Πιστός εν Χριστώ τω Θεώ Βασιλεύς-Αυτοκράτωρ Ρωμαίων (Η εθνική επέτειος της 29ης Ιουλίου)

Αύριο 29 Ιουλίου 2019 μ.Χ., έχουμε μια ακόμη μεγάλη εθνική επέτειο.

Με την υπεπολύτιμη βοήθεια του κυρίου ημών Ιησού Χριστού, οι πρόγονοι μας εγράψαν μια άκομη ένδοξη σελίδα ιστορίας.














Όταν θα έρθουμε έμεις οι πραγματικοί Έλληνες στην εξουσία, θα γίνονται παρελάσεις και εκδηλώσεις, για αυτή την μεγάλη εθνική μας επέτειο.

Πρίν από 1005 χρόνια ακριβώς, έγινε η μεγάλη και ιστορική μάχη, η οποία έκρινε την τύχη της Ελληνικής Μακεδονίας.  


Η Ελληνικότητα της Μακεδονίας είναι θεμελιωμένη επάνω στις θυσίες και στα αίματα εκατομμυρίων Ελλήνων Ηρώων.
Για την απελευθέρωση της Μακεδονίας πολέμησε για περισσότερο από 30 χρόνια ο κορυφαίος Έλληνας όλων των εποχών.
 
 
Ο Βασίλειος και οι Έλληνες στρατιώτες πολεμούσαν χειμώνα-καλοκαίρι, στις πεδιάδες και τα βουνά της Μακεδονίας. 

Πρίν από 1005 χρόνια, στις 29 Ιουλίου του 1014 μ.Χ., ο κορυφαίος αυτοκράτορας όλων των εποχών κέρδιζε την μάχη του Κλειδιού.
 
Οι Βούλγαροι με αρχηγό τον Σαμουήλ, ήταν
καλά οχυρομένοι, στο στενόμε αποτέλεσμα να μην μπορεί ο Ελληνικός-Ρωμαικός στρατός
, να τους αντιμετωπίσει σε μια ανοιχτή μάχη. 

Απέφευγαν συνέχεια τις κατά μέτωπον μάχες σε πεδιάδες. 

Η τακτική τους ήταν ο ανταρτοπόλεμος στα βουνά και οι ενέδρες. 

Στις 14 Ιουλίου του 1014 μ.Χ., ήταν πολύ καλά οχυρωμένοι στο στενό του Κλειδιού.
Όμως οι Κουμάνοι (Βούλγαροι) έκαναν το ίδιο λάθος για τρίτη συνεχόμενη φορά, να επαναπαυτούν στο φυσικό εμπόδιο του πολύ δύσβατου βουνού, το οποίο θεωρούσαν αδιάβατο.
 
 
Το ίδιο ακριβώς λάθος είχαν κάνει άλλες δύο φορές, στις μάχες του Σπερχειού και του Αξιού. 

Τότε ήταν απολύτως σίγουροι ότι ήταν 
τελείως αδύνατον να περάσει ο Ελληνικός αυτοκρατορικός στρατός.
 
 
Εντούτοις οι Έλληνες βρήκαν δυο φορές τον τρόπο να παρακάμψουν τα φυσικά εμπόδια, πέρασαν στην απέναντι πλευρά, προκαλώντας μεγάλες απώλειες στους Βούλγαρους.
 

Με τον ίδιο ακριβώς τρόπο ηττήθηκαν και στο Κλειδί οι Κουμάνοι, καθώς επαναπαύτηκαν στο ανυπέρβλητο φυσικό εμπόδιο του όρους Μπέλλες.
 
 
Οι Βούλγαροι (Κουμάνοι, Τουρκικό Φύλο) δεν ήταν σε θέση να αντιληφθούν το μεγαλείο της Ελληνικής ψυχής, σε συνδυασμό με την πολιτιστική-θρησκευτική, ανωτερότητα των Ελλήνων.
 
 
Η αδιαμφισβήτητη πολιτιστική ανωτερότητα, έκανε τους προγόνους μας πολύ γεναίους και ικανούς για κάθε τι το οποίο όλοι οι υπόλοιποι λαοί το νόμιζαν ως ακατόρθωτο.
 
