ΠΟΛΛΟΙ ΘΑ ΜΑΡΤΥΡΗΣΟΥΝ ΣΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΤΩΝ ΔΙΩΓΜΩΝ
ΕΠΙΚΑΙΡΟ ΜΗΝΥΜΑ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΣΟΥΜΕΛΑ ΔΙΑ ΤΟΥ ΜΑΚΑΡΙΣΤΟΥ ΓΕΡΟΝΤΑ ΝΕΚΤΑΡΙΟΥ ΤΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΗ ΑΠΟ ΤΟ 2015
+ + + ·
Ήτανε προσβολή στου Πόντου την Μητέρα. Την Υπέρμαχο Στρατηγό. Σ’ εμέ την Πλατυτέρα.
· Πούλησαν την Ελλάδα την χώρα των αγίων που κάθε σπιθαμή της ρέει αίμα μαρτύρων.
· Η λύρα η ποντιακή βροντή του Μιχαήλ. Θα διώξει τους εχθρούς προτού ο ήλιος βγει. ·
Της λύρας της ποντιακής το άγιο δοξάρι σπαθί του Αρχαγγέλου. Το νέο συναξάρι.
· Θα ‘ναι το συναξάρι της λάμψης του φωτός της πόλης της Επτάλοφου. Ο Επανευαγγελισμός.
· Πρωτεύουσα του έθνους του Κωνσταντίνου η Πόλις. Η νέα η Πεντηκοστή της Οικουμένης όλης.
· Διάνοια, χέρι αμαρτωλού, η χάρις μου οδηγεί. Η Παναγία η Σουμελά σας δίνω τη γραφή.
· Πολλοί θα απορείτε πως λέει η Παναγία σ’ ανθρώπινη διάνοια τα λόγια αυτά τα θεία.
· Είναι η αγάπη του Ιησού τα έσχατα τα χρόνια το πλάσμα του να σώσει με τα δικά του λόγια.
· Όπου η αμαρτία πλεόνασε, περίσσευσε η χάρις. Στ’ όνομα του Υιού μου δίνεται αυτή η χάρις.
· Ο Κύριος είπε κάποτε κι πέτρες θα λαλήσουν. Γιατί απορείς τεκνίο μου; Όσοι το έλεος ζητούν γιατί να μην μιλήσουν;
· Είναι η συγκατάβαση του Ιησού τα έσχατα τα χρόνια, ο ουρανός να δίνει αυτά τα Θεία λόγια:
· Πράξεις των Αποστόλων κεφ. β΄ στίχοι 16-21(σε μετάφραση):
16. Αλλ’ αυτό (το καταπληκτικό φαινόμενο) είναι εκείνο, που έχει λεχθή διά μέσου του προφήτου Ιωήλ:
17. Και θα συμβεί κατά τις έσχατες ημέρες (κατά τη χριστιανική εποχή), λέγει ο Θεός, αυτό:
Θα εκχύσω από το Πνεύμα μου σε κάθε άνθρωπο, και θα προφητεύουν οι υιοί σας και οι θυγατέρες σας. Και οι νέοι σας θα βλέπουν οράματα, και οι γέροντές σας θα ονειρεύονται αποκαλυπτικά όνειρα.
18. Ακόμη και στους δούλους μου και στις δούλες μου τις ημέρες εκείνες θα εκχύσω από το Πνεύμα μου, και θα προφητεύουν.
21. Και όποιος θα επικαλεσθή το όνομα του Κυρίου, θα σωθή».
· Τη φορεσιά του Πόντου φοράω την ματωμένη, την πονεμένη φορεσιά. Η κεχαριτωμένη.
· Η Παναγία η Σουμελά σας δίνω τη γραφή. Η λύρα η Ποντιακή ξανά θα ακουστεί.
· Τα παλικάρια μου ξανά στολές θε να φορέσουν χορούς της λευτεριάς. Ξανά θε να χορέψουν.
· Η λύρα η Ποντιακή πάλι θα ακουστεί, σ’ ολόκληρη την πλάση σαν έρθει η στιγμή.
· Όπως χόρεψαν τότε οι Εβραίοι που πέρασαν την Ερυθρά. Έτσι κι Έλληνες θα χορέψουν σαν έρθει η λευτεριά.
· Η λύρα η ποντιακή, του ουρανού ωδή, ξανά θα ακουστεί στα ματωμένα χώματα. Στην Άγια τη γη.
· Το φόρεμά μου κόκκινο είναι αιματοβαμμένο με αίμα των σφαγιασθέντων μαρτύρων στολισμένο.
· Το αίμα αυτό κρατάω στα χέρια μου σφικτά. Στο άλλο χέρι το σταυρό, στον Κύριο μπροστά.
· Πόντος, Καππαδοκία, Κύπρος, Μ. Ασία. Το αίμα αυτό κρατάω στην Άνω Βασιλεία.
· Κρατήσανε την πίστη, γυναίκες, παλικάρια, μικρά παιδιά και γέροι, που μόνο ο Θεός τους ξέρει.
· Έκαιγε το λιβάνι μπροστά στο εικόνισμά μου. Και το καντήλι άσβεστο στη χάρη τη δικιά μου.
· Εμύριζαν τα σπιτικά του προσφόρου τον ιδρώτα. Την πίστη τους δεν άλλαζαν, ούτε και ένα γιώτα.
· Οι εκκλησίες γεμίζανε με παιδικές φωνές. Χρήματα δεν αλλάζανε ποτέ τις Κυριακές.
· Οι αυλές γεμάτες ήτανε με τον Βασιλικό. Τραπεζομάντηλα άσπρα με σήμα το σταυρό.
· Γιαγιάδες γύρω απ’ τα παιδιά μιλούσαν για Χριστό. Εμένα δε με βρίζανε με είχαν φυλαχτό.
· Η λύρα η Ποντιακή μίλαγε για πατρίδα. Τραγούδαγε την πίστη. Για την Ορθοδοξία.
· Τώρα οι γιαγιάδες βλέπουνε τούρκικα κι άλλα ξένα. Την πίστη παραδώσατε χωρίς καθόλου αίμα.
