκουγαν, αλλά και έκαναν δολοφονικές απόπειρες εναντίον του. Ο Κενάν Μεσαρέ κρατούσε ανέκαθεν μία φιλελληνική στάση και μάλιστα έχουμε πολλές ζωγραφιές του το 1912 κλπ, από την εποχή εκείνη στα Μουσεία μας. Οι δύο γιοί του, Ραμψής και Ίνης, φοίτησαν στην Ζωσιμαία Σχολή.
Η ΣΗΜΑΙΑ ΤΟΥ ΚΡΟΚΟΔΕΙΛΟΥ ΚΛΑΔΑ
Η ιδέα (και οι χάρτες) της «Μεγάλης Αλβανίας» είναι πολύ παλιά και εμπνεύστηκε από τους…Ιταλούς. Αυτοί τότε, σχεδίασαν να καταλάβουν τα Ελληνικά εδάφη, μέσω … Αλβανίας, την οποίαν πάντοτε θεωρούσαν προτεκτοράτο τους, Έπεισαν, λοιπόν, τους Αλβανούς να σηκώσουν, ως δική τους, την σημαία που είχε ο Κροκόδειλος Κλαδάς (1425 – 1490), ο πρώτος βυζαντινός άρχοντας, που ξεκίνησε από την Σπάρτη και σάρωσε όλη την Ελλάδα, πολεμώντας τους Τούρκους. Ο Κλαδάς συνέπραξε με τον γιο του Σκεντερμπεη , τον Ιωάννη. και έδωσαν μεγάλες μάχες στο κάστρο της Κρούγιας. Όμως , προδόθηκε από τους Βενετσιάνους , δήθεν συμμάχους, που τον εγκατέλειψαν , και το 1490 έπεσε στα χέρια των Τούρκων. Υπέστη μαρτυρικό θάνατο με αποτρόπαια βασανιστήρια, γδάρσιμο και διαμελισμό του σώματός του. Το δέρμα του, το γέμισαν με άχυρο οι Οθωμανοί και το έστειλαν στην Κωνσταντινούπολη, στον σουλτάνο Βαγιαζήτ Β’ για να βεβαιωθεί ότι ο μεγαλύτερος εχθρός των Οθωμανών είναι νεκρός…
Η ΙΤΑΜΗ ΣΤΑΣΗ ΤΩΝ ΑΓΓΛΩΝ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΟΝ ΝΑΠΟΛΕΟΝΤΑ ΖΕΡΒΑ
Οι Εγγλέζοι, για να ξεγελάσουν τους Γερμανούς ότι θα κάνουν, δήθεν, απόβαση στην Ήπειρο, είχαν ετοιμάσει την 10η Μεραρχία με τακτικό στρατό, μόνιμους αξιωματικούς και Συνταγματάρχη τον Βασίλειο Καμάρα και η Ήπειρος θεωρείτο, ως προκεχωρημένο φυλάκιο της 8ης Στρατιάς του Μοντγκόμερυ. Το τέχνασμα πέτυχε, οι Γερμανοί ξεγελάστηκαν και ενώ περίμεναν απόβαση των Συμμάχων στην Ήπειρο, αυτή έγινε στην Νορμανδία και στην Ιταλία. Τότε οι Άγγλοι απεφάσισαν ότι δεν χρειάζονται πλέον τον Ν. Ζέρβα και τον διέταξαν να πάρει τους άνδρες του και να φύγει για την Κέρκυρα.
Ο. Ν. Ζέρβας κατέβηκε στην Αθήνα και βρήκε τον Στρατηγό Ronald MacKenzie Scobie και του είπε :
«Γιατί δεν μας βοηθάτε; Γιατί μας κόψατε κάθε βοήθεια και μας λέτε να φύγουμε από την Ήπειρο και να πάμε στην Κέρκυρα?»
Όμως, ο Σκόμπυ ήταν αμετάπειστος και έτσι οι 8000 άνδρες του Ζέρβα διεκπεραιώθηκαν στην Κέρκυρα και παρέμειναν εκεί απομονωμένοι.
Από την άλλη πλευρά, οι Εγγλέζοι διέταξαν τον ΕΛΑΣ, με τον Σαράφη και τον Βελουχιώτη, να έρθουν στην Ήπειρο και να μπουν στα Γιάννενα, ενώ στην Αθήνα είχε αρχίσει το ‘’κίνημα’’ με άλλο κομμάτι των Άγγλων και αυτών που δρούσαν με τους κομμουνιστές.
