Ιδιότυπη ασυλία στελεχών το πρόβλημα των Υπουργείων

Η γραφειοκρατία είναι απλά εργαλείο στα χέρια των υπαλλήλων
Το πρόβλημα της Δημόσιας Διοίκησης
Η άγνοια του Υπουργού σε συνδυασμό με μία ιδιότυπη ασυλία των υπαλλήλων

Γράφει ο Νίκος Αναγνωστάτος
«Πείρα είναι το όνομα που δίνουν οι άνθρωποι στα λάθη τους», είπε ο Όσκαρ Γουάιλντ και έτσι επιβεβαιώνεται η δική μου εμπειρία με τα «λάθη» μου, όταν αποφάσισα να επενδύσω στη χώρα μου. Προερχόμενος από τη θάλασσα, ως Πλοίαρχος Ε.Ν. στην αρχή και με τον εφοπλισμό στη συνέχεια, όπου η θάλασσα σε διαμορφώνει σε έναν ευθύ ειλικρινή άνθρωπο, διότι αν δεν την σεβαστείς και προσπαθήσεις να της φερθείς μπαμπέσικα, σε έπνιξε, ένοιωσα πολλάκις την επώδυνη στεριανή μου εμπειρία. Έτσι έστω και αν δεν το θέλεις, υποχρεώνεσαι να είσαι έντιμος, ειλικρινής και ευθύς, αν θέλεις να επιβιώσεις στη θάλασσα. Έτσι επιβεβαιώνεται η ρήση, ότι εμείς οι άνθρωποι της θάλασσας, είμαστε «σαν το ψάρι στη στεριά», αν αποφασίσουμε να δραστηριοποιηθούμε στη στεριά. Η απόφαση επένδυσης στη χώρα μου, ήταν το πρώτο μου «λάθος». Το δεύτερο μου «λάθος», ήταν που τα έκανα όλα μόνος μου. Την αρχική μελέτη, την αγορά των μηχανημάτων, την εγκατάσταση των μηχανημάτων και την λειτουργία τους, καθώς και κάθε επαφή και διεκπεραίωση θεμάτων με όποια κατά καιρούς δημόσια διοίκηση χρειαζόταν.

Με αφορμή τη νέα Κυβέρνηση και τις διακηρύξεις της για την εξάλειψη κάθε παθογένειας στη Δημόσια Διοίκηση για διευκόλυνση τόσο του πολίτη, αλλά και την ταχεία προώθηση κάθε υγιούς επένδυσης, αποφάσισα να εκθέσω την προσωπική μου οδυνηρή εμπειρία, κατά την οποία χρειάστηκε να αίρω συνεχώς τον σταυρό του μαρτυρίου., τον οποίο δυστυχώς εξακολουθώ να αίρω, με την ελπίδα ότι ίσως συμβάλλω στην προσπάθεια της Κυβερνήσεως για εξυγίανση της δημόσιας διοίκησης, που είναι προϋπόθεση εκ των ων ουκ άνευ, για ακώλυτη επενδυτική προσπάθεια . Ως Ιθακήσιος, μου έμελε να ζήσω την δική μου Οδύσσεια για πέραν της δεκαπενταετίας, προσπαθώντας να φθάσω ακέραιος και ασφαλής στην Ιθάκη μου. Όπως ξεπέρασα την Σκύλλα και την Χάρυβδη, στα πρώτα στάδια, όταν οι αρμόδιες υπηρεσίες είχαν αυτοδεσμευτεί να μην πάρω ποτέ άδεια λειτουργίας, την οποία τελικά λόγω της επιμονής και της μαχητικότητάς μου, την πήρα, έτσι και τώρα ευελπιστώ να ξεπεράσω τους Κύκλωπες και τους Λαιστρυγόνες, και να δικαιωθώ πλήρως.

