«ΥΠΑΡΚΤΟΣ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΣ»: ΔΗΜΟΓΡΑΦΙΚΗ ΚΑΤΑΡΡΕΥΣΗ ΣΤΗΝ ΑΝΑΤΟΛΙΚΗ ΕΥΡΩΠΗ

Η ΓΗΡΑΙΑ ΗΠΕΙΡΟΣ ΠΕΘΑΙΝΕΙ ΑΠΟ «ΥΠΑΡΚΤΑ ΓΗΡΑΤΕΙΑ»!










Του Δημήτρη Κωνσταντακόπουλου

Η πτώση του τείχους του Βερολίνου, τον Νοέμβριο του 1989, πανηγυρίστηκε στη Δύση ως θρίαμβος της ελευθερίας και αρχή
«μετάβασης στην δημοκρατία, την αγορά και την ευημερία», οδηγώντας εν τέλει και στην ένταξη έντεκα χωρών της Αν. Ευρώπης στην ΕΕ.

Βεβαίως δεν έλειψαν οι επικριτικές φωνές των διαφωνούντων, που μίλησαν για «προσάρτηση» της Αν. Γερμανίας από τη Δυτική, ή για ένα «νέο τείχος του χρήματος» που χωρίζει τώρα την ανατολή και τη δύση της ηπείρου, κατά την έκφραση του Ζαν Πιερ Σεβενεμάν, ιστορικής μορφής του γαλλικού σοσιαλισμού.

Ο μαρξιστής «οικονομολόγος της ανάπτυξης» Σαμίρ Αμίν μίλησε για τη δημιουργία μιας υπανάπτυκτης και εκμεταλλευόμενης ευρωπαϊκής περιφέρειας, το αντίστοιχο της Λατινικής Αμερικής για τις ΗΠΑ.

Οι φωνές αυτές όμως καλύφθηκαν τότε και αργότερα από τον άνευ προηγουμένου ορυμαγδό των οπαδών του «τέλους της Ιστορίας» και της «ευτυχούς παγκοσμιοποίησης».

Μόνο με την κρίση της ΕΕ το 2009, μια κρίση στην οποία πολλοί θεωρούν ότι συνέβαλε αποφασιστικά, εκτός του κραχ του 2008 και η μεγάλη διεύρυνση του 2004, άρχισαν να ακούγονται κάπως περισσότερο οι πιο κριτικές φωνές, τροφοδοτώντας ένα κύμα ριζοσπαστισμού, που κατευθύνθηκε είτε στην αριστερά, είτε στη δεξιά, στη Νότιο Ευρώπη περισσότερο προς τα αριστερά, στη Βόρειο περισσότερο προς τα δεξιά.

Ο καθένας μπορεί να έχει βέβαια όποια γνώμη θέλει για αυτά τα μεγάλα, συγκλονιστικά γεγονότα που μεταμόρφωσαν την Ευρώπη και θα ήταν απίθανο να συμφωνήσουν όλοι στη σημασία τους. Αυτό αντίθετα που δεν μπορεί να αμφισβητηθεί είναι οι συχνά ανελέητοι αριθμοί των στατιστικών.

Και οι δημογραφικές στατιστικές, τριάντα χρόνια μετά την πτώση του Τείχους, αντανακλούν ανάγλυφα το βαρύ οικονομικό και κοινωνικό κόστος που υπέστησαν οι λαοί και τα έθνη της Αν. Ευρωπης ως αποτέλεσμα της μετάβασης στον καπιταλισμό, συνέπεια του οποίου ήταν η απώλεια σημαντικού μέρους του πληθυσμού τους.

Μειώνεται ο πληθυσμός της Αν. Ευρώπης

Το αναφέρει μια μελέτη των ερευνητών Agnieska Fihel, του Πανεπιστημίου της Βαρσοβίας και του Γαλλικού Ινστιτούτου Μεταναστεύσεων και Marek Okolski του Πανεπιστημίου Lazarski της Βαρσοβίας, που δημοσιεύεται στο τεύχος Ιουνίου της επιθεώρησης «Πληθυσμός και Κοινωνίες», του γαλλικού Εθνικού Ινστιτούτου Δημογραφικών Μελετών (INED),

 Σύμφωνα με αυτή την μελέτη μέσα σε τριάντα χρόνια η Βουλγαρία, η Εσθονία, η Κροατία, η Λεττονία, η Λιθουανία, η Ουγγαρία, η Πολωνία, η Ρουμανία, η Σλοβακία, η Σλοβενία και η Τσεχία έχασαν το 7% του πληθυσμού τους, περνώντας από 111 σε 103 εκατομμύρια κατοίκων και χάνοντας τη νεολαία τους!

 Ενώ αυτά συνέβαιναν στην Ανατολική Ευρώπη, στη Δύση της ηπείρου ο πληθυσμός αυξανόταν κατά 13%.

Η δημογραφική κατάρρευση δεν έγινε κατά τρόπο ομοιόμορφο. Η Βουλγαρία, η Λετονία και η Λιθουανία, έχασαν το ένα πέμπτο του πληθυσμού τους, ενώ η Εσθονία και η Ρουμανία το 16%.

Μόνο η Σλοβακία, η Σλοβενία και η Τσεχία γλύτωσαν τη μείωση, σημειώνοντας μια αναιμική έστω, αλλά υπαρκτή αύξηση του πληθυσμού τους από 2 έως 4%.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΗΝ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΣΤΟ ΟΙΜΟΣ-ΑΘΗΝΑ

loading...