ΠΟΛΛΟΙ ΔΥΣΚΟΛΕΥΟΝΤΑΙ ΝΑ ΑΝΤΙΛΉΦΘΟΥΝ ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΤΟ BACKSTOP

Βάλτε αντί Αγγλία, ελεύθερη Κύπρος και βάλτε αντί Ιρλανδία κατεχόμενα.

Και τέλος αντί νεοναζιστική ΕΕ, βάλτε Σουλτανική τουρκία.

Σαφές; Το καταλάβατε;

Αν όχι θα πρέπει να εξηγηθεί τι θα παθαίνει σιγά-σιγά η Ελληνική Κύπρος που κατάργησε ΤΑ backstop της με εντολή της ΕΕ, πριν λυθεί σωστά το Κυπριακό

Β. Ο ΘΕΜΟΣ ΣΤΟΦΟΡΟΠΟΥΛΟΣ ΚΑΙ Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΕΝΑΝΤΙ ΤΗΣ ΤΟΥΡΚΙΑΣ

Τη δεκαετία του 80 οι καλύτεροι Έλληνες πρέσβεις ήταν, ο Μιχάλης Δούντας και ο Θέμος Στοφορόπουλος.

Ο Θέμος Στοφορόπουλος επί Ανδρέα Παπανδρέου και πριν το τέλος της δεκαετίας του 80 ήταν πρέσβης της Ελλάδας στην Κύπρο. Και τότε πρέσβης της Ελλάδας στη Μόσχα ήταν ο αείμνηστος Μιχάλης Δούντας. Αμφότεροι τότε παραιτήθηκαν εις ένδειξη διαμαρτυρίας για το «πατριωτικό» mea culpa της συμφωνίας του Ανδρέα Παπανδρέου με τον τούρκε πρωθυπουργό.

Που έκτος του ότι έδινε συγχωροχάρτι στους τούρκους για την Κύπρο, απεμπολούσε και τα δικαιώματα μας στο Ελληνικό Αιγαίο.

Δείτε κατωτέρω τις πάντα επίκαιρες απόψεις του Θέμου Στοφορόπουλου για το θέμα τουρκία. Όπως τις εξέφρασε με μία επιστολή του στην εφημερίδα Καθημερινή την 01/08/2009, υπενθυμίζοντας χωρίς να τον αναφέρει τον Θουκυδίδη

(Όμως, είναι πια φανερό πως, στην πραγματικότητα, καθιστά τον πόλεμο όλο και πιο πιθανό η πολιτική των πάση ελληνική θυσία συνομιλιών ως μέσον προστασίας από τουρκική επίθεση. Πολιτική που και ο Ανδρέας Παπανδρέου υιοθέτησε πλήρως στο Νταβός το 1988)

Αποσπάσματα από επιστολή Θέμου Στοφορόπουλου στην Καθημερινή της 1/8/2009

Με τίτλο Τουρκική Επιθετικότητα.

http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_columns_2_01/08/2009_324194

1. Δεν πρέπει, όμως, καθόλου να συναχθεί από τις ανωτέρω υπουργικές δηλώσεις ότι τουρκικές υπερπτήσεις πάνω από ακατοίκητα νησιά παραβιάζουν λιγότερο «κάθε συνθήκη και κάθε έννοια δικαίου».

2. Σύμφωνα με τη Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για το Δίκαιο της Θάλασσας, όχι μόνο τα κατοικημένα νησιά, αλλά και τα ακατοίκητα, δικαιούνται υφαλοκρηπίδας και Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης (ΑΟΖ) «αν μπορούν να συντηρήσουν ανθρώπινη διαβίωση ή δική τους οικονομική ζωή».

3. Και όσα, όμως, βραχονήσια δεν πληρούν αυτές τις προϋποθέσεις, έχουν και αυτά αιγιαλίτιδα ζώνη και, προφανώς, εναέριο χώρο, η παραβίαση του οποίου είναι εξίσου παράνομη. Ολα δε τα ελληνικά νησιά και βραχονήσια στο Αιγαίο, μαζί με την όλη θαλάσσια περιοχή όπου βρίσκονται, αποτελούν το πρότυπο αρχιπέλαγος, με τη γεωγραφική έννοια του όρου. Ενα σύνολο, συνιστώσες του οποίου οι Τούρκοι θέλουν να μας πάρουν για να το θέσουν ολόκληρο υπό τον έλεγχό τους.

4. Οσο για τις συνεχιζόμενες «διερευνητικές» ελληνοτουρκικές συνομιλίες με μοναδικό, δήθεν, θέμα την υφαλοκρηπίδα, αυτές είναι άκρως επικίνδυνες. Διότι έτσι που τα έχουμε καταφέρει, μία από κοινού οροθέτηση της υφαλοκρηπίδας προϋποθέτει συμφωνία της Αγκυρας για το πλάτος της ελληνικής αιγιαλίτιδας ζώνης, αν όχι και για την ελληνικότητα ελληνικών νησιών. Και στο (ούτως ή άλλως αμφίβολης αντικειμενικότητας) Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης, η Τουρκία θα πήγαινε μόνο στη βάση συνυποσχετικού που θα μας υπαγόρευε.