Και να σκεφθεί κανείς ότι ο Ν. Ζέρβας υποχρεώθηκε , σε κάποιες μάχες, να πολεμήσει σε δύο μέτωπα ταυτόχρονα : από την μια οι εχθρικές δυνάμεις (Ιταλοί, Γερμανοί, Αλβανοτσάμηδες) και από την άλλη τα στίφη του Άρη Βελουχιώτη, που οι Άγγλοι τον έβαλαν να μπει στα Γιάννενα , νικητής και τροπαιούχος (!).
ΘΩΜΑΊΣ ΠΑΡΙΑΝΟΥ
Ο ΚΡΟΚΟΔΕΙΛΟΣ ΚΛΑΔΑΣ ΚΑΙ Η ΣΗΜΑΙΑ ΤΟΥ
RONALD MACKENZY SCOBIE :
ΟΙ ΑΛΒΑΝΟΤΣΑΜΗΔΕΣ ΚΑΙ Ο ΝΑΠΟΛΕΩΝ ΖΕΡΒΑΣ
Η ονομασία «Τσάμης» , βγαίνει από την λέξη »Θύαμης»,, που είναι ο σημερινός Καλαμάς, και οι κάτοικοι που ζούσαν περί τον Θύαμη ποταμό λέγονταν Θυάμηδες. Επειδή στα Αλβανικά δεν μπορούν να προφέρουν το ‘’Θ’’ και το λένε ‘’ΤΣ’’, έγινε ‘’Τσάμηδες’’ , από τους κατοίκους που ήταν μεικτοί πληθυσμοί, περί τον Θύαμη, μέχρι την Αχερουσία Λίμνη.
Οι Αλβανοτσάμηδες ήταν εξισλαμισθέντες μουσουλμάνοι,
ζούσαν μόνο στην περιοχή της Θεσπρωτίας και ήταν περί τους 20.000, δηλ. το 5% του πληθυσμού ολοκλήρου της Ηπείρου. Η έδρα των αρχόντων τους (των Μπέηδων) ήταν η Παραμυθιά, ενώ των πολεμιστών και του όχλου τους ήταν το Μαργαρίτι , το Καρβουνάρι και κάποιες άλλες περιοχές με μεικτούς πληθυσμούς. Τα κτήματα στους κάμπους από την Αχερουσία Λίμνη, μέχρι επάνω, ήσαν τα περισσότερα των Μπέηδων, αλλά υπήρχαν και δικοί μας τσιφλικάδες που τους πήρε τα κτήματα το Ελληνικό Κράτος για να τα μοιράσει στους ακτήμονες Έλληνες.
Οι εξισλαμισθέντες Αλβανοτσάμηδες, έγιναν χειρότεροι των Τούρκων στην συμπεριφορά τους, ως προς τους Έλληνες χριστιανούς. Όποιος διαβάσει την βιογραφία του Αγίου Γεωργίου, του Νεομάρτυρος των Ιωαννίνων, θα καταλάβει πολύ καλά τι μίσος έχει εκείνος ο οποίος αλλαξοπίστησε, ενάντια στην προτέρα του θρησκεία. Αυτοί οι Αλβανοτσάμηδες έμειναν στην Ελλάδα γιατί , κατά τις ανταλλαγές πληθυσμών με την Τουρκία (1917 – 20, 1922 και η τρίτη το 1925, με τον Πάγκαλο) , κατ’ εντολή της Ιταλίας, δεν δήλωσαν ότι είναι Τούρκοι, αλλά ότι είναι Αλβανοί και έχουν αλβανική συνείδηση, άρα δεν μπορούν να φύγουν και θέλουν να μείνουν. Και έτσι ο Πάγκαλος, την εποχή εκείνη, τους επέτρεψε να μείνουν στην Θεσπρωτία, διότι δεν ήσαν ανταλλάξιμοι , ως Τούρκοι.
Έχουμε, τότε μεγάλες περιπέτειες με απαλλοτριώσεις, με πωλήσεις και διάφορα άλλα θέματα,, διότι υπήρχε το Οθωμανικό Δίκαιο στην περιοχή της Θεσπρωτίας , με πάρα πολλά οφέλη προς την Τουρκική Μειονότητα και , κατ’ επέκταση την Αλβανική, που στο θρήσκευμα ήταν μουσουλμάνοι. Αυτοί είχαν τεράστια προνόμια, με δικούς τους δικαστές, δασκάλους κλπ, τα οποία τους τα επέτρεψε ο Πάγκαλος.
