ΤΟ ΕΓΚΛΗΜΑ ΤΗΣ ΠΑΡΑΝΟΜΗΣ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΣΗΣ
Της Λέττας Καλαμαρά
Το ατιμώρητο έγκλημα του Αλέξη Τσίπρα τον Ιανουάριο του 2015, μετά την περίεργη πτώση της Κυβέρνησης Σαμαρά, με το άνοιγμα των Ανατολικών συνόρων της Ελλάδας στις ορδές των οικονομικών μεταναστών της Αφρικής και της Ασίας, υπό το πρόσχημα της ανθρωπιστικής βοήθειας, αποκαλύπτεται ως εθνική τραγωδία επί Κυβέρνησης Μητσοτάκη. Δυστυχώς, η ελληνική Κυβέρνηση αδυνατεί να συνειδητοποιήσει την εθνική καταστροφή από την “κανονικοποίηση” της παρανομίας εδώ και χρόνια και συνεχίζει να είναι θύμα των διεθνών δικτύων διακίνησης ανθρώπων και εμπορευμάτων. Ακόμα και σήμερα αρνείται να εφαρμόσει μία σοβαρή εθνική στρατηγική ανάλογη όλων των ευρωπαϊκών και βαλκανικών κρατών που σφράγισαν τα σύνορά τους με διάφορους τρόπους.
Η αποτυχημένη πολιτική Τσίπρα-Μητσοτάκη στο μεταναστευτικό εδράζει σε δύο πυλώνες. Ο πρώτος είναι η ανοχή τους στα διεθνή κυκλώματα διακίνησης που καρπώνονται εκατομμύρια ευρώ και αναδεικνύουν ακόμα και σημαίνοντες εθνικούς επιχειρηματίες μέσα από το λαθρεμπόριο ναρκωτικών, πετρελαίου και τσιγάρων. Αγαθοεργίες, γονυκλισίες και άμεσες ξένες επενδύσεις προβάλλονται ως περιτύλιγμα μίας σάπιας κοινωνίας και πολιτικής-επιχειρηματικής ελίτ. Ακόμα και η δραματοποίηση των γεγονότων πολλές φορές δεν αποσκοπεί στην αντιμετώπιση του φαινομένου αλλά στην επίσπευση αδιαφανών διαδικασιών προμηθειών υπό το πρόσημο του επείγοντος. Ασφαλώς όταν πρέσβεις ξένων χωρών και αρχηγοί Ενόπλων Δυνάμεων και Σωμάτων Ασφαλείας βραβεύουν ξεδιάντροπα διακινητές ανθρώπων με εκατομμύρια ευρώ τζίρο, εν αγνοία τους φυσικά, η σημερινή κατάληξη-κατάντια των νησιών του Ανατολικού Αιγαίου και της χώρας συνολικά δεν πρέπει να μας ξαφνιάζει. Ήρωες της φακής αναδείχθηκαν μέσα από την παραμέληση των καθηκόντων τους που δεν είναι άλλα από την αποτροπή και την αντιμετώπιση κάθε παρανομίας.
Ο δεύτερος πυλώνας αυτού του εθνικού εγκλήματος και πιο σοβαρός είναι ο εκμαυλισμός των τοπικών κοινωνιών από τον Ιανουάριο του 2015 μέχρι σήμερα μέσα από το μερίδιο “μαύρου χρήματος” αλλά και τα ευρωπαϊκά κονδύλια. Ευρωπαϊκά κονδύλια που ο Έλληνας, κατά σύμπτωση, Επίτροπος Μετανάστευσης φρόντισε να διατίθενται ασύστολα. Έτσι πολλοί βρήκαν έναν εύκολο τρόπο παραγωγής κέρδους αδιαφορώντας για τις μακροπρόθεσμες συνέπειες στον τόπο τους και σε όλη τη χώρα, συνέπειες που σήμερα όλοι βιώνουμε. Ελάχιστες φωνές διαμαρτυρίας έφθασαν στη Μητρόπολη των Αθηνών για τις παρανομίες και αυτές απομονώθηκαν σύντομα ως ενοχλητικές, εθνικιστικές και αναχρονιστικές. Η επίσημη Πολιτεία τόσο επί εποχής του κ.Τσίπρα όσο και σήμερα αδυνατεί ή απλά δεν θέλει να αντιμετωπίσει την παράνομη είσοδο ανθρώπων, όπως έκανε η Ιταλία και η Βουλγαρία.
