Το διακύβευμα ων Εθνικών εκλογών. Μπροστά ή πίσω?

Γράφει ο Αμβροσιάδης Δημήτριος  πολιτικός στοχαστής.

        Συμπολίτες, σ΄αυτές τις ψήφους κρίνεται αν θα πάμε μπροστά στην πρόοδο ή πίσω στην οπισθοδρόμηση, το μεσαίωνα όπου η δουλειά (δουλεία) διαρκούσε από την ανατολή

ως τη δύση του ηλίου, όπως τότε οι τσιφλικάδες έλεγαν στους κολλήγους-δουλοπάροικους: δούλεψέμε κακορίζικε, για να μη σε μοιάσω. Ο κ. Μητσοτάκης και η ΝΔ φορώντας το φορμαλιστικό μανδύα του δήθεν κοινωνικού φιλελευθερισμού μιλούν για ευελιξία στην αγορά εργασίας, δηλαδή τη διαβόητη αντεργατική απόφαση της παγκοσμιοποίησης, τη “flexicurity” , που σημαίνει εύκολες προσλήψεις και ακόμη πιο εύκολες απολύσεις ανασφαλών και εξουθενωμένων εργαζομένων. Έτσι βλέπει την ανάπτυξη!? Χωρίς ον άνθρωπο.