Πριν την Ιταλογερμανική Κατοχή, δεν είχε εκδηλωθεί κανένας από τους Αλβανοτσάμηδες και η ηγεσία τους βρισκόταν εκτός Ελλάδος, τότε Στην Κατοχή εκδηλώθηκαν όλοι. Είχαν οργανωθεί από τους Ιταλούς, τους Γερμανούς και άλλους ξένους για να δράσουν κατά του ελληνικού στοιχείου, και δεν ήταν τυχαίοι Η ηγεσία τους ήτανε γνωστή στο Μαργαρίτι :
Ο πολιτικός και στρατιωτικός νους των αλβανοτσάμηδων, εκείνη την περίοδο, ήταν ο Dr. Nuri Dino (Νουρί Ντίνο), κτηνίατρος στο επάγγελμα, που κινείτο ανάμεσα στα Τίρανα, τα Γιάννενα και την Παραμυθιά. Αρχικά συνεργάστηκε με τις ιταλικές αρχές κατοχής, σύντομα όμως άρχισε επαφές με το Γραφείο Πληροφοριών της Γερμανικής Μεραρχίας. Αρωγός του Nuri Dino, ήταν ο αδελφός του Mazar και ο ξάδελφός τους Redzep Dino.
Ο Mazar Dino, ήταν επικεφαλής του διαβόητου Εθνικού Αλβανικού Συμβουλίου, γνωστού ως «KSILA» (προφ.Ξίλια), που ήταν η τρομοκρατική οργάνωση των Αλβανοτσάμηδων,(κάτι σαν την κομμουνιστική ΟΠΛΑ), η οποία δολοφονούσε τους Έλληνες κάθε βράδυ, όπως είχε δολοφονήσει και τον Νομάρχη στην Ηγουμενίτσα.
Το 1932, εγκατέλειψε οικειοθελώς την Ελλάδα με την οικογένειά του και εγκαταστάθηκε στην Τουρκία. Με την επικράτηση των Ιταλών και Γερμανών στη Θεσπρωτία, ο Mazar Dino επέστρεψε εκεί και επιδόθηκε με μανία στην εξόντωση του ελληνικού στοιχείου.
– Ο Redzep Dino ήταν αρχηγός των εκτελεστών της «KSILA»
Οι αλβανοτσάμηδες άρπαζαν τις περιουσίες των Ελλήνων, λεηλατούσαν και κατέστρεφαν τα πάντα και, το χειρότερο, προέβησαν σε δολοφονίες Ελλήνων, με κορυφαία την εκτέλεση των 49 προκρίτων της Παραμυθιάς, στις 29 Σεπτεμβρίου 1943, σε μία περιοχή που λεγόταν «Πουρνάρι», 500 μέτρα από το κέντρο της πόλεως. Οι εκτελεστές είχαν βάλει ένα ερπυστριοφόρο να τριγυρνάει στους δρόμους της Παραμυθιάς για καλύπτει τις τουφεκιές των εκτελεστών, με τον θόρυβο που προκαλούσε.
Εντωμεταξύ, ο Ναπολέων Ζέρβας και το Επιτελείο του, που βρισκόταν και πολεμούσαν επάνω στα βουνά , ζήτησαν από το Κάιρο να εγκρίνει την δημιουργία ΕΠΙΣΗΜΟΥ ΣΤΡΑΤΟΔΙΚΕΙΟΥ, ώστε να μην υπάρχει Ανταρτοδικείο, σαν αυτά του ΕΛΑΣ, που αποτελούντο από χασάπηδες, μανάβηδες και παπουτσήδες, και γενικά απλούς ανθρώπους που ουδεμία σχέση είχαν με τα νομικά. Το Κάιρο έστειλε την έγκριση και δημιουργήθηκε πλέον το ΣΥΜΜΑΧΙΚΟ ΣΤΡΑΤΟΔΙΚΕΙΟ, το οποίο και έδιωξε τους αλβανοτσάμηδες, με απόλυτα νομότυπες μεθόδους.