 
Οι προγονοί μας έκαναν το αδύνατο να είναι εφικτό,αμέτρητες φορές εκείνους τους αιώνες
με βάσεις την Ορθοδοξία, την ασυναγώνιστη αρχαία Ελληνική γραμματεία, και την ηθική ζωή. 
 
Αυτό ήταν ένα πράγμα το οποίο μόνον οι ιεροί Έλληνες εκείνων των εποχών ήταν ικανοί να το επιτύχουν. 

Είχαν υψηλές ηθικές αρχές, αρχαία Ελληνική παιδεία, πίστευαν στον Χριστό, ενώ φυσικά πέρα από την δύναμη του μυαλού, και της  ψυχής, είχαν και άριστη εκπαίδευση.

Η μάχη στο Κλειδί υπήρξε το αποκορύφωμα της πολυετούς διαμάχης μεταξύ Ελλήνων και Βουλγάρων η οποία τελείωσε με νίκη των προγόνων μας.

Επί χρόνια ετοιμαζόταν ο Βασίλειος για την τελική μάχη στο Κλειδί. 

Οι συνεχόμενες επιθέσεις του Βασίλειου β στα Βουλγαρικά εδάφη είχαν μειώσει την ισχύ του Σαμουήλ που αγωνιζόταν να σταθεροποιήσει την εξουσία του στο κεντρικό τμήμα της Βουλγαρίας.
Η στρατηγική του στον Βουλγαρικό πόλεμο υπήρξε πολύ ευφυής. Έκανε εκστρατείες από το κέντρο πρός την περιφέρεια. 

Τα κατεκτημένα εδάφη, τα προστάτευε με μια σειρά από κάστρα, σε καίρια σημεία. Πρώτη σημαντική στρατιωτική βάση, έγινε η Φιλιππούπολη. Αμέσως μετά κατέλαβε, τα φρούρια γύρω από την Σαρδική. 

Με αυτήν την υπέροχη στρατηγική επέτυχε να ελέγξει την Βορειοανατολική διαδρομή,από από την πεδιάδα του Ισκέρ μέχρι τον Δούναβη, και από το Περνίκ, και το Ραντομίρ, εώς τα Σκόπια.

Με μιά νέα “αλυσίδα” οχυρών στην περιοχή του  Δούναβη, εμπόδισε τις προσπάθειες των Κουμάνων (Βουλγάρων), να ενισχυθούν από τους ομοεθνείς τους Ούγγρους και Πετσενέγους-Πατζινάκες.  
Παράλληλα με την προέλαση του προς τα Σκόπια και την μάχη του Αξιού, εμπόδισε τους Βούλγαρους, από μια νέα καταστροφική κάθοδο και τους υποχρέωσε να συγκεντρώσουν τις δυνάμεις τους στην πρωτεύουσα τους την Αχρίδα.  

Τα επόμενα χρόνια του πολέμου, ο Έλληνας βασιλιάς είχε ως βάση και κέντρο ανεφοδιασμού τις Σέρρες.  


Την άνοιξη του 1014 ξεκίνησε για το Κλειδί, το οποίο την σημερινή εποχή ονομάζουμε Ρούπελ (Νομός Σερρών). 
Η παράταξη του στρατεύματος είχε δύο ίλες ιππικού ως εμπροσθοφυλακή, μια από κατάφρακτους, μια απο μονόζωνους, και μετά ακολουθούσε το κυρίως σώμα του Ελληνικού Στρατού. 

Ο Βασίλειος είχε ως στόχο να φθάσει στο στενό ανάμεσα σε Κλειδί και Κίμβα Λόγγο, στην κοιλάδα του Μελένικου και της Στρούμνιτζας, όπου είχαν οι Βούλγαροι Ελληνικά εδάφη υπό την κατοχή τους. 
Η κατάκτηση τους θα του άνοιγε τον δρόμο για τις Πρέσπες και την Αχρίδα, την καρδιά του Βουλγαρικού κράτους.

Ο Σαμουήλ γνωρίζοντας ότι το στενό στο Κλειδί αποτελούσε το σημείο που περνούσε πάντοτε ο Ελληνικός στρατός, όσες φορές  εκστράτευσε κατά της Βουλγαρίας, αποφάσισε να συγκεντρώσει το σύνολο των Κουμάνων και να οχυρωθεί στο Κλειδί.

