ΚΛΗΣΗ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΠΡΟΣ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ ΔΙΑ ΤΟΥ ΑΝΩΝΥΜΟΥ ΓΕΡΟΝΤΟΣ

ΣΕ ΣΕΝΑ ΠΑΙΔΙ ΜΟΥ ΜΙΛΩ Ο ΤΡΙΑΔΙΚΟΣ ΘΕΟΣ…   



ΜΕΓΑ    ΤΟ    ΟΝΟΜΑ    ΤΗΣ    ΑΓΙΑΣ    ΤΡΙΑΔΟΣ.

+++ 
Πότε  παιδί Μου σε μάλωσα Εγώ;
 Πότε  Ήμουν  μαζί σου αυστηρός,
 ο  Πατέρας Θεός; 
Πότε σου ζήτησα ν’ απολογηθείς 
για όσες φορές έπεσες εσύ; 
Πάντα δεν σε προσφωνώ
 «παιδί Μου αγαπητό»; 
Πάντα δεν σε καλώ,
 εις την αγκάλη Μου να έρθεις να κρυφθείς,
 ανάπαυση από τους κόπους 
της ζωής να βρεις; 
Πάντα δεν σου λέω, 
ότι βάρος και αν σηκώνεις,
 στα Χέρια Μου τα Θεϊκά ν’ αφήσεις, 
και συ ξεκούραστος και αμέριμνος να ζήσης; 
Το κάθε πρόβλημά σου 
σε Μένα να εμπιστευθείς 
και η λύση του, 
από Εμέ η καλύτερη θα δοθεί;
 Για όλες τις ανάγκες σου, 
εις Εμέ να αποτανθείς 
και τίποτα απ’ όσα πραγματικά
 έχεις ανάγκη δεν θα στερηθείς; 
Κοντά Μου, μόνον ΑΓΑΠΗ 
θα βρεις χαρά Μου, 
γιατί ΑΓΑΠΗ είναι τ’ Όνομά Μου 
και αγάπη χαρίζω στα πλάσματα τα δικά Μου. 
ΑΓΑΠΗ ΕΙΜΑΙ Ο ΘΕΟΣ 
και την αγάπη Μου 
απολαμβάνει ο κάθε Μου πιστός.
Έλα κι εσύ παιδί Μου κοντά Μου. 
Ορθάνοιχτη έχω για σε την αγκαλιά Μου.
 Καρφωμένα επάνω εις τον Σταυρό, 
τα Χέρια Μου πάντα ανοιχτά, 
μια τεράστια αγκαλιά, 
σε καρτερούν γλυκειά Μου καρδιά. 
Δεν εξετάζω ποιος ήσουν 
και τι έκανες εις την ζωή σου 
και αν έχεις γεμάτη βρωμιές 
και λάσπες την ψυχική στολή σου,
ένα μόνον από σένα ζητώ, 
να σταματήσεις παιδί Μου ΕΔΩ,
 και να μην συνεχίσεις πλέον 
τον δρόμο τον ολισθηρό. 
Τα σφάλματα της προηγούμενης ζωής σου 
να αναγνωρίσεις 
και ΗΜΑΡΤΟΝ από καρδιάς
 να Μου ζητήσεις. 

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΗΝ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΣΤΟ ΟΙΜΟΣ-ΑΘΗΝΑ




loading...

6 thoughts on “ΚΛΗΣΗ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΠΡΟΣ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ ΔΙΑ ΤΟΥ ΑΝΩΝΥΜΟΥ ΓΕΡΟΝΤΟΣ

  1. ΕΞΑΚΟΝΤΙΣΗ ΠΟΣΘΗΣ ΧΡΕΙΑΖΕΤΕ ΜΕ ΑΣΥΛΛΗΠΤΟΝ ΔΥΝΑΜΗ ΚΑΙ ΚΑΤΕΑΞΗ ΣΚΕΛΩΝ ΟΛΩΝ ΑΥΤΩΝ ΤΟΝ ΧΡΙΣΤΕΜΠΟΡΩΝ ΚΟΠΡΙΤΩΝ….ΘΑ ΣΑΣ ΚΑΨΕΙ Ο ΙΔΙΟΣ Ο ΘΕΟΣ ΚΟΠΡΙΤΕ ΛΑΧΡΙΤΕΣ

  2. ολοι αυτοι ειναι δημιουργηματα του ΚΟΥΚΟΥ και τησ ΝΟΥΔΟΥΛΑΣ
    για την ισοπεδωση των γνησιων πατριωτων

  3. αρνάκι άσπρο και παχύ
    της μάνας το καμαρι
    επήγε στην εξοχή
    και στο χλωρό χορτάρι

  4. Τράβα βρέκα ένα δέντρο και κρεμάσου ρε νούμερο.

  5. και εκει καθως εβοσκαγε
    δεν εβρισκε χορταρι
    μα να σου ξαφνικα εβρηκε
    ενα παπαρι το χαιδεψε το
    το τσιμπησε καλο σαν του
    εφανη ξεκινησε τον μπελκουμε
    και απο την γλυκα την πολη
    κοντεψε να πεθανει…

Comments are closed.