ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΑ Η ΠΟΛΛΑΠΛΗ ΠΡΟΔΟΣΙΑ ΤΗΣ ΜΑΡΤΥΡΙΚΗΣ ΜΕΓΑΛΟΝΗΣΟΥ ΚΑΙ Η ΠΡΟΔΟΣΙΑ ΤΟΥ ΣΗΜΕΡΑ…
ΚΥΠΡΟΣ, 2019: ΟΙ ΝΕΕΣ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΕΣ «ΕΠΙΛΥΣΗΣ»…
Στην επόμενη διαπραγμάτευση που προετοιμάζεται πρέπει να διασφαλιστεί μια ενιαία εθνική στρατηγική.
Γράφει ο Λεωνίδας Κουμάκης
Αποτελεί κοινή πλέον διαπίστωση πως το Κυπριακό «πρόβλημα» αποτελεί ένα χαρακτηριστικό κατεξευτελισμό της διεθνούς νομιμότητας από τους ίδιους τους νικητές του Δεύτερου Παγκοσμίου Πολέμου, οι οποίοι καθιέρωσαν τους κανόνες της διεθνούς έννομης τάξης.
Μια πρώην κακομαθημένη «ερωμένη» της Δύσης (Τουρκία), παρ΄ όλο που παρέμεινε «ουδέτερη» καθ΄ όλη τη διάρκεια του Δεύτερου Παγκοσμίου Πολέμου παζαρεύοντας την συμμετοχή της στο πλευρό του ενός ή του άλλου αντιμαχόμενου ανάλογα με τα ανταλλάγματα που θα έπαιρνε κυρίως σε βάρος της Ελλάδος, πέτυχε να ικανοποιεί, για ολόκληρες δεκαετίες, διάφορους στόχους του Παντουρκισμού (1), δηλαδή της ιδεολογίας του Τουρκικού επεκτατισμού με τα «γαλάζια σύνορα», «τα σύνορα της καρδιάς» και διάφορες άλλες φαντασιώσεις.
Μεταξύ άλλων, το 1974 εισέβαλε στην Κυπριακή Δημοκρατία την οποία υποτίθεται πως θα προστάτευε με την «συνθήκη των εγγυήσεων» (Ζυρίχης-Λονδίνου) με την πλήρη μάλιστα υποστήριξη και ανοχή των μεγάλων δυνάμεων και των συμμάχων μας.
Είναι χαρακτηριστικό ότι τρεις μέρες πριν από την Τουρκική εισβολή στην Κύπρο, ο Τούρκος πρωθυπουργός της εισβολής Μπουλέντ Ετσεβίτ πήγε στο Λονδίνο και ζήτησε την «από κοινού» εισβολή μαζί την Βρετανία.
Οι Βρετανοί δεν έκριναν αναγκαίο κάτι τέτοιο, καθοδηγώντας την Τουρκία να εισβάλλει μόνη της, τονίζοντας ιδιαίτερα την αυτονόητη ανάγκη προστασίας των βρετανικών βάσεων του νησιού. Συμφώνησαν μάλιστα να «εμποδίσουν» τις αντιδράσεις των ελληνικών δυνάμεων, ώστε η τουρκική εισβολή να έχει σίγουρη επιτυχία!
Πρόφαση της Τουρκικής εισβολής, η δήθεν «προστασία» του 18% του Κυπριακού μουσουλμανικού πληθυσμού αλλά και της δήθεν «αποκατάστασης της τάξης» που πρόβλεπε η Συνθήκη Εγγυήσεως.
Με αυτές ακριβώς τις προφάσεις, η Τουρκία κατέλαβε από το 1974 το 40% του Κυπριακού εδάφους και στρογγυλοκάθισε στο νησί δημιουργώντας και συντηρώντας ακόμα τομοναδικό «τείχος του αίσχους» σε ολόκληρη την Ευρώπη!
Έκτοτε, ιδιαίτερα μετά το 1990, όταν επί Προεδρίας Γιώργου Βασιλείου οι Βρετανοί πέτυχαν να καταγραφεί στο ψήφισμα 649/1990 η τουρκο-βρετανική επιδίωξη της διχοτόμησης του νησιού με την δήθεν «λύση» της Δι-κοινοτικής, Δι-ζωνικής Ομοσπονδίας (2) ξεκίνησαν αλλεπάλληλες προσπάθειες να «νομιμοποιηθεί» επίσημα η Τουρκική εισβολή στην Κύπρο με διάφορες «διαπραγματεύσεις» (ξεκινώντας με τις βρετανικές «Ιδέες Μπούτρος Μπούτρος – Γκάλι» το 1992 μέχρι το «Σχέδιο Ανάν» το 2004) αλλά όλες κατέληξαν σε πλήρη αποτυχία λόγω της εμμονής της Τουρκίας να επιβάλλει την μόνιμη παρουσία της στο νησί, από την οποία παραιτήθηκε πανηγυρικά με τα άρθρα 20 και 27 της Συνθήκης της Λωζάνης του 1923, με την απαραίτητη πάντα Βρετανική υποστήριξη.
Το 2019 η Τουρκία περικύκλωσε από την θάλασσα με τακτικές Σομαλών πειρατών ολόκληρη την Κύπρο, πραγματοποιεί εικονικές «γεωτρήσεις» στην Κυπριακή ΑΟΖ θριαμβολογώντας πως βρήκε (τάχα) φυσικό αέριο προκειμένου να αυξήσει την πίεση, «εισέβαλε» στην Αμμόχωστο – την πόλη-φάντασμα από την οποία εκδιώχτηκαν οι Ελληνοκύπριοι κάτοικοί της παρά τα σχετικά ψηφίσματα και τις αποφάσεις των Ηνωμένων Εθνών, για να εξετάσει (δήθεν) «επενδυτικά σχέδια» και άρχισε να απειλεί συνεχώς με εμπρηστικές δηλώσεις που θυμίζουν έντονα ένα αλυσοδεμένο μαντρόσκυλο να γαυγίζει ακατάπαυστα.
loading...