       Οι μάσκες και τα προσωπεία του κ. Μητσοτάκη και των συνεργατών του θα πέσουν μέχρι τις εκλογές και θα αποκαλυφθούν οι μύχιες προθέσεις και οι απόψεις των.
       Για την οικονομία και τα εργασιακά όπως και τα κοινωνικά δικαιώματα  με τα λόγια και τις πράξεις τους, με τις γκάφες ους έγιναν αντιληπτοί ΄ δουλέψτε οι πολλοί ” μαύροι” για να φάνε οι λίγοι “άσπροι”.
       Για άλλα σημαντικά θέματα, όπως εθνικά, Μακεδονικό, Ε. Ένωση, εξωτερικής υπόθεσης ζητήματα είτε ακολουθεί υποτελώς και σιωπηλώς τις επιταγές των ισχυρών-φίλων του, είτε για λόγους εσωτερικής πολιτικής σκοπιμότητας ψαρεύει σε θολά νερά προσπαθώντας να ισορροπήσει μεταξύ της θέλησης των αφεντικών του και της επιθυμίας του εκλογικού σώματος , του λαού. Για παράδειγμα να μας πει ο κ. Μητσοτάκης τη θέση του για το Μακεδονικό ζήτημα, περιμένουμε …, άλλωστε έχουμε αναμνήσεις του παρελθόντος. 
       Καλώ σε συστράτευση, συσπείρωση, συμμαχία όλους και όλες απο το κέντρο προς τα αριστερά να προχωρήσουμε υπό την αιγίδα του Σύριζα και του Αλέξη Τσίπρα, να τον στηρίξουμε παρά τις αδυναμίες του, διότι αγωνίστηκε, προσπάθησε, κατάφερε σημαντικά πράγματα, επέδειξε κοινωνική ευαισθησία στο μέτρο του δυνατού, έβαλε το νερό στο αυλάκι της προόδου του λαού μας από τα βαλτόνερα της στασιμότητας και της καθυστέρησης, της ακραίας λιτότητας και του αυταρχισμού των μνημονίων της Ν.Δ και του ΠΑΣΟΚ το Γιώργου Παπανδρέου και τώρα του ΚΙΝΑΛ της Φώφης Γεννηματά.
        Ο Ανδρέας Παπανδρέου το ΄81 πέτυχε ίσως περισσότερα απ΄ότι ο Τσίπρας γιατί τον ευνόησε και τότε συγκυρία, το περιβάλλον της τότε ΕΟΚ, όμως και ο Αρχηγός του Σύριζα παρά τα μνημόνια και το αρνητικό κλίμα σε Ευρωπαϊκό και Παγκόσμιο επίπεδο επέδειξε εξαιρετική ικανότητα, ευελιξία και αποτελεσματικότητα. Επίσης επέδειξε χαρακτήρα, ήθος στις αποφάσεις του. Έχει ηθικό πλεονέκτημα για μένα έναντι του μεγάλου ηγέτη του Σοσιαλισμού τη σταθερότητα του σε ζητήματα κοινωνικής δικαιοσύνης και δημοκρατίας. Παράδειγμα ψήφισε την απλή, άδολη αναλογική σε χρόνο ακερόσκοπο που συμβάλει στο βάθεμα της Δημοκρατίας με την ισότιμη ψήφο του καθενός πολίτη, που αμβλύνει τις αντιθέσεις και ενισχύει τη συνεργασία των πολιτικών δυνάμεων και κοινωνικών φορέων π.χ περιφέρεια, δήμος. τοπική κοινότητα που βλέπομε και με τον νόμο Κλεισθένη. Έδωσε πέραν των άλλων, οικονομική βοήθεια τελευταία κατά τρόπο κοινωνικά ευαίσθητο, δηλαδή περισσότερα τους αδυνάτους και λιγότερα στους εύρωστους πάντα στο μέτρο του εφικτού και την δυνατότητα του κράτους, παρά το κόστος που είχε για τον ίδιο και το κόμμα του. Άρα δεν είναι άστατος και μπαταξής πολιτικός που επιδιώκει να γίνει ευχάριστος σε όλους, όπως έκανε σκόπιμα ο Ανδρέας Παπανδρέου.
     Τελειώνω προτρέποντας πάλι τους αρχηγούς των μικρών κομμάτων , τις προσωπικότητες, τις συλλογικότητες να ενωθούν κάτω από την  ομπρέλα του Σύριζα διατηρώντας όμως τις ιδιαιτερότητές τους. Από το κέντρο και αριστερά κάθε ευαίσθητο δημοκράτη.
      Η καταγραφή και η δυναμική του καθένα έγινε κατά κάποιο τρόπο στις Ευρωεκλογές με την ισχύ της απλής αναλογικής, παρά το διαφορετικό χαρακτήρα τους  (στη χώρα μας συγκυριακά πήραν δημοσκοπικό-Εθνικό χρώμα). Ψήφισα μικρό κόμμα στον αριστερό χώρο, όπως και άλλοι συμπολίτες μας, πολλοί απείχαν, αρκετοί επέλεξαν (κακώς για μένα) τη Ν.Δ φεύγοντας από τον Σύριζα για ιδιοτέλεια. Έτσι και αλλοιώς το αποτέλεσμα έστειλε μηνύματα σε όλους μας, καθώς και τους πολιτικούς.
      Παρακαλώ και πάλι και καλώ ιδιαίτερα, μπροστά στην σημερινή πραγματικότητα, σ΄αυτές τις εκλογές, που διεξάγονται με απλή αναλογική, επειδή διακυβεύονται πολλά σε πολλά επίπεδα να ενωθούμε . Μετά χωρίς τη γάγγραινα του μπόνους που δίνει ο νόμος τώρα, για τελευταία φορά στο πρώτο κόμμα, δηλαδή 50 έδρες δώρο, μπορεί ο καθένας να ψηφίσει και να ψηφισθεί ελεύθερα, χωρίς το δίλημμα της αυτοδυναμίας.
       Συνεπώς πρέπει να κοιτάξουμε όλοι κεντροαριστεροί και προοδευτικοί πολίτες και πολιτικοί, να κοιτάξουμε το δάσος και όχι τα δένδρα, τα μικροσυμφέροντά μας.
       Για τους παραπάνω λόγους παρά τις επιφυλάξεις μου ως αριστερός – κεντροαριστερός θα ψηφίσω Σύριζα, ώστε να ανατραπεί το αποτέλεσμα των Ευρωεκλογών, η επαναφορά της Ν.Δ και της συνεπακόλουθης γνωστής και επώδυνης για το λαό δεξιάς πολιτικής , όπως έλεγε με αφοριστικό τρόπο ο αείμνηστος Ανδρέας Παπανδρέου, δηλαδή η πολιτική ακραίας  λιτότητας – αυταρχισμού – νεοφιλελευθερισμού – παγκοσμιοποίησης.
        Αν ίσχυε η απλή αναλογική, αγαπητοί συμπολίτες θα ψήφιζα τον οιονδήποτε που θα προσέγγιζε καλύτερα τα προβλήματα της Αγροτικής τάξης, όχι από κοινωνικό ρατσισμό (επειδή κατάγομαι από την ύπαιθρο), αλλά για λόγους κοινωνικής δικαιοσύνης. Δηλαδή όποιος έλεγε φερ΄ειπείν ότι θα μειώσω το όριο συνταξιοδότησης περίπου στα 5 έτη από 67 σήμερα, αποδοχές σίγουρα μεγαλύτερες από τις σημερινές, και στον ενεργό αγρότη εξασφάλιση και απόλαυση επαρκούς εισοδήματος, δηλαδή τιμές ικανοποιητικές στα προϊόντα του. Έχω την πεποίθηση ότι είναι διαχρονικά η πιο παραμελημένη κοινωνική ομάδα γι΄αυτό αποτελεί για μένα η αντιμετώπισή της σταθερό μέτρο και σταθμά της πολιτικής κρίσης μου.