Ο Κ.Μητσοτάκης πάει Βερολίνο – Δίνει ιδιωτικοποιήσεις για να πάρει πλεονάσματα

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης τον Αύγουστο και το Σεπτέμβριο θα πραγματοποιήσει μία σειρά από ταξίδια στο εξωτερικό αλλά περισσότερο αλλά λιγότερο σημαντικά.

Δύο είναι οι ημερομηνίες που ξεχωρίζουν η πρώτη είναι η 29η Αυγούστου όπου θα επισκεφτεί την καγκελάριο Μέρκελ στο Βερολίνο και η δεύτερη είναι η 24-27η Σεπτεμβρίου, όπου θα μεταβεί στη Νέα Υόρκη για την Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ, στο πλαίσιο της οποίας θα γίνει και η 5μερής για το Κυπριακό.

Επίσης μέσα σ αυτούς τους δύο μήνες θα συναντηθεί με τους ηγέτες της Ολλανδίας και της Γαλλίας.

Κι αν για το Κυπριακό φαίνεται πως θα ακολουθήσει το δόγμα η «Κύπρος αποφασίζει η Ελλάδα στηρίζει», ή επίσκεψη στη Μέρκελ αλλά και στους άλλους Ευρωπαίους είναι πιο…σύνθετη.

Σύμφωνα με πληροφορίες ο πρωθυπουργός θα ανοίξει την ατζέντα των αποκρατικοποιήσεων, όπως του «Ελ. Βενιζέλος» και των ΕΛΠΕ.

Επί της ουσίας ο Κυριάκος Μητσοτάκης δεν θα προσέλθει στις συναντήσεις με τους Ευρωπαίους ζητώντας άμεσες απαντήσεις για τη μείωση των πρωτογενών πλεονασμάτων αλλά για να παρουσιάσει τις πολιτικές του και να προετοιμάσει το έδαφος, ώστε να τις διεκδικήσει αργότερα.

Με λίγα λόγια δεν θα πάει για ένα «ναι» ή «όχι» για τα πλεονάσματα αλλά για ένα «βλέπουμε». Και γιατί “βλέπουμε”; Μα γιατί ουσιαστικά στις συναντήσεις με τους Ευρωπαίους ηγέτες θα δεσμευτεί για τις ιδιωτικοποιήσεις ώστε οι Γερμανικές, Γαλλικές και Ολλανδικές εταιρείες να μπορέσουν να πάρουν κομμάτι από την πίτα του ελληνικού δημόσιου πλούτου.

Όταν ολοκληρωθούν οι ιδιωτικοποιήσεις τότε ίσως οι Ευρωπαίοι μειώσουν τα πλεονάσματα πάντως σίγουρα όχι πριν.

Μη γελιόμαστε αυτό εννοεί όταν λέει πως «χτίζει αξιοπιστία για να έρθουν τα πλεονάσματα», δηλαδή οι Γερμανικές και οι Γαλλικές εταιρείες θα έχουν πρόσφορο έδαφος για τα «φιλέτα» και μετά «βλέπουμε» για τα πλεονάσματα.

Δυστυχώς στην κατάσταση που έχει περιέλθει η χώρα οι επιλογές είναι περιορισμένες, είτε θα πουλήσει εθνικό πλούτο είτε θα «στραγγαλιστεί» μέσω των πρωτογενών πλεονασμάτων.

Φυσικά δεν είναι όλες οι ιδιωτικοποιήσεις κακές, υπάρχουν δημόσιες επιχειρήσεις που το ελληνικό κράτος αποδείχτηκε ανίκανο να αξιοποιήσει η έστω να διαχειριστεί με κάποια αξιοπρέπεια, παρ όλα αυτά θα υπάρξουν κι επίπονες συμφωνίες και γι’ αυτό δεν υπάρχει καμία αμφιβολία.