Θα αναφερθώ μόνο όσα χρειάζονται για να αποδειχθεί το πραγματικό πρόβλημα της δημόσιας διοίκησης, την ουσιαστική παθογένεια, στο βαθμό που θα πείθει, για να ληφθούν τα αναγκαία μέτρα και οι δέουσες ενέργειες, έτσι ώστε να εξαλειφθεί τελείως η ιδιάζουσα αυτή αλλά τόσο καταστροφική ασυλία που απολαμβάνει το ανώτερο κυρίως υπαλληλικό προσωπικό, ώστε η πολιτική ηγεσία, πρώτον να είναι ενήμερη του τι συμβαίνει και δεύτερον να μην διανοείται ουδείς υπάλληλος να μην κάνει το καθήκον του. Είμαι βέβαιος ότι τα πιο πάνω ακούγονται ως υπερβολικά μέχρι ανύπαρκτα, αλλά δυστυχώς είναι πραγματικότητα και θα το αποδείξω με τα πλέον απαραίτητα στοιχεία και γεγονότα, αλλά με πλήρη διαφάνεια και τόλμη, ίσως υπερβολική, κάτι που με διακρίνει σε όλη μου τη ζωή. Ίσως η τόλμη οφείλεται στη θαλασσινή μου εμπειρία.

Το γεγονός ότι χρειάστηκε να περάσουμε συμπληγάδες στην Περιφέρεια για να εκδοθεί, έστω και καθυστερημένα, η άδεια λειτουργίας, είναι το λιγότερο και δεν θα χρειαζόταν να αναφερθεί. Το έγκλημα, γιατί περί εγκλήματος πρόκειται, τελέσθηκε μέσα στο Υπουργείο Ανάπτυξης. Δεν θα αναφερθώ σε ονόματα πολιτικών, διότι το «έγκλημα» αυτό εξελίχθηκε κατά την διάρκεια τριών διαφορετικών κυβερνήσεων και επιβεβαιώνεται έτσι το γεγονός ότι οι «εγκληματίες» υπάλληλοι, ενεργούσαν απτόητοι, αδιαφορούντες για το ποιος πολιτικός προΐσταται, κάτι που επιβεβαιώνει ότι ο πολιτικός προϊστάμενος, τελεί συνεχώς εν αγνοία του τι συμβαίνει στο Υπουργείο του.

Μετά τέσσερα (4) χρόνια παραγωγικής λειτουργίας του εργοστασίου, η Γενική Διευθύντρια, δεν δίστασε να προτείνει την απένταξη της επένδυσής μας, έτσι χωρίς καμιά βάση και ουδένα λόγο, αλλά με τελείως έωλα και εν πολλοίς ανόητα ή και παράνομα επιχειρήματα, με περισσό θράσος, αλλά και σίγουρη ότι ο πολιτικός προϊστάμενος δεν θα το αντιληφθεί, διότι ο Υπουργός που καλείται να υπογράψει την πρόταση αυτή, υπογράφει τυφλά ό,τι του προτείνει η αρμόδια Διεύθυνση, παρουσιάζοντάς του το τελείως λανθασμένο, αν όχι άχρηστο, Πρακτικό της Γνωμοδοτικής Επιτροπής, της οποίας προΐσταται η ίδια και που το έχει διαμορφώσει η ίδια, για να πείσει τον Υπουργό. Ο αρμόδιος Υπουργός, που η δουλειά του είναι να γίνονται επενδύσεις και όχι απεντάξεις, αντί να ανησυχήσει για την πρόταση απένταξης που του παρουσιάζεται, να επαναστα-τήσει ακόμη και ως ελάχιστη υποχρέωσή του είναι να καλέσει και τον επενδυτή να ακούσει την άποψή του και τότε αν δεν ικανοποιηθεί, με βαριά καρδιά, να υπογράψει την απένταξη.

Πριν υπογραφεί η απένταξή μας, εξηγήσαμε το πρόβλημά μας στον Διευθυντή της κ.Υπουργού, ο οποίος αντιληφθείς το πρόβλημα, κάλεσε ενώπιόν μας την αρμόδια Διευθύντρια και της ζήτησε να επανεξεταστούν όλα από την αρχή από κοινού με εμάς. Στην αντίδραση της Δ/ντριας ότι όλα έχουν καλώς, επέμεινε για την επανεξέταση. Ενώ περιμέναμε πρόσκληση για την από κοινού επανεξέτασε την υπόθεση, προφανώς ενημερώνοντας την Γενική Διευθύντρια, έσπευσαν στην Υπουργό να υπογράψει την απένταξη, η οποία και υπέγραψε, χωρίς προβληματισμό, αλλά φευ ήσυχη ότι έπραξε το καθήκον της. Έτσι αρχίζει ο Γολγοθάς μας για χρόνια.