Η μόνη λύση του θέματος της παράνομης μετανάστευσης απαιτεί μία εθνική στρατηγική και απάντηση που θα ξεριζώσει τη ρίζα του προβλήματος με όλη τη δύναμη της. Εδώ όμως απαιτείται πρωτοβουλία και αποφασιστικότητα που κανείς αρμόδιος Υπουργός μέχρι σήμερα δεν έχει επιδείξει. Αστυνομία και Λιμενικό καθώς και Frontex αποδείχθηκε περίτρανα ότι αδυνατούν να σταματήσουν το φαινόμενο. Όχι άδικα αν αναλογιστεί κανείς τη δύναμη των κυκλωμάτων που έχουν να αντιμετωπίσουν με τον πακτωλό χρημάτων που διαθέτουν και τις προσβάσεις σε μέσα επικοινωνίας και κρατικές δομές. Σε αυτή την παγκόσμια απειλή της άναρχης πληθυσμιακής αλλοίωσης της Ευρώπης και της Ελλάδας μόνο συντονισμένες δυναμικές και πολυεθνικές απαντήσεις μπορούν να έχουν αποτέλεσμα. Όποιος θέλει να μάθει τον τρόπο γνωρίζει που πρέπει να απευθυνθεί. Ειδάλλως το τέλος θα είναι τραγικό τόσο τοπικά όσο και εθνικά.
Τα σύνορά μας είναι εθνικά και είναι ελληνικά και οι όμηροι τόσο οι δύσμοιροι μετανάστες όσο και οι ντόπιοι υποδοχείς τους οφείλουν να απελευθερωθούν. Δυστυχώς και πάλι αποφάσεις Υπουργών όπως η άρνηση αύξησης της θητείας των Ενόπλων Δυνάμεων ωφελούν αυτούς που επιδιώκουν χαλαρές, υπο-στελεχωμένες σύμφωνα με τα δημοσιεύματα και αποπροσανατολισμένες κρατικές δομές και δεν είναι κατανοητές. Ο πόλεμος άλλαξε και μάλλον δεν το πήρανε χαμπάρι οι ιθύνοντες γαλουχημένοι στις εποχές των παχιών αγελάδων ή στιγματισμένοι ύπουλα ακόμα για να παραμένουν αδρανείς. Καλές οι προμήθειες σκαφών γιατί όχι και σε ελληνικά ναυπηγεία αλλά το ζήτημα είναι η επαναφορά των νησιών του Ανατολικού Αιγαίου σε ελληνική κυριαρχία πριν να είναι αργά. Η απλή παρατήρηση σε ένα εθνικό έγκλημα δεν αποτελεί εκπλήρωση της αποστολής και χρειάζεται περισσότερη πρωτοβουλία από επιτήρηση, Υπουργέ, κύριε Παναγιωτόπουλε…
Αν δεν μπορούν ή αν δεν ενδιαφέρονται να φυλάνε τα σύνορα και τα νησιά μας αυτοί που ορκίστηκαν πολιτικά να το πράττουν, ας μας αφήσουν τη γωνιά για όσους το επιθυμούν και μπορούν. Εξάλλου υπάρχουν και οι στρατηγικές συμμαχίες της χώρας. Τα υπόλοιπα εν καιρώ…
Ναρκοδολάρια και πατριωτισμός δεν πάνε μαζί, πάντως. Ας ελπίσουμε το αυτοδιοίκητο τμήμα του ελληνικού κράτους να “προσευχηθεί” καλύτερα από ό,τι στην εποχή Τσίπρα για τη σωτηρία της πατρίδας…