Το Κλειδι ήταν το στενότερο πέρασμα στην κοιλάδα του ποταμού Στρώμνιτσα, ο οποίος είναι  παραπόταμος του Στρυμόνα. 

Εκεί ανέμεναν οι Βούλγαροι την επίθεση των Ελλήνων.

Πρίν από την καθοριστική μάχη ο Σαμουήλ σκέφτηκε να λύσει την πολιορκία με αντιπερισπασμό.

Ήθελε πάση θυσία να διασπάσει της Ελληνικές

δυνάμεις.


Για αυτό έστειλε τον Δαβίδ Νεστορίτση, με σημαντικές δυνάμεις, για να καταλάβει την Θεσσαλονίκη.

Την Θεσσαλονικη υπερασπιζόταν ο Θεοφύλακτος Βοτανειάτης. 
Ο Θεοφύλακτος Βοτανειάτης με την βοήθεια του γιού του Μιχαήλ, επέτυχε να αναχαιτίσει την επίθεση, έξω απο την πόλη και να τρέψει τους Βούλγαρους σε φυγή, συλλαμβάνοντας πολλούς αιχμαλώτους. 

Οι Έλληνες-Ρωμαίοι στο Κλειδί στρατοπέδευσαν σε απόσταση από το στενό και έστειλαν ανιχνευτές να εντοπίσουν τον εχθρό. 


Το στενό το είχαν κλείσει οι Βούλγαροι με πρόχειρα αναχώματα απο πέτρες, κορμούς δέντρων, κάρα και βράχους.

Οι Βούλγαροι ηταν κρυμμένοι και δεν φαινόταν. 


Η ενέδρα ηταν σίγουρη, για αυτό ο Βασίλειος πήρε την απόφαση να αλλάξει την διάταξη του στρατού.

Τοποθέτησε μπροστά το πεζικό και πίσω το ιππικό, για να είναι σίγουρος ότι οι στρατιώτες του πεζικού δεν θα ανακόπτονταν από το Ιππικό.

Οι εντολές του αυτοκράτορα ηταν ξεκάθαρες.

Τ

ο Ελληνικό στράτευμα έπρεπε να είναι σε συνεχή επαγρύπνηση, οπλισμένο, για να επέμβει όποτε και αν χρειαζόταν. 


Σε κάθε πόλεμο-μάχη ο Βασίλειος φρόντιζε πάντοτε οι γραμμές των στρατιωτών να είναι συμπαγείς και να μην χαλούν για κανέναν λόγο.


Η πρώτη νύχτα κύλησε ομαλά χωρίς προβλήματα.

Οι Βούλγαροι δεν φαινόταν πουθενά στις γύρω βουνοκορφές. 


Την επόμενη ημέρα ο Βασιλιάς έδωσε εντολή στον στρατό να προχωρήσει προς το Κλειδί, ενώ ήξερε οι Βούλγαροι θα επιτεθόταν όταν εκείνος καί οι Έλληνες θα πλησίαζαν τα φράγμα.

Όταν η εμπροσθοφυλακή πλησίασε στα αναχώματα, εκδηλώθηκε η πρώτη επίθεση από τους Βούλγαρους, οι οποίοι έριχναν βράχους, ενώ παράλληλα με βέλη και πέτρες χτυπούσαν τους Έλληνες. 



Παρά το πάθος του ένδοξου Ελληνικού στρατού, οι  προσπάθειες να περάσουν τα αναχώματα απέβησαν άκαρπες, με αποτέλεσμα να έχουμε νεκρούς και τραυματίες. 

Ο Βασίλειος (Βουλγαροκτόνος) όταν είδε την δυσκολία των επιχειρήσεων διέταξε υποχώρηση του στρατεύματος. Διέκρινε την αδυναμία προελάσεως των στρατευμάτων εξαιτίας του στενού περάσματος.

Εάν συνέχιζαν τις επιθέσεις, αυτό θα επέφερε τον αφανισμό του στρατεύματος.

Σε εκείνο το χρονικό σημείο, παρουσιάστηκε ο στρατηγός Νικηφόρος Ξιφίας και είπε το σχέδιο του στον βασιλιά.

Ο στρατηγός Νικηφόρος Ξιφίας θα πήγαινε μαζί με τους στρατιώτες, από την πίσω μεριά του Όρους Μπέλλες και θα ανέβαιναν το βουνό, ώστε στην συνέχεια να κυκλώσουν τους Βούλγαρους. 

