Ο ΑΓΩΝΑΣ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ
Η ΜΗΤΕΡΑ ΤΟΥ ΠΑΝΤΟΣ ΠΑΝΤΟΤΕ ΥΠΕΡΜΑΧΟΣ ΣΤΡΑΤΗΓΟΣ
Έφυγα απ’ αυτή τη γη
και ήρθα στα Ουράνια,
αλλά δεν έπαψα ν’ αγωνίζομαι
για κάθε ένα πάντα.
Πάλι επισκέπτομαι τη γη
και φθάνω αοράτως
κι είμαι φρουρός στα σύνορα,
στο ελληνικό το Κράτος.
Τρέχω και αγωνίζομαι,
έχω μεγάλο πόνο
και με τη θεία Σκέπη μου
σκεπάζω όλο τον κόσμο.
Και αν και έφυγα απ’ τη γη,
έρχομαι σαν και πρώτα
και σαν ζητιάνα την χτυπώ
του καθενός την πόρτα.
Μονάχα η φτωχολογιά
την πόρτα μού ανοίγει
και με καλωσορίζουνε
με γέλιο εις τα χείλη.
Οι πλούσιοι με περιφρονούν,
γιατί δε με γνωρίζουν,
τα πλούτη τους λατρεύουνε
κι εμένα με υβρίζουν…
Αλλά σε όλες τις δύσκολες στιγμές
ο πλούτος δεν προφθάνει
και τότε με φωνάζουνε
που έχουνε ανάγκη.
Και όταν με φωνάξουνε,
βοήθεια προσφέρω
και λησμονώ ότι με περιφρονούσανε
αυτοί εκ των προτέρων.
Τρέχω σαν με φωνάξουνε
σαν σφαίρα στον αέρα,
βοήθεια σ’ όσους με καλούν
και που με λεν ΜΗΤΕΡΑ.
Είμαι Μητέρα του παντός
κι όποιος μ’ αναγνωρίζει,
τρέχω και τον παρηγορώ
την ώρα που δακρύζει.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΗΝ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΣΤΟ ΟΙΜΟΣ-ΑΘΗΝΑ
loading...