Κάποια Γνωμοδοτική Επιτροπή, ενάμιση χρόνο μετά, οι έντονες διαμαρτυρίες μας και τις παραστάσεις μας σε όλους τους αρμόδιους, αντιλήφθηκε το «λάθος», ήρε την απένταξη αλλά περιόρισε την επιδότηση σε ποσοστό 39% της όλης επιδότησης, έτσι ατεκμηρίωτα, πρόταση η οποία έγινε δεκτή τέσσερα χρόνια μετά. Οι διώκτες μας όμως, δεν ικανοποιήθηκαν με μια τέτοια δραστική μείωση της επιδότησης, διότι απέβλεπαν στην πλήρη καταστροφή μας, μάλλον ως ένα μάθημα για κάθε άλλο που θα επιχειρήσει να τα κάνει χωρίς τον «ειδικό» που γνωρίζει καλά και αποτελεσματικά, πώς να ξεπερνά και να επιλύει κάθε αναφυόμενο «πρόβλημα». Έτσι ένας επόμενος Υπουργός, τοις κείνων ρήμασι πειθόμενος, ακύρωσε με απόφασή του, την Απόφαση του Υφυπουργού που επικύρωσε την πρόταση της Γνωμοδοτικής Επιτροπής για άρση της απένταξης, με έωλους και ανύπαρκτους ουσιαστικούς λόγους. Για να μην κουράζω με χρήσιμες μεν οι λεπτομέρειες, όχι αναγκαίες δε, σε αυτό το στάδιο που ο σκοπός του είναι άλλος, θα αναφερθώ μόνο σε ένα αξιομνημόνευτο γεγονός. Την από 09.01.2017 σκληρή και καταγγελτική επιστολή που στείλαμε, στο Υπουργείο, με κοινοποίηση στον κ.Πρωθυπουργό και τον Πρόεδρο της Βουλής, με την προσδοκία κάποιος να συγκινηθεί, αν δεν προσβληθεί, και να ζητήσει έρευνα.

Το θέμα της επιστολής αυτής ήταν: «Έγκλημα εκ προμελέτης η απένταξη της επένδυσης της εταιρείας μας, με πρωτεργάτη τον κ.Καραντώνη και εκτελεστή την κ.Καρτζακλή, που διασύρεται η Δημόσια Διοίκηση και η Ελληνική Κυβέρνηση». Τα καταγγελλόμενα αποδεικνύαμε με στοιχεία και γεγονότα στην 31σέλιδη επιστολή μας. Τι λέτε, δεν είναι πρόδηλο ότι κάποιος, είτε αρμόδιος είτε αξιωματούχος, ακόμη και ο ίδιος ο Πρωθυπουργός, η ο Πρόεδρος της Βουλής, θα ευαισθητοποιούταν και θα ζητούσαν εξηγήσεις; Τους υβρίζω και αυτοί νομίζουν πως βρέχει; Το Υπουργείο απάντησε ως εξής: «… δεν έχει εκδοθεί Απόφαση του αρμόδιου οργάνου»! Απίστευτο; Και όμως αληθινό! Ζητείται φιλότιμο! Έτι χειρότερο, ο εποπτεύων Υπουργός το ξέρει; Πολύ αμφιβάλλω!

Σκοπός του παρόντος, δεν είναι να εκθέσω όλες τις λεπτομέρειες της άθλιας αυτής υπόθεσης, η οποία όζει, για την οποία θα δικαιωθούμε έτσι κι αλλιώς και από την Δικαιοσύνη αν χρειαστεί, αλλά να κεντρίσω την Κυβέρνηση να ενεργοποιηθεί προς ην σωστή κατεύθυνση!

Νίκος Αναγνωστάτος

e-mail:[email protected]

thiakos.blogspot.com.