 
Ακριβώς πρίν από 1005 (29/7/1014 μ.Χ.),
μέσα στον καύσωνα στα Μακεδονικά βουνά, πολεμούσαν οι πρόγονοι μας, χωρίς να επηρεάζονται στο ελάχιστο, από της υψηλές θερμοκρασίες.
 
 
Στις 29 Ιουλίου του 1014 μ.Χ., ο Στρατηγός Νικηφόρος Ξιφίας, ανέβηκε μαζί με άλλους Έλληνες, από την πίσω πλευρά, του πολύ δύσβατου όρους Μπέλλες, και βρέθηκε στις πλάτες των Βουλγάρων.
 
 
Αναλογιστείτε ότι οι Έλληνες για μερικές ώρες ανέβαιναν στα τέσσερα το απότομο βουνό με αποτέλεσμα να μπαίνουν τα αγκάθια μέσα στα χέρια και στα πόδια τους, με συνέπεια να είναι καταματωμένοι. 


Αυτό το έκανε ο στρατηγός Νικηφόρος Ξιφίας μαζί με τους στρατιώτες, διότι το βουνό από την πίσω μεριά δεν είχε ούτε μονοπάτι. 
  
 
Τότε για μία ακόμη φορά το αδύνατο είχε γίνει δυνατό. 
 
Έκπληκτοι αλλά και έντρομοι έβλεπαν οι Βούλγαροι, τον Στρατηγό Νικηφόρο Ξιφία με τους Έλληνες στρατιώτες, να προελαύνουν από την πίσω πλευρά κατεβαίνωντας απο το δύσβατο βουνό.
 
 
Άραγε υπάρχουν λόγια που να μπορούν να περιγράψουν τέτοιου είδους Ήρωες !!!
 
 
Στην συνέχεια ο Βασίλειος επιτέθηκε την ίδια στιγμή με τον Στρατηγό Ξιφία, με αποτέλεσμα οι περισσότεροι Βούλγαροι να πέσουν στα χέρια των Ελλήνων.
 
Η μάχη στο Κλειδί ήταν πολύ καθοριστική, για την έκβαση του Ελληνοβουλγαρικού πολέμου.
 
Η νίκη του Βασίλειου στο Κλειδί, ήταν στην πραγματικότητα η αρχή του τέλους για τους Βούλγαρους. 
Σε αυτήν την μάχη κρίθηκε η τύχη της Ελληνικής Μακεδονίας.
 
Πραγματικά δεν υπάρχουν λόγια για τους ένδοξους προγόνους.
 
Μετά την μάχη του Κλειδιού αρχίζει οριστικά η αντίστροφη μέτρηση, για την απαλλαγή των Ελλήνων, από τα τρομερα μαρτύρια των Βουλγάρων.
 
 
Οι Βούλγαροι επί αρκετούς αιώνες έκαναν ανελέητες σφαγές, κλοπές, εμπρησμούς, βιασμούς, σκλάβωμα Ελληνίδων γυναικών.


Η στρατηγική του Βασίλειου Β, υπήρξε άψογη στο Κλειδί, σε αντίθεση με τον αυτοκράτορα
Μανουήλ Κομνηνό, ο οποίος σε μια ακριβώς παρόμοια περίπτωση, το σωτήριο έτος 1176 μ.Χ., εγκλωβίστηκε σε ενέδρα που έστησαν οι Τούρκοι, στις Κλεισούρες του Τζυβριτζη (πέρασμα του Τσαρδάκ) στα στενά του Μυριοκεφαλου.  

Δυστυχώς όπως είχε παρατάξει, το ιππικό και τις βοηθητικές άμαξες, εγκλωβίστηκαν όλοι οι Έλληνες στρατιώτες, με αποτέλεσμα να σκοτώσουν τους περισσότερους οι Σελτζούκοι.   

Η ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ ΤΑ ΜΕΣΑΩΝΙΚΑ ΧΡΟΝΙΑ.
 
 
 
Οι Βούλγαροι επί Βασίλειου του β είχαν κάνει κάτι πρωτόγνωρο καθώς είχαν κατακτήσει το 80% των κάστρων της Θεσσαλίας και το 90% των κάστρων της Μακεδονίας.