5. Διότι η Τουρκία βλέπει ότι ο γκανγκστερισμός της αποδίδει. Οτι στην Κύπρο δεχόμαστε επί 35 χρόνια τη μεταμφίεση του Αττίλα σε διακοινοτική διαφορά.

6. Ότι επανειλημμένα δεχθήκαμε συνομιλίες με την Τουρκία για τους μουσουλμάνους συμπολίτες μας και μάλιστα παρά τις φανερές βλέψεις της εναντίον της ελληνικής Θράκης και παρά την εκδίωξη των Ελλήνων από την Κωνσταντινούπολη, την Ιμβρο και την Τένεδο.

7. Ότι δεχθήκαμε να είναι αντικείμενο συνομιλιών η οροθέτηση της υφαλοκρηπίδας σε ολόκληρο το Αιγαίο και όχι, όπως θα έπρεπε, μόνο στις περιοχές που γειτνιάζουν με τα ανατολικά ελληνικά νησιά.

8. Οτι συνεχίσαμε τον διάλογο αφού δεχθήκαμε, κατά παραβίαση και του Συντάγματός μας, μετατροπή των Ιμίων σε «γκρίζα ζώνη».

9. Ότι παζαρεύουμε κυριαρχικά μας δικαιώματα στις «διερευνητικές» ομιλίες, η διάρκεια των οποίων τους έχει προσδώσει προ πολλού χαρακτηριστικά διαπραγματεύσεων.

10. Αυτά διαπιστώνοντας, η Αγκυρα διευρύνει όλο και περισσότερο τη «διένεξη», περιλαμβάνοντας τώρα στις «γκρίζες ζώνες» και άλλα συγκεκριμένα ελληνικά νησιά, προσπαθώντας να οικειοποιηθεί την ΑΟΖ του Καστελόριζου και μη αναγνωρίζοντας στη νόμιμη κυβέρνηση της Κύπρου το δικαίωμα να ορίσει τέτοια ζώνη.

11. Ίσως, βέβαια, αποφύγουμε τον πόλεμο αν, ό,τι και αν μας κάνουν, συνεχίσουμε να πληρώνουμε σταδιακά στους προς Ανατολάς γείτονες ένα τίμημα που τελικά δεν θα είναι μικρότερο από εκείνο μιας στρατιωτικής ήττας μας. Οι Τούρκοι ξέρουν να επιμένουν μέχρι να το καταβάλλουμε ολόκληρο.

12. Μόνος τρόπος να σταματήσουμε την κατρακύλα, προστατεύοντας συγχρόνως την ειρήνη, είναι μια πειστική αποτρεπτική στρατηγική και, στο πλαίσιο αυτό, μια διπλωματική τακτική ανένδοτη στην ουσία, αλλά ευέλικτη στη μορφή, την οποία η διπλωματική μας υπηρεσία έχει την πείρα και την ικανότητα να εισηγηθεί και να εφαρμόσει, αν υπάρξει η αναγκαία βούληση της πολιτικής ηγεσίας.

13. Η στάση μας οφείλεται στον φόβο τουρκικής επίθεσης και ανάγεται στον Κωνσταντίνο Καραμανλή.

Στις 17 Αυγούστου 1984 (Πρόεδρος της Δημοκρατίας τότε) έλεγε σε κατ’ ιδίαν συνομιλία:

«Ο διάλογος με τους Τούρκους είναι απαραίτητος. Ένας πόλεμος μαζί τους δεν θα μας βγει σε καλό. Θα πάθουμε ανυπολόγιστες καταστροφές».

Και στις 11 Δεκεμβρίου του ίδιου έτους:

«Η Τουρκία αν θέλει μπορεί να μας τσακίσει τα πλευρά. Εκείνο που έκανε στην Κύπρο μπορεί να το κάνει ανά πάσα στιγμή στο Αιγαίο, μ’ ένα νησί, χωρίς εμείς να μπορούμε να κάνουμε τίποτε άλλο από το να τιμήσουμε τα όπλα μας» (Χρήστος Πασαλάρης, Οι Βαρόνοι των Media, Εκδοτικός Οίκος Α.Α. Λιβάνη, Αθήνα 2008, σελ. 304 και 310).

14. Όμως, είναι πια φανερό πως, στην πραγματικότητα, καθιστά τον πόλεμο όλο και πιο πιθανό η πολιτική των πάση ελληνική θυσία συνομιλιών ως μέσον προστασίας από τουρκική επίθεση (πολιτική που και ο Ανδρέας Παπανδρέου υιοθέτησε πλήρως στο Νταβός το 1988).