¨Όσοι καταδικάσθηκαν και εκτελέστηκαν, ως εγκληματίες πολέμου, είχαν περάσει πρώτα από μία κανονική δίκη, όπου είχε αποδειχθεί η ενοχή τους. Εν συνεχεία, δόθηκαν στο επίσημο κράτος 1700 φάκελοι εγκληματιών αλβανοτσάμηδων., όπου το 53% των φακέλων αφορούσε καταδικασμένους εις θάνατον, από τα φρικτά εγκλήματα, τα οποία είχαν διαπράξει, και ειδικά μέχρι το 1947 .
Οι αλβανοτσάμηδες επισήμως, εδιώχθησαν ως συνεργάτες και συμπολεμιστές με τους Ιταλούς και τους Γερμανούς, αφού 2000 από αυτούς φόρεσαν πρώτα στολές ιταλικές και μετά στολές γερμανικές. Αυτοί θεωρήθηκαν , μαζί με τους Γερμανούς, εχθρικές δυνάμεις. Και έτσι, ουδείς μπορεί να αμφισβητήσει την απόφαση του Συμμαχικού Στρατοδικείου, το ότι έφυγαν τρέμοντας την αντεκδίκηση των χωρικών. Πάρα πολύ ελάχιστοι είναι αυτοί οι οποίοι εξετελέσθησαν, με απόφαση του Συμμαχικού Στρατοδικείου. Όσους συνέλαβε το Στρατοδικείο, τους πέρασε από δίκη, γιατί είχαν κατασφάξει τον κόσμο. Πολλοί λίγοι ήταν αυτοί που συνελήφθησαν και υπήρχαν 1700 φάκελοι εναντίον τους. Αυτοί, βεβαίως, που είχαν χάσει τους γονείς τους, τα αδέλφια κλπ, φυσικά κυνήγησαν τον κάθε αλβανοτσάμη. Αλλά ο Ζέρβας φώναζε «Αφήστε τους να φύγουν. Πάρτε τα σπίτια που σας πήραν για να μείνετε»
Μετά την απελευθέρωση από την Κατοχή, χάρη στον Ζέρβα σήμερα δεν έχουμε αλβανοτσάμηδες στην περιοχή και, όσο και να φωνάζουν οι Αλβανοί, δήθεν για περιουσία και άλλα τέτοια φληναφήματα, και ότι πρέπει να προσφύγουν στον ΟΗΕ κλπ , αυτό δεν ευσταθεί διότι οι αλβανοτσάμηδες :
1ον ) Έφυγαν μόνοι τους, φοβούμενοι την αντεκδίκηση των χωρικών, τους οποίους είχαν κατασφάξει, και έφευγαν κατά μάζες, , και
2ον ) Επισήμως και νομικώς, δεν τους έδιωξε κανένα ανταρτοδικείο του Ζέρβα, αλλά τους δίκασε το Συμμαχικό Στρατοδικείο, εγκεκριμένο από την 8η Στρατιά του Μοντγκόμερυ, ως προκεχωρημένο φυλάκιο της 8ης Στρατιάς, στην Ήπειρο.
Όσο για τους επικεφαλής των αλβανοτσάμηδων :
– Ο Νουρή Ντίνο έφυγε με την αποχώρηση των Γερμανών, πήγε στην Ιταλία και μπήκε στην Intelligent Service, μέσω του Ιταλού Στρατάρχη Pietro Badoglio. Αργότερα, σαν μεγαλοπράκτορας της τουρκικής ΜΙΤ έφυγε μαζί με την Αυστριακή σύζυγό του και πήγε στην Κωνσταντινούπολη, όπου έζησε μέχρι τον θάνατό του. Πολύ αργότερα, το 1957 , η σύζυγος του Νουρή Ντίνο προσπάθησε να διεκδικήσει την δήθεν περιουσία του, αλλά ξεσηκώθηκε όλος ο πληθυσμός της Θεσπρωτίας και αυτή έφυγε άπρακτη
– Ο Μαζάρ Ντίνο, ο αδελφός του, έφυγε, αλλά συνελήφθη από τους κομμουνιστές του Ενβέρ Χοτζα και τέλος, για τα εγκλήματά του, τον κρέμασαν στην κεντρική Πλατεία του Δελβίνου, σε ένα πλάτανο που μέχρι και σήμερα ονομάζεται ¨Ὁ πλάτανος του Μαζάρ¨῾
– Ο Ρετζέπ Ντίνο, ο ξάδελφός τους και αρχηγός των εκτελεστών της «KSILA», είχε εξαφανιστεί και μάθαμε το 1983 ότι συνελήφθη από δύο χωρικούς Έλληνες από την Σέλιανη, που είχε σκοτώσει τους γονείς τους, και αυτοί τον πέταξαν μέσα σε ένα μύλο και έκτοτε εξαφανίστηκε.
Από όλη την Θεσπρωτία, μόνο δύο Έλληνες βρέθηκαν να είναι πραγματικοί δοσίλογοι , δηλαδή να συνεργαστούν με τον εχθρό συνειδητά, επί πληρωμή και αμοιβή.
α) Ο ένας λεγόταν ΣΩΤΗΡΗΣ ΚΟΥΤΟΥΠΗΣ, ήταν μέγας εκβιαστής και χρηματάνθρωπος. Είχε ένα καφενείο σε μία πλατεία της Παραμυθιάς και ήταν ο μεγαλύτερος πράκτορας και πληροφοριοδότης των Ιταλών. Είχε φθάσει σε σημείο να παρενοχλεί και κοπέλες και να τις εκβιάζει πως, αν δεν υπέκυπταν στην ‘’γοητεία’’ του, θα τις κατέδιδε στην Καραμπινερία. Αυτόν τον εκτέλεσε ένα παλληκάρι του Ζέρβα και γλύτωσε η περιοχή.
β) Ο άλλος λεγόταν ΣΠΥΡΟΣ ΣΑΛΟΥΚΑΣ, ήτανε δικολάβος και είχε φιλοδοξίες να πάρει το Υπουργείο των Εσωτερικών της ΄΄Μεγάλης Αλβανίας’’. Αυτός πέρασε από το Συμμαχικό Στρατοδικείο, το οποίο είχε στα χέρια του αρχεία της «KSILA» («Ξίλια»), που αφορούσαν την εκτέλεση των 49 Προκρίτων της Παραμυθιάς, στις 29 Σεπτεμβρίου 1943. Μέσα σε αυτά υπήρχε και η υπογραφή του Σπύρου Σαλούκα για την εκτέλεση των Προκρίτων, μαζί με τις υπογραφές των αλβανοτσάμηδων μπέηδων, Μαζάρ και Νουρί Ντίνο. Αυτή ήταν άλλωστε η αιτία που καταδικάστηκε σε θάνατο ο δοσίλογος αυτός και εξετελέσθη στις 10 Ιουλίου 1944, στις 6 μ.μ., ημέρα Τετάρτη, 20 μέτρα απέναντι ακριβώς από τον τάφο των 49 Προκρίτων.
Πλην αυτών των δύο, κανείς άλλο Θεσπρωτός δεν πρόδωσε την Πατρίδα. Όσοι την πρόδωσαν ήταν αλβανοτσάμηδες ή πράκτορες του εχθρού που ήλθαν μετέπειτα απέξω , είτε από την Σοβιετία κομμουνιστές, είτε άλλοι ξένοι πράκτορες Αλβανοί, Γερμανοί και ό,τι άλλο θέλετε. Κατά την διάρκεια του 1942, ο Τσιάνο διέταξε τον διευθυντή του στο Υπουργείου Εσωτερικών να έλθει να κάνει απογραφή στην Θεσπρωτία, με σκοπό να αποδείξει ότι ο ντόπιος πληθυσμός ήταν αλβανικής συνειδήσεως. Συντάχθηκε μάλιστα και μία επιτροπή, αλλά ΔΕΝ ΒΡΕΘΗΚΕ ΟΥΤΕ ΕΝΑΣ ΘΕΣΠΡΩΤΟΣ ΝΑ ΚΑΝΕΙ ΤΕΤΟΙΑ ΔΗΛΩΣΗ, ΓΙΑΤΙ ΟΙ ΘΕΣΠΡΩΤΟΙ[ ΟΠΩΣ ΟΛΟΙ ΟΙ ΗΠΕΙΡΩΤΕΣ ΑΛΛΩΣΤΕ ] ΗΤΑΝ ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΕΝΘΕΡΜΟΙ ΠΑΤΡΙΩΤΕΣ.
ΘΩΜΑΪΣ ΠΑΡΙΑΝΟΥ