 
Είχαν κόψει την Ελληνική επικράτεια στα δύο. 
 

Η Θεσσαλονίκη ήταν εκείνους τους αιώνες η δεύτερη πιο σημαντίκη πόλη της Ελληνικής-Ρωμαικής αυτοκρατορίας.
 


 
Η Βουλγαρiα επι αυτοκράτορος Ιωάννη του Α, Κουρκουά-Τσιμισκή έγινε Ελληνική-Ρωμαική επαρχία και ήταν σκλαβωμένη στην Ελλάδα.



Εντούτοις με το που έγινε αυτοκράτορας ο Βασιλειος ο Β, επέτυχαν οι Βούλγαροι 

μέσα σε ελάχιστες ημέρες να “επαναστατήσουν” και να γίνουν ένα πάρα πολύ ισχυρό βασίλειο.


Γεωγραφικά το νέο Βουλγαρικό βασίλειο σε σχέση με το προηγούμενο Βουλγαρικό κράτος ήταν ότι είχε ως κέντρο την Μακεδονία-Θεσσαλία.

Η “ΠΕΡΙΕΡΓΗ” ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΕΝΑΝΤΙΑ 
ΣΤΟΝ ΒΑΣΙΛΕΙΟ
 
 
Τις ημέρες κατά τις οποίες έγινε η επανάσταση βρέθηκαν σε θέση να “δραπετεύσουν” από την Κωνσταντινούπολη οι αδελφοί Κομητόπουλοι*.
 
Αυτό έγινε με την παρέμβαση της Σημιτικής  πολιτικής αριστοκρατίας.


Η ΚΑΤΑΓΩΓΗ ΤΩΝ ΑΡΧΗΓΩΝ ΤΟΥ 
ΒΟΥΛΓΑΡΙΚΟΥ ΕΘΝΟΥΣ.

Ενδεικτικό είναι ότι σε παγκόσμιο επίπεδο  κανείς δεν αναφεέει οτι οι Σαμουήλ, Μωυσής, Άαρων και Δαυίδ ειναι σημτικής καταγωγής. 


Μόνον το πανεπιστήμιο του Καίμπρτζ απο λαθος ; Μας αναφέρει ότι δεν ήταν Βούλγαροι οι αδελφοί Κομητόπουλοι αλλά Αρμένιοι.
 
 

(Η Ιστορία της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας εκδόσεις Μέλισσα).  

ΕΝΑ ΑΠΙΣΤΕΥΤΟ ΕΠΙΤΕΥΓΜΑ.

Διαχρονικά ουδέποτε στην παγκόσμια ιστορία επέτυχε οποιοδήποτε έθνος το οποίο υπήρξε  προηγουμένος σκλαβωμένο σε άλλο κράτος να γίνει ένα πολύ ισχυρό βασίλειο μέσα σε ένα με δύο μήνες.
 

Αυτό είναι τελείως αφύσικο πράγμα από κάθε άποψη.


Ακόμη και εμείς οι Έλληνες με τόσο υψηλό πολιτισμό κάναμε 400 συναπτά έτη για να απελευθερωθούμε από τους Τούρκους και αντίστοιχα άλλα τόσα από τον Ρωμαικό ζυγό.


Οι Βούλγαροι δεν είχαν τον πολιτισμό, την διοίκηση, την οργάνωση, και την ισχύ, για ένα τέτοιο επίτευγμα.

Όμως το επέτυχαν με την υποστήριξη των νεοταξιτών
 
 

Αν και οι συνθήκες σκλαβιάς των Βουλγάρων ήταν τελείως διαφορετικές από τις συνθήκες τις οποίες ήταν σκλαβωμένο το Ελληνικό έθνος, στους Ρωμαίους και στους Τούρκους όμως και πάλι δεν υπάρχει καμία λογική-τεκμηριωμένη εξήγηση. 
 

Οι Έλληνες ως κατακτητές απέναντι στους Βούλγαρους υπήρξαν πάρα πολύ ευγενικοί.
 
 
 
Εμείς οι Έλληνες με τον κορυφαίο πολιτισμό στον κόσμο, τον οποίο ουδέποτε δημιούργησε είτε θα δημιουργήσει οποιοσδήποτε άλλος λαός και εντούτοις χρεάστηκε να περάσουν αιώνες για να είμαστε

 

σε θέση να επαναστατήσουμε, ενάντια στους Οθωμανούς.
 


Φυσικά δεν ήταν μόνον ο Ελληνικός πολιτισμός αλλά και ο Χριστιανισμός ο οποίος συνέβαλε τα μέγιστα στην Ελληνική επανάσταση του 1821. 
 


Δεν υπάρχει ιστορικό προηγούμενο από καταβολής κόσμου, ένας λαός ο οποίος είναι σκλαβωμένος, να επιτύχει μέσα σε μερικούς μήνες να επαναστατήσει και να γίνει ένα πανίσχυρο βασίλειο παίρνωντας πίσω όχι μόνον τα δικά του εδάφη αλλά και κατακτώντας ένα μεγάλο μέρος των εδαφών του έθνους στο οποίο προηγουμένος ήταν σκλαβωμένος.
 

Είναι φανερό ότι πίσω από την “επανάταση” ήταν η πολιτική αριστοκρατία με τους νεοταξίτες παγανιστές εκείνης της εποχής.
 

 
Στο “επίτευγμα” των Βουλγαρων, συνέβαλε και ο Ελληνικός εμφύλιος ο οποίος δημιούργησε η Σημιτική πολιτική αριστοκρατία, με την εσκεμένη και εντελώς άδικη αφαίρεση των αξιωμάτων του Ελληνοαρμένιου στρατηγού Βάρδα Σκληρού. 


(ΒΑΡΔΑΣ ΦΩΚΑΣ ΚΑΙ ΒΑΡΔΑΣ ΣΚΛΗΡΟΣ)


Η αυτοκρατορια ειχε για μια ακομη φορα αιματηρους εμφυλιους πολεμους. 

Αιτία η διαμάχη των Σημιτών πολιτικών αξιωματούχων της πρωτεύουσας και της
Ελληνικής στρατιωτικής αριστοκρατίας. 

Οι πρώτοι προσπαθούσαν επί πολλούς αιώνες, να αποσπάσουν με δόλο την εξουσία του κράτους απο τους Έλληνες στρατιωτικούς.

Σε αυτά τα αιματοβαμμένα χρόνια, του μεσαίωνα, κατά την εποχή του Βασίλειου β, βλέπουμε ενέδρες, μάχες, αιχμαλωσίες, προδοσίες, και φυσικά το μεγαλείο ψυχής του αυτοκράτορα. Τους Βούλγαρους στρατηγούς που αιχμαλώτιζε ο Βασίλειος τους εδινε χρήματα και αξιώματα με την προυπόθεση να σταματήσουν τον πόλεμο ενάντια στην αυτοκρατορία. 

Όμως με την πρώτη ευκαιρία οι Βούλγαροι στρατηγοί έφευγαν και πήγαιναν διπλα στον Σαμουήλ και ξαναέπιαναν τα όπλα. Οι θηριώδεις επίορκοι Βούλγαροι, Δραξάν, Ιβάντζης,Νικουλιτσάς, πρωταγωνιστούν σε έναν πόλεμο μέχρι τελικής πτώσεως με τον αυτοκράτορα Βασίλειο Β. Έναν στρατηγό και πολιτικό που πέρασε την ζωή του επάνω στο άλογο στις μάχες, από μικρός ως τα 69 του χρόνια θριαμβευτής στις μάχες, ευέλικτος και εύστροφος στο μυαλό και γρήγορος στις αποφάσεις του. 

Ο Βασίλειος υπήρξε γενναιόδωρος στρατιώτης που όμως, όταν πρόδιδαν την συμφωνία τους οι Βούλγαροι, η εκδίκησή του έπεφτε σαν κεραυνός. Μετά τη μάχη στο Κλειδί, τύφλωσε 14.000 Βούλγαρους και τους άφησε ελεύθερους, να γυρίσουν στα χωριά τους. Αυτή ηταν η ποινή την οποία όριζε ο Ρωμαικός νόμος-δίκαιο για όσους επαναστατούσαν ενάντια στον αυτοκράτορα. 

Η Πατρίδα και η θρησκεία είναι οι υπέρτατες αξίες . 


Οι ήρωες υπηρετούν την πατρίδα, τολμούν, κινδυνεύουν υπόκεινται σε βασανιστήρια βάζοντας τον εαυτό τους σε δεύτερη μοίρα. Η αυτοθυσία. η αγάπη, η πίστη σε ανώτερες αξίες και ιδανικά είναι τα όπλα του ανθρώπου για να αντιμετωπίσει την πνευματική αθλιότητα, την βαρβαρότητα, την ισοπέδωση και την σκλαβιά. 

Ο Βασίλειος ο β,  επέτυχε το απόλυτο σε όλα.



Πολεμούσε πολύ γενναία στην πρώτη γραμμή στα πεδία των μαχών.


Ο Βασίλειος έκανε τις μεγαλύτερες επιτυχίες, τα μεγαλύτερα επιτεύγματα από όλους τους υπόλοιπους Έλληνες, σε πολιτικό, κοινωνικό και στρατιωτικό επίπεδο. 


Oι επιτυχίες του Βασιλείου του β σε πολιτικό,
στρατιωτικό, επίπεδο δεν ήταν ποτέ βασισμένες επάνω στην βαρύτατη φορολογία των φτωχών Ελλήνων υπηκόων.


Ουδέποτε το έκανε άλλος βασιλιάς αυτό το πράγμα στον υπέρτατο βαθμό.
 

Μια στρατιωτική, μια πολιτική, μια κοινωνική επιτυχία για να έχει ηθική αξία, δεν πρέπει ποτέ να επιτυγχάνεται, εις βάρος της οικονομικής ευημερίας, της αξιοπρέπειας και της ελευθερίας των πολιτών η των υπηκόων. 

Γιά πολλοστή φορά, αυτά τα 13 συναπτά έτη θα κλείσω μια ακόμη εργασία μου για τον μέγιστο τον αυτοκρατόρων, με τον γνωστό επίλογο. 

Ο ιερός και Άγιος Βασίλειος ο Βουλγαροκτόνος ήταν και έμεινε φαινόμενο μοναδικό. (1)


ΕΠΙΚΡΑΤΕΕΙΝ Η ΑΠΟΛΛΥΣΘΑΙ


Επικρατέειν ή Απόλλυσθαι  

Γράφει ο Άγγελος Ευάγγελος  Γιαννόπουλος
ΕΠΙΚΡΑΤΕΕΙΝ Η ΑΠΟΛΛΥΣΘΑΙ - ΑΓΓΕΛΟΣ ΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ

         ΜΟΥΣΙΚΑ ΣΧΟΛΕΙΑ

ΜΟΥΣΙΚΑ ΣΧΟΛΕΙΑ.
Πάγια αρχή μου είναι ότι όλοι οι λαοί, όλοι οι άνθρωποι, έχουν δικαίωμα να πιστεύουν οπού θέλουν.

Όλα αυτά με την απαραίτητη προυπόθεση να μην επιβάλλουν τα πιστεύω τους σε τρίτους, είτε διά της βίας, είτε με πλάγιους τρόπους.

Τί γίνεται όμως στην περίπτωση που η άλλη πλευρά δεν συναινεί ;

Είναι λοιπόν δίκαιο να καθίσουμε να αφανιστούμε όλοι οι Έλληνες χωρίς να έχουμε πειράξει κανέναν απολύτως ;


Όλα αυτά διότι από τα αρχαία χρόνια ο πολιτισμός μας, και η ιδεολογία-θρησκεία μας, αποτελούν εμποδιο στην δημιουργία του παγκόσμιου εωσφορικού κράτους.

Αναφέρομαι πάντοτε στο τμήμα του Εβραικού λαού, το οποίο εγκατέλειψε τον Θέο, και προσχώρησε στην νέα τάξη πραγμάτων και στον Εωσφορισμό. ¨Όλα αυτά με βάση της συνετεύξεις και τις δηλώσεις του Σεραφείμ Περαιώς, περί Εβραίων. 

Από όλους τους προαναφερόμενους, εξαιρείται, ένα μικρό μέρος βάση των παγκόσμιων μαθηματικών σταθερών, μέτρον άριστον και μήδεν άγαν.     

Ο Βασίλειος δέν είναι άγιος της Ορθοδοξίας μας, όπως ο Αργαλέος θάνατος των Σαρακηνών, ο Άγιος Νικηφόρος. 

Το άγιος το αναφέρω, με την έννοια άγιος άνθρωπος, όπως είθισται να άναφερει ο λαός.

